Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
|ηγέτης = [[Γεώργιος Μαύρος]] |
|ηγέτης = [[Γεώργιος Μαύρος]] |
||
|ιδρυτής = [[Γεώργιος Μαύρος]] |
|ιδρυτής = [[Γεώργιος Μαύρος]] |
||
|chairperson = |
|||
|πρόεδρος = |
|||
|εκπρόσωπος = |
|||
|ίδρυση = [[7 Οκτωβρίου]] [[1974]] |
|ίδρυση = [[7 Οκτωβρίου]] [[1974]] |
||
|διάλυση = [[5 Φεβρουαρίου]] [[1976]] |
|διάλυση = [[5 Φεβρουαρίου]] [[1976]] |
||
| Γραμμή 15: | Γραμμή 12: | ||
|ιδεολογία = [[Φιλελευθερισμός]]<br />[[Βενιζελισμός]] |
|ιδεολογία = [[Φιλελευθερισμός]]<br />[[Βενιζελισμός]] |
||
|θέση = [[Κέντρο (πολιτική)|Κέντρο]] |
|θέση = [[Κέντρο (πολιτική)|Κέντρο]] |
||
|αρχηγείο = |
|||
|διεθνώς = |
|||
|ιστοσελίδα = |
|||
|χώρα = Ελλάδας |
|χώρα = Ελλάδας |
||
}} |
}} |
||
| Γραμμή 30: | Γραμμή 24: | ||
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης μετά την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (E.ΔΗ.Ν.), της οποίας αναλαμβάνει επικεφαλής και ταυτόχρονα γραμματέας της Νεολαίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (ΙUSY – International Union of Socialist Youth), μετέχει και στα ψηφοδέλτια της Ένωσης Κέντρου–Νέων Δυνάμεων για τις πρώτες Εκλογές της Μεταπολίτευσης, στις 17 Νοεμβρίου 1974. |
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης μετά την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (E.ΔΗ.Ν.), της οποίας αναλαμβάνει επικεφαλής και ταυτόχρονα γραμματέας της Νεολαίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (ΙUSY – International Union of Socialist Youth), μετέχει και στα ψηφοδέλτια της Ένωσης Κέντρου–Νέων Δυνάμεων για τις πρώτες Εκλογές της Μεταπολίτευσης, στις 17 Νοεμβρίου 1974. |
||
Σφόδρα αντίθετος με την συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων, αποφασίζει να κάνει προεκλογικό αγώνα ως υποψήφιος Βουλευτής της Ένωσης Κέντρου και όχι ως Ε.Κ.-Ν.Δ. |
|||
Καταφέρνει να εκλεγεί, παρά τους αποδεδειγμένους αγώνες του, μόλις τελευταίος στη λίστα της λαϊκής περιφέρειας της Β' Αθηνών, από την δεύτερη κατανομή των ψήφων. |
|||
Άλλωστε, ο Αλέξανδρος Παναγούλης μετά την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (E.ΔΗ.Ν.), της οποίας αναλαμβάνει επικεφαλής και ταυτόχρονα γραμματέας της Νεολαίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (ΙUSY – International Union of Socialist Youth), μετέχει και στα ψηφοδέλτια της Ένωσης Κέντρου–Νέων Δυνάμεων για τις πρώτες Εκλογές της Μεταπολίτευσης, στις 17 Νοεμβρίου 1974. |
|||
Σφόδρα αντίθετος με την συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων, αποφασίζει να κάνει προεκλογικό αγώνα ως υποψήφιος Βουλευτής της Ένωσης Κέντρου και όχι ως Ε.Κ.-Ν.Δ. |
Σφόδρα αντίθετος με την συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων, αποφασίζει να κάνει προεκλογικό αγώνα ως υποψήφιος Βουλευτής της Ένωσης Κέντρου και όχι ως Ε.Κ.-Ν.Δ. |
||
| Γραμμή 43: | Γραμμή 31: | ||
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε [[Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου]] (ΕΔΗΚ) στις [[5 Φεβρουαρίου]] του [[1976]]. |
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε [[Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου]] (ΕΔΗΚ) στις [[5 Φεβρουαρίου]] του [[1976]]. |
||
==Πηγές== |
|||
== Αναφορές == |
|||
* Δημήτρης Ξυριτάκης, [http://www.xarislefkas.gr/27xyritakis.pdf Το ναυάγιο του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού στην Ελλάδα (η ΕΔΗΚ και η ΕΣΔΗΝ)] |
* Δημήτρης Ξυριτάκης, [http://www.xarislefkas.gr/27xyritakis.pdf Το ναυάγιο του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού στην Ελλάδα (η ΕΔΗΚ και η ΕΣΔΗΝ)] |
||
Έκδοση από την 21:29, 26 Δεκεμβρίου 2017
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις | |
|---|---|
| Ηγέτης | Γεώργιος Μαύρος |
| Ιδρυτής | Γεώργιος Μαύρος |
| Ίδρυση | 7 Οκτωβρίου 1974 |
| Διάλυση | 5 Φεβρουαρίου 1976 |
| Προκάτοχος | Ένωσις Κέντρου |
| Διάδοχος | Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου |
| Ιδεολογία | Φιλελευθερισμός Βενιζελισμός |
| Πολιτικό φάσμα | Κέντρο |
| Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ. – Ν.Δ.), υπήρξε πολιτικό κόμμα, η ιστορική συνέχεια της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου κατά την μεταπολίτευση. Μετονομάστηκε σε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) το 1976.
Μέσα στο ιδιαίτερο κλίμα που επικρατούσε κατά την μεταπολίτευση, η Ένωσις Κέντρου υπό την αρχηγία του Γεωργίου Μαύρου συνεργάζεται με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων (Ν.Π.Δ.) και σχηματίζουν τον συνδυασμό Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ. – Ν.Δ.) στις 7 Οκτωβρίου 1974.
Στις εκλογές του 1974 η Ε.Κ. – Ν.Δ. αναδεικνύεται αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 20,42% και 60 έδρες. Έπεται της Νέας Δημοκρατίας (54,37% και 220 έδρες) και προηγείται του ΠΑΣΟΚ (13,58% και 12 έδρες).
Η εκλογική αποτυχία κατά μερικούς οφείλεται αφενός στη συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στη σύμπηξη κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητος» που προηγήθηκε των εκλογών, όπου ο Γ. Μαύρος είχε πάρει μέρος ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών, και αφετέρου στην αδυναμία αντιμετώπισης της ανόδου του νεοϊδρυθέντος από τον Ανδρέα Παπανδρέου ΠΑΣΟΚ.
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης μετά την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (E.ΔΗ.Ν.), της οποίας αναλαμβάνει επικεφαλής και ταυτόχρονα γραμματέας της Νεολαίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (ΙUSY – International Union of Socialist Youth), μετέχει και στα ψηφοδέλτια της Ένωσης Κέντρου–Νέων Δυνάμεων για τις πρώτες Εκλογές της Μεταπολίτευσης, στις 17 Νοεμβρίου 1974.
Σφόδρα αντίθετος με την συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων, αποφασίζει να κάνει προεκλογικό αγώνα ως υποψήφιος Βουλευτής της Ένωσης Κέντρου και όχι ως Ε.Κ.-Ν.Δ.
Καταφέρνει να εκλεγεί, παρά τους αποδεδειγμένους αγώνες του, μόλις τελευταίος στη λίστα της λαϊκής περιφέρειας της Β' Αθηνών, από την δεύτερη κατανομή των ψήφων.
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) στις 5 Φεβρουαρίου του 1976.
Πηγές
- Δημήτρης Ξυριτάκης, Το ναυάγιο του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού στην Ελλάδα (η ΕΔΗΚ και η ΕΣΔΗΝ)