Συνθήκη του Νύσταντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ - συνδ σε ανύπαρκτα αρχεία |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Πληροφορίες συνθήκης|image= |
{{Πληροφορίες συνθήκης|image=|image_width=200px|image_size=200px|caption=Αποτελέσματα της συνθήκης: η προπολεμική Σουηδία είναι με κίτρινο χρώμα, η Ρωσία με πράσινο. Τα εδάφη που παραχωρήθηκαν στη Ρωσία ενδεικνύονται με πράσινο.}}Η '''Συνθήκη του Νύσταντ''' ({{Lang-ru|Ништадтский мир}}, {{Lang-fi|Uudenkaupungin rauha}}, {{Lang-sv|Freden i Nystad}}, {{lang-et|Uusikaupunki rahu}}) ήταν η τελευταία συνθήκη ειρήνης του [[Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος|Μεγάλου Βορείου Πολέμου]] που διήρκεσε στα έτη 1700–1721. Υπογράφηκε από το [[Βασίλειο της Ρωσίας]] και τη [[Σουηδική Αυτοκρατορία]] στις 10 Σεπτεμβρίου (Π.Η. 30 Αυγούστου) 1721 στη σουηδική πόλη Νύσταντ ({{Lang-fi|Uusikaupunki}}, στη νοτιοδυτική σημερινή Φινλανδία). Η Σουηδία είχε συμφωνήσει με τα άλλα μέρη στη Στοκχόλμη (1719 και 1720) και το Φρεντερίκσμποργκ (1720). |
||
Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας]] κατέλαβε όλες τις σουηδικές κτήσεις στην ανατολική [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτική ακτή]]: τη σουηδική Ινγκρία (όπου άρχισε να χτίζει τη μελλοντική ρωσική πρωτεύουσα, την [[Αγία Πετρούπολη]] το 1703), τη Σουηδική Εσθονία και τη Σουηδική Λιβονία (η οποία παραδόθηκε το 1710), και τη [[Φινλανδία]]. |
Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας]] κατέλαβε όλες τις σουηδικές κτήσεις στην ανατολική [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτική ακτή]]: τη σουηδική Ινγκρία (όπου άρχισε να χτίζει τη μελλοντική ρωσική πρωτεύουσα, την [[Αγία Πετρούπολη]] το 1703), τη Σουηδική Εσθονία και τη Σουηδική Λιβονία (η οποία παραδόθηκε το 1710), και τη [[Φινλανδία]]. |
||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
Στην Αγία Πετρούπολη προ του 1917, στην επαρχία Βιμπόργκσκι (σχετικά πλησιέστερη στα ρωσοφινλανδικά σύνορα) μία από τις αρτηρίες (η σημερινή Λεσνόι πρόσπεκτ) ονομάστηκε προς τιμήν της συνθήκης (Οδός Νύσταντ, ρωσικά: Ништадтская улица).<ref>Лев Успенский. Записки старого петербуржца. (Lev Uspenskii. Zapiski starogo peterburjca.) Any edition.</ref> Η περιοχή στεγάζει επίσης μια εκκλησία για τον εορτασμό της πρώτης ρωσικής νίκης στο Μεγάλο Βόρειο πόλεμο, τη Μάχη της Πολτάβα – τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Σαμπσονίου. |
Στην Αγία Πετρούπολη προ του 1917, στην επαρχία Βιμπόργκσκι (σχετικά πλησιέστερη στα ρωσοφινλανδικά σύνορα) μία από τις αρτηρίες (η σημερινή Λεσνόι πρόσπεκτ) ονομάστηκε προς τιμήν της συνθήκης (Οδός Νύσταντ, ρωσικά: Ништадтская улица).<ref>Лев Успенский. Записки старого петербуржца. (Lev Uspenskii. Zapiski starogo peterburjca.) Any edition.</ref> Η περιοχή στεγάζει επίσης μια εκκλησία για τον εορτασμό της πρώτης ρωσικής νίκης στο Μεγάλο Βόρειο πόλεμο, τη Μάχη της Πολτάβα – τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Σαμπσονίου. |
||
== Δείτε επίσης == |
|||
*[[Κατάλογος συνθηκών]] |
|||
== Παραπομπές == |
== Παραπομπές == |
||
<references /> |
|||
{{reflist}} |
|||
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
||
Έκδοση από την 07:19, 4 Αυγούστου 2018
Η Συνθήκη του Νύσταντ (ρωσικά: Ништадтский мир, φινλανδικά: Uudenkaupungin rauha, σουηδικά: Freden i Nystad, εσθονικά: Uusikaupunki rahu) ήταν η τελευταία συνθήκη ειρήνης του Μεγάλου Βορείου Πολέμου που διήρκεσε στα έτη 1700–1721. Υπογράφηκε από το Βασίλειο της Ρωσίας και τη Σουηδική Αυτοκρατορία στις 10 Σεπτεμβρίου (Π.Η. 30 Αυγούστου) 1721 στη σουηδική πόλη Νύσταντ (φινλανδικά: Uusikaupunki, στη νοτιοδυτική σημερινή Φινλανδία). Η Σουηδία είχε συμφωνήσει με τα άλλα μέρη στη Στοκχόλμη (1719 και 1720) και το Φρεντερίκσμποργκ (1720).
Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Πέτρος Α΄ της Ρωσίας κατέλαβε όλες τις σουηδικές κτήσεις στην ανατολική Βαλτική ακτή: τη σουηδική Ινγκρία (όπου άρχισε να χτίζει τη μελλοντική ρωσική πρωτεύουσα, την Αγία Πετρούπολη το 1703), τη Σουηδική Εσθονία και τη Σουηδική Λιβονία (η οποία παραδόθηκε το 1710), και τη Φινλανδία.
Στο Νύσταντ, ο Βασιλιάς Φρειδερίκος της Σουηδίας αναγνώρισε επίσημα την μεταφορά της Εσθονίας, της Λιβονίας, της Ινγκρίας και της Νοτιοανατολικής Φινλανδίας (Κεξχολμσλάν και μέρος της Καρελίας) προς τη Ρωσία σε αντάλλαγμα για δύο εκατομμύρια ασημένια ρίξνταλερ, ενώ η Ρωσία επέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της Φινλανδίας με το σουηδικό κράτος.[1][2]
Η Συνθήκη κατοχύρωσε τα δικαιώματα της Γερμανικής Βαλτικής αριστοκρατίας στην Εσθονία και τη Λιβονία για να διατηρήσει το χρηματοοικονομικό σύστημα, τα υφιστάμενα σύνορα των τελωνείων, την αυτοδιοίκηση, τη Λουθηρανική θρησκεία, και τη γερμανική γλώσσα. Αυτή η ειδική θέση στη ρωσική Αυτοκρατορία επιβεβαιώθηκε από κάθε Ρώσο τσάρο από τον Μεγάλο Πέτρο (βασίλεψε το 1682-1725) μέχρι τον Αλέξανδρο Β΄ [3] (βασίλεψε το 1855-1881).
Το Νύσταντ εκδήλωσε τη αποφασιστική στροφή στην Ευρωπαϊκή ισορροπία ισχύος που ο επέφερε ο πόλεμος: η Σουηδική αυτοκρατορική εποχή τελείωσε, η Σουηδία εισήλθε στην Εποχή της Ελευθερίας, ενώ η Ρωσία αναδείχθηκε ως μια νέα αυτοκρατορία.
-
Το μπροστινό μέρος του σιδηρένιου μεταλλίου του 1721 από τον Δανό Άντον Σουλτς. Η συνθήκη του Νύσταντ τελείωσε το Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο. -
Το αντίστροφο μέρος του μεταλλίου. -
Υπογραφή της Συνθήκης του Νύσταντ.
Κληρονομιά
Στην Αγία Πετρούπολη προ του 1917, στην επαρχία Βιμπόργκσκι (σχετικά πλησιέστερη στα ρωσοφινλανδικά σύνορα) μία από τις αρτηρίες (η σημερινή Λεσνόι πρόσπεκτ) ονομάστηκε προς τιμήν της συνθήκης (Οδός Νύσταντ, ρωσικά: Ништадтская улица).[4] Η περιοχή στεγάζει επίσης μια εκκλησία για τον εορτασμό της πρώτης ρωσικής νίκης στο Μεγάλο Βόρειο πόλεμο, τη Μάχη της Πολτάβα – τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Σαμπσονίου.
Παραπομπές
- ↑ ρωσικά: РГАДА. Рукописный отдел библиотеки Московской Синодальной типографии. Фонд 381, ед.хр.805. Л.6. Original handwritten text of the Treaty of Nystad in Russian
- ↑ (Ρωσικά) Ништадтский мирный договор между Россией и Швецией, 30 августа 1721 г. Text of the Treaty of Nystad in Russian
- ↑ Ragsdale, Hugh· V. N. Ponomarev (1993). Imperial Russian foreign policy. Cambridge University Press. σελ. 42. ISBN 978-0-521-44229-9.
- ↑ Лев Успенский. Записки старого петербуржца. (Lev Uspenskii. Zapiski starogo peterburjca.) Any edition.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Freden i Nystad – Ништадтский мир 1721 – Uudenkaupungin rauha 1721. Trilingual source publication (Finnish, Swedish, Russian) of the documents concerning the peace treaty from The Russian Foreign Ministry Archives. Published by Agricola – The Finnish History Network publication series number 10. 2014 (Heidi Pitkänen red.)