Νυρεμβέργη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
{{Πόλη (Γερμανία)}}
{{Πόλη (Γερμανία)}}


Η '''Νυρεμβέργη''' ([[γερμανική γλώσσα|γερμ.]] Nürnberg) είναι πόλη της [[Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας|Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας]] στο ομόσπονδο κρατίδιο της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]]. Βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Πέγκνιτς (Pegnitz) και σε απόσταση περίπου 140 χιλιομέτρων, προς τα βόρεια, από το [[Μόναχο]]. Ο πληθυσμός της είναι 500.132 κάτοικοι.
Η '''Νυρεμβέργη''' ([[γερμανική γλώσσα|γερμ.]] Nürnberg) είναι πόλη της [[Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας|Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας]] στο ομόσπονδο κρατίδιο της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]]. Βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Πέγκνιτς (Pegnitz) και σε απόσταση περίπου 140 χιλιομέτρων, προς τα βόρεια, από το [[Μόναχο]]. Ο πληθυσμός της είναι 500.132 κάτοικοι. Η αστική περιοχή περιλαμβάνει επίσης Fürth, Erlangen και Schwabach, με συνολικό πληθυσμό 763.854 κατοίκους. Από το 2016 η «Ευρωπαϊκή Μητροπολιτική Περιοχή Νυρεμβέργη» είχε περίπου 3,5 εκατομμύρια κατοίκους.


== Ιστορία ==
== Ιστορία ==
[[Αρχείο:Nuernberg Burg Panorama PtGUI.jpg|thumb|1x1px|Κάστρο της Νυρεμβεργής]]
[[File:Building in Nürnberg, church in Nürnberg.JPG|thumb|Το δημαρχείο|1x1px]]
[[Αρχείο:Nürnberg St. Lorenz Türme Totale.jpg|thumb|1x1px|Άγιος Λαυρέντιος ]]
Από το [[1050]] έως το [[1571]] η πόλη γνώρισε περίοδο ακμής και επεκτάθηκε εντυπωσιακά. Λόγω της θέσης της πάνω σε βασικές εμπορικές οδούς έγινε σημαντικό οικονομικό και πολιτικό κέντρο. Αναφέρεται συχνά ως "ανεπίσημη πρωτεύουσα" της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, επειδή τα επονομαζόμενα Reichstage (αυτοκρατορικά συμβούλια) και τα δικαστήρια συνεδρίαζαν στο κάστρο της Νυρεμβέργης. Το [[1219]] η Νυρεμβέργη απέκτησε τον τίτλο της αυτοκρατορικής ελεύθερης πόλης από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο τον Β'. Μέχρι το 1427 η πόλη διοικήθηκε από [[βουργράβος|βουργράβους]], μέχρι που ο τελευταίος, ο Φρειδερίκος ΣΤ' φον [[Χοεντσόλερν]], πρώτος πρίγκιψ-εκλέκτωρ του Βρανδεμβούργου, πώλησε τα δικαιώματά του στο συμβούλιο της πόλης, το οποίο την κυβέρνησε μέχρι το 1806 οπότε ενσωματώθηκε στην [[Βαυαρία]]. Η Νυρεμβέργη έγινε γρήγορα, μαζί το [[Άουγκσμπουργκ]], ένα από τα δύο μεγάλα εμπορικά κέντρα της διαδρομής από την [[Ιταλία]] στη βόρεια Ευρώπη. Το πολιτιστικό άνθισμα της Νυρεμβέργης κατά το 15ο και το 16ο αιώνα την έκανε το κέντρο της Γερμανικής Αναγέννησης. Το 1525 έφτασε στην πόλη η [[Μεταρρύθμιση]] και το 1532 υπογράφηκε η θρησκευτική ειρήνη της Νυρεμβέργης, από την οποία οι Λουθηρανοί αποκόμισαν σημαντικές παραχωρήσεις.


=== Μεσαίωνας ===
Το [[1632]] κατά τη διάρκεια του [[Τριακονταετής Πόλεμος|Τριακονταετούς Πολέμου]], ο [[Άλμπρεχτ φον Βάλενσταϊν]] (Albrecht von Wallenstein) νίκησε τον βασιλιά [[Γουστάβος Αδόλφος|Γουστάβο Αδόλφο]] της Σουηδίας κατά την πολιορκία της Νυρεμβέργης. Η πόλη άρχισε να υποβαθμίζεται μετά από τον πόλεμο και ανέκτησε τη σημασία της μόνο τον 19ο αιώνα, όταν καθιερώθηκε ως βιομηχανικό κέντρο. Στις αρχές του 19ου αιώνα η Νυρεμβέργη είχε σχεδόν πτωχεύσει.
Η Νυρεμβέργη ήταν, σύμφωνα με την πρώτη αναφορά ντοκιμαντέρ της πόλης το 1050, η θέση ενός αυτοκρατορικού κάστρου μεταξύ των Ανατολικών Φράγκων και του βαυαρικού Μαρτίου του Nordgau. Από το 1050 έως το 1571, η πόλη επεκτάθηκε και αυξήθηκε δραματικά λόγω της θέσης της σε βασικές εμπορικές οδούς. Ο βασιλιάς Κόνραντ Γ 'καθιέρωσε ένα μνημείο με τους πρώτους μάγους που προέρχονταν από τον αυστριακό οίκο Raab, αλλά με την εξαφάνιση της αρσενικής τους γραμμής γύρω στο 1190, το μνησικό κληροδότημα κληρονόμησε ο γαμπρός της τελευταίας καταμέτρησης του House of Hohenzollern. Από τα τέλη του 12ου αιώνα μέχρι το Interregnum (1254-73), ωστόσο, η ισχύς των μωρών μειώθηκε καθώς οι αυτοκράτορες Hohenstaufen μεταβίβασαν τις περισσότερες μη στρατιωτικές δυνάμεις σε ένα καστελάν, ενώ η διοίκηση της πόλης και τα δημοτικά δικαστήρια παραδόθηκαν σε έναν αυτοκράτορα δήμαρχο (Γερμανίας: Reichsschultheiß) από 1173 / 74. Οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ των μνημείων και του καστελάν, με σταδιακή μεταβίβαση των εξουσιών στους τελευταίους στα τέλη του 14ου και στις αρχές του 15ου αιώνα, τελικά ξέσπασαν σε ανοιχτή εχθρότητα, που επηρέασε πολύ την ιστορία η πόλη.


Η Νυρεμβέργη αναφέρεται συχνά ως η «ανεπίσημη πρωτεύουσα» της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ιδιαίτερα επειδή η αυτοκρατορική διατροφή (Reichstag) και τα δικαστήρια συναντήθηκαν στο κάστρο της Νυρεμβέργης. Οι δίαιτες της Νυρεμβέργης αποτελούσαν σημαντικό μέρος της διοικητικής δομής της αυτοκρατορίας. Η αυξανόμενη απαίτηση του βασιλικού δικαστηρίου και η αυξανόμενη σημασία της πόλης προσέλκυσαν την αύξηση του εμπορίου και του εμπορίου στη Νυρεμβέργη. Το 1219, ο Frederick II χορήγησε το Großen Freiheitsbrief (Great Letter of Freedom), περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων των πόλεων, Imperial Immediacy (Reichsfreiheit), το προνόμιο να νομίζει νομίσματα και μια ανεξάρτητη τελωνειακή πολιτική, απομακρύνοντας σχεδόν εξ ολοκλήρου την πόλη από την περιουσία των μωρών. Η Νυρεμβέργη σύντομα έγινε, με το Augsburg, ένα από τα δύο μεγάλα εμπορικά κέντρα στη διαδρομή από την Ιταλία στη Βόρεια Ευρώπη.
Το [[1806]] με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία να διαλύεται και τυπικά, η Νυρεμβέργη πέρασε στην κυριαρχία της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]]. Το βαυαρικό κράτος ανέλαβε τα χρέη της Νυρεμβέργης και εγγυήθηκε τη χρεολυσία τους. O πρώτος γερμανικός σιδηρόδρομος, από τη Νυρεμβέργη στο κοντινό Φιρτ (Fürth), άρχισε να λειτουργεί το [[1835]].

Το 1298, οι Εβραίοι της πόλης κατηγορήθηκαν ότι έχουν βεβηλώσει τον οικοδεσπότη και 698 από αυτούς σκοτώθηκαν σε μία από τις πολυάριθμες σφαγές του Rintfleisch. Πίσω από τη σφαγή του 1298 υπήρξε και η επιθυμία να συνδυαστούν τα βόρεια και νότια τμήματα της πόλης, τα οποία χωρίστηκαν από το Pegnitz. Οι Εβραίοι των γερμανικών εδαφών υπέστησαν πολλές σφαγές κατά τη διάρκεια των ετών πανώλης. Το 1349 οι Εβραίοι της Νυρεμβέργης υποβλήθηκαν σε ένα πογκρόμ. Καίγονταν στο στοίχημα ή εκδιώχθηκαν, και μια αγορά χτίστηκε πάνω από την πρώην εβραϊκή συνοικία.

Η πληγή επέστρεψε στην πόλη το 1405, 1435, 1437, 1482, 1494, 1520 και 1534.

Τα μεγαλύτερα κέρδη για τη Νυρεμβέργη ήταν τον 14ο αιώνα. συμπεριλαμβανομένου του Χρυσού Ταύρου του Κάρολου του IV του 1356, ονομάζοντας τη Νυρεμβέργη ως την πόλη όπου οι νεοεκλεγέντες βασιλιάδες της Γερμανίας πρέπει να κρατήσουν την πρώτη αυτοκρατορική διατροφή τους, καθιστώντας τη Νυρεμβέργη μία από τις τρεις σημαντικότερες πόλεις της αυτοκρατορίας. Ο Κάρολος ήταν ο προστάτης του Frauenkirche, που χτίστηκε μεταξύ 1352 και 1362 (ο αρχιτέκτονας ήταν πιθανόν ο Peter Parler), όπου το αυτοκρατορικό δικαστήριο λατρευόταν κατά τη διάρκεια παραμονής του στη Νυρεμβέργη. Η βασιλική και αυτοκρατορική σύνδεση ενισχύθηκε όταν ο Sigismund του Λουξεμβούργου χορήγησε το Imperial regalia για να παραμείνει μόνιμα στη Νυρεμβέργη το 1423, όπου παρέμειναν μέχρι το 1796, όταν τα γαλλικά στρατεύματα επέβαλαν την απομάκρυνσή τους στο Ρέγκενσμπουργκ και από εκεί στη Βιέννη.

Το 1349 τα μέλη των συντεχνιών επαναστάτησαν ανεπιτυχώς εναντίον των πατριώτες στο Handwerkeraufstand, υποστηριζόμενοι από εμπόρους και κάποιους συμβούλους, οδηγώντας σε απαγόρευση οποιασδήποτε αυτο-οργάνωσης των τεχνιτών στην πόλη, καταργώντας τις συντεχνίες που συνηθούσαν αλλού στην Ευρώπη; τα συνδικάτα διαλύθηκαν τότε και οι ολιγάρχες παρέμειναν στην εξουσία ενώ η Νυρεμβέργη ήταν μια ελεύθερη πόλη. Ο Χάρης Α 'έδωσε στην πόλη το δικαίωμα να συνάψει συμμαχίες ανεξάρτητα, τοποθετώντας την έτσι σε πολιτική βάση με τους πρίγκιπες της αυτοκρατορίας. τοποθετήστε με τους μάγους χωρίς, ωστόσο, να προκαλέσετε βιώσιμη ζημιά στην πόλη. Αφού το κάστρο καταστράφηκε με πυρκαγιά το 1420 κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης μεταξύ του Frederick IV (από το 1417 μαρκάρ του Βρανδεμβούργου) και του δούκα της Βαυαρίας-Ingolstadt, τα ερείπια και το δάσος που ανήκε στο κάστρο αγοράστηκαν από την πόλη (1427) στην ολική κυριαρχία της πόλης εντός των συνόρων της. Μέσα από αυτές και άλλες εξαγορές η πόλη συγκέντρωσε σημαντικό έδαφος. Οι Χουστικοί Πόλεμοι, η επανάληψη του Μαύρου Θανάτου το 1437, και ο πρώτος πόλεμος των Μαρκών, οδήγησαν σε σοβαρή πτώση του πληθυσμού στα μέσα του 15ου αιώνα. Στις αρχές του 16ου αιώνα, με τον Albert IV, Δούκα της Βαυαρίας-Μόναχο, στον Πόλεμο της Διαδοχής του Landshut, η πόλη κατέκτησε σημαντική έκταση, καταλήγοντας σε έκταση 25 τετραγωνικών χιλιομέτρων (64,7 km2), που έγινε ένα από τα μεγαλύτερα Αυτοκρατορικές πόλεις. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ο λογοτεχνικός πολιτισμός της Νυρεμβέργης ήταν πλούσιος, ποικίλος και επιρροής.

=== Πρόωρη Σύγχρονη Ιστορία ===
Η πολιτιστική άνθηση της Νυρεμβέργης, τον 15ο και 16ο αιώνα, την κατέστησε το κέντρο της Γερμανικής Αναγέννησης. Το 1525, η Νυρεμβέργη δέχτηκε την προτεσταντική μεταρρύθμιση και το 1532 υπεγράφη εκεί η θρησκευτική ειρήνη της Νυρεμβέργης, με την οποία οι Λουθηραίοι απέκτησαν σημαντικές παραχωρήσεις. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1552 κατά του Καρόλου Β, η Νυρεμβέργη προσπάθησε να αγοράσει την ουδετερότητά της, επιτέθηκε χωρίς κήρυξη πολέμου και αναγκάστηκε σε μια μειονεκτική ειρήνη. Στην ειρήνη του Augsburg επιβεβαιώθηκε από τον αυτοκράτορα τα περιουσιακά στοιχεία των Προτεσταντών, τα θρησκευτικά τους προνόμια επεκτάθηκαν και επιβεβαιώθηκε η ανεξαρτησία τους από τον επίσκοπο του Bamberg, ενώ εγκρίθηκε και η εκκοσμίκευση των μοναστηριών του 1520.

Η κατάσταση των πραγμάτων στις αρχές του 16ου αιώνα, η αύξηση των εμπορικών οδών αλλού και η οστεοποίηση της κοινωνικής ιεραρχίας και των νομικών δομών συνέβαλαν στη μείωση του εμπορίου. Η συχνή χάραξη των στρατιωτών της αυτοκρατορίας, της Σουηδίας και του Λιγκ, το οικονομικό κόστος του πολέμου και η διακοπή του εμπορίου προκάλεσαν ανεπανόρθωτη ζημιά στην πόλη και σχεδόν το μισό του πληθυσμού. Το 1632, η πόλη, που καταλαμβάνεται από τις δυνάμεις του Σουηδού Γκούσταβου Αντόλφους, πολιορκήθηκε από το στρατό του αυτοκρατορικού στρατηγού Albrecht von Wallenstein. Η πόλη μειώθηκε μετά τον πόλεμο και ανάκτησε τη σημασία της μόνο τον 19ο αιώνα, όταν μεγάλωσε ως βιομηχανικό κέντρο. Ακόμη και μετά τον Τριακονταετή Πόλεμο υπήρξε μια αργή ανθοφορία της αρχιτεκτονικής και του πολιτισμού - η κοσμική μπαρόκ αρχιτεκτονική αποτελεί παράδειγμα στη διάταξη των πολιτικών κήπων που χτίστηκαν έξω από τα τείχη της πόλης και στην ανοικοδόμηση της Προτεσταντικής πόλης του Egidienkirche, πυρκαγιά στις αρχές του 18ου αιώνα, θεωρείται σημαντική συμβολή στην μπαρόκ εκκλησιαστική αρχιτεκτονική της Μεσαίας Φραγκονίας.

Μετά την τριάντα χρόνια πολέμου, η Νυρεμβέργη προσπάθησε να παραμείνει αποσπασμένη από τις εξωτερικές υποθέσεις, αλλά ζητήθηκαν συνεισφορές για τον πόλεμο της αυστριακής διαδοχής και τον επταετή πόλεμο και οι περιορισμοί των εισαγωγών και εξαγωγών στέρησαν την πόλη πολλών αγορών για τις κατασκευές της. Ο βουλευτής της Βαυαρίας, Charles Theodore, διέπρεψε μέρος της γης που έλαβε η πόλη κατά τη διάρκεια του πολεμικού διαστήματος Landshut, στην οποία η Βαυαρία είχε διατηρήσει την απαίτησή της. Η Πρωσία ζήτησε επίσης μέρος της επικράτειας. Συνειδητοποιώντας την αδυναμία του, η πόλη ζήτησε να ενσωματωθεί στη Πρωσία, αλλά ο Φρειδερίκ Ουίλιαμ Β 'αρνήθηκε, φοβούμενος να προσβάλει την Αυστρία, τη Ρωσία και τη Γαλλία. Στην αυτοκρατορική διατροφή το 1803 επιβεβαιώθηκε η ανεξαρτησία της Νυρεμβέργης, αλλά με την υπογραφή της Συνομοσπονδίας του Ρήνου στις 12 Ιουλίου 1806 συμφωνήθηκε να παραδοθεί η πόλη στη Βαυαρία από τις 8 Σεπτεμβρίου, με τη Βαυαρία να εγγυάται την απόσβεση της το δημόσιο χρέος των 12,5 εκατομμυρίων φρουρών της πόλης.

=== Μετά τον Μεγάλο Γαλλικό Πόλεμο ===
Μετά την πτώση του Ναπολέοντα, το εμπόριο και το εμπόριο της πόλης αναβίωσε. η ικανότητα των κατοίκων της και η ευνοϊκή της κατάσταση σύντομα προκάλεσαν την ευημερία της πόλης, ιδιαίτερα αφού το δημόσιο χρέος της αναγνωρίστηκε ως τμήμα του βαυαρικού εθνικού χρέους. Έχοντας ενσωματωθεί σε μια καθολική χώρα, η πόλη αναγκάστηκε να απέχει από περαιτέρω διακρίσεις κατά των καθολικών, οι οποίοι είχαν αποκλειστεί από τα δικαιώματα της ιθαγένειας. Οι καθολικές υπηρεσίες γιορτάστηκαν στην πόλη από τους ιερείς της τεκτονικής τάξης, συχνά με μεγάλες δυσκολίες. Αφού τα περιουσιακά τους στοιχεία είχαν κατασχεθεί από τη βαυαρική κυβέρνηση το 1806, τους δόθηκε το Frauenkirche στην αγορά το 1809, το 1810 ιδρύθηκε η πρώτη καθολική ενορία, η οποία το 1818 αριθμούσε 1.010 ψυχές.

Το 1817, η πόλη ενσωματώθηκε στην περιοχή Rezatkreis (ονομαζόμενη για τον ποταμό Franconian Rezat), η οποία μετονομάστηκε σε Μέση Φραγκονία (Γερμανική: Mittelfranken) την 1η Ιανουαρίου 1838. Ο πρώτος γερμανικός σιδηρόδρομος, ο βαυαρικός Ludwigsbahn, από τη Νυρεμβέργη έως το κοντινό Fürth, άνοιξε το 1835. Η ίδρυση των σιδηροδρόμων και η ενσωμάτωση της Βαυαρίας στη Zollverein (γερμανική τελωνειακή ένωση του 19ου αιώνα), το εμπόριο και η βιομηχανία άνοιξαν το δρόμο για μεγαλύτερη ευημερία. Το 1852, υπήρχαν 53.638 κάτοικοι: 46.441 Προτεστάντες και 6.616 Καθολικοί. Στη συνέχεια, έγινε η σημαντικότερη βιομηχανική πόλη της Βαυαρίας και μια από τις πιο εύπορες πόλεις της νότιας Γερμανίας, αλλά μετά τον αυστριακό πολέμιο της προυσίας δόθηκε στη Πρωσία η κυβερνητική εξουσία στο extange για μέρος των φόρων από εκεί. Το 1905 ο πληθυσμός της , συμπεριλαμβανομένων πολλών ενσωματωμένων προαστίων, ήταν 291.351: 86.943 Καθολικοί, 196.913 Προτεστάντες, 3.738 Εβραίοι και 3.766 μέλη άλλων θρησκειών.


===Σύγχρονη Ιστορία===
===Σύγχρονη Ιστορία===
Αφότου ανέλαβε την εξουσία ο [[Αδόλφος Χίτλερ]], η Νυρεμβέργη έγινε το επίσημο κέντρο των [[NSDAP|Ναζί]], οι οποίοι οργάνωναν στην πόλη [[Κομματικό συνέδριο της Νυρεμβέργης|τα ετήσια συνέδρια του Κόμματος]] από το 1933 μέχρι το 1938. Οι Ναζί επέλεξαν την πόλη ως συνεδριακό κέντρο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, [[NSDAP]]. Ένας μεγάλος αριθμός κτιριακών εγκαταστάσεων κατασκευάστηκε ειδικά για αυτές τις συνελεύσεις, μερικά από τα οποία παρέμειναν ημιτελή. Οι πανηγυρικού χαρακτήρα συνεδριάσεις των Ναζί απαθανατίστηκαν κινηματογραφικά από τη σκηνοθέτιδα [[Λένι Ρίφενσταλ]] (Leni Riefenstahl). Σήμερα μπορούμε να δούμε στην πόλη πολλά παραδείγματα της ναζιστικής αρχιτεκτονικής. Η πόλη ήταν η πατρίδα του σημαντικού ναζιστικού στελέχους [[Γιούλιους Στράιχερ]] (Julius Streicher) και έγινε κέντρο της αντισημιτικής προπαγάνδας. Οι βιομηχανικές περιοχές της πόλης βομβαρδίστηκαν σφοδρά κατά τις συμμαχικές αεροπορικές επιδρομές των ετών [[1943]]/[[1944]].
Αφότου ανέλαβε την εξουσία ο [[Αδόλφος Χίτλερ]], η Νυρεμβέργη έγινε το επίσημο κέντρο των [[NSDAP|Ναζί]], οι οποίοι οργάνωναν στην πόλη [[Κομματικό συνέδριο της Νυρεμβέργης|τα ετήσια συνέδρια του Κόμματος]] από το 1933 μέχρι το 1938. Οι Ναζί επέλεξαν την πόλη ως συνεδριακό κέντρο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, [[NSDAP]]. Ένας μεγάλος αριθμός κτιριακών εγκαταστάσεων κατασκευάστηκε ειδικά για αυτές τις συνελεύσεις, μερικά από τα οποία παρέμειναν ημιτελή. Οι πανηγυρικού χαρακτήρα συνεδριάσεις των Ναζί απαθανατίστηκαν κινηματογραφικά από τη σκηνοθέτιδα [[Λένι Ρίφενσταλ]] (Leni Riefenstahl). Σήμερα μπορούμε να δούμε στην πόλη πολλά παραδείγματα της ναζιστικής αρχιτεκτονικής. Η πόλη ήταν η πατρίδα του σημαντικού ναζιστικού στελέχους [[Γιούλιους Στράιχερ]] (Julius Streicher) και έγινε κέντρο της αντισημιτικής προπαγάνδας. Οι βιομηχανικές περιοχές της πόλης βομβαρδίστηκαν σφοδρά κατά τις συμμαχικές αεροπορικές επιδρομές των ετών [[1943]]/[[1944]].

[[Αρχείο:Nuremberg sebald castle f lorenz f s.jpg|350px|thumb|Πύργοι του Sankt Sebald και το κάστρο όπως φαίνεται από το Sankt Lorenz]]
Στις [[2 Ιανουαρίου]] [[1945]] το μεσαιωνικό κέντρο της πόλης βομβαρδίστηκε συστηματικά από τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς και καταστράφηκε μεγάλο μέρος του. Η πόλη οικοδομήθηκε εκ νέου μετά από τον πόλεμο και αποκαταστάθηκε σε ορισμένο βαθμό η προπολεμική εμφάνισή της και ορισμένα από τα μεσαιωνικά κτήρια της. Μεταξύ του 1945 και του [[1949]] οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης τα ανώτατα στελέχη των Ναζί που συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, και στο [[Ολοκαύτωμα]], στη δίκη που έγινε γνωστή ως [[Δίκη της Νυρεμβέργης]]. Η πόλη επιλέχτηκε συμβολικά για την διεξαγωγή της δίκης αλλά και επειδή το Δικαστικό της μέγαρο είχε υποστεί μικρές μόνον καταστροφές.
Στις [[2 Ιανουαρίου]] [[1945]] το μεσαιωνικό κέντρο της πόλης βομβαρδίστηκε συστηματικά από τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς και καταστράφηκε μεγάλο μέρος του. Η πόλη οικοδομήθηκε εκ νέου μετά από τον πόλεμο και αποκαταστάθηκε σε ορισμένο βαθμό η προπολεμική εμφάνισή της και ορισμένα από τα μεσαιωνικά κτήρια της. Μεταξύ του 1945 και του [[1949]] οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης τα ανώτατα στελέχη των Ναζί που συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, και στο [[Ολοκαύτωμα]], στη δίκη που έγινε γνωστή ως [[Δίκη της Νυρεμβέργης]]. Η πόλη επιλέχτηκε συμβολικά για την διεξαγωγή της δίκης αλλά και επειδή το Δικαστικό της μέγαρο είχε υποστεί μικρές μόνον καταστροφές.


== Γεωγραφία και κλίμα ==
== Αξιοθέατα ==
Αρκετά παλιά χωριά ανήκουν πλέον στην πόλη, για παράδειγμα το Grossgründlach, το Kraftshof, το Thon και το Neunhof στα βορειοδυτικά. Ziegelstein στα βορειοανατολικά, Altenfurt και Fischbach στα νοτιοανατολικά. και Katzwang, Kornburg στο νότο. Το Langwasser είναι ένα σύγχρονο προάστιο.
* [[Αρχείο:Nürnber Wasserturm Weinstadel.jpg|thumb|179x179px|Νυρεμβέργη ]][[Αρχείο:Nürnberg panorama.jpg|thumb|226x226px|Άποψη της πόλης ]][[Nürnberger Christkindlesmarkt]] (η διάσημη Χριστουγεννιάτικη αγορά της πόλης)

* Germanisches Nationalmuseum - Γερμανικό Εθνικό Μουσείο
Η Νυρεμβέργη έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα (Köppen: Dfb) που συνορεύει με ένα ωκεάνιο κλίμα (Köppen: Cfb). Το κλίμα της πόλης επηρεάζεται από την ενδοχώρα και το μεγαλύτερο υψόμετρο. Οι χειμώνες είναι μεταβλητοί, είτε με ήπιους ή ψυχρούς καιρούς: η μέση θερμοκρασία είναι γύρω στους -3 ° C έως τους 4 ° C, ενώ τα καλοκαίρια είναι γενικά θερμά, κυρίως γύρω στους 13 ° C ) τη νύχτα στους 25 ° C (77 ° F) το απόγευμα. Οι βροχοπτώσεις είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, παρόλο που ο Φεβρουάριος και ο Απρίλιος τείνουν να είναι λίγο ξηροί ενώ ο Ιούλιος τείνει να έχει περισσότερες βροχοπτώσεις.
* Μουσείο Παιχνιδιών

* Τα ανάκτορα των Ναζί στο [[Dutzendteich]]
== Δημογραφικά Στοιχεία ==
* Δικαστήρια (όπου έγινε η [[Δίκη της Νυρεμβέργης]])
Η Νυρεμβέργη υπήρξε δημοφιλής προορισμός για τους μετανάστες. Το 39,5% των κατοίκων είχε μεταναστευτικό υπόβαθρο το 2010 (με MigraPro).

{| class="wikitable"
!Σειρά
!Χώρα
!Πληθυσμός (2017)
|-
|1
|Τουρκία
|40,192
|-
|2
|Ρωσία
|20,815
|-
|3
|Ελλάδα
|14,183
|-
|4
|Ουκρανία
|13,113
|-
|5
|Ρουμανία
|7,319
|-
|6
|Πολωνία
|7,202
|-
|7
|Κροατία
|6,845
|-
|8
|Ιταλία
|5,912
|-
|9
|Συρία
|5,313
|-
|10
|Ιράκ
|5,172
|-
|11
|Βουλγαρία
|4,651
|-
|12
|Σερβία
|4,389
|-
|13
|Αυγανιστάν
|3,815
|-
|14
|Βοσνία
|3,543
|-
|15
|Κόσοβο
|3,419
|}
{| class="wikitable"
! colspan="3" |Ιστορικός Πληθυσμός
|-
!Χρονολογία
!Πληθυσμός
!<abbr>±% Ποσοστιαία Μεταβολή</abbr>
|-
!1397
|5,626
|—    
|-
!1750
|30,000
| +433.2%
|-
!1810
|28,544
|−4.9%
|-
!1825
|33,018
| +15.7%
|-
!1830
|39,870
| +20.8%
|-
!1840
|46,824
| +17.4%
|-
!1855
|56,398
| +20.4%
|-
!1864
|70,492
| +25.0%
|-
!1875
|91,018
| +29.1%
|-
!1900
|261,081
| +186.8%
|-
!1910
|333,142
| +27.6%
|-
!1920
|364,093
| +9.3%
|-
!1930
|416,700
| +14.4%
|-
!1940
|429,400
| +3.0%
|-
!1950
|362,459
|−15.6%
|-
!1960
|458,401
| +26.5%
|-
!1970
|478,181
| +4.3%
|-
!1980
|484,405
| +1.3%
|-
!1990
|493,692
| +1.9%
|-
!2000
|488,400
|−1.1%
|-
!2005
|499,237
| +2.2%
|-
!2010
|505,664
| +1.3%
|-
!2015
|509,975
| +0.9%
|}
[[Αρχείο:Nürnber Wasserturm Weinstadel.jpg|thumb|179x179px|Νυρεμβέργη ]][[Αρχείο:Nürnberg panorama.jpg|thumb|226x226px|Άποψη της πόλης ]]


== Αθλητισμός ==
== Αθλητισμός ==
Γραμμή 31: Γραμμή 215:


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
[[Αρχείο:Nuremberg sebald castle f lorenz f s.jpg|105x105px|thumb|Πύργοι του Sankt Sebald και το κάστρο όπως φαίνεται από το Sankt Lorenz]]
{{Βικιλεξικό|Νυρεμβέργη|Νυρεμβέργη}}
* [http://www.wirtschaft.nuernberg.de/ver2004/decidedownloads/dl/Standortfolder__Nuernberg_bewegt__in_griechisch_77.pdf ιστοσελίδα του Εμπορικού Επιμελητηρίου στα Ελληνικά]
{{commonscat|Nuremberg}}
* [http://www.wirtschaft.nuernberg.de/ver2004/decidedownloads/dl/Standortfolder__Nuernberg_bewegt__in_griechisch_77.pdf ιστοσελίδα του Εμπορικού Επιμελητηρίου στα Ελληνικά]




{{Πόλεις της Βαυαρίας}}
{{Πόλεις της Βαυαρίας}}
{{Βικιλεξικό|Νυρεμβέργη|Νυρεμβέργη}}
{{commonscat|Nuremberg}}
{{Γερμανικές πόλεις βάσει πληθυσμού}}
{{Γερμανικές πόλεις βάσει πληθυσμού}}
{{Authority control}}
{{Authority control}}

Έκδοση από την 17:39, 26 Ιανουαρίου 2018


Νυρεμβέργη
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Βασικές πληροφορίες
Χώρα:Γερμανία
Δήμαρχος:Marcus König
Πληθυσμός:523.026[1]
Υψόμετρο:209
Τηλ. κωδικός:0911
Ταχ. κώδικας:90402–90491
Πιν. κυκλοφορίας:N
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Όρια ευρύτερης διοικητικής οντότητας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Νυρεμβέργη (γερμ. Nürnberg) είναι πόλη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στο ομόσπονδο κρατίδιο της Βαυαρίας. Βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Πέγκνιτς (Pegnitz) και σε απόσταση περίπου 140 χιλιομέτρων, προς τα βόρεια, από το Μόναχο. Ο πληθυσμός της είναι 500.132 κάτοικοι. Η αστική περιοχή περιλαμβάνει επίσης Fürth, Erlangen και Schwabach, με συνολικό πληθυσμό 763.854 κατοίκους. Από το 2016 η «Ευρωπαϊκή Μητροπολιτική Περιοχή Νυρεμβέργη» είχε περίπου 3,5 εκατομμύρια κατοίκους.

Ιστορία

Μεσαίωνας

Η Νυρεμβέργη ήταν, σύμφωνα με την πρώτη αναφορά ντοκιμαντέρ της πόλης το 1050, η θέση ενός αυτοκρατορικού κάστρου μεταξύ των Ανατολικών Φράγκων και του βαυαρικού Μαρτίου του Nordgau. Από το 1050 έως το 1571, η πόλη επεκτάθηκε και αυξήθηκε δραματικά λόγω της θέσης της σε βασικές εμπορικές οδούς. Ο βασιλιάς Κόνραντ Γ 'καθιέρωσε ένα μνημείο με τους πρώτους μάγους που προέρχονταν από τον αυστριακό οίκο Raab, αλλά με την εξαφάνιση της αρσενικής τους γραμμής γύρω στο 1190, το μνησικό κληροδότημα κληρονόμησε ο γαμπρός της τελευταίας καταμέτρησης του House of Hohenzollern. Από τα τέλη του 12ου αιώνα μέχρι το Interregnum (1254-73), ωστόσο, η ισχύς των μωρών μειώθηκε καθώς οι αυτοκράτορες Hohenstaufen μεταβίβασαν τις περισσότερες μη στρατιωτικές δυνάμεις σε ένα καστελάν, ενώ η διοίκηση της πόλης και τα δημοτικά δικαστήρια παραδόθηκαν σε έναν αυτοκράτορα δήμαρχο (Γερμανίας: Reichsschultheiß) από 1173 / 74. Οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ των μνημείων και του καστελάν, με σταδιακή μεταβίβαση των εξουσιών στους τελευταίους στα τέλη του 14ου και στις αρχές του 15ου αιώνα, τελικά ξέσπασαν σε ανοιχτή εχθρότητα, που επηρέασε πολύ την ιστορία η πόλη.

Η Νυρεμβέργη αναφέρεται συχνά ως η «ανεπίσημη πρωτεύουσα» της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ιδιαίτερα επειδή η αυτοκρατορική διατροφή (Reichstag) και τα δικαστήρια συναντήθηκαν στο κάστρο της Νυρεμβέργης. Οι δίαιτες της Νυρεμβέργης αποτελούσαν σημαντικό μέρος της διοικητικής δομής της αυτοκρατορίας. Η αυξανόμενη απαίτηση του βασιλικού δικαστηρίου και η αυξανόμενη σημασία της πόλης προσέλκυσαν την αύξηση του εμπορίου και του εμπορίου στη Νυρεμβέργη. Το 1219, ο Frederick II χορήγησε το Großen Freiheitsbrief (Great Letter of Freedom), περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων των πόλεων, Imperial Immediacy (Reichsfreiheit), το προνόμιο να νομίζει νομίσματα και μια ανεξάρτητη τελωνειακή πολιτική, απομακρύνοντας σχεδόν εξ ολοκλήρου την πόλη από την περιουσία των μωρών. Η Νυρεμβέργη σύντομα έγινε, με το Augsburg, ένα από τα δύο μεγάλα εμπορικά κέντρα στη διαδρομή από την Ιταλία στη Βόρεια Ευρώπη.

Το 1298, οι Εβραίοι της πόλης κατηγορήθηκαν ότι έχουν βεβηλώσει τον οικοδεσπότη και 698 από αυτούς σκοτώθηκαν σε μία από τις πολυάριθμες σφαγές του Rintfleisch. Πίσω από τη σφαγή του 1298 υπήρξε και η επιθυμία να συνδυαστούν τα βόρεια και νότια τμήματα της πόλης, τα οποία χωρίστηκαν από το Pegnitz. Οι Εβραίοι των γερμανικών εδαφών υπέστησαν πολλές σφαγές κατά τη διάρκεια των ετών πανώλης. Το 1349 οι Εβραίοι της Νυρεμβέργης υποβλήθηκαν σε ένα πογκρόμ. Καίγονταν στο στοίχημα ή εκδιώχθηκαν, και μια αγορά χτίστηκε πάνω από την πρώην εβραϊκή συνοικία.

Η πληγή επέστρεψε στην πόλη το 1405, 1435, 1437, 1482, 1494, 1520 και 1534.

Τα μεγαλύτερα κέρδη για τη Νυρεμβέργη ήταν τον 14ο αιώνα. συμπεριλαμβανομένου του Χρυσού Ταύρου του Κάρολου του IV του 1356, ονομάζοντας τη Νυρεμβέργη ως την πόλη όπου οι νεοεκλεγέντες βασιλιάδες της Γερμανίας πρέπει να κρατήσουν την πρώτη αυτοκρατορική διατροφή τους, καθιστώντας τη Νυρεμβέργη μία από τις τρεις σημαντικότερες πόλεις της αυτοκρατορίας. Ο Κάρολος ήταν ο προστάτης του Frauenkirche, που χτίστηκε μεταξύ 1352 και 1362 (ο αρχιτέκτονας ήταν πιθανόν ο Peter Parler), όπου το αυτοκρατορικό δικαστήριο λατρευόταν κατά τη διάρκεια παραμονής του στη Νυρεμβέργη. Η βασιλική και αυτοκρατορική σύνδεση ενισχύθηκε όταν ο Sigismund του Λουξεμβούργου χορήγησε το Imperial regalia για να παραμείνει μόνιμα στη Νυρεμβέργη το 1423, όπου παρέμειναν μέχρι το 1796, όταν τα γαλλικά στρατεύματα επέβαλαν την απομάκρυνσή τους στο Ρέγκενσμπουργκ και από εκεί στη Βιέννη.

Το 1349 τα μέλη των συντεχνιών επαναστάτησαν ανεπιτυχώς εναντίον των πατριώτες στο Handwerkeraufstand, υποστηριζόμενοι από εμπόρους και κάποιους συμβούλους, οδηγώντας σε απαγόρευση οποιασδήποτε αυτο-οργάνωσης των τεχνιτών στην πόλη, καταργώντας τις συντεχνίες που συνηθούσαν αλλού στην Ευρώπη; τα συνδικάτα διαλύθηκαν τότε και οι ολιγάρχες παρέμειναν στην εξουσία ενώ η Νυρεμβέργη ήταν μια ελεύθερη πόλη. Ο Χάρης Α 'έδωσε στην πόλη το δικαίωμα να συνάψει συμμαχίες ανεξάρτητα, τοποθετώντας την έτσι σε πολιτική βάση με τους πρίγκιπες της αυτοκρατορίας. τοποθετήστε με τους μάγους χωρίς, ωστόσο, να προκαλέσετε βιώσιμη ζημιά στην πόλη. Αφού το κάστρο καταστράφηκε με πυρκαγιά το 1420 κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης μεταξύ του Frederick IV (από το 1417 μαρκάρ του Βρανδεμβούργου) και του δούκα της Βαυαρίας-Ingolstadt, τα ερείπια και το δάσος που ανήκε στο κάστρο αγοράστηκαν από την πόλη (1427) στην ολική κυριαρχία της πόλης εντός των συνόρων της. Μέσα από αυτές και άλλες εξαγορές η πόλη συγκέντρωσε σημαντικό έδαφος. Οι Χουστικοί Πόλεμοι, η επανάληψη του Μαύρου Θανάτου το 1437, και ο πρώτος πόλεμος των Μαρκών, οδήγησαν σε σοβαρή πτώση του πληθυσμού στα μέσα του 15ου αιώνα. Στις αρχές του 16ου αιώνα, με τον Albert IV, Δούκα της Βαυαρίας-Μόναχο, στον Πόλεμο της Διαδοχής του Landshut, η πόλη κατέκτησε σημαντική έκταση, καταλήγοντας σε έκταση 25 τετραγωνικών χιλιομέτρων (64,7 km2), που έγινε ένα από τα μεγαλύτερα Αυτοκρατορικές πόλεις. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ο λογοτεχνικός πολιτισμός της Νυρεμβέργης ήταν πλούσιος, ποικίλος και επιρροής.

Πρόωρη Σύγχρονη Ιστορία

Η πολιτιστική άνθηση της Νυρεμβέργης, τον 15ο και 16ο αιώνα, την κατέστησε το κέντρο της Γερμανικής Αναγέννησης. Το 1525, η Νυρεμβέργη δέχτηκε την προτεσταντική μεταρρύθμιση και το 1532 υπεγράφη εκεί η θρησκευτική ειρήνη της Νυρεμβέργης, με την οποία οι Λουθηραίοι απέκτησαν σημαντικές παραχωρήσεις. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1552 κατά του Καρόλου Β, η Νυρεμβέργη προσπάθησε να αγοράσει την ουδετερότητά της, επιτέθηκε χωρίς κήρυξη πολέμου και αναγκάστηκε σε μια μειονεκτική ειρήνη. Στην ειρήνη του Augsburg επιβεβαιώθηκε από τον αυτοκράτορα τα περιουσιακά στοιχεία των Προτεσταντών, τα θρησκευτικά τους προνόμια επεκτάθηκαν και επιβεβαιώθηκε η ανεξαρτησία τους από τον επίσκοπο του Bamberg, ενώ εγκρίθηκε και η εκκοσμίκευση των μοναστηριών του 1520.

Η κατάσταση των πραγμάτων στις αρχές του 16ου αιώνα, η αύξηση των εμπορικών οδών αλλού και η οστεοποίηση της κοινωνικής ιεραρχίας και των νομικών δομών συνέβαλαν στη μείωση του εμπορίου. Η συχνή χάραξη των στρατιωτών της αυτοκρατορίας, της Σουηδίας και του Λιγκ, το οικονομικό κόστος του πολέμου και η διακοπή του εμπορίου προκάλεσαν ανεπανόρθωτη ζημιά στην πόλη και σχεδόν το μισό του πληθυσμού. Το 1632, η πόλη, που καταλαμβάνεται από τις δυνάμεις του Σουηδού Γκούσταβου Αντόλφους, πολιορκήθηκε από το στρατό του αυτοκρατορικού στρατηγού Albrecht von Wallenstein. Η πόλη μειώθηκε μετά τον πόλεμο και ανάκτησε τη σημασία της μόνο τον 19ο αιώνα, όταν μεγάλωσε ως βιομηχανικό κέντρο. Ακόμη και μετά τον Τριακονταετή Πόλεμο υπήρξε μια αργή ανθοφορία της αρχιτεκτονικής και του πολιτισμού - η κοσμική μπαρόκ αρχιτεκτονική αποτελεί παράδειγμα στη διάταξη των πολιτικών κήπων που χτίστηκαν έξω από τα τείχη της πόλης και στην ανοικοδόμηση της Προτεσταντικής πόλης του Egidienkirche, πυρκαγιά στις αρχές του 18ου αιώνα, θεωρείται σημαντική συμβολή στην μπαρόκ εκκλησιαστική αρχιτεκτονική της Μεσαίας Φραγκονίας.

Μετά την τριάντα χρόνια πολέμου, η Νυρεμβέργη προσπάθησε να παραμείνει αποσπασμένη από τις εξωτερικές υποθέσεις, αλλά ζητήθηκαν συνεισφορές για τον πόλεμο της αυστριακής διαδοχής και τον επταετή πόλεμο και οι περιορισμοί των εισαγωγών και εξαγωγών στέρησαν την πόλη πολλών αγορών για τις κατασκευές της. Ο βουλευτής της Βαυαρίας, Charles Theodore, διέπρεψε μέρος της γης που έλαβε η πόλη κατά τη διάρκεια του πολεμικού διαστήματος Landshut, στην οποία η Βαυαρία είχε διατηρήσει την απαίτησή της. Η Πρωσία ζήτησε επίσης μέρος της επικράτειας. Συνειδητοποιώντας την αδυναμία του, η πόλη ζήτησε να ενσωματωθεί στη Πρωσία, αλλά ο Φρειδερίκ Ουίλιαμ Β 'αρνήθηκε, φοβούμενος να προσβάλει την Αυστρία, τη Ρωσία και τη Γαλλία. Στην αυτοκρατορική διατροφή το 1803 επιβεβαιώθηκε η ανεξαρτησία της Νυρεμβέργης, αλλά με την υπογραφή της Συνομοσπονδίας του Ρήνου στις 12 Ιουλίου 1806 συμφωνήθηκε να παραδοθεί η πόλη στη Βαυαρία από τις 8 Σεπτεμβρίου, με τη Βαυαρία να εγγυάται την απόσβεση της το δημόσιο χρέος των 12,5 εκατομμυρίων φρουρών της πόλης.

Μετά τον Μεγάλο Γαλλικό Πόλεμο

Μετά την πτώση του Ναπολέοντα, το εμπόριο και το εμπόριο της πόλης αναβίωσε. η ικανότητα των κατοίκων της και η ευνοϊκή της κατάσταση σύντομα προκάλεσαν την ευημερία της πόλης, ιδιαίτερα αφού το δημόσιο χρέος της αναγνωρίστηκε ως τμήμα του βαυαρικού εθνικού χρέους. Έχοντας ενσωματωθεί σε μια καθολική χώρα, η πόλη αναγκάστηκε να απέχει από περαιτέρω διακρίσεις κατά των καθολικών, οι οποίοι είχαν αποκλειστεί από τα δικαιώματα της ιθαγένειας. Οι καθολικές υπηρεσίες γιορτάστηκαν στην πόλη από τους ιερείς της τεκτονικής τάξης, συχνά με μεγάλες δυσκολίες. Αφού τα περιουσιακά τους στοιχεία είχαν κατασχεθεί από τη βαυαρική κυβέρνηση το 1806, τους δόθηκε το Frauenkirche στην αγορά το 1809, το 1810 ιδρύθηκε η πρώτη καθολική ενορία, η οποία το 1818 αριθμούσε 1.010 ψυχές.

Το 1817, η πόλη ενσωματώθηκε στην περιοχή Rezatkreis (ονομαζόμενη για τον ποταμό Franconian Rezat), η οποία μετονομάστηκε σε Μέση Φραγκονία (Γερμανική: Mittelfranken) την 1η Ιανουαρίου 1838. Ο πρώτος γερμανικός σιδηρόδρομος, ο βαυαρικός Ludwigsbahn, από τη Νυρεμβέργη έως το κοντινό Fürth, άνοιξε το 1835. Η ίδρυση των σιδηροδρόμων και η ενσωμάτωση της Βαυαρίας στη Zollverein (γερμανική τελωνειακή ένωση του 19ου αιώνα), το εμπόριο και η βιομηχανία άνοιξαν το δρόμο για μεγαλύτερη ευημερία. Το 1852, υπήρχαν 53.638 κάτοικοι: 46.441 Προτεστάντες και 6.616 Καθολικοί. Στη συνέχεια, έγινε η σημαντικότερη βιομηχανική πόλη της Βαυαρίας και μια από τις πιο εύπορες πόλεις της νότιας Γερμανίας, αλλά μετά τον αυστριακό πολέμιο της προυσίας δόθηκε στη Πρωσία η κυβερνητική εξουσία στο extange για μέρος των φόρων από εκεί. Το 1905 ο πληθυσμός της , συμπεριλαμβανομένων πολλών ενσωματωμένων προαστίων, ήταν 291.351: 86.943 Καθολικοί, 196.913 Προτεστάντες, 3.738 Εβραίοι και 3.766 μέλη άλλων θρησκειών.

Σύγχρονη Ιστορία

Αφότου ανέλαβε την εξουσία ο Αδόλφος Χίτλερ, η Νυρεμβέργη έγινε το επίσημο κέντρο των Ναζί, οι οποίοι οργάνωναν στην πόλη τα ετήσια συνέδρια του Κόμματος από το 1933 μέχρι το 1938. Οι Ναζί επέλεξαν την πόλη ως συνεδριακό κέντρο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, NSDAP. Ένας μεγάλος αριθμός κτιριακών εγκαταστάσεων κατασκευάστηκε ειδικά για αυτές τις συνελεύσεις, μερικά από τα οποία παρέμειναν ημιτελή. Οι πανηγυρικού χαρακτήρα συνεδριάσεις των Ναζί απαθανατίστηκαν κινηματογραφικά από τη σκηνοθέτιδα Λένι Ρίφενσταλ (Leni Riefenstahl). Σήμερα μπορούμε να δούμε στην πόλη πολλά παραδείγματα της ναζιστικής αρχιτεκτονικής. Η πόλη ήταν η πατρίδα του σημαντικού ναζιστικού στελέχους Γιούλιους Στράιχερ (Julius Streicher) και έγινε κέντρο της αντισημιτικής προπαγάνδας. Οι βιομηχανικές περιοχές της πόλης βομβαρδίστηκαν σφοδρά κατά τις συμμαχικές αεροπορικές επιδρομές των ετών 1943/1944.

Στις 2 Ιανουαρίου 1945 το μεσαιωνικό κέντρο της πόλης βομβαρδίστηκε συστηματικά από τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς και καταστράφηκε μεγάλο μέρος του. Η πόλη οικοδομήθηκε εκ νέου μετά από τον πόλεμο και αποκαταστάθηκε σε ορισμένο βαθμό η προπολεμική εμφάνισή της και ορισμένα από τα μεσαιωνικά κτήρια της. Μεταξύ του 1945 και του 1949 οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης τα ανώτατα στελέχη των Ναζί που συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, και στο Ολοκαύτωμα, στη δίκη που έγινε γνωστή ως Δίκη της Νυρεμβέργης. Η πόλη επιλέχτηκε συμβολικά για την διεξαγωγή της δίκης αλλά και επειδή το Δικαστικό της μέγαρο είχε υποστεί μικρές μόνον καταστροφές.

Γεωγραφία και κλίμα

Αρκετά παλιά χωριά ανήκουν πλέον στην πόλη, για παράδειγμα το Grossgründlach, το Kraftshof, το Thon και το Neunhof στα βορειοδυτικά. Ziegelstein στα βορειοανατολικά, Altenfurt και Fischbach στα νοτιοανατολικά. και Katzwang, Kornburg στο νότο. Το Langwasser είναι ένα σύγχρονο προάστιο.

Η Νυρεμβέργη έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα (Köppen: Dfb) που συνορεύει με ένα ωκεάνιο κλίμα (Köppen: Cfb). Το κλίμα της πόλης επηρεάζεται από την ενδοχώρα και το μεγαλύτερο υψόμετρο. Οι χειμώνες είναι μεταβλητοί, είτε με ήπιους ή ψυχρούς καιρούς: η μέση θερμοκρασία είναι γύρω στους -3 ° C έως τους 4 ° C, ενώ τα καλοκαίρια είναι γενικά θερμά, κυρίως γύρω στους 13 ° C ) τη νύχτα στους 25 ° C (77 ° F) το απόγευμα. Οι βροχοπτώσεις είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, παρόλο που ο Φεβρουάριος και ο Απρίλιος τείνουν να είναι λίγο ξηροί ενώ ο Ιούλιος τείνει να έχει περισσότερες βροχοπτώσεις.

Δημογραφικά Στοιχεία

Η Νυρεμβέργη υπήρξε δημοφιλής προορισμός για τους μετανάστες. Το 39,5% των κατοίκων είχε μεταναστευτικό υπόβαθρο το 2010 (με MigraPro).

Σειρά Χώρα Πληθυσμός (2017)
1 Τουρκία 40,192
2 Ρωσία 20,815
3 Ελλάδα 14,183
4 Ουκρανία 13,113
5 Ρουμανία 7,319
6 Πολωνία 7,202
7 Κροατία 6,845
8 Ιταλία 5,912
9 Συρία 5,313
10 Ιράκ 5,172
11 Βουλγαρία 4,651
12 Σερβία 4,389
13 Αυγανιστάν 3,815
14 Βοσνία 3,543
15 Κόσοβο 3,419
Ιστορικός Πληθυσμός
Χρονολογία Πληθυσμός ±% Ποσοστιαία Μεταβολή
1397 5,626 —    
1750 30,000 +433.2%
1810 28,544 −4.9%
1825 33,018 +15.7%
1830 39,870 +20.8%
1840 46,824 +17.4%
1855 56,398 +20.4%
1864 70,492 +25.0%
1875 91,018 +29.1%
1900 261,081 +186.8%
1910 333,142 +27.6%
1920 364,093 +9.3%
1930 416,700 +14.4%
1940 429,400 +3.0%
1950 362,459 −15.6%
1960 458,401 +26.5%
1970 478,181 +4.3%
1980 484,405 +1.3%
1990 493,692 +1.9%
2000 488,400 −1.1%
2005 499,237 +2.2%
2010 505,664 +1.3%
2015 509,975 +0.9%
Νυρεμβέργη
Άποψη της πόλης

Αθλητισμός

  • Το στάδιο της Νυρεμβέργης «Φράνκενσταντιον», χρησιμοποιείται ως έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας ΦΚ Νυρεμβέργη (FC Nürnberg). Το στάδιο έχει χωρητικότητα 50.000 θέσεων και η ομάδα της Νυρεμβέργης είναι η πρώτη στην μπούντεσλιγκα που απο το 2008 έχει δώσει ξεχωριστό όνομα σε κάθε θύρα του γηπέδου τιμώντας με αυτόν τον τρόπο πρώην ποδοσφαιριστές της. Η ποδοσφαιρική ομάδα της Νυρεμβέργης έχει κατακτήσει τα περισσότερα πρωταθλήματα Γερμανίας μετά την Μπάγιερν Μονάχου. Συγκεκριμένα έχει 9 κατακτήσεις πρωταθλημάτων.
  • Πολύ σημαντική είναι και η ομάδα χόκεϊ επί πάγου της πόλης που ονομάζεται Ice Tigers και αγωνίζεται στην "Αρένα της Νυρεμβέργης".

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πύργοι του Sankt Sebald και το κάστρο όπως φαίνεται από το Sankt Lorenz


Συντεταγμένες: 49°27′00″N 11°05′00″E / 49.45°N 11.0833°E / 49.45; 11.0833