Νικίτα Χρουστσόφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Υπάρχω (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|22|03|2016}}{{πληροφορίες προσώπου}}
{{χωρίς παραπομπές|22|03|2016}}
{{Πληροφορίες πολιτικού
| όνομα = Νικίτα Χρουστσόφ
| εικόνα = Bundesarchiv Bild 183-B0628-0015-035, Nikita S. Chruchstschow.jpg
| μέγεθος_εικόνας =
| λεζάντα =
| αξίωμα = '''Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης'''
| έναρξη = [[7 Σεπτεμβρίου]] [[1953]]
| λήξη = [[14 Οκτωβρίου]] [[1964]]
| μαζίμε =
| πρόεδρος =
| αντιπρόεδρος =
| πρωθυπουργός =
| κυβερνήτης =
| υποκυβερνήτης =
| ηγέτης =
| καγκελάριος =
| αναπληρωτής =
| μονάρχης =
| προκάτοχος = [[Γκεόργκι Μαλενκόφ]] ''([[De facto]])''
| διάδοχος = [[Λεονίντ Μπρέζνιεφ]]
| αξίωμα2 = '''Πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών'''
| έναρξη2 = [[27 Μαρτίου]] [[1958]]
| λήξη2 = [[14 Οκτωβρίου]] [[1964]]
| μαζίμε2 =
| πρόεδρος2 =
| αντιπρόεδρος2 =
| πρωθυπουργός2 =
| κυβερνήτης2 =
| υποκυβερνήτης2 =
| ηγέτης2 =
| καγκελάριος2 =
| αναπληρωτής2 =
| μονάρχης2 =
| προκάτοχος2 =
| διάδοχος2 = Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Κοσίγκιν
| αξίωμα3 = '''Μέλος του Προεδρείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ'''
| έναρξη3 = [[22 Μαρτίου]] [[1939]]
| λήξη3 = [[14 Οκτωβρίου]] [[1964]]
| μαζίμε3 =
| πρόεδρος3 =
| αντιπρόεδρος3 =
| πρωθυπουργός3 =
| κυβερνήτης3 =
| υποκυβερνήτης3 =
| ηγέτης3 =
| καγκελάριος3 =
| αναπληρωτής3 =
| μονάρχης3 =
| προκάτοχος3 =
| διάδοχος3 =
| αξίωμα4 = '''Γενικός Γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής του ΚΚΣΕ Μόσχας'''
| έναρξη4 = [[19 Δεκεμβρίου]] [[1949]]
| λήξη4 = [[10 Μαρτίου]] [[1953]]
| μαζίμε4 =
| πρόεδρος4 =
| αντιπρόεδρος4 =
| πρωθυπουργός4 =
| κυβερνήτης4 =
| υποκυβερνήτης4 =
| ηγέτης4 =
| καγκελάριος4 =
| αναπληρωτής4 =
| μονάρχης4 =
| προκάτοχος4 =
| διάδοχος4 =
| αξίωμα5 = '''Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας'''
| έναρξη5 = [[26 Δεκεμβρίου]] [[1947]]
| λήξη5 = [[18 Δεκεμβρίου]] [[1949]]
| μαζίμε5 =
| πρόεδρος5 =
| αντιπρόεδρος5 =
| πρωθυπουργός5 =
| κυβερνήτης5 =
| υποκυβερνήτης5 =
| ηγέτης5 =
| καγκελάριος5 =
| αναπληρωτής5 =
| μονάρχης5 =
| προκάτοχος5 =
| διάδοχος5 =
| αξίωμα6 = '''Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας'''
| έναρξη6 = [[27 Ιανουαρίου]] [[1938]]
| λήξη6 = [[3 Μαρτίου]] [[1947]]
| μαζίμε6 =
| πρόεδρος6 =
| αντιπρόεδρος6 =
| πρωθυπουργός6 =
| κυβερνήτης6 =
| υποκυβερνήτης6 =
| ηγέτης6 =
| καγκελάριος6 =
| αναπληρωτής6 =
| μονάρχης6 =
| προκάτοχος6 =
| διάδοχος6 =
| αξίωμα7 = '''Γενικός Γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής του ΚΚΣΕ Κιέβου'''
| έναρξη7 = [[Απρίλιος]] [[1938]]
| λήξη7 = [[22 Μαρτίου]] [[1947]]
| μαζίμε7 =
| πρόεδρος7 =
| αντιπρόεδρος7 =
| πρωθυπουργός7 =
| κυβερνήτης7 =
| υποκυβερνήτης7 =
| ηγέτης7 =
| καγκελάριος7 =
| αναπληρωτής7 =
| μονάρχης7 =
| προκάτοχος7 =
| διάδοχος7 =
| παρατσούκλι =
| ημερομηνία γέννησης = [[15 Απριλίου]] [[1894]]
| τόπος γέννησης = [[Καλίνοβκα]]
, [[Ρωσική Αυτοκρατορία]]
| ημερομηνία θανάτου = [[11 Σεπτεμβρίου]] [[1971]] (77 ετών)
| τόπος θανάτου = [[Μόσχα]], [[Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία]], [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Ε.Σ.Σ.Δ.]]
| εθνικότητα = Σοβιετικός
| υπηκοότητα =
| πολιτικό_κόμμα = [[Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης]]
| σύζυγος =
| παιδιά =
| τόπος_διαμονής =
| σπουδές =
| επάγγελμα =
| βραβεύσεις = [[Αρχείο:Hero of the Soviet Union medal.png|20px|Μετάλλιο Χρυσού Αστέρα του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης]] [[Αρχείο:HeroOfSocialistLabour.jpg|20px|Το μετάλλιο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας]] [[Αρχείο:HeroOfSocialistLabour.jpg|20px|Το μετάλλιο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας]] [[Αρχείο:HeroOfSocialistLabour.jpg|20px|Το μετάλλιο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας]]<br>[[File:Order of Lenin ribbon bar.png|25px|link=Τάγμα του Λένιν]] [[File:Order of Lenin ribbon bar.png|25px|link=Τάγμα του Λένιν]] [[File:Order of Lenin ribbon bar.png|25px|link=Τάγμα του Λένιν]] [[File:Order of Lenin ribbon bar.png|25px|link=Τάγμα του Λένιν]]<br>[[File:Order of Lenin ribbon bar.png|25px|link=Τάγμα του Λένιν]] [[File:Order of Lenin ribbon bar.png|25px|link=Τάγμα του Λένιν]] [[File:Order of Lenin ribbon bar.png|25px|link=Τάγμα του Λένιν]] [[Αρχείο:Order suvorov1 rib.png|25px|link=Τάγμα του Σουβόροφ]]<br>[[File:Order kutuzov1 rib.png|25px|link=Order of Kutuzov]] [[Αρχείο:Order suvorov2 rib.png|25px|link=Τάγμα του Σουβόροφ]] [[File:Order gpw1 rib.png|25px|link=Order of the Patriotic War]] [[File:Orderredbannerlabor rib.png|25px|link=Order of the Red Banner of Labour]]<br />[[File:100 lenin rib.png|25px]] [[Αρχείο:Partizan-Medal-1-ribbon.png|25px|link=Μετάλλιο «Αντάρτες του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου»]] [[File:Defstalingrad.png|25px|link=Μετάλλιο «Για την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ»]] [[File:OrderStGeorge4cl rib.png|25px]]<br />[[File:20 years of victory rib.png|25px]] [[File:RibbonLabourDuringWar.png|25px]] [[File:Reclamining the virgin lands rib.png|25px]] [[File:40 years saf rib.png|25px]]<br />[[File:50 years saf rib.png|25px]] [[File:RestorationOfTheBlackMetallurgicEnterprisesRibbon.gif|25px]] [[File:800thMoscowRibbon.png|25px]] [[File:Soviet 250th Anniversary Of Leningrad Ribbon.jpg|25px]]<br />[[Αρχείο:Leninpeace f.jpg|25px|link=Βραβείο Ειρήνης Λένιν]] [[File:Shevchenko National Prize of Ukraine.jpg|25px]] [[File:Герой на НРБ (аверс).jpg|25px]]<br />[[File:TCH Rad Bileho Lva 1 tridy (pre1990) BAR.svg|25px]] [[File:EGY Order of the Nile - Grand Cordon BAR.png|25px]] [[Image:GDR Marks-order bar.png|25px]]
| θρησκεία =
| υπογραφή = [[Αρχείο:Nikita Khrushchev Signature2.svg]]
| ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Νικίτα Σεργκιέγιεβιτς Χρουστσόφ '''(παλαιότερα λανθασμένα Κρούτσεφ, [[Ρώσικη γλώσσα|ρώσ.]] Никита Сергеевич Хрущёв, προφορά σύμφωνα με το [[ΔΦΑ]] [{{IPA|nʲɪˈkʲitə sʲɪˈrgʲejɪvʲɪtɕ xrʊˈɕːof}}] {{Audio|Ru-Nikita Sergeyevich Khrushchev.oga|ακούστε}}, [[15 Απριλίου]] [[1894]] – [[11 Σεπτεμβρίου]] [[1971]]) υπήρξε ο ηγέτης της [[Σοβιετική Ένωση|Σοβιετικής Ένωσης]] κατά το μεγαλύτερο μέρος του [[Ψυχρός Πόλεμος|Ψυχρού Πολέμου]]. Διατέλεσε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης από το 1953 ως το 1964 και πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών από το 1958 ως το 1964. Ο Χρουστσόφ έθεσε τις βάσεις για την [[αποσταλινοποίηση]] της χώρας, για το διαστημικό πρόγραμμα της Σοβιετικής Ένωσης όπως και για σειρά φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων στην εσωτερική πολιτική του κράτους. Απομακρύνθηκε από την ηγεσία της χώρας το 1964 και αντικαταστάθηκε από τον [[Λεονίντ Μπρέζνιεφ]].
Ο '''Νικίτα Σεργκιέγιεβιτς Χρουστσόφ '''(παλαιότερα λανθασμένα Κρούτσεφ, [[Ρώσικη γλώσσα|ρώσ.]] Никита Сергеевич Хрущёв, προφορά σύμφωνα με το [[ΔΦΑ]] [{{IPA|nʲɪˈkʲitə sʲɪˈrgʲejɪvʲɪtɕ xrʊˈɕːof}}] {{Audio|Ru-Nikita Sergeyevich Khrushchev.oga|ακούστε}}, [[15 Απριλίου]] [[1894]] – [[11 Σεπτεμβρίου]] [[1971]]) υπήρξε ο ηγέτης της [[Σοβιετική Ένωση|Σοβιετικής Ένωσης]] κατά το μεγαλύτερο μέρος του [[Ψυχρός Πόλεμος|Ψυχρού Πολέμου]]. Διατέλεσε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης από το 1953 ως το 1964 και πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών από το 1958 ως το 1964. Ο Χρουστσόφ έθεσε τις βάσεις για την [[αποσταλινοποίηση]] της χώρας, για το διαστημικό πρόγραμμα της Σοβιετικής Ένωσης όπως και για σειρά φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων στην εσωτερική πολιτική του κράτους. Απομακρύνθηκε από την ηγεσία της χώρας το 1964 και αντικαταστάθηκε από τον [[Λεονίντ Μπρέζνιεφ]].



Έκδοση από την 19:08, 30 Ιουνίου 2018

Νικίτα Χρουστσόφ
Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης
Περίοδος
7 Σεπτεμβρίου 1953 – 14 Οκτωβρίου 1964
ΠροκάτοχοςΓκεόργκι Μαλενκόφ (De facto)
ΔιάδοχοςΛεονίντ Μπρέζνιεφ
Πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών
Περίοδος
27 Μαρτίου 1958 – 14 Οκτωβρίου 1964
ΔιάδοχοςΑλεξέι Νικολάγιεβιτς Κοσίγκιν
Μέλος του Προεδρείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ
Περίοδος
22 Μαρτίου 1939 – 14 Οκτωβρίου 1964
Γενικός Γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής του ΚΚΣΕ Μόσχας
Περίοδος
19 Δεκεμβρίου 1949 – 10 Μαρτίου 1953
Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας
Περίοδος
26 Δεκεμβρίου 1947 – 18 Δεκεμβρίου 1949
Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας
Περίοδος
27 Ιανουαρίου 1938 – 3 Μαρτίου 1947
Γενικός Γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής του ΚΚΣΕ Κιέβου
Περίοδος
Απρίλιος 1938 – 22 Μαρτίου 1947
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση15 Απριλίου 1894, Καλίνοβκα , Ρωσική Αυτοκρατορία
Θάνατος11 Σεπτεμβρίου 1971 (77 ετών)
Μόσχα, Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία, Ε.Σ.Σ.Δ.
ΕθνότηταΣοβιετικός
Πολιτικό κόμμαΚομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης
ΣύντροφοςΝίνα Χρούστσεβα
ΒραβεύσειςΜετάλλιο Χρυσού Αστέρα του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης Το μετάλλιο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας Το μετάλλιο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας Το μετάλλιο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας







Αρχείο:GDR Marks-order bar.png
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικίτα Σεργκιέγιεβιτς Χρουστσόφ (παλαιότερα λανθασμένα Κρούτσεφ, ρώσ. Никита Сергеевич Хрущёв, προφορά σύμφωνα με το ΔΦΑ [[nʲɪˈkʲitə sʲɪˈrgʲejɪvʲɪtɕ xrʊˈɕːof]] ακούστε , 15 Απριλίου 189411 Σεπτεμβρίου 1971) υπήρξε ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης κατά το μεγαλύτερο μέρος του Ψυχρού Πολέμου. Διατέλεσε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης από το 1953 ως το 1964 και πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών από το 1958 ως το 1964. Ο Χρουστσόφ έθεσε τις βάσεις για την αποσταλινοποίηση της χώρας, για το διαστημικό πρόγραμμα της Σοβιετικής Ένωσης όπως και για σειρά φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων στην εσωτερική πολιτική του κράτους. Απομακρύνθηκε από την ηγεσία της χώρας το 1964 και αντικαταστάθηκε από τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ.

Βίος-σταδιοδρομία

Ο Νικίτα Χρουστσόφ γεννήθηκε στο χωριό Καλίνοβκα της Ρωσίας το 1894. Εργάστηκε αρχικά στις σιδηροκατασκευές, όμως με την βοήθεια του Λαζάρ Καγκάνοβιτς, ανέβηκε στη σοβιετική ιεραρχία. Υποστήριξε τον Ιωσήφ Στάλιν και ηγήθηκε εκκαθαριστικών επιχειρήσεων πραγματοποιώντας σωρεία συλλήψεων αντιφρονούντων. Το 1939 ο Στάλιν τον τοποθέτησε κυβερνήτη της Ουκρανίας, όπου και συνέχισε τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις υπέρ του σοβιετικού καθεστώτος. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στον πόλεμο με τη Ναζιστική Γερμανία, ο οποίος από τους σοβιετικούς έλαβε την ονομασία Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος, ο Χρουστσόφ υπήρξε επιθεωρητής και διαμεσολαβητής μεταξύ του Στάλιν και των στρατηγών του. Χαρακτηριστικά, είχε θεωρηθεί για ένα διάστημα ως αποθανών κατά τη Μάχη του Στάλινγκραντ, γεγονός που του προσέδωσε μεγάλο κύρος στην μετέπειτα σταδιοδρομία του. Με το πέρας του πολέμου επανήλθε στη Μόσχα ως έμπιστος σύμβουλος του Στάλιν.

Με το θάνατο του Στάλιν, το 1953, οι πιθανοί διάδοχοί του αγωνίστηκαν για την εξουσία. Ο Χρουστσόφ, μετά από αρκετά χρόνια κατάφερε να επιβληθεί των πολιτικών αντιπάλων του και ανέλαβε την εξουσία στη Σοβιετική Ένωση: ο αγώνας εξουσίας μεταξύ του πρωθυπουργού Γκεόργκι Μαλενκόφ και του ηγέτη-και πρώτου γραμματέα του Κ.Κ.Σ.Ε.-Χρουστσόφ, έληξε τον Φεβρουάριο του 1955 με την επικράτηση του δεύτερου και την αντικατάσταση του πρώτου από τον Νικολάι Μπουλγκάνιν. Το 1957-1958 θα αποτρέψει νέα απόπειρα των αντιπάλων του να τον ανατρέψουν. Τελικά τον Μάρτιο του 1958 θα γίνει πρωθυπουργός. Η εσωτερική πολιτική που χάραξε στόχευε στην βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των απλών πολιτών, πολιτική που συχνά αποδείχτηκε αναποτελεσματική, ειδικά στον αγροτικό τομέα. Στον αμυντικό τομέα περιέκοψε σημαντικό τμήμα των πολεμικών δαπανών. Παρόλα αυτά η περίοδος της ηγεσίας του Χρουστσόφ συνοδεύτηκε με την έξαρση του Ψυχρού Πολέμου, που κορυφώθηκε με την Κρίση των πυραύλων της Κούβας.

Η καθαίρεση

Καθώς διαφαίνονταν όλο και πιο έντονοι οι τριγμοί στις πολιτικές του, η αυξανόμενη δύναμη των εσωκομματικών του αντιπάλων πέτυχε τελικά την καθαίρεσή του από την ηγεσία του κράτους το 1964.

Τρίτη, 13 Οκτωβρίου 1964: τίποτα δεν προμήνυε την επικείμενη θύελλα στη γραφική Κριμαία, όπου ο Νικίτα Χρουστσόφ περνούσε τις ολιγοήμερες διακοπές του. Εκείνο το φθινοπωρινό βράδυ, ο Σοβιετικός ηγέτης συζητούσε περί πολιτισμικών θεμάτων με τον Γάλλο υπουργό Επιστημών Παλεφσκί, ο οποίος φεύγοντας από την προεδρική "ντάτσα", δήλωσε σε ομοεθνή του δημοσιογράφο: "Ποτέ δεν βρήκα τον Χρουστσόφ σε καλύτερη φόρμα!". Κάποιοι άλλοι, όμως, είχαν διαφορετική γνώμη: την ίδια ώρα, στην έδρα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ), στη Μόσχα, έσπευσαν απροειδοποίητα οι κρατικές λιμουζίνες με τα μέλη του πανίσχυρου πολιτμπιρό, που συνεδρίασε μυστικά, ερήμην του Χρουστσόφ, "για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, που σχετίζεται με την υγεία του συντρόφου γενικού γραμματέα".

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου: τα 330 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής έσπευσαν απ' όλα τα σημεία της αχανούς χώρας στη Μόσχα για μία έκτακτη νυχτερινή συνεδρίαση. Εκεί, η αρχική τους αγωνία μετατράπηκε σύντομα σε έκπληξη πρώτου μεγέθους, όταν είδαν τον συνοφρυωμένο ηγέτη τους να σφυροκοπείται επί τέσσερις ώρες από τον θεωρητικό του κόμματος, Μιχαήλ Σουσλόφ, για "καίρια λάθη στην εξωτερική πολιτική της χώρας" και από τον επί των αγροτικών υπεύθυνο Ντιμίτρι Πολάνσκι για "σοβαρές παραβιάσεις των νόμων ανάπτυξης της σοσιαλιστικής οικονομίας". Ο πρόσφατα τιμημένος με το βραβείο Ειρήνης Λένιν ηγέτης του ΚΚΣΕ απάντησε σε μία προς μία τις κατηγορίες, δίνοντας τη μάχη με το πείσμα και τον αυθορμητισμό που είχε γνωρίσει όλη η ανθρωπότητα, όταν ο κοντόχοντρος Ουκρανός με τα σχιστά μάτια και το ανοιχτόκαρδο χαμόγελο άφηνε εμβρόντητο τον Ο.Η.Ε., χτυπώντας το παπούτσι του πάνω στο τραπέζι του Συμβουλίου Ασφαλείας για να εκδηλώσει την δυσαρέσκειά του.

Αλλά η απόφαση ήταν ειλημμένη και δεν έμενε παρά να επικυρωθεί. Ο 70χρονος Χρουστσόφ "παραιτήθηκε για λόγους υγείας και ηλικίας", όπως ανέφερε το επίσημο ανακοινωθέν του ΤΑΣΣ, την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου, για να αντικατασταθεί στη μεν ηγεσία του κόμματος από τον κατά 12 χρόνια νεώτερό του Λεονίντ Ίλιτς Μπρέζνιεφ, στη δε πρωθυπουργία από τον 60χρονο Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Κοσίγκιν. Η απόφαση έσκασε σαν βόμβα στη Μόσχα και στον υπόλοιπο κόσμο και οι υποθέσεις έδιναν και έπαιρναν: Πραξικόπημα των σταλινικών, επιστροφή στα "πέτρινα χρόνια" της προσωπολατρίας και της στυγνής καταπίεσης, εγκατάλειψη της ειρηνικής συνύπαρξης με τη Δύση και πορεία προς μία ολέθρια αναμέτρηση των υπερδυνάμεων. Αλλά, πάλι, δεν μπορούσε να εξηγηθεί ότι ο Μπρέζνιεφ ήταν από τους πιο ένθερμους χειροκροτητές του Χρουστσόφ και μόλις προ διμήνου είχε αναρριχηθεί στα ύπατα αξιώματα της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής ακριβώς χάρη στην εύνοια του προκατόχου του. Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Λίντον Τζόνσον έδωσε ένα πρώτο στίγμα για την αλλαγή φρουράς στο Κρεμλίνο, με το καθησυχαστικό ραδιοφωνικό διάγγελμά του προς το αμερικανικό έθνος στις 18 Οκτωβρίου: "Δεν νομίζουμε ότι οι επιλογές του Νικίτα Χρουστσόφ υπέρ της ύφεσης στις διεθνείς σχέσεις οδήγησαν στην απομάκρυνσή του. Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή τη μυστική απόφαση (...) Πάντως, η νέα σοβιετική κυβέρνηση μας ανακοίνωσε επίσημα, μέσω του πρεσβευτή Ντομπρίνιν, ότι δεν σχεδιάζει βασικές αλλαγές στην εξωτερική πολιτική". Τις αμέσως επόμενες μέρες, αντιπροσωπείες πολλών κομμουνιστικών κομμάτων της Δύσης και της Ανατολής έσπευσαν στη Μόσχα, άλλες με ανησυχία κι άλλες με προσμονή, για να εκτιμήσουν από πρώτο χέρι τη νέα κατάσταση. Εκεί, οι νέοι Σοβιετικοί ηγέτες τούς παρουσίασαν μία έκθεση 29 σημείων, που συνιστά το επίσημο κατηγορητήριο εναντίον του Χρουστσόφ. Το αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι ο Χρουστσόφ δεν εκπαραθυρώθηκε ούτε λόγω της ρήξης με τον Μάο Τσετούνγκ, ούτε λόγω της ειρηνικής συνύπαρξης με τις Η.Π.Α., ούτε λόγω της αποσταλινοποίησης, αλλά κυρίως λόγω της αποτυχίας του να αναζωογονήσει τη σοβιετική οικονομία, και ιδίως την αγροτική, όπου τα στοιχεία στασιμότητας και κρίσης ήταν ήδη ανησυχητικότατα. Παρ' όλα αυτά, οι αντιπρόσωποι πολλών κομμουνιστικών κομμάτων, όπως ο Ζορζ Μαρσέ από τη Γαλλία και ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ από την Ιταλία δήλωσαν ότι δεν πείστηκαν πλήρως από τις εξηγήσεις των Σοβιετικών συντρόφων τους, ενώ το ήδη αιρετικό Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχοσλοβακίας εξέφρασε την "έκπληξη και τη ζωηρή του συγκίνηση" για την απομάκρυνση του Χρουστσόφ. Έτσι, αν η ορμητική είσοδος του Χρουστσόφ στο πολιτικό προσκήνιο του Κρεμλίνου, με την περίφημη αποσταλινοποίηση, έφερε το πρώτο μεγάλο ρήγμα στον διεθνή κομμουνισμό, εκείνο με τον Μαοϊσμό, η έξοδός του δημιούργησε τα σπέρματα μίας καινούργιας "αίρεσης", που πολιτογραφήθηκε τα επόμενα χρόνια ως Ευρωκομμουνισμός. Τουλάχιστον, ο παλιός μεταλλωρύχος και μέλος του κόμματος των μπολσεβίκων από το 1918 πέρασε στην Ιστορία ως ο μόνος Σοβιετικός ηγέτης που αποχαιρέτησε την εξουσία ομαλά και ειρηνικά εν ζωή[1].

Ο Νικίτα Χρουστσόφ πέθανε το 1971. Τα απομνημονεύματά του δημοσιεύτηκαν στον δυτικό κόσμο το 1970.

Παραπομπές

  1. Η καθαίρεση του Νικίτα Χρουστσόφ, Ιστορικό Λεύκωμα 1964, σελ. 88-91, Καθημερινή (1997)

Πηγές

  • Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1987
  • Ευάνθης Χατζηβασιλείου: Εισαγωγή στην ιστορία του μεταπολεμικού κόσμου, εκδ. Πατάκης, 2004

Εξωτερικοί σύνδεσμοι