Ερμούπολη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 35: Γραμμή 35:


==Μουσεία-Αξιοθέατα==
==Μουσεία-Αξιοθέατα==
*Αρχαιολογικό Μουσείο Σύρου<ref>[http://archive.is/20130108000416/www.syros.com.gr/syros/views/museum.htm Ευρήματα αρχαιολογικού μουσείου]</ref>
*Αρχαιολογικό Μουσείο Σύρου <ref>[http://archive.is/20130108000416/www.syros.com.gr/syros/views/museum.htm Ευρήματα αρχαιολογικού μουσείου]</ref>
*Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης.<ref>[https://cyclades24.gr/2017/12/stegi-mikrariatikis-mnimnis-syros/ Εγκαινιάστηκε η Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης στη Σύρο]</ref>
*Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης <ref>[https://cyclades24.gr/2017/12/stegi-mikrariatikis-mnimnis-syros/ Εγκαινιάστηκε η Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης στη Σύρο]</ref>
*Βιομηχανικό Μουσείο - Κέντρο Τεχνικού Πολιτισμού<ref>[http://www.ketepo.gr/el/%CE%BA%CF%84%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%B1/ Κτίρια του βιομηχανικού μουσείου]</ref>
*Βιομηχανικό Μουσείο - Κέντρο Τεχνικού Πολιτισμού <ref>[http://www.ketepo.gr/el/%CE%BA%CF%84%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%B1/ Κτίρια του βιομηχανικού μουσείου]</ref>
*Θέατρο ''Απόλλων''
*Θέατρο ''Απόλλων''


Έκδοση από την 13:27, 26 Μαΐου 2018

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ερμούπολη (αποσαφήνιση).

Συντεταγμένες: 37°26′0″N 24°55′0″E / 37.43333°N 24.91667°E / 37.43333; 24.91667

Ερμούπολη
Πόλη
Εικόνα
Η Ερμούπολη
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Ερμούπολη
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΝοτίου Αιγαίου
ΔήμοςΣύρου-Ερμούπολης
Πληθυσμός11.039, 11.938, 12.949, 11.407 και 16.971[1]
Ταχυδρομικός κώδικας84100
Τηλεφωνικός κωδικός22810
Ιστοσελίδαhttp://www.hermoupolis.gr/

Η Ερμούπολη είναι ο μεγαλύτερος οικισμός της Σύρου, ενός νησιού των Κυκλάδων και έδρα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Βρίσκεται στη ανατολική πλευρά του νησιού και είναι γνωστή και για το ναυπηγείο της και τον σημαντικό λιμένα της. Παλιότερα υπήρξε βιομηχανικό, ναυτιλιακό και πολιτιστικό κέντρο της Ελλάδας, ενώ πλέον αποτελεί γραφικό θέρετρο. Έχει 11.407 κατοίκους.[2] Στην Ερμούπολη λειτουργεί το τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Η Ερμούπολη βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού της Σύρου και συνδέεται ακτοπλοϊκά όλο τον χρόνο με τον Πειραιά (καθημερινά), με όλες τις υπόλοιπες Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, τη Χίο και τη Μυτιλήνη.

Ιστορία

Η Ερμούπολη άρχισε να κατοικείται από τους πρόσφυγες που ήρθαν σταδιακά στο νησί από τη Μικρά Ασία, τη Χίο, την Κάσο, τα Ψαρά και την Κρήτη από το 1822. Οι πρώτοι πρόσφυγες ήταν θύματα των σφαγών που είχε εξαπολύσει ο τουρκικός στόλος σε αυτές τις περιοχές το 1822 και το 1824.[3] Αρχικά περί τους 30.000 πρόσφυγες είχαν εγκατασταθεί στην Τήνο, λόγω όμως της πανούκλας που είχε ενσκήψει μεταφέρθηκαν στην Σύρο σε καλύβες ή στην Άνω Σύρο. Τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για μετεγκατάστασή τους σε άλλα μέρη δεν πραγματοποιήθηκαν και τελικά παρέμειναν στη Σύρο.[4] Η ύπαρξη καθολικών στη Σύρο είχε θέσει το νησί υπό την προστασία των δυτικών μεγάλων δυνάμεων της εποχής. Έτσι οι πρόσφυγες αναζήτησαν στο νησί της Σύρου κυρίως ασφάλεια. Από τις ποικίλες ομάδες των προσφύγων αυτών, εξάλλου, έχουν πάρει το όνομά τους κάποιες συνοικίες της Ερμούπολης, όπως το "Βροντάδο", τα "Αναβατούσικα", τα "Ψαριανά", τα "Κασιώτικα" κ.α.

Το 1823 οι πρόσφυγες έκτισαν τον ιερό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος που σήμερα αποτελεί την Μητρόπολη των Ορθοδόξων κατοίκων της Σύρου. Η ονομασία της πόλης αποφασίστηκε με πρωτότυπο τρόπο, σε συμβούλιο που έγινε το 1826 από τους πρώτους οικιστές της πόλης έξω από τον ναό και ονομάστηκε Ερμούπολη προς τιμήν του αρχαίου θεού του εμπορίου Ερμή. Η πρόταση του ονόματος κατατέθηκε από τον πρόσφυγα χιώτη Λουκά Ράλλη. Το 1828, μετά από απογραφή, ο πληθυσμός της πόλης αριθμούσε 13.805 κατοίκους[5] Το 1833, 11 χρόνια από τη στιγμή που έφτασαν οι πρώτοι πρόσφυγες στο νησί έκτισαν το πρώτο δημόσιο Γυμνάσιο της ελεύθερης Ελλάδας με γυμνασιάρχη το Νεόφυτο Βάμβα. Από το γυμνάσιο της Σύρου αποφοίτησε αρκετά χρόνια μετά ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Την ίδια εποχή ιδρύθηκε το πρώτο εργοστάσιο βυρσοδεψίας στην Σύρο και χτίστηκε το λιμάνι της πόλης. Τα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους τα περισσότερα από τα ξένα πλοία έπιαναν μόνο Σύρο απ' όπου γινόταν το διαμετακομιστικό εμπόριο με την υπόλοιπη Ελλάδα, τη Ρωσία και την Ανατολή. Η συμμετοχή της καθολικής κοινότητας στην αστική ανάπτυξη ήταν πολύ περιορισμένη: το 1879 εκπροσωπούσε το 1,7% του πληθυσμού, το 1907 το 3,1%, το 1928 το 6,4%, ενώ το 1961 είχε το 7,3%.[4]

Δημήτριος Βαφιαδάκης: Δήμαρχος της Ερμούπολης στα τέλη του 19ου αιώνα

Μεταξύ 1840 και 1880 η Ερμούπολη αναπτυσσόταν ραγδαία και μετατράπηκε σε κοσμοπολίτικη υδροκεφαλική πόλη, απόρροια μαζικής εξωτερικής εισόδου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, με αναπτυγμένη αστική τάξη: το 1856 αναφέρεται ως η δεύτερη πόλη μετά την Αθήνα σε πληθυσμό.[6] Το 1844 η αρτισύστατη Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ίδρυσε το πρώτο υποκατάστημά της στην Ερμούπολη.[7] Το 1848 άρχισε να χτίζεται η αριστοκρατική συνοικία της Σύρου, τα Βαπόρια και ναός του Αγίου Νικολάου. Το 1864 εγκαινιάστηκε το θέατρο "Απόλλων"[α]. Είναι έργο του Ιταλού αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό. Το επιβλητικό δημαρχείο της πόλης κτίστηκε από τον Ερνστ Τσίλλερ το 1876-1891. Το Φεβρουάριο του 1879 δημιουργήθηκε στην Ερμούπολη το πρώτο, στην Ελλάδα[8], εργατικό Σωματείο. Το 1880, με απόφαση του δήμου Ερμούπολης, στήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μνημείο στον άγνωστο στρατιώτη του αγώνα του 1821.

Η Ερμούπολη άρχισε να παρακμάζει μετά το 1880 με την άνοδο του λιμανιού του Πειραιά, οπότε και ο κύριος όγκος του εμπορίου άρχισε να διεξάγεται από εκεί.[9][10] Από τα μέσα του 19ου αιώνα στην ακτή της Ερμούπολης δημιουργείται μία μεγάλη βιομηχανική ζώνη με ναυπηγείο, βυρσοδεψεία, κλωστήρια, ατμόμυλους κ.α.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 έφθασαν στο νησί 7.800 Έλληνες Μικρασιάτες πρόσφυγες, από διάφορα μέρη της Μικράς Ασίας και οι περισσότεροι προέρχονταν από τη Σμύρνη. Για μεγάλο αριθμό προσφύγων η Σύρος αποτέλεσε ενδιάμεσο σταθμό πριν την οριστική τους εγκατάσταση σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Στην Ερμούπολη παρέμειναν και εγκαταστάθηκαν 2.800 πρόσφυγες οι οποίοι βρήκαν γνώριμο τόπο να εγκατασταθούν καθώς, έναν αιώνα πριν, πολλοί Μικρασιάτες των παραλίων είχαν και πάλι καταφύγει στην Ερμούπολη λόγω σφαγών και διώξεων. Το 1925 ιδρύονται δύο Σωματεία με την επωνυμία «Ένωσις Προσφύγων Νομού Αϊδινίου και ο «Μικρασιατικός Σύλλογος Κυκλάδων» τα οποία δύο έτη αργότερα συγχωνεύονται στην «Παμπροσφυγική Ένωση Κυκλάδων» με κύριο σκοπό την αποκατάσταση των προσφύγων. Τον Μάιο του 1929 θεμελιώνεται ο Προσφυγικός Συνοικισμός στην περιοχή του Ξηροκάμπου ενώ το ίδιο έτος ιδρύθηκε για την εκπαίδευση των παιδιών των προσφυγικών οικογενειών το Δημοτικό Σχολείο του Ξηροκάμπου όπου δίδαξε και η Σμυρναία δασκάλα Ευγενία Λαζάρογλου.[11]

Στην καταγραφή του 1928 παρατηρείται αύξηση του πληθυσμού λόγω της εγκατάστασης των Μικρασιατών. Έκτοτε αρχίζει μία σταδιακή πληθυσμιακή πτώση: 1928-1949: 11,6%. 1940-1951: 10,3%,1951-1961: 15,1%. Τα αίτια της πτώσης αυτής οφείλονται στην πτώση των εμπορευματικών επιχειρήσεων, στον τερματισμό της ιστιοφόρου ναυσιπλοΐας, στη διακοπή των εμπορικών σχέσεων με Μαύρη Θάλασσα και Μικρά Ασία και στη ραγδαία ανάπτυξη της ηπειρωτικής Ελλάδας.[6]

Μουσεία-Αξιοθέατα

  • Αρχαιολογικό Μουσείο Σύρου [12]
  • Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης [13]
  • Βιομηχανικό Μουσείο - Κέντρο Τεχνικού Πολιτισμού [14]
  • Θέατρο Απόλλων

Ο δήμος Σύρου-Ερμουπόλης

Κύριο λήμμα: Δήμος Σύρου - Ερμούπολης
Ο πρώην Δήμος Ερμούπολης

Ο Δήμος Σύρου-Ερμουπόλης είναι ο μοναδικός Δήμος του νησιού. Παλαιότερα, μέχρι το 2010, το νησί ήταν χωρισμένο σε τρεις δήμους. Περιλαμβάνει διοικητικά και τη Νήσο Γυάρο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού που διενήργησε το 2011 η Ελληνική Στατιστική Αρχή ο πληθυσμός του νησιού ανέρχεται σε 21.507 κατοίκους. Η πυκνότητα πληθυσμού ανέρχεται σε 209,91 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Έδρα του δήμου είναι η Ερμούπολη και ιστορική έδρα η Άνω Σύρος. Χωρίζεται σε τρεις δημοτικές ενότητες, Ερμουπόλεως, Ποσειδωνίας και Άνω Σύρου.

Εικόνες

  • Το δημαρχείο της Ερμούπολης
    Το δημαρχείο της Ερμούπολης
  • Ο ναός του Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη
    Ο ναός του Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη
  • Τα Bαπόρια
    Τα Bαπόρια

Σημειώσεις

  • α. ^ Αν και επικρατεί τοπικά η αντίληψη, πως το «Απόλλων» αποτελεί μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, αυτή δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα.[15]

Παραπομπές

  1. ↑ Ελληνική απογραφή 1951. dlib.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/showdetails?p_id=10095559&p_derive=book&p_topic=10007862.
  2. ↑ «Πίνακας αναθεωρημένων αποτελεσμάτων μόνιμου Πληθυσμού-Απογραφής 2011». Απογραφή Κτιρίων και Πληθυσμού-Κατοικιών 2011. Ελληνική Στατιστική Αρχή. 
  3. ↑ Kolodny, σελ. 253.
  4. ↑ 4,0 4,1 Kolodny, σελ. 254.
  5. ↑ Έχει 4 συνοικισμούς και 3567 κατοικίες, 346 μαγαζιά, 256 εργαστήρια. Kolodny, σελ. 254.
  6. ↑ 6,0 6,1 Kolodny, σελ. 256.
  7. ↑ Βαφιάς, σελ. 588.
  8. ↑ Δημητρίου, Μιχάλης (1985). «Κεφάλαιο 3ο, Οι αναρχικοί των Πατρών». Το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κίνημα. τ.1ος. Από τους ουτοπιστές στους μαρξιστές. Αθήνα: Πλέθρον. σελ. 85.  Unknown parameter |μήνας= ignored (βοήθεια)
  9. ↑ Τουριστικός οδηγός Σύρος-Εκδόσεις Toubis
  10. ↑ Ιστορία της Ερμούπολης
  11. ↑ Σύλλογος Μικρασιατών Ερμούπολης Σύρου
  12. ↑ Ευρήματα αρχαιολογικού μουσείου
  13. ↑ Εγκαινιάστηκε η Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης στη Σύρο
  14. ↑ Κτίρια του βιομηχανικού μουσείου
  15. ↑ «Ερμούπολη - Δημοτικό Θέατρο "Απόλλων"». Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2013. 

Πηγές

  • Βαφιάς, Σταύρος (1971–1973). «Το Αʹ εν Ερμουπόλει ναυτιλιακόν συνέδριον του 1902». Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών 9: 585–598. 
  • Kolodny, Emile Y. (1969–1970). «Ερμούπολις-Σύρος. Γέννησις και εξέλιξις μιας Ελληνικής νησιωτικής πόλεως». Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών 8: 239–286. 
  • Λούκος, Χρήστος (1992). «Επιδημία και κοινωνία. Η χολέρα στην Ερμούπολη της Σύρου (1854)» (pdf). Μνήμων (Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού) 14: 49–69. doi:10.12681/mnimon.166. http://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/mnimon/article/view/7870. 
  • Χριστίνα Αγριαντώνη, «Oι μετασχηματισμοί της βιομηχανικής δομής της Eρμούπολης τον 19ο αιώνα» στο: E.M.N.E., Πρακτικά του διεθνούς συμποσίου ιστορίας, «H νεοελληνική πόλη», Aθήνα 1985, 2ος τ., σ. 603-608
  • Χριστίνα Αγριαντώνη,«H θέση της Eρμούπολης στην ελληνική οικονομία τον 19ο αιώνα. Oι παγίδες των πηγών», Tα Iστορικά 1/1983, σελ. 193-199.
  • Xριστίνα Aγριαντώνη-Aγγελική Φενερλή, Eρμούπολη-Σύρος. Iστορικό Oδοιπορικό , Oλκός, Aθήνα 1999

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

π • σ • ε Έδρες Περιφερειών της Ελλάδας
π • σ • ε Οι πρωτεύουσες των 74 περιφερειακών ενοτήτων της Ελλάδας
π • σ • ε Σχέδιο Καποδίστριας: Διοικητική διαίρεση του νομού Κυκλάδων
Δήμοι
Κοινότητες
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ερμούπολη&oldid=7052267"