Βασίλειο της Γεωργίας

Error: No name(s) given
Διάρκεια;
Πρωτεύουσα		Κουτάισι (1008-1122), Τυφλίδα (1122-1490)
Θρησκεία		Ορθόδοξη Εκκλησία (Πατριαρχείο Γεωργίας)
Πολίτευμα		Αδιευκρίνιστο
Ιστορία
-	Ίδρυση
-	Κατάλυση

Το Βασίλειο της Γεωργίας (γεωργιανά: საქართველოს სამეფო, προφορά: σακαρτβέλος σαμεπό) ήταν μεσαιωνικό μοναρχικό κράτος. Ιδρύθηκε το 975 μ.Χ. από τον Βαγράτη Γ΄. Μεταξύ 11ου και 12ου αιώνα έφτασε στη μέγιστη ακμή του, με αποτέλεσμα η περίοδος αυτή να ονομαστεί ως Χρυσή Εποχή της γεωργιανής ιστορίας. Το 13ο αιώνα υποτάχθηκε στις εισβολές των Μογγόλων, αλλά κατάφερε να επανακτήσει την ανεξαρτησία του τη δεκαετία του 1340. Νέες όμως τουρκομογγολικές εισβολές από το 1386 οδήγησαν στην τελική κατάρρευσή του και γενικευμένη αναρχία, μέχρι το 1466.

Καταβολές

Η ανάρρηση της δυναστείας των Βαγρατιδών ξεκινά από τον 8ο αιώνα, όταν ήρθαν στην εξουσία της περιοχής Τάο-Κλαρτζέτι (νοτιοδυτικές επαρχίες της Γεωργίας, σήμερα αποτελούν τμήμα της Τουρκίας). Η αποκατάσταση της γεωργιανής βασιλείας ξεκινά το 888 μ.Χ., όταν ο Αδαρνάσης Δ΄ της Ιβηρίας πήρε τον τίτλο του Βασιλιά των Γεωργιανών. Το Ηνωμένο Βασίλειο της Γεωργίας ιδρύθηκε το 1008. Το έτος αυτό, ο Βαγράτης Γ΄, γιος του Γκούργκεν Β΄, έγινε βασιλιάς του Βασιλείου της Δυτικής Γεωργίας (Βασίλειο της Αμπχαζετίας), που περιελάμβανε τις ηγεμονίες του Ιμερέτι, Σαμεγκρέλο, Αμπχαζέτι (Αμπχαζίας), Γκουρίας και Σβανέτι. Μητέρα του Βαγράτη Γ΄ (Μπαγκράτ) ήταν η βασίλισσα Γκουραντούχτ, κόρη του Γεωργίου Β΄ της Αμπχαζίας.

Ένωση του γεωργιανού κράτους

Οι πρώτες δεκαετίες του 9ου αιώνα είδαν την ανάδυση ενος νέου γωργιανού κράτους στο Τάο-Κλαρτζέτι. Ο κουροπαλάτης Άσοτ της βασιλικής οικογένειας των Βαγρατιδών απελευθέρωσε από τους Άραβες τις περιοχές της πρώην νότιας Ιβηρίας. Αυτό περιελάμβανε τα Πριγκιπάτα Τάο και Κλαρτζέτι, και τις κομητείες Σαβσχέτι, Κχιχάτα, Σάμτσχε, Τριαλέτι, Τζαβακχέτι και Ασότσι, τα οποία αποτελούσαν επίσημα τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, υπό το όνομα Κουροπαλάτο της Γεωργίας.