Σαμοθράκη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Varsamakos (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διορθωση αριθμου μονιμων κατοικων συμφωνα με την απογραφη του 2011
Esslet (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19: Γραμμή 19:
| όνομαδιαίρεσης3 = Πρωτεύουσα
| όνομαδιαίρεσης3 = Πρωτεύουσα
| διαίρεση3 = [[Σαμοθράκη (πόλη)]]
| διαίρεση3 = [[Σαμοθράκη (πόλη)]]
| πληθυσμός = 2.859
| πληθυσμός = 2.859 (νησί)
| ημ.απογραφής = 2011
| ημ.απογραφής = 2011
| πυκνότητα =
| πυκνότητα =
Γραμμή 27: Γραμμή 27:
Η '''Σαμοθράκη''' είναι νησί του Θρακικού Πελάγους. Βρίσκεται στο Βορειοανατολικό τμήμα του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου]] μεταξύ των νησιών [[Λήμνος]], [[Ίμβρος]] και [[Θάσος]], και απέχει 24 ναυτικά μίλια από την [[Αλεξανδρούπολη]]. Η επιφάνεια του νησιού είναι 178 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ η υψηλότερη κορυφή του έχει υψόμετρο 1.611 μέτρα. Με αυτό το ύψος, η Σαμοθράκη είναι το ψηλότερο ελληνικό νησί στο Αιγαίο -με την εξαίρεση των δύο μεγαλονήσων, της [[Κρήτη]]ς και της [[Εύβοια]]ς. Το όνομα του βουνού είναι [[Σάος]], αλλά οι ντόπιοι το ονομάζουν «Φεγγάρι» (όπως και την υψηλότερη κορυφή του), καθώς είναι «τόσο ψηλό που κρύβει το φεγγάρι». Εξάλλου, το όνομα του νησιού σημαίνει «ψηλή Θράκη» -από το αρχαιοελληνικό ''σάμος'' = υψηλή.
Η '''Σαμοθράκη''' είναι νησί του Θρακικού Πελάγους. Βρίσκεται στο Βορειοανατολικό τμήμα του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου]] μεταξύ των νησιών [[Λήμνος]], [[Ίμβρος]] και [[Θάσος]], και απέχει 24 ναυτικά μίλια από την [[Αλεξανδρούπολη]]. Η επιφάνεια του νησιού είναι 178 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ η υψηλότερη κορυφή του έχει υψόμετρο 1.611 μέτρα. Με αυτό το ύψος, η Σαμοθράκη είναι το ψηλότερο ελληνικό νησί στο Αιγαίο -με την εξαίρεση των δύο μεγαλονήσων, της [[Κρήτη]]ς και της [[Εύβοια]]ς. Το όνομα του βουνού είναι [[Σάος]], αλλά οι ντόπιοι το ονομάζουν «Φεγγάρι» (όπως και την υψηλότερη κορυφή του), καθώς είναι «τόσο ψηλό που κρύβει το φεγγάρι». Εξάλλου, το όνομα του νησιού σημαίνει «ψηλή Θράκη» -από το αρχαιοελληνικό ''σάμος'' = υψηλή.


Η Σαμοθράκη αποτελεί τον ομώνυμο δήμο και υπάγεται διοικητικά στην [[Περιφερειακή Ενότητα Έβρου]]. Ο μόνιμος πληθυσμός, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, είναι 2.840 κάτοικοι. Μέσω του λιμανιού της [[Καμαριώτισσα Σαμοθράκης|Καμαριώτισσα]]ς η Σαμοθράκη συνδέεται ακτοπλοϊκά κυρίως με την Αλεξανδρούπολη και δευτερευόντως με την [[Καβάλα]], το [[Λαύριο]] καθώς και με άλλα νησιά του Αιγαίου. Η οικονομία της Σαμοθράκης βασίζεται επί το πλείστον στον [[τουρισμός|τουρισμό]] και την [[αλιεία]].
Η Σαμοθράκη αποτελεί τον ομώνυμο δήμο και υπάγεται διοικητικά στην [[Περιφερειακή Ενότητα Έβρου]]. Ο μόνιμος πληθυσμός του νησιού, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, είναι 2.859 κάτοικοι. Μέσω του λιμανιού της [[Καμαριώτισσα Σαμοθράκης|Καμαριώτισσα]]ς η Σαμοθράκη συνδέεται ακτοπλοϊκά κυρίως με την Αλεξανδρούπολη και δευτερευόντως με την [[Καβάλα]], το [[Λαύριο]] καθώς και με άλλα νησιά του Αιγαίου. Η οικονομία της Σαμοθράκης βασίζεται επί το πλείστον στον [[τουρισμός|τουρισμό]] και την [[αλιεία]].
Η Σαμοθράκη είναι παγκοσμίως γνωστή λόγω του διάσημου αρχαιοελληνικού αγάλματος της [[Νίκη της Σαμοθράκης|Νίκης]], το οποίο βρέθηκε το 1863 στο νησί. Το άγαλμα, ύψους 2,75 μέτρων, εκτίθεται στο [[Μουσείο του Λούβρου]], στο [[Παρίσι]]. Επιπλέον, στην αρχαιότητα, στο νησί λάμβαναν χώρα τα [[Καβείρια Μυστήρια]], αποκρυφιστικές τελετές που το περιεχόμενο τους δεν έχει διαλευκανθεί απόλυτα μέχρι σήμερα.
Η Σαμοθράκη είναι παγκοσμίως γνωστή λόγω του διάσημου αρχαιοελληνικού αγάλματος της [[Νίκη της Σαμοθράκης|Νίκης]], το οποίο βρέθηκε το 1863 στο νησί. Το άγαλμα, ύψους 2,75 μέτρων, εκτίθεται στο [[Μουσείο του Λούβρου]], στο [[Παρίσι]]. Επιπλέον, στην αρχαιότητα, στο νησί λάμβαναν χώρα τα [[Καβείρια Μυστήρια]], αποκρυφιστικές τελετές που το περιεχόμενο τους δεν έχει διαλευκανθεί απόλυτα μέχρι σήμερα.

Έκδοση από την 18:28, 24 Απριλίου 2018

Συντεταγμένες: 40°27′10.85″N 25°35′10.21″E / 40.4530139°N 25.5861694°E / 40.4530139; 25.5861694

Σαμοθράκη
Η χώρα Σαμοθράκης - πάνω αριστερά διακρίνονται οι Πύργοι των Γατελούζων.
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΑιγαίο Πέλαγος
Έκταση178 km²
Υψόμετρο1611 μ
Υψηλότερη κορυφήΣάος
Χώρα
ΠεριφέρειαΘράκης
ΝομόςΈβρου
ΠρωτεύουσαΣαμοθράκη (πόλη)
Δημογραφικά
Πληθυσμός2.859 (νησί) (απογραφής 2011)
Πρόσθετες πληροφορίες
Ιστοσελίδαwww.samothraki.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Σαμοθράκη είναι νησί του Θρακικού Πελάγους. Βρίσκεται στο Βορειοανατολικό τμήμα του Αιγαίου μεταξύ των νησιών Λήμνος, Ίμβρος και Θάσος, και απέχει 24 ναυτικά μίλια από την Αλεξανδρούπολη. Η επιφάνεια του νησιού είναι 178 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ η υψηλότερη κορυφή του έχει υψόμετρο 1.611 μέτρα. Με αυτό το ύψος, η Σαμοθράκη είναι το ψηλότερο ελληνικό νησί στο Αιγαίο -με την εξαίρεση των δύο μεγαλονήσων, της Κρήτης και της Εύβοιας. Το όνομα του βουνού είναι Σάος, αλλά οι ντόπιοι το ονομάζουν «Φεγγάρι» (όπως και την υψηλότερη κορυφή του), καθώς είναι «τόσο ψηλό που κρύβει το φεγγάρι». Εξάλλου, το όνομα του νησιού σημαίνει «ψηλή Θράκη» -από το αρχαιοελληνικό σάμος = υψηλή.

Η Σαμοθράκη αποτελεί τον ομώνυμο δήμο και υπάγεται διοικητικά στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου. Ο μόνιμος πληθυσμός του νησιού, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, είναι 2.859 κάτοικοι. Μέσω του λιμανιού της Καμαριώτισσας η Σαμοθράκη συνδέεται ακτοπλοϊκά κυρίως με την Αλεξανδρούπολη και δευτερευόντως με την Καβάλα, το Λαύριο καθώς και με άλλα νησιά του Αιγαίου. Η οικονομία της Σαμοθράκης βασίζεται επί το πλείστον στον τουρισμό και την αλιεία.

Η Σαμοθράκη είναι παγκοσμίως γνωστή λόγω του διάσημου αρχαιοελληνικού αγάλματος της Νίκης, το οποίο βρέθηκε το 1863 στο νησί. Το άγαλμα, ύψους 2,75 μέτρων, εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Επιπλέον, στην αρχαιότητα, στο νησί λάμβαναν χώρα τα Καβείρια Μυστήρια, αποκρυφιστικές τελετές που το περιεχόμενο τους δεν έχει διαλευκανθεί απόλυτα μέχρι σήμερα.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η ιδιαιτερότητα του νησιού οφείλεται στην άγρια παρθένα φύση με τα απότομα βουνά, την πλούσια χλωρίδα και πανίδα, τα δάση με πλατάνια, πεύκα, καστανιές, κέδρους και άλλα δέντρα, τις πηγές, τους καταρράκτες, τις μικρές λίμνες κατά μήκος των ρεμάτων στις πλαγιές του βουνού - οι ντόπιοι τις ονομάζουν «βάθρες» - και τις παραλίες. Τα πλατανοδάση κατεβαίνουν ως τις παραλίες της Σαμοθράκης και σχεδόν φτάνουν στην θάλασσα.

Πανοραμική εικόνα Σαμοθράκης από τα παράλια της Ροδόπης. Στα αριστερά διακρίνεται αμυδρά το νησί της Ίμβρου.

Το νησί έχει ωοειδές σχήμα, με ακτογραμμή 59 χιλιομέτρων, εκ των οποίων περίπου τα 35 αποτελούν παραλίες, οι περισσότερες από αυτές πετρώδεις. Η θαλάσσια περιοχή γύρω από την Σαμοθράκη είναι μια από τις πλουσιότερες σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, όσον αφορά τη θαλάσσια και υποβρύχια ζωή που φιλοξενεί.

Τουρισμός

Παραλία παχιάς άμμου.

Παρά τις φυσικές ομορφιές και το αρχαιολογικό ενδιαφέρον από όλες τις ιστορικές περιόδους, η τουριστική βιομηχανία στη Σαμοθράκη δεν είναι τόσο ανεπτυγμένη, σε σύγκριση με άλλα ελληνικά νησιά. Αυτό όμως το γεγονός αποτελεί ίσως βασική αιτία που το νησί παραμένει παρθένο και διατηρεί το φυσικό του περιβάλλον απρόσβλητο από την αλόγιστη ανάπτυξη που χαρακτηρίζει άλλες περιοχές -και ιδίως νησιά- της Ελλάδας.

Ιστορία

Το Ιερό των Μεγάλων Θεών, Παλαιόπολη.

Η Σαμοθράκη είχε μεγάλο θρησκευτικό ενδιαφέρον λόγω των Καβειρίων Μυστηρίων. Τα μυστήρια τελούνταν στο χώρο του «Ιερού των Μεγάλων Θεών», που αποτελεί τώρα το σημαντικότερο αρχαιολογικό τόπο στο νησί.

Λέγεται πως στα Καβείρια Μυστήρια συναντήθηκαν για πρώτη φορά οι γονείς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος Β' και η Ολυμπιάδα, και πως στο νησί πραγματοποιήθηκε η σύλληψη του μεγάλου στρατηλάτη. Στα Καβείρια Μυστήρια μπορούσαν να πάρουν μέρος ελεύθεροι πολίτες αλλά και δούλοι - σε αντίθεση με τα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου απαγορευόταν η συμμετοχή των δούλων.

Η σημαία των επαναστατών το 1821

Η Σαμοθράκη κατοικήθηκε για πρώτη φορά από τους Πελασγούς και αργότερα από τους Θράκες. Η αρχαία πόλη, η Παλαιόπολη, βρίσκεται στα βόρεια του νησιού, ενώ παραμένουν τα επιβλητικά αρχαία τείχη της, χτισμένα σε Κυκλώπειο ύφος. Στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. το νησί αποικίσθηκε από Έλληνες της Σάμου. Καταλήφθηκε από τους Πέρσες το 508 π.Χ., αλλά αργότερα βρέθηκε κάτω από τον έλεγχο της Αθήνας. Στη συνέχεια και μέχρι το 168 π.Χ. βρισκόταν κάτω από μακεδονική κυριαρχία.

Κατά τη ρωμαϊκή και ιδιαίτερα την αυτοκρατορική περίοδο, χάρη στο ενδιαφέρον των Ρωμαίων αυτοκρατόρων και το σεβασμό τους προς τους Μεγάλους Θεούς, η ακτινοβολία της Σαμοθράκης είχε πια ξεπεράσει τα σύνορα του ελλαδικού χώρου και έγινε διεθνές θρησκευτικό κέντρο, όπου συνέρρεαν πλήθη προσκυνητών (αξιωματούχων και απλών πολιτών) απ' όλο το ρωμαϊκό κόσμο. Εκτός από το ιερό της Σαμοθράκης, στη μεγάλη ανάπτυξή της είχαν συμβάλει επίσης τα δυο λιμάνια που διέθετε η πόλη και τα οποία αποτελούσαν έναν από τους κυριότερους σταθμούς για τα πλοία που χρησιμοποιούσαν το θαλάσσιο δρόμο Τρωάδας-Μακεδονίας, ενώ πρόσφεραν παράλληλα στους κατοίκους της τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αξιόλογης εμπορικής δραστηριότητας. Επιπλέον η Σαμοθράκη είχε το μεγάλο προνόμιο, όπως και η Θάσος, να εκμεταλλεύεται τις φυσικές πηγές πλούτου όχι μόνο του νησιού αλλά και της περαίας της (της «Ηπείρου» ή «ιεράς χώρας» των Μεγάλων Θεών), όπου μάλιστα από την πρώιμη αρχαιότητα είχε ιδρύσει μια σειρά οικισμών που λειτούργησαν ταυτόχρονα ως αγροτικοί και εμπορικοί σταθμοί («εμπόρια»), όπως ήταν η Δρυς, τα Τέμπυρα, η Σάλη και το Χαράκωμα. Κατά τους πρώτους αιώνες της ρωμαϊκής κυριαρχίας, η Σαμοθράκη είχε κηρυχθεί «ελεύθερη πόλη» (civitas libera) αλλά έχασε ορισμένες κτήσεις της στην περαία. Ωστόσο, κατά την αυτοκρατορική περίοδο -ίσως από το 46 μ.Χ. που η Θράκη μετατράπηκε σε ρωμαϊκή επαρχία, οι Ρωμαίοι αναγνώρισαν τις παλιές κτήσεις της στη σαμοθρακική περαία ( την «Ήπειρο»), όπως μαρτυρούν οροθετικές επιγραφές του 1ου μ.Χ. αιώνα[1].

Οι Βυζαντινοί ήταν οι επόμενοι κυρίαρχοι του νησιού μέχρι το 1204.Στο νησί εξορίστηκε, κατά τη διάρκεια της εικονομαχίας, και πέθανε ο χρονογράφος και άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας Θεοφάνης ο ομολογητής (760-817μ.Χ.). Αργότερα ήρθαν ως κυρίαρχοι οι Ενετοί και μετά η Γενουάτικη οικογένεια των Γκατιλούζι (εξελ. Γατελούζοι) το 1355. Τα Γενουάτικα οχυρά παραμένουν, μάλιστα ο "Πύργος των Γκατιλούζι" αποτελεί ένα ακόμη πολύ σημαντικό μνημείο.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέκτησε τη Σαμοθράκη το 1457 και όταν ο κάτοικοι του νησιού επαναστάτησαν το 1821, οι Τούρκοι σκότωσαν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού (Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης). Το νησί απελευθερώθηκε οριστικά μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους το 1913 -αν και πέρασε ένα μικρό διάστημα υπό βουλγαρική κατοχή κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μνημεία-Μουσεία

  • Το Ιερό των Μεγάλων Θεών: ναϊκό συγκρότημα έκτασης περίπου 50 στρεμμάτων όπου τελούνταν μυστηριακές τελετές οι οποίες χρονολογούνται από τον 7ο αιώνα π.Χ., με τις θεότητες που λατρεύονταν να είναι διαφορετικές από αυτές των Ολύμπιων θεών του δωδεκάθεου, και να σχετίζονται με τις χθόνιες θεότητες των Κάβειρων. Τα σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα του αρχαιολογικού χώρου είναι[2]:
    • Το «Τέμενος»
    • Το Ιερό
    • Η Θόλος της Αρσινόης
    • Το Πρόπυλο του Πτολεμαίου Β’
    • Η Στοά
    • Το Ανάκτορο
    • Ο Ιερός Κύκλος
    • Το Μνημείο της Νίκης

Δήμος

Δήμος Σαμοθράκης
Δήμος
Official logo of {{{official_name}}}

Έμβλημα

Χώρα Ελλάδα
Έδρα Σαμοθράκη
Διοίκηση  
 • Δήμαρχος Αθανάσιος Βίτσας (2014)
Διοικητική υπαγωγή  
 • Αποκ. διοίκηση Μακεδονίας - Θράκης
 • Περιφέρεια Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης
 • Περιφ. ενότητα Έβρου
Διαμέρισμα Θράκη
Νομός Έβρου
Έκταση 178 km2
Πληθυσμός 2.859 (απογραφή 2011)

Διοικητικά το νησί συνιστά τον ομώνυμο Δήμο Σαμοθράκης. Έως το 1986, υπήρχε η Κοινότητα Σαμοθράκης, όταν και συστάθηκε ο Δήμος Σαμοθράκης, ο οποίος βρίσκεται στην Περιφεριακή Ενότητα Έβρου της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Οικισμοί

Ο δήμος Σαμοθράκης περιλαμβάνει τους παρακάτω οικισμούς:

Παραπομπές

  1. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Δυτικής Θράκης κατά τη ρωμαϊκή αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 2005, σ. 120-126
  2. Το Ιερό των Μεγάλων Θεών της Σαμοθράκης
  3. Το Στασίδι του Αποστόλου Παύλου στη Σαμοθράκη

Πηγές

  • N. Lewis, Samothrace, I. The Literary sources, New York 1958
  • Γιώργος Λεκάκης, "Σαμοθράκη: Η ιερά νήσος", εκδ. Ερωδιός, 2006, ISBN 960-6601-84-6.
  • Πέτρος Αποστολουδίας, Νίκος Κατσάνης, Θανάσης Πολίτης, "Σαμοθράκη: Παραδοσιακά επαγγέλματα", εκδ. Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης, 2008,

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

Ψηφιακό αρχείο ΕΟΑ