Mini (1959): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αντικατάσταση της Image:Morris_Mini-Minor_1959.jpg με την Image:Morris_Mini-Minor_1959_(621_AOK).jpg (από τον CommonsDelinker επειδή: File renamed: More specific).
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες αυτοκινήτου
{{Πληροφορίες αυτοκινήτου
| image = [[Αρχείο:Morris Mini-Minor 1959.jpg|300px]] ''Το πρώτο αντίτυπο του Morris Mini / παραγωγής 1959''<br />[[Αρχείο:Austin Mini, Baujahr 2000 - 2005-09-17.jpg|300px]] ''Rover Mini παραγωγής 2000''
| image = [[Αρχείο:Morris Mini-Minor 1959 (621 AOK).jpg|300px]] ''Το πρώτο αντίτυπο του Morris Mini / παραγωγής 1959''<br />[[Αρχείο:Austin Mini, Baujahr 2000 - 2005-09-17.jpg|300px]] ''Rover Mini παραγωγής 2000''
| name = Mini
| name = Mini
| manufacturer = {{flagicon|UK}} <u>[[Ηνωμένο Βασίλειο]]</u>:<br />[[British Motor Corporation]] (1959 – 1968)<br />[[British Leyland Motor Corporation|British Leyland]] (1968 – 1986)<br />[[Όμιλος MG Rover|Όμιλος Rover]] (1986 – 2000)<br /><u>Διεθνώς</u>:<br />Innocenti<br />Authi (1968–1975)<br />BMC Australia<br />Leyland Australia<br />BMC South Africa
| manufacturer = {{flagicon|UK}} <u>[[Ηνωμένο Βασίλειο]]</u>:<br />[[British Motor Corporation]] (1959 – 1968)<br />[[British Leyland Motor Corporation|British Leyland]] (1968 – 1986)<br />[[Όμιλος MG Rover|Όμιλος Rover]] (1986 – 2000)<br /><u>Διεθνώς</u>:<br />Innocenti<br />Authi (1968–1975)<br />BMC Australia<br />Leyland Australia<br />BMC South Africa

Έκδοση από την 06:48, 17 Δεκεμβρίου 2017

Mini
Το πρώτο αντίτυπο του Morris Mini / παραγωγής 1959
Rover Mini παραγωγής 2000
Σύνοψη
Κατασκευαστής Ηνωμένο Βασίλειο:
British Motor Corporation (1959 – 1968)
British Leyland (1968 – 1986)
Όμιλος Rover (1986 – 2000)
Διεθνώς:
Innocenti
Authi (1968–1975)
BMC Australia
Leyland Australia
BMC South Africa
Εναλλακτική ονομασίαAustin 850
Austin Partner
Austin Mini
Austin Seven
Leyland Mini
Morris 850
Morris Mascot
Morris Mini
Riley Elf
Rover Mini
Wolseley 1000
Wolseley Hornet
ΠαραγωγήΑύγουστος 1959 — Οκτώβριος 2000
ΣυναρμολόγησηΚάουλεϊ, Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο (1959 – 1968)
Λόνγκμπριτζ, Μπέρμιγχαμ, Ηνωμένο Βασίλειο (1959 – 2000)
ΣχεδιαστήςΣερ Άλεκ Ισσιγόνης
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜικρό οικονομικό αυτοκίνητο
Αμάξωμα2-πορτο hatchback
2-πορτο station wagon
2-πορτο van
2-πορτο pick-up
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Σχετική εξέλιξηMini Moke
Austin Metro
Innocenti Mini
Mini Wildgoose (σπάνια έκδοση τροχόσπιτο)
Mini Marcos
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας848 cm³, 970 cm³, 997 cm³, 998 cm³, 1.071 cm³, 1.098 cm³, 1.275 cm³ / Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4) βενζίνης
Μετάδοση4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (έξτρα από τον Οκτώβριο του 1965)
5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο (έξτρα σε ορισμένα μεταγενέστερα μοντέλα)
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.036 χιλιοστά (hatchback)
2.138 χιλιοστά (station wagon & commercial)
Μήκος3.054 χιλιοστά (hatchback)
3.299 χιλιοστά (station wagon & commercial)
3.300 χιλιοστά (στις εκδοχές Wolseley Hornet και Riley Elf)[1]
Πλάτος1.397 χιλιοστά
Ύψος1.346 χιλιοστά
Κενό Βάρος617 - 737 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοΚανένα
Επόμενο μοντέλοMini Hatch (2001)

Το Mini ήταν ένα μικρό οικονομικό αυτοκίνητο που κατασκευαζόταν από τον βρετανικό όμιλο αυτοκινήτων British Motor Corporation (BMC) και τις διαδόχους εταιρείες του, από τον Αύγουστο του 1959 έως τον Οκτώβριο του 2000. Αρχικά το μοντέλο κυκλοφόρησε σε δύο εκδόσεις, ως Morris Mini-Minor και Austin Seven, το οποίο μετονομάστηκε σε Austin Mini τον Ιανουάριο του 1962, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν πολλές ακόμα εκδοχές και υπό αρκετές ονομασίες και σήματα εταιρειών. Κατά τη διάρκεια μιας παραγωγής που κράτησε 41 έτη, συνολικά 5.505.874 αντίτυπα όλων των εκδοχών του Mini κύλησαν από τη γραμμή παραγωγής,[2] με αποτέλεσμα να γίνει το νούμερο 1 σε πωλήσεις βρετανικό αυτοκίνητο στη συνολική ιστορία της αυτοκίνησης.

Το Mini ανήκει σε έναν πολύ μικρό κατάλογο μοντέλων που λανσαρίστηκαν λίγο πριν ή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και που παρέμειναν ανταγωνιστικά για πολλές δεκαετίες, όπως ήταν επίσης και το Volkswagen Beetle (Σκαθάρι), το Citroën 2CV, το Fiat 500, το Jeep και η σειρά Land Rover.

Καινοτομίες και απήχηση

Κάθετη τομή ενός αρχικού Mini, όπου φαίνεται η κορυφαία εκμετάλλευση χώρου για τους επιβάτες και τις αποσκευές.


Από την πρώτη στιγμή, το Mini γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία και απήχηση στο ευρύ κοινό, κυρίως λόγω της πρακτικής του σχεδίασης, από τον Σερ Άλεκ Ισσιγόνη, η οποίος μαζί και με μια σαφώς έντονα ελκυστική αισθητική, του προσέδωσε κορυφαία εξοικονόμηση χώρου ως προς τις μικρές του εξωτερικές διαστάσεις. Σε συνδυασμό και με τη διάταξη «κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση» και την εγκάρσια τοποθέτηση του κινητήρα (παράλληλα με τον μπροστινό άξονα και με τα καθίσματα, για εξοικονόμηση χώρου στο μπροστινό μέρος, σε αντίθεση με τη διαμήκη τοποθέτηση), πέτυχε 80% εκμετάλλευση χώρου για τους επιβάτες και τις αποσκευές, με αποτέλεσμα να γίνει το βρετανικό αυτοκίνητο με την μεγαλύτερη επίδραση στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας έως και σήμερα.[3]

Ως αποτέλεσμα, το Mini θεωρείται ως ένα διαχρονικό βρετανικό σύμβολο και μια ιδιαίτερα αναγνωρίσιμη φιγούρα της τότε εποχής, με υψηλή δημοτικότητα ακόμα και σήμερα.[4][5][6] Με τα υψηλά στάνταρ που έθεσε στον χωροταξικό και μηχανολογικό σχεδιασμό, εκτιμήθηκε ως ένα επαναστατικό «πλήρες αυτοκίνητο σε μίνι συσκευασία», με καινοτόμες σχετικές ιδέες που έχουν πλέον υιοθετηθεί από όλα τα αυτοκίνητα, και θεωρείται ως ένα από τα μοντέλα - ορόσημα με καθοριστική συμβολή στην εξέλιξη της παγκόσμιας αυτοκίνησης. Επιπρόσθετα, σημείωσε αρκετές επιτυχίες και ως αγωνιστικό στα ράλλυ.[7][8]

Διακρίσεις

Στα νεότερα χρόνια, το Mini έχει κερδίσει και μεγάλο αριθμό βραβείων, ως αποτέλεσμα των καινοτομιών του και της πρακτικότητάς του, με εντυπωσιακότερα τα εξής:

  • Car of the Century / Αυτοκίνητο του Αιώνα, από το περιοδικό Autocar το 1995.
  • Number One Classic Car of All Time / Νούμερο 1 Κλασικό Αυτοκίνητο όλων των εποχών, από το περιοδικό Classic & Sports Car το 1996.
  • European Car of the Century / Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο του Αιώνα, στα τέλη του 1999, σε σχετική παγκόσμια ψηφοφορία στο Διαδίκτυο, που διοργανώθηκε από το άκρως επώνυμο ίδρυμα Global Automotive Elections Foundation.
  • Μάλιστα κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην αντίστοιχη ψηφοφορία που διεξήχθη τον Δεκέμβριο του 1999 στο Λας Βέγκας από διεθνείς ειδικούς για το Global Car of the Century / Παγκόσμιο Αυτοκίνητο του Αιώνα, πίσω μόνο από το Ford Model T.[9]

Δείτε επίσης

Αναφορές

  1. Cardew (Ed), Basil (October 1969). «Wolseley Hornet». Daily Express Motor Show Review 1969 on 1970 Cars (London: Daily Express Newspaper): 54.
  2. BMC>Rover models History: Production figures
  3. Buckley, Martin; Rees, Chris (2006). Cars: An encyclopedia of the world's most fabulous automobiles. Hermes House. ISBN 1-84309-266-2. «The BMC Mini, launched in 1959, is Britain's most influential car ever. It defined a new genre. Other cars used front-wheel drive and transverse engines before but none in such a small space.»
  4. Reed, Chris (2003). Complete Classic Mini 1959–2000. Orpington: Motor Racing. ISBN 1-899870-60-1.
  5. Reed, Chris (1994). Complete Mini: 35 Years Of Production History, Model Changes, Performance Data. Croydon: MRP. ISBN 0-947981-88-8.
  6. Clausager, Anders (1997). Essential Mini Cooper. Bay View Books location=Bideford, Devon. ISBN 1-870979-86-9.
  7. J-F. Jacob, Monte-Carlo, «60 ans de rallye», Ed. Robert Lafont, 1973.
  8. Peter Browning, «The illustrated history of the works Minis in international rallies and races», 2nd edition, Ed. Foulis / Haynes, 1996.
  9. Cobb, James G. (December 24, 1999). «This Just In: Model T Gets Award». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E02E1DF1439F937A15751C1A96F958260. 

Βιβλιογραφία

  • John Brigden: The Sporting Minis: The Mini Cooper, Mini Cooper S, 1275 Gt: A Collector's Guide, 1989. ISBN 0-947981-40-3.
  • John Brigden: Sportliche Minis. Heel, Königswinter 1991. ISBN 3-89365-224-8.
  • Peter Russek: Reparaturanleitung Austin/Rover Mini. Bucheli, Zug 1995, 1996. ISBN 3-7168-1912-3.
  • David Vizard: Tuning the A-Series Engine. Haynes, Sparkford 2001. ISBN 1-85960-620-2.
  • Hans J. Schneider: Mini Technik + Typen. Delius Klasing, Bielefeld 2004, 2005. ISBN 3-7688-5783-2.
  • Wood J. Alec Issigonis: The Man Who Made the Mini. Breedon Books Publishing, 2005. ISBN 1-85983-449-3.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι