Μπολέσλαφ Α΄ ο Γενναίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Μπολέσλαφ Α΄''' ο ''γενναίος'' ή ο ''μέγας'', πολων. Bolesław I Chrobry ή Wielki (967 - 1025) από τον Οίκος των Πια...
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Μπολέσλαφ Α΄''' ο ''γενναίος'' ή ο ''μέγας'', πολων. Bolesław I Chrobry ή Wielki (967 - 1025) από τον [[Οίκος των Πιαστ|Οίκο των Πιαστ]] ήταν δούκας της Πολωνίας (992-1025) καιπρώτος βασιλιάς της (1025). Έγινε, ως Μπολέσλαφ Δ΄, δούκας της Βοημίας (1002-03).
Ο '''Μπολέσλαφ Α΄''' ο ''γενναίος'' ή ο ''μέγας'', πολων. Bolesław I Chrobry ή Wielki (967 - 1025) από τον [[Οίκος των Πιαστ|Οίκο των Πιαστ]] ήταν δούκας της Πολωνίας (992-1025) και πρώτος βασιλιάς της (1025). Έγινε, ως Μπολέσλαφ Δ΄, δούκας της Βοημίας (1002-03).


==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού [[Μιέσκο Α΄ της Πολωνίας|Μιέσκο Α΄]] δούκα της Πολωνίας και της πρώτης συζύγου του Ντουμπράβκας των Πρεμυσλιδών, κόρης τού [[Μπολεσλάους Α΄ της Βοημίας|Μπολεσλάος Α΄]] δούκα της Βοημίας.
Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού [[Μιέσκο Α΄ της Πολωνίας|Μιέσκο Α΄]] δούκα της Πολωνίας και της πρώτης συζύγου του Ντουμπράβκας των Πρεμυσλιδών, κόρης τού [[Μπολεσλάους Α΄ της Βοημίας|Μπολεσλάου Α΄]] δούκα της Βοημίας.


Σύμφωνα με μία θεωρία των λογίων, κυβέρνησε τη Μικρή Πολωνία ήδη κατά τα τελευταία έτη της ζωής τού πατέρα του.Ο Μιέσκο Α΄ απεβίωσε το 992 και διαίρεσε την Πολωνία μεταξύ των γιων του. Όμως ο Μπολεσλάφ Α΄ εκτόπισε τους τρεις ετεροθαλείς αδελφούς του και τη δεύτερη σύζυγο τού πατέρα του Όντα και ενοποίησε την Πολωνία ως το 995.
Σύμφωνα με μία θεωρία των λογίων, κυβέρνησε τη Μικρή Πολωνία ήδη κατά τα τελευταία έτη της ζωής τού πατέρα του.Ο Μιέσκο Α΄ απεβίωσε το 992 και διαίρεσε την Πολωνία μεταξύ των γιων του. Όμως ο Μπολεσλάφ Α΄ εκτόπισε τους τρεις ετεροθαλείς αδελφούς του και τη δεύτερη σύζυγο τού πατέρα του Όντα και ενοποίησε την Πολωνία ως το 995.


Υποστήριξε τις ιεραποστολικές βλέψεις τού [[Άδαλβέρτος της Πράγας|αγίου Αδαλβέρτου]] επισκόπου της Πράγας και τού αγίου [[Μπρούνο του Κέρφουρτ]]. Τ 997 ο Αδαλβέρτος μαρτύρησε και η αγιοποίησή του χρησιμοποιήθηκε για την εδραίωση της αυτονομίας της Πολωνίας από τη Γερμανία. Αυτό μάλλον έγινε το 1000 στο Συνέδριο τού Γκιέζνο, όπου αποφασίστηκε και η ίδρυση της Πολωνικής Εκκλησίας με μητρόπολη στο Γκνιέζνο. Η μητρόπολη θα ήταν ανεξάρτητη από την αρχιεπισκοπή τού Μαγδεμβούργου, η οποία ως τότε προσπαθούσε να επιβάλει τη δικαιοδοσία της επί της Πολωνικής εκκλησίας. Επίσης επισκοπές ιδρύθηκαν στην Κρακοβία, Βρότσλαφ και Κόλομπζεκ και ο Μπολέσλαφ Α΄ αποκήρυξε επίσημα την καταβολή φόρου στη Γερμανία. Το 1002 απεβίωσε ο [[Όθων Γ΄ της Γερμανίας]] και ο Μπολέσλαφ Α΄ χρειάστηκε να κάνει μία σειρά από πολέμους με τον διάδοχο εκείνου [[Ερρίκος Β΄ της Γερμανίας|Ερρίκο Β΄ της Γερμανίας]]. Η διαμάχη έληξε το 1018 σε τη Συνθήκη στο Μπάουτσεν.
Υποστήριξε τις ιεραποστολικές βλέψεις τού [[Άδαλβέρτος της Πράγας|αγίου Αδαλβέρτου]] επισκόπου της Πράγας και τού αγίου [[Μπρούνο του Κέρφουρτ]]. Το 997 ο Αδαλβέρτος μαρτύρησε και η αγιοποίησή του χρησιμοποιήθηκε για την εδραίωση της αυτονομίας της Πολωνίας από τη Γερμανία. Αυτό μάλλον έγινε το 1000 στο Συνέδριο τού Γκιέζνο, όπου αποφασίστηκε και η ίδρυση της Πολωνικής Εκκλησίας με μητρόπολη στο Γκνιέζνο. Η μητρόπολη θα ήταν ανεξάρτητη από την αρχιεπισκοπή τού Μαγδεμβούργου, η οποία ως τότε προσπαθούσε να επιβάλει τη δικαιοδοσία της επί της Πολωνικής εκκλησίας. Επίσης επισκοπές ιδρύθηκαν σε Κρακοβία, Βρότσλαφ και Κόλομπζεκ και ο Μπολέσλαφ Α΄ αποκήρυξε επίσημα την καταβολή φόρου στη Γερμανία. Το 1002 απεβίωσε ο [[Όθων Γ΄ της Γερμανίας]] και ο Μπολέσλαφ Α΄ χρειάστηκε να κάνει μία σειρά από πολέμους με τον διάδοχο εκείνου [[Ερρίκος Β΄ της Γερμανίας|Ερρίκο Β΄ της Γερμανίας]]. Η διαμάχη έληξε το 1018 σε τη Συνθήκη στο Μπάουτσεν.


Το ίδιο έτος έκανε εκστρατεία και κατέλαβε το Κίεβο, όπου εγκατέστησε τον γαμπρό του [[Σβιατοπόλκ Α΄ του Κιέβου|Σβιατοπόλκ Α΄]] τον ΄΄αθεόφοβο''. Σύμφωνα με τον θρύλο το σπαθί του, όταν χτύπησε τη Χρυσή Πύλη τού Κιέβου, απέκτησε σπασίματα. Αργότερα, στην ανάμνηση της κατάληψης, ένα ξίφος που αποκαλείται ''το οδοντωτό ξίφος'', θα χρησιμοποιείται στις τελετές στέψεις των Πολωνών βασιλέων.
Το ίδιο έτος έκανε εκστρατεία και κατέλαβε το Κίεβο, όπου εγκατέστησε τον γαμπρό του [[Σβιατοπόλκ Α΄ του Κιέβου|Σβιατοπόλκ Α΄]] τον ''αθεόφοβο''. Σύμφωνα με τον θρύλο, το σπαθί του όταν χτύπησε τη Χρυσή Πύλη τού Κιέβου, απέκτησε σπασίματα. Αργότερα, στην ανάμνηση της κατάληψης, ένα ξίφος που αποκαλείται ''το οδοντωτό ξίφος'', θα χρησιμοποιείται στις τελετές στέψεις των Πολωνών βασιλέων.


Ο Μπολεσλάφ Α΄ ήταν αξιοσημείωτος πολιτικός, στρατηγός και κυβερνήτης. Όχι μόνο μετάτρεψε την Πολωνία σε χώρα συγκρίσιμη με παλαιότερες δυτικές μοναρχίες, αλλά την αναβίβασε στις πρώτες χώρες της Ευρώπης. Επιχείρησε επιτυχείς εκστρατείες στα δυτικά, νότιο και ανατολικά. Έκανε συμπαγή χώρα τις Πολωνικές περιοχές και κατέκτησε γαίες έξω από τα όρια της σημερινής Πολωνίας, όπως τη Σλοβακία, Μοραβία, Ερυθρά Ρουθηνία, Μάισσεν, Λουσατία, Βοημία. Ήταν ο ισχυρός μεσολαβητής στα ζητήματα της κεντρικής Ευρώπης. Τελικά ως αποκορύφωμα της ηγεμονίας του, το 1025 στέφθηκε βασιλιάς της Πολωνίας· ήταν ο πρώτος που έλαβε τον τίτλο rex.
Ο Μπολεσλάφ Α΄ ήταν αξιοσημείωτος πολιτικός, στρατηγός και κυβερνήτης. Όχι μόνο μετάτρεψε την Πολωνία σε χώρα συγκρίσιμη με παλαιότερες δυτικές μοναρχίες, αλλά την αναβίβασε στις πρώτες χώρες της Ευρώπης. Επιχείρησε επιτυχείς εκστρατείες στα δυτικά, νότιο και ανατολικά. Έκανε συμπαγή χώρα τις Πολωνικές περιοχές και κατέκτησε γαίες έξω από τα όρια της σημερινής Πολωνίας, όπως τη Σλοβακία, Μοραβία, Ερυθρά Ρουθηνία, Μάισσεν, Λουσατία και Βοημία. Ήταν ο ισχυρός μεσολαβητής στα ζητήματα της κεντρικής Ευρώπης. Τελικά ως αποκορύφωμα της ηγεμονίας του, το 1025 στέφθηκε βασιλιάς της Πολωνίας· ήταν ο πρώτος που έλαβε τον τίτλο rex.


Ήταν ικανός διοικητής: εγκαθίδρυσε τον "Πριγκιπικό Νόμο", έκτισε πολλά φρούρια, ναούς, μονές και γέφυρες. Εισήγαγε την πρώτη νομισματική μονάδα, τη ''γκζύβνα'', που ήταν ίση με 240 δηνάρια και έκοψε τα δικά του νομίσματα. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο επιτυχημένους ηγεμόνες των Πιαστ.
Ήταν ικανός διοικητής: εγκαθίδρυσε τον "Πριγκιπικό Νόμο", έκτισε πολλά φρούρια, ναούς, μονές και γέφυρες. Εισήγαγε την πρώτη νομισματική μονάδα, τη ''γκζύβνα'', που ήταν ίση με 240 δηνάρια και έκοψε τα δικά του νομίσματα. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο επιτυχημένους ηγεμόνες των Πιαστ.
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
Ο Μπολέσλαφ Α΄ έδιωξε και αυτήν και το 988 έκανε τρίτο γάμο με την Εμνίλντα, κόρη τού Ντομπρομίρ πρίγκιπα των Σλάβων, ίσως των Βιστούλανς. Είχε τέκνα:
Ο Μπολέσλαφ Α΄ έδιωξε και αυτήν και το 988 έκανε τρίτο γάμο με την Εμνίλντα, κόρη τού Ντομπρομίρ πρίγκιπα των Σλάβων, ίσως των Βιστούλανς. Είχε τέκνα:
* (μία κόρη) ηγουμένη.
* (μία κόρη) ηγουμένη.
* Ρεγκελίντα 989-1014, παντρεύτηκε τον [[Χέρμαν Α΄ του Μάισεν|Χέρμαν Α΄ των Εκκεχαρτιδών]] μαργράβου τού Μάισεν.
* Ρεγκελίντα 989-1014, παντρεύτηκε τον [[Χέρμαν Α΄ του Μάισεν|Χέρμαν Α΄ των Εκκεχαρτιδών]] μάργραβο τού Μάισεν.
* [[Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ]] 990/5-1034, δούκας και βασιλιάς της Πολωνίας.
* [[Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ]] 990/5-1034, δούκας και βασιλιάς της Πολωνίας.
* (μία κόρη), γενν. 995, παντρεύτηκε τον [[Σβιατοπόλκ Α΄ του Κιέβου|Σβιατοπόλκ Α΄ των Ρουρικιδών]] τον ''αθεόφοβο'' μεγάλο πρίγκιπα τού Κιέβου.
* (μία κόρη), γενν. 995, παντρεύτηκε τον [[Σβιατοπόλκ Α΄ του Κιέβου|Σβιατοπόλκ Α΄ των Ρουρικιδών]] τον ''αθεόφοβο'' μεγάλο πρίγκιπα τού Κιέβου.

Έκδοση από την 13:37, 22 Ιουλίου 2018

Ο Μπολέσλαφ Α΄ ο γενναίος ή ο μέγας, πολων. Bolesław I Chrobry ή Wielki (967 - 1025) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν δούκας της Πολωνίας (992-1025) και πρώτος βασιλιάς της (1025). Έγινε, ως Μπολέσλαφ Δ΄, δούκας της Βοημίας (1002-03).

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Μιέσκο Α΄ δούκα της Πολωνίας και της πρώτης συζύγου του Ντουμπράβκας των Πρεμυσλιδών, κόρης τού Μπολεσλάου Α΄ δούκα της Βοημίας.

Σύμφωνα με μία θεωρία των λογίων, κυβέρνησε τη Μικρή Πολωνία ήδη κατά τα τελευταία έτη της ζωής τού πατέρα του.Ο Μιέσκο Α΄ απεβίωσε το 992 και διαίρεσε την Πολωνία μεταξύ των γιων του. Όμως ο Μπολεσλάφ Α΄ εκτόπισε τους τρεις ετεροθαλείς αδελφούς του και τη δεύτερη σύζυγο τού πατέρα του Όντα και ενοποίησε την Πολωνία ως το 995.

Υποστήριξε τις ιεραποστολικές βλέψεις τού αγίου Αδαλβέρτου επισκόπου της Πράγας και τού αγίου Μπρούνο του Κέρφουρτ. Το 997 ο Αδαλβέρτος μαρτύρησε και η αγιοποίησή του χρησιμοποιήθηκε για την εδραίωση της αυτονομίας της Πολωνίας από τη Γερμανία. Αυτό μάλλον έγινε το 1000 στο Συνέδριο τού Γκιέζνο, όπου αποφασίστηκε και η ίδρυση της Πολωνικής Εκκλησίας με μητρόπολη στο Γκνιέζνο. Η μητρόπολη θα ήταν ανεξάρτητη από την αρχιεπισκοπή τού Μαγδεμβούργου, η οποία ως τότε προσπαθούσε να επιβάλει τη δικαιοδοσία της επί της Πολωνικής εκκλησίας. Επίσης επισκοπές ιδρύθηκαν σε Κρακοβία, Βρότσλαφ και Κόλομπζεκ και ο Μπολέσλαφ Α΄ αποκήρυξε επίσημα την καταβολή φόρου στη Γερμανία. Το 1002 απεβίωσε ο Όθων Γ΄ της Γερμανίας και ο Μπολέσλαφ Α΄ χρειάστηκε να κάνει μία σειρά από πολέμους με τον διάδοχο εκείνου Ερρίκο Β΄ της Γερμανίας. Η διαμάχη έληξε το 1018 σε τη Συνθήκη στο Μπάουτσεν.

Το ίδιο έτος έκανε εκστρατεία και κατέλαβε το Κίεβο, όπου εγκατέστησε τον γαμπρό του Σβιατοπόλκ Α΄ τον αθεόφοβο. Σύμφωνα με τον θρύλο, το σπαθί του όταν χτύπησε τη Χρυσή Πύλη τού Κιέβου, απέκτησε σπασίματα. Αργότερα, στην ανάμνηση της κατάληψης, ένα ξίφος που αποκαλείται το οδοντωτό ξίφος, θα χρησιμοποιείται στις τελετές στέψεις των Πολωνών βασιλέων.

Ο Μπολεσλάφ Α΄ ήταν αξιοσημείωτος πολιτικός, στρατηγός και κυβερνήτης. Όχι μόνο μετάτρεψε την Πολωνία σε χώρα συγκρίσιμη με παλαιότερες δυτικές μοναρχίες, αλλά την αναβίβασε στις πρώτες χώρες της Ευρώπης. Επιχείρησε επιτυχείς εκστρατείες στα δυτικά, νότιο και ανατολικά. Έκανε συμπαγή χώρα τις Πολωνικές περιοχές και κατέκτησε γαίες έξω από τα όρια της σημερινής Πολωνίας, όπως τη Σλοβακία, Μοραβία, Ερυθρά Ρουθηνία, Μάισσεν, Λουσατία και Βοημία. Ήταν ο ισχυρός μεσολαβητής στα ζητήματα της κεντρικής Ευρώπης. Τελικά ως αποκορύφωμα της ηγεμονίας του, το 1025 στέφθηκε βασιλιάς της Πολωνίας· ήταν ο πρώτος που έλαβε τον τίτλο rex.

Ήταν ικανός διοικητής: εγκαθίδρυσε τον "Πριγκιπικό Νόμο", έκτισε πολλά φρούρια, ναούς, μονές και γέφυρες. Εισήγαγε την πρώτη νομισματική μονάδα, τη γκζύβνα, που ήταν ίση με 240 δηνάρια και έκοψε τα δικά του νομίσματα. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο επιτυχημένους ηγεμόνες των Πιαστ.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα μία κόρη τού Ρίκνταγκ μαργράβου τού Μάισσεν. Σύμφωνα με το Χρονικό τού Τήτμαρ του Μέρσενμπουρκ ο Μπολέσλαφ Α΄ την έδιωξε, όταν ο πατέρας της απεβίωσε.

Έκανε δεύτερο γάμο με μία από την Ουγγαρία, ίσως κόρη τού Γκέζα μεγάλου πρίγκιπα των Ούγγρων και είχε τέκνο:

Ο Μπολέσλαφ Α΄ έδιωξε και αυτήν και το 988 έκανε τρίτο γάμο με την Εμνίλντα, κόρη τού Ντομπρομίρ πρίγκιπα των Σλάβων, ίσως των Βιστούλανς. Είχε τέκνα:

Το 1025 ο Μπολέσλαφ Α΄ έκανε τέταρτο γάμο με την Όντα, κόρη τού Έκκαρτ Α΄ των Εκκεχαρντιδών μαργράβου τού Μάισεν και είχε τέκνο:

Πηγές

  • "Life of the Five Brethren by Bruno of Querfurt (Translated by Marina Miladinov)" (2013). In Saints of the Christianization Age of Central Europe (Tenth-Eleventh Centuries) (Edited by Gábor Klaniczay, translated by Cristian Gaşpar and Marina Miladinov, with an introductory essay by Ian Wood) [Central European Medieval Texts, Volume 6.]. Central European University Press. pp. 183–314. ISBN 978-615-5225-20-8.
  • "Life of Saint Adalbert Bishop of Prague and Martyr (Translated by Cristian Gaşpar)" (2013). In Saints of the Christianization Age of Central Europe (Tenth-Eleventh Centuries) (Edited by Gábor Klaniczay, translated by Cristian Gaşpar and Marina Miladinov, with an introductory essay by Ian Wood) [Central European Medieval Texts, Volume 6.]. Central European University Press. pp. 77–182. ISBN 978-615-5225-20-8.
  • Ottonian Germany: The Chronicon of Thietmar of Merseburg (Translated and annotated by David A. Warner) (2001). Manchester University Press. ISBN 0-7190-4926-1.
  • "The Deeds of Conrad II (Wipo)" (2000). In Imperial Lives & Letters of the Eleventh Century (Translated by Theodor E. Mommsen and Karl F. Morrison, with a historical introduction and new suggested readings by Karl F. Morrison, edited by Robert L. Benson). Columbia University Press. pp. 52–100. ISBN 978-0-231-12121-7.
  • The Deeds of the Princes of the Poles (Translated and annotated by Paul W. Knoll and Frank Schaer with a preface by Thomas N. Bisson) (2003). CEU Press. ISBN 963-9241-40-7.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Bolesław I the Brave της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).