20.546
επεξεργασίες
(→Η Σφαγή της Πρωτοχρονιάς του 1944: POV σε περιστατικό που αναφέρεται ανωτέρω με βάση αξιόλογη παραπομπή (Οι άλλοι καπετάνιοι) + ακατάλληλη παραπομπή από κείμενο αρθρογράφου ονόματι «οικοδόμος») |
μ (μικρή επιμέλεια κυρίως στην εισαγωγή όπου δεν γινόταν αναφορά στην αντιστασιακή του δράση) |
||
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Αντώνης Φωστερίδης'''
==Νεανικά χρόνια==
Γεννήθηκε στο χωριό Ερουκλί
==Κατοχή==
Μετά τη [[
===Συγκρούσεις με τον ΕΛΑΣ===
Η στάση των εθνικιστών απέναντι στον ΕΛΑΣ καθορίστηκε όταν στις [[16 Δεκεμβρίου]] [[1943]] ανεξάρτητες αντάρτικες δυνάμεις υπό τον [[Θεόδωρος Τσακιρίδης|Θεόδωρο Τσακιρίδη]] στο [[Παγγαίο]]<ref>Ο Θωμάς Τσακιρίδης είχε συμφωνήσει να προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ διατηρώντας όμως την ανεξαρτησία του (Χατζηαναστασίου Τάσος, ''Αντάρτες και Καπετάνιοι'', 2003, σελ. 98) </ref> δέχτηκαν επίθεση από τον ΕΛΑΣ και αναγκάστηκαν να καταφύγουν προς το [[Τσαλ Νταγ]]<ref>Χατζηαναστασίου Τάσος, ''Αντάρτες και Καπετάνιοι'', 2003, σελ. 108-109</ref>.
Μεταξύ της ένταξης όλων των ομάδων στον ΕΛΑΣ και της σύγκρουσης, ο Αντώνης Φωστερίδης επέλεξε τη δεύτερη, εκτιμώντας και ότι θα είχε την προτίμηση των [[Συμμαχικές δυνάμεις κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο|Συμμάχων]] και της [[Κυβέρνηση του Καΐρου|εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης]]. Αρχικά, εξόντωσε με παρελκυστική τακτική σε ενέδρα μικρή δύναμη του ΕΛΑΣ<ref>''Οι άλλοι Καπετάνιοι'', ό.π., σελ. 363, σημ. 25</ref> στη [[Λεκάνη Καβάλας]] την 1η Ιανουαρίου 1944, προτού αυτή
Ο ταγματάρχης Μίλερ (Γκάι Μίκλεθουεϊτ) διαπίστωσε ότι οι απαγωγείς του ήταν πρόθυμοι να
===Δράση στο Καρά-Ντερέ και τη Δράμα===
Στα τέλη Μαΐου οι δυνάμεις μετακινήθηκαν προκειμένου να γίνεται κοινή ενίσχυση των Βούλγαρων παρτιζάνων αλλά βουλγαρικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις ακύρωσαν την προσπάθεια αναγκάζοντας τις Εθνικιστικές Ανταρτικές Ομάδες να μεταφερθούν στα τέλη Ιουνίου στο [[Καράντερε|Καρά Ντερέ]]. Τον Σεπτέμβριο του 1944 ο ΕΛΑΣ απελευθέρωνε τις πόλεις σε συμφωνία με τις Βουλγαρικές δυνάμεις, αφού η Βουλγαρία είχε περάσει στο πλευρό των Συμμάχων. Στη [[Δράμα (πόλη)|Δράμα]], όπου ο στρατηγός Σιράκοφ ήταν επιφυλακτικός με την πολιτειακή αλλαγή στη Βουλγαρία, δεν είχε παραδώσει ακόμη την πόλη. Ο Αντώνης Φωστερίδης με τον Βρετανό σύνδεσμο επιχείρησαν να αποκλείσουν τον ΕΛΑΣ από τη Δράμα ερχόμενοι σε συμφωνία με τον Σιράκοφ ενώ άλλα μέλη των ΕΑΟ πήγαν με τον Μίλλερ για τον ίδιο λόγο στην Σόφια. Ο Σιράκοφ τελικά δεν τήρησε κάποια συμφωνία με τους εθνικιστές κατόπιν της πολιτειακής αλλαγής στη Βουλγαρία αλλά και της εξέγερσης αντιφασιστών Βουλγάρων στρατιωτών στο 2ο Σώμα στρατού που έλεγχε<ref>''Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου, Β' Παγκόσμιος Πόλεμος'', Γρηγόρης Φαράκος, Ελληνικά Γράμματα, 2004, σελ. 137</ref>. Ενωμένες δυνάμεις ΕΛΑΣιτών και του πλέον συμμαχικού βουλγαρικού στρατού κινήθηκαν εναντίον των ομάδων Φωστερίδη επικρατώντας μέχρι και την 11η Οκτωβρίου, όταν λόγω διεθνών και Ελληνικών πιέσεων ξεκίνησε η αποχώρηση των βουλγαρικών στρατευμάτων από το ελληνικό έδαφος<ref>Παρμενίων Παπαθανασίου, ''Για τον ελληνικό Βορρά'', εκδόσεις Παπαζήσης, τόμος Β', σελ. 933-936</ref>.
Οι εχθροπραξίες επαναλήφθηκαν την [[1 Δεκεμβρίου|1η Δεκεμβρίου]] [[1944]] όταν δυνάμεις του ΕΛΑΣ με το πρόσχημα της συμφωνίας Σιράκοφ - Φωστερίδη επιτέθηκαν κατά των θέσεων των ΕΑΟ καταφέρνοντας να τις εκτοπίσουν γρήγορα στους ορεινούς όγκους της [[Ανατολική Μακεδονία και Θράκη|Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης]]<ref>Παρμενίων Παπαθανασίου, ''Για τον ελληνικό Βορρά'', εκδόσεις Παπαζήσης, τόμος Β', σελ. 741-761</ref>.
|
επεξεργασίες