Καισάρεια (Καππαδοκία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17: Γραμμή 17:
Τα πρώτα ονόματά της ήταν [[Μάζακα]] και [[Ευσέβεια (αρχαία πόλη)|Ευσέβεια]] και πήρε το τελευταίο της όνομα το [[17]] μ.Χ. όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Καππαδοκία. Την εποχή της ρωμαϊκής διοίκησης, η Καισάρεια απέκτησε δόξα και ακμή και έφτασε να απαριθμεί 400.000 κατοίκους. Υπήρξε εμπορικό κέντρο και η θέση όπου βρισκόταν (στη διασταύρωση των μεγάλων δρόμων που οδηγούσαν στη [[Μεσοποταμία]], την [[Αρμενία]], τον [[Βόσπορος|Βόσπορο]] και το [[Αιγαίο]]) ευνοούσε την εξαιρετική ανάπτυξή της. Γι' αυτό το λόγο και η Καισάρεια κίνησε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά και των Βυζαντινών.
Τα πρώτα ονόματά της ήταν [[Μάζακα]] και [[Ευσέβεια (αρχαία πόλη)|Ευσέβεια]] και πήρε το τελευταίο της όνομα το [[17]] μ.Χ. όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Καππαδοκία. Την εποχή της ρωμαϊκής διοίκησης, η Καισάρεια απέκτησε δόξα και ακμή και έφτασε να απαριθμεί 400.000 κατοίκους. Υπήρξε εμπορικό κέντρο και η θέση όπου βρισκόταν (στη διασταύρωση των μεγάλων δρόμων που οδηγούσαν στη [[Μεσοποταμία]], την [[Αρμενία]], τον [[Βόσπορος|Βόσπορο]] και το [[Αιγαίο]]) ευνοούσε την εξαιρετική ανάπτυξή της. Γι' αυτό το λόγο και η Καισάρεια κίνησε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά και των Βυζαντινών.


Στη βυζαντινή εποχή ήταν και θρησκευτικό κέντρο καθώς ήταν η έδρα του «πρώτου τη τάξει μητροπολίτη« του Πατριάρχειου Κωνσταντινουπόλεως. Ανάμεσα στους διάσημους [[Επίσκοπος|επισκόπους]] της Καισαρείας είναι και ο [[Βασίλειος Καισαρείας]], γνωστότερος ως '''Μέγας Βασίλειος.'''
Στη βυζαντινή εποχή ήταν και θρησκευτικό κέντρο καθώς ήταν η έδρα του «πρώτου τη τάξει μητροπολίτη« του Πατριάρχειου Κωνσταντινουπόλεως. Ανάμεσα στους διάσημους [[Επίσκοπος|επισκόπους]] της Καισαρείας είναι και ο [[Βασίλειος Καισαρείας|Μέγας Βασίλειος]].


Πριν τη [[Συνθήκη της Λωζάνης]] του [[1923]], ζούσαν στη πόλη περίπου 2.500 Έλληνες τουρκόφωνοι ορθόδοξοι που χρησιμοποιούσαν την ''[[Καραμανλήδεια γραφή]]'' (τουρκικές λέξεις με ελληνικούς χαρακτήρες) και διατηρούσαν με δικά τους έξοδα ελληνικό δημοτικό σχολείο, παρθεναγωγείο, καθώς και την περίφημη "Κατά Καισάρειαν Ιερατικήν σχολή" που φοιτούσαν μαθητές απο όλη τη Μικρά Ασία <ref>Gaston Deschamps Στους δρόμους της Μικρασίας. Οδοιπορικό 1890. εκδ.Τροχαλία,1990 σελ.73</ref>. Μετά τη συνθήκη της Λωζάνης κατέφυγαν στην Ελλάδα.
Πριν τη [[Συνθήκη της Λωζάνης]] του [[1923]], ζούσαν στη πόλη περίπου 2.500 Έλληνες τουρκόφωνοι ορθόδοξοι που χρησιμοποιούσαν την ''[[Καραμανλήδεια γραφή]]'' (τουρκικές λέξεις με ελληνικούς χαρακτήρες) και διατηρούσαν με δικά τους έξοδα ελληνικό δημοτικό σχολείο, παρθεναγωγείο, καθώς και την περίφημη "Κατά Καισάρειαν Ιερατικήν σχολή" που φοιτούσαν μαθητές απο όλη τη Μικρά Ασία <ref>Gaston Deschamps Στους δρόμους της Μικρασίας. Οδοιπορικό 1890. εκδ.Τροχαλία,1990 σελ.73</ref>. Μετά τη συνθήκη της Λωζάνης κατέφυγαν στην Ελλάδα.

Έκδοση από την 11:22, 8 Ιανουαρίου 2018

Το «Καισάρεια» ανακατευθύνει εδώ. Για άλλες χρήσεις, δείτε: Καισάρεια (αποσαφήνιση).

Πρότυπο:Πόλη (Τουρκία)

Τα τείχη της Καισάρειας το 1897

Η Καισάρεια (τουρκική: Kayseri «Κάισερι») είναι μία μεγάλη και βιομηχανοποιημένη πόλη της Κεντρικής Ανατολίας στην Τουρκία.

Τα πρώτα ονόματά της ήταν Μάζακα και Ευσέβεια και πήρε το τελευταίο της όνομα το 17 μ.Χ. όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Καππαδοκία. Την εποχή της ρωμαϊκής διοίκησης, η Καισάρεια απέκτησε δόξα και ακμή και έφτασε να απαριθμεί 400.000 κατοίκους. Υπήρξε εμπορικό κέντρο και η θέση όπου βρισκόταν (στη διασταύρωση των μεγάλων δρόμων που οδηγούσαν στη Μεσοποταμία, την Αρμενία, τον Βόσπορο και το Αιγαίο) ευνοούσε την εξαιρετική ανάπτυξή της. Γι' αυτό το λόγο και η Καισάρεια κίνησε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά και των Βυζαντινών.

Στη βυζαντινή εποχή ήταν και θρησκευτικό κέντρο καθώς ήταν η έδρα του «πρώτου τη τάξει μητροπολίτη« του Πατριάρχειου Κωνσταντινουπόλεως. Ανάμεσα στους διάσημους επισκόπους της Καισαρείας είναι και ο Μέγας Βασίλειος.

Πριν τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, ζούσαν στη πόλη περίπου 2.500 Έλληνες τουρκόφωνοι ορθόδοξοι που χρησιμοποιούσαν την Καραμανλήδεια γραφή (τουρκικές λέξεις με ελληνικούς χαρακτήρες) και διατηρούσαν με δικά τους έξοδα ελληνικό δημοτικό σχολείο, παρθεναγωγείο, καθώς και την περίφημη "Κατά Καισάρειαν Ιερατικήν σχολή" που φοιτούσαν μαθητές απο όλη τη Μικρά Ασία [1]. Μετά τη συνθήκη της Λωζάνης κατέφυγαν στην Ελλάδα.

Στη φυλακή της Καισάρειας, στις 31 Μαρτίου 1923, πέθανε έγκλειστος ο ορθόδοξος Μητροπολίτης Ικονίου Προκόπιος ο οποίος είχε αναπτύξει πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό, εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο.[2][3][4][5]

Η σημερινή Καισάρεια, είναι χτισμένη στους πρόποδες του όρους Αργαίου και έχει πληθυσμό περίπου 500.000 κατοίκους.

Παραπομπές

  1. Gaston Deschamps Στους δρόμους της Μικρασίας. Οδοιπορικό 1890. εκδ.Τροχαλία,1990 σελ.73
  2. «Eκκλησιαστικά», ΑΑ, περ.Β ́,φ. 24 (30/29.5.1891).
  3. Οι άγιοι Μικρασιάτες Νεομάρτυρες - άρθρο της Ένωσης Μικρασιατών Φοιτητών
  4. Τσίρη, Θεοδώρου (2008). "Η Προσφορά της Εκκλησίας και του Ιερού Κλήρου στη Μικρά Ασία 1912-1922". Thessaloniki: Aristotle University of Thessaloniki, Department of Theology.
  5. Άγιος Προκόπιος Μητροπολίτης Ικονίου (+31 Μαρτίου 1923)