Παύλος Νιρβάνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Μαριούπολη σε ΜαριανούποληΤ΄πος θανατου Ευαγγελισμός και όχι Μαρούσι |
Αναίρεση έκδοσης 7027501 από τον 62.74.240.2 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη|πραγματικό όνομα=Πέτρος Αποστολίδης}}Με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο '''Παύλος Νιρβάνας''' είναι γνωστός ο Έλληνας [[λογοτεχνία|λογοτέχνης]] '''Πέτρος Κ. Αποστολίδης'''. Ο πατέρας του, έμπορος Κωνσταντίνος Αποστόλου Κουμιώτης, ήταν από την [[Σκόπελος|Σκόπελο]] και η μητέρα του, Μαριέττα Ιωάννου Ράλλη, από τη [[Χίος|Χίο]]<ref name=skop>[http://www.skopelos.net/gr/culture/nirvanas.htm Παύλος Νιρβάνας<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>. Γεννήθηκε στην [[Μαριούπολη |
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη|πραγματικό όνομα=Πέτρος Αποστολίδης}}Με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο '''Παύλος Νιρβάνας''' είναι γνωστός ο Έλληνας [[λογοτεχνία|λογοτέχνης]] '''Πέτρος Κ. Αποστολίδης'''. Ο πατέρας του, έμπορος Κωνσταντίνος Αποστόλου Κουμιώτης, ήταν από την [[Σκόπελος|Σκόπελο]] και η μητέρα του, Μαριέττα Ιωάννου Ράλλη, από τη [[Χίος|Χίο]]<ref name=skop>[http://www.skopelos.net/gr/culture/nirvanas.htm Παύλος Νιρβάνας<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>. Γεννήθηκε στην [[Μαριούπολη]] της [[Ρωσία|Ρωσίας]] (σήμερα ανήκει στην [[Ουκρανία]]) το [[1866]] και πέθανε στην [[Αθήνα]] στις [[28 Νοεμβρίου]] [[1937]]. |
||
== Βιογραφία == |
== Βιογραφία == |
||
[[Αρχείο:Papadiamantis Aleksandros by Pavlos Nirvanas.jpg|thumb|right|150px|Η περίφημη φωτογραφία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τραβηγμένη από τον Παύλο Νιρβάνα]] |
[[Αρχείο:Papadiamantis Aleksandros by Pavlos Nirvanas.jpg|thumb|right|150px|Η περίφημη φωτογραφία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τραβηγμένη από τον Παύλο Νιρβάνα]] |
||
Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
Λογοτεχνικά, τοποθετείται στον κύκλο του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]]. Επηρεάζεται από τον [[αισθητισμός|αισθητισμό]] και το [[συμβολισμός|συμβολισμό]], καθώς και από το φιλόσοφο [[Νίτσε]]. Η πεζογραφία του διέπεται από ηθογραφικά και ψυχογραφικά στοιχεία, ενώ γλωσσικά ξεκίνησε από [[καθαρεύουσα]] και κατέληξε στη [[δημοτική γλώσσα]]. Ο [[Τέλος Άγρας]] έγραψε πως "η ηθογραφία του είναι τραγική και αποκλίνει προς το ζωηρό λυρισμό, όταν δεν τρέπεται προς τον πραγματικό σαρκασμό", ενώ ο [[Κώστας Ουράνης]] ανέφερε πως "ακόμη και το χιούμορ του το χρησιμοποιεί για να προκαλέσει μειδίαμα και όχι για να καυτηριάσει <ref>[http://culture.ana.gr/view5.php?id=3021&pid=375 ANA-MPA Culture<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>. |
Λογοτεχνικά, τοποθετείται στον κύκλο του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]]. Επηρεάζεται από τον [[αισθητισμός|αισθητισμό]] και το [[συμβολισμός|συμβολισμό]], καθώς και από το φιλόσοφο [[Νίτσε]]. Η πεζογραφία του διέπεται από ηθογραφικά και ψυχογραφικά στοιχεία, ενώ γλωσσικά ξεκίνησε από [[καθαρεύουσα]] και κατέληξε στη [[δημοτική γλώσσα]]. Ο [[Τέλος Άγρας]] έγραψε πως "η ηθογραφία του είναι τραγική και αποκλίνει προς το ζωηρό λυρισμό, όταν δεν τρέπεται προς τον πραγματικό σαρκασμό", ενώ ο [[Κώστας Ουράνης]] ανέφερε πως "ακόμη και το χιούμορ του το χρησιμοποιεί για να προκαλέσει μειδίαμα και όχι για να καυτηριάσει <ref>[http://culture.ana.gr/view5.php?id=3021&pid=375 ANA-MPA Culture<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>. |
||
Το [[1923]], βραβεύτηκε για το λογοτεχνικό του έργο με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ το [[1928]] έγινε μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]. Πέθανε από [[βρογχοπνευμονία]] το [[1937 |
Το [[1923]], βραβεύτηκε για το λογοτεχνικό του έργο με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ το [[1928]] έγινε μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]. Πέθανε από [[βρογχοπνευμονία]] στο [[Μαρούσι]] το [[1937]]. |
||
== Έργα == |
== Έργα == |
||
Εμφανίστηκε στα γράμματα το [[1884]], όταν εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή και άρχισε να δημοσιεύει χρονογραφήματα στις εφημερίδες Άστυ, Ακρόπολη και από το [[1905]] στην Εστία με το ψευδώνυμο ''Κύριος Άσοφος''<ref name="skop" />. Πήρε επίσης μέρος στην έκδοση του σατιρικού περιοδικού Αθήναι. |
Εμφανίστηκε στα γράμματα το [[1884]], όταν εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή και άρχισε να δημοσιεύει χρονογραφήματα στις εφημερίδες Άστυ, Ακρόπολη και από το [[1905]] στην Εστία με το ψευδώνυμο ''Κύριος Άσοφος''<ref name="skop" />. Πήρε επίσης μέρος στην έκδοση του σατιρικού περιοδικού Αθήναι. |
Έκδοση από την 07:46, 10 Μαΐου 2018
Παύλος Νιρβάνας | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παύλος Νιρβάνας (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1866[1][2][3] Μαριούπολη |
Θάνατος | 28 Νοεμβρίου 1937 και 1937[4] Αθήνα |
Αιτία θανάτου | πνευμονία |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Ιδιότητα | συγγραφέας, δημοσιογράφος[5] και πάροχος ιατρικών υπηρεσιών[5] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Παύλος Νιρβάνας είναι γνωστός ο Έλληνας λογοτέχνης Πέτρος Κ. Αποστολίδης. Ο πατέρας του, έμπορος Κωνσταντίνος Αποστόλου Κουμιώτης, ήταν από την Σκόπελο και η μητέρα του, Μαριέττα Ιωάννου Ράλλη, από τη Χίο[6]. Γεννήθηκε στην Μαριούπολη της Ρωσίας (σήμερα ανήκει στην Ουκρανία) το 1866 και πέθανε στην Αθήνα στις 28 Νοεμβρίου 1937.
Βιογραφία
Σε μικρή ηλικία επιστρέφει στην Ελλάδα, στον Πειραιά, οπότε τελικά σπουδάζει στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1883-1890). Το έτος 1890 κατατάσσεται στο Βασιλικό Ναυτικό, από όπου και παραιτείται με τον βαθμό του γενικού αρχιάτρου το 1922, έχοντας διατελέσει πρόεδρος της Ανώτατης Υγειονομικής Επιτροπής του Ναυτικού και τμηματάρχης του Υπουργείου Ναυτικών επί Ελευθερίου Βενιζέλου. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου, από την ίδρυσή του το 1930 έως το θάνατό του το 1937.
Ο Παύλος Νιρβάνας εξέδωσε πολλές ποιητικές συλλογές και δημοσίευσε πολλά χρονογραφήματα σε εφημερίδες. Διατηρούσε στενούς δεσμούς με αρκετούς λογοτέχνες της εποχής του και συνέβαλε στην ανάδειξη νεότερων λογοτεχνών π.χ. Ιωάννης Κονδυλάκης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Νίκος Καββαδίας[7]. Τον συνέδεε αδελφική φιλία με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Λογοτεχνικά, τοποθετείται στον κύκλο του Κωστή Παλαμά. Επηρεάζεται από τον αισθητισμό και το συμβολισμό, καθώς και από το φιλόσοφο Νίτσε. Η πεζογραφία του διέπεται από ηθογραφικά και ψυχογραφικά στοιχεία, ενώ γλωσσικά ξεκίνησε από καθαρεύουσα και κατέληξε στη δημοτική γλώσσα. Ο Τέλος Άγρας έγραψε πως "η ηθογραφία του είναι τραγική και αποκλίνει προς το ζωηρό λυρισμό, όταν δεν τρέπεται προς τον πραγματικό σαρκασμό", ενώ ο Κώστας Ουράνης ανέφερε πως "ακόμη και το χιούμορ του το χρησιμοποιεί για να προκαλέσει μειδίαμα και όχι για να καυτηριάσει [8].
Το 1923, βραβεύτηκε για το λογοτεχνικό του έργο με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ το 1928 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε από βρογχοπνευμονία στο Μαρούσι το 1937.
Έργα
Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1884, όταν εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή και άρχισε να δημοσιεύει χρονογραφήματα στις εφημερίδες Άστυ, Ακρόπολη και από το 1905 στην Εστία με το ψευδώνυμο Κύριος Άσοφος[6]. Πήρε επίσης μέρος στην έκδοση του σατιρικού περιοδικού Αθήναι.
Ασχολήθηκε με πολλά είδη γραπτού λόγου, όπως διηγήματα, ποιήματα, μυθιστορήματα, δράματα, κριτικές μελέτες, δοκίμια, θεατρικά έργα, χρονογραφήματα και τη «Γλωσσική Αυτοβιογραφία», ενώ ασχολήθηκε και με τη μετάφραση.
Ένα από τα χρονογραφήματά του, το Η βιβλιοφιλία των Ελλήνων ή πόνος ψυχής πρωτοδημοσιεύτηκε στη εφημερίδα «Εστία» το 1950 και στη συνέχεια συμπεριλήφθηκε στα Νεοελληνικά Αναγνώσματα για τους μαθητές των τότε Γυμνασίων.
- Δάφναι εις την 25ην Μαρτίου 1821 (1884)
- Η φιλοσοφία του Νίτσε (1898)
- Γλωσσική Αυτοβιογραφία (1905)
- Παγά Λαλέουσα (1907)
- Ο αρχιτέκτων Μάρθας (1907)
- Το χελιδόνι (1908)
- Μαρία Πενταγιώτισσα (1909)
- Όταν σπάση τα δεσμά του (1910)
- Το συναξάρι του παπα-Παρθένη (1915)
- Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1916)
- Η ηθική επίδρασις της επαναστάσεως (1923)
- Το αγριολούλουδο (1924)
- Ξενιτιά (1925)
- Το έγκλημα του Ψυχικού (1928)
- Εκλεκτές Ιστορίες (1930)
- Ένας ίσκιος στη νύχτα (1934)
Παραπομπές
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13757913b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL4951366A. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ LIBRIS. 345465. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211129772. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211129772. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 6,0 6,1 Παύλος Νιρβάνας
- ↑ Νίκος Καββαδίας
- ↑ ANA-MPA Culture
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- ανώνυμος (1906). Κωνσταντίνος Σκόκος, επιμ. Ημερολόγιον Σκόκου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου. σελίδες 311–312. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010.
- ΚΥΜΗ-Πολιτιστικό Περιοδικό για την Κύμη και την Εύβοια
- Ίνδικτος - Βιογραφικό του Παύλου Νιρβάνα
- Αποσπάσματα έργων του από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού
- Ιατρικές μελέτες του Παύλου Νιρβάνα
|