Το σπίτι του Αστερίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες βιβλίου | name = ''Το σπίτι του Αστερίου'' | title_orig = ''La casa de Asterión'' | translator = | image... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 22: | Γραμμή 22: | ||
}} |
}} |
||
Το |
Το έργο με τίτλο '''''Το σπίτι του Αστερίου''''' (ισπανικά: ''La casa de Asterión'') είναι διήγημα του Αργεντινού συγγραφέα [[Χόρχε Λουίς Μπόρχες]] το οποίο δημοσιεύτηκε το 1947 και μετέπειτα συμπεριλήφθηκε στην συλλογή διηγημάτων [[Το Άλεφ (συλλογή)|Το Άλεφ]] το 1949.<ref>{{Cite news|url=https://tovivlio.net/%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5/|title=Αυτός που έφυγε από “Το σπίτι του Αστερίου” {{!}} τοβιβλίο.net|date=2014-04-12|newspaper=τοβιβλίο.net|language=el-GR|accessdate=2018-01-06}}</ref> |
||
==Περιεχόμενο== |
==Περιεχόμενο== |
||
Το διήγημα είναι από τα συντομότερα του Μπόρχες. Ξεκινά με την μορφή μονολόγου από τον [[Αστερίωνας (μυθολογία)|Αστερίωνα]],<ref>{{Cite book|title=Llewellyn's Complete Book of Names for Pagans, Wiccans, Witches, Druids, Heathens, Mages, Shamans & Independent Thinkers of All Sorts who are Curious about Names from Every Place and Every Time|first=K. M.|last=Sheard|publisher=Llewellyn Worldwide|isbn=9780738723686|year=|date=2011|location=|page=78|url=https://books.google.co.uk/books?id=FVyHTUQnnBgC&pg=PA78&lpg=PA78&dq=asterion+1949&source=bl&ots=cW8riqzZRX&sig=dUidab9-B_R--QRZ3IP1zPdsUic&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwj9yM3o58PYAhWsCMAKHTcTAEAQ6AEITjAK#v=onepage&q=asterion%201949&f=false}}</ref> ο οποίος παραπονείται πως οι χαρακτηρισμοί που του προσάπτονται ως υπερόπτη και μισάνθρωπου είναι αναληθείς. Κατόπιν περιγράφει το σπίτι του με λεπτομέρεια, και το ότι δεν διαθέτει κλειδωμένες πόρτες |
Το διήγημα είναι από τα συντομότερα του Μπόρχες. Ξεκινά με την μορφή μονολόγου από τον [[Αστερίωνας (μυθολογία)|Αστερίωνα]],<ref>{{Cite book|title=Llewellyn's Complete Book of Names for Pagans, Wiccans, Witches, Druids, Heathens, Mages, Shamans & Independent Thinkers of All Sorts who are Curious about Names from Every Place and Every Time|first=K. M.|last=Sheard|publisher=Llewellyn Worldwide|isbn=9780738723686|year=|date=2011|location=|page=78|url=https://books.google.co.uk/books?id=FVyHTUQnnBgC&pg=PA78&lpg=PA78&dq=asterion+1949&source=bl&ots=cW8riqzZRX&sig=dUidab9-B_R--QRZ3IP1zPdsUic&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwj9yM3o58PYAhWsCMAKHTcTAEAQ6AEITjAK#v=onepage&q=asterion%201949&f=false}}</ref> ο οποίος παραπονείται πως οι χαρακτηρισμοί που του προσάπτονται ως υπερόπτη και μισάνθρωπου είναι αναληθείς. Κατόπιν περιγράφει το σπίτι του με λεπτομέρεια, και το ότι δεν διαθέτει κλειδωμένες πόρτες και πως έχει πολλούς διαδρόμους, δωμάτια και αυλές. Εξηγεί τους λόγους της απομόνωσης του καθώς κάποτε όταν είχε βγει από το σπίτι του προκλήθηκε τόση αναστάτωση στους έξω περαστικούς ώστε πλέον δεν τολμά να ξαναβγεί, ενώ παράλληλα σκέφτεται πως έχει και βασιλικό αίμα καθώς είναι γιος βασίλισσας. Κατόπιν αναλύει το πως περνά τις μέρες του μόνος του, στην απομόνωση, τρέχοντας μέσα στους διαδρόμους, ή προσποιούμενος πως κοιμάται, ή και μερικές φορές με το να συμπεριφέρεται ως να τον έχει επισκεφτεί κάποιος άλλος Αστερίωνας και του κάνει ξενάγηση στο σπιτικό του.<ref name=":0">{{Cite web|url=http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C113/351/2368,9033/extras/texts/index08_18_parallilo_borges.html|title=Jorge Luis Borges, «Το σπίτι του Αστερίου»|website=ebooks.edu.gr|accessdate=2018-01-06}}</ref> |
||
Σχολιάζει επιπλέον το πόσο μεγάλο είναι το σπίτι του και το συγκρίνει με το [[Σύμπαν]], ενώ σκέφτεται και το ότι μπορεί να έχει ο ίδιος δημιουργήσει τον κόσμο αλλά πλέον το έχει ξεχάσει μετά από τόσο καιρό. Τελικά αναφέρει πως έρχονται κάποιοι άνθρωποι να τον επισκεφτούν, εννέα άνθρωποι, κάθε εννέα χρόνια, ώστε να τους ''εξιλεώσει'', και των οποίων τα σώματα αφήνει στα άδεια δωμάτια ώστε να ξεχωρίζει τον ένα από τον άλλο. Ο Αστερίωνας αναλογίζεται τον δικό του θάνατο, και περιμένει με ανυπομονησία τον ερχομό του δικού του ''λυτρωτή'', ο οποίος θα τον πάρει μακριά από το σπίτι του.<ref name=":0" /> |
Σχολιάζει επιπλέον το πόσο μεγάλο είναι το σπίτι του και το συγκρίνει με το [[Σύμπαν]], ενώ σκέφτεται και το ότι μπορεί να έχει ο ίδιος δημιουργήσει τον κόσμο αλλά πλέον το έχει ξεχάσει μετά από τόσο καιρό. Τελικά αναφέρει πως έρχονται κάποιοι άνθρωποι να τον επισκεφτούν, εννέα άνθρωποι, κάθε εννέα χρόνια, ώστε να τους ''εξιλεώσει'', και των οποίων τα σώματα αφήνει στα άδεια δωμάτια ώστε να ξεχωρίζει τον ένα από τον άλλο. Ο Αστερίωνας αναλογίζεται τον δικό του θάνατο, και περιμένει με ανυπομονησία τον ερχομό του δικού του ''λυτρωτή'', ο οποίος θα τον πάρει μακριά από το σπίτι του.<ref name=":0" /> |
||
Έκδοση από την 12:19, 7 Ιανουαρίου 2018
 | |
| Συγγραφέας | Χόρχε Λουίς Μπόρχες |
|---|---|
| Τίτλος | La casa de Asterión |
| Γλώσσα | ισπανικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1947 |
| Εμπνευσμένο από | Theseus and the Minotaur |
| Δημοσιεύθηκε στο | Greci |
| δεδομένα () | |
Το έργο με τίτλο Το σπίτι του Αστερίου (ισπανικά: La casa de Asterión) είναι διήγημα του Αργεντινού συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες το οποίο δημοσιεύτηκε το 1947 και μετέπειτα συμπεριλήφθηκε στην συλλογή διηγημάτων Το Άλεφ το 1949.[1]
Περιεχόμενο
Το διήγημα είναι από τα συντομότερα του Μπόρχες. Ξεκινά με την μορφή μονολόγου από τον Αστερίωνα,[2] ο οποίος παραπονείται πως οι χαρακτηρισμοί που του προσάπτονται ως υπερόπτη και μισάνθρωπου είναι αναληθείς. Κατόπιν περιγράφει το σπίτι του με λεπτομέρεια, και το ότι δεν διαθέτει κλειδωμένες πόρτες και πως έχει πολλούς διαδρόμους, δωμάτια και αυλές. Εξηγεί τους λόγους της απομόνωσης του καθώς κάποτε όταν είχε βγει από το σπίτι του προκλήθηκε τόση αναστάτωση στους έξω περαστικούς ώστε πλέον δεν τολμά να ξαναβγεί, ενώ παράλληλα σκέφτεται πως έχει και βασιλικό αίμα καθώς είναι γιος βασίλισσας. Κατόπιν αναλύει το πως περνά τις μέρες του μόνος του, στην απομόνωση, τρέχοντας μέσα στους διαδρόμους, ή προσποιούμενος πως κοιμάται, ή και μερικές φορές με το να συμπεριφέρεται ως να τον έχει επισκεφτεί κάποιος άλλος Αστερίωνας και του κάνει ξενάγηση στο σπιτικό του.[3]
Σχολιάζει επιπλέον το πόσο μεγάλο είναι το σπίτι του και το συγκρίνει με το Σύμπαν, ενώ σκέφτεται και το ότι μπορεί να έχει ο ίδιος δημιουργήσει τον κόσμο αλλά πλέον το έχει ξεχάσει μετά από τόσο καιρό. Τελικά αναφέρει πως έρχονται κάποιοι άνθρωποι να τον επισκεφτούν, εννέα άνθρωποι, κάθε εννέα χρόνια, ώστε να τους εξιλεώσει, και των οποίων τα σώματα αφήνει στα άδεια δωμάτια ώστε να ξεχωρίζει τον ένα από τον άλλο. Ο Αστερίωνας αναλογίζεται τον δικό του θάνατο, και περιμένει με ανυπομονησία τον ερχομό του δικού του λυτρωτή, ο οποίος θα τον πάρει μακριά από το σπίτι του.[3]
Το διήγημα τελειώνει με τον Θησέα να λέει στην Αριάδνη πως ο Μινώταυρος δεν αμύνθηκε σχεδόν καθόλου.[3]
Παραπομπές
- ↑ «Αυτός που έφυγε από “Το σπίτι του Αστερίου” | τοβιβλίο.net». τοβιβλίο.net. 2014-04-12. https://tovivlio.net/%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-06.
- ↑ Sheard, K. M. (2011). Llewellyn's Complete Book of Names for Pagans, Wiccans, Witches, Druids, Heathens, Mages, Shamans & Independent Thinkers of All Sorts who are Curious about Names from Every Place and Every Time. Llewellyn Worldwide. σελ. 78. ISBN 9780738723686.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Jorge Luis Borges, «Το σπίτι του Αστερίου»». ebooks.edu.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018.
|
