Ακρωτήριο Μαλέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Thijs!bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Αφαίρεση: fr:Malea, pt:Malea
μ Ρομπότ: Προσθήκη: nn:Kapp Malea
Γραμμή 23: Γραμμή 23:
[[it:Capo Malea]]
[[it:Capo Malea]]
[[nl:Kaap Malea]]
[[nl:Kaap Malea]]
[[nn:Kapp Malea]]

Έκδοση από την 23:00, 6 Σεπτεμβρίου 2007

Το Ακρωτήριο Μαλέας ή Κάβο Μαλιάς (Akra Maleas or Kavo Malias), βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Πελοποννήσου στο Νομό Λακωνίας όπου και απολήγει η χερσόνησος της Επιδαύρου Λιμηράς, (γεωγραφικό στίγμα: (φ) 36° 26' Β. και (λ) 23° 12' Α.) . Είναι το δεύτερο νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Στην αρχαιότητα ήταν σημαντικό ναυτικό πέρασμα. Ωστόσο οι συχνές εναλλαγές του καιρού ("αντίπνοια"), προκαλούσαν πολλά προβλήματα ιδίως με τους έντονους τοπικούς ριπαίους ανέμους που παρατηρούνται και σήμερα. Γνωστή και η παροιμία - έκφραση των αρχαίων Ελλήνων: "Μαλέαν δε κάμψας, επιλάθου των οίκαδε". Όπως έχει καταγράψει ο Πολύβιος, ο φόβος των τρικυμιών, αλλά και των εκεί πειρατών είχε επιβάλλει στους εκ της Ιταλίας Αφρικής και Ασίας εμπόρους να μη χρησιμοποιούν «της Μαλέας» τον περίπλου αλλά να διακομίζουν τα εμπορεύματά τους μέσω Ισθμού της Κορίνθου. Επίσης και ο Στράβων το ονομάζει στο πληθυντικό του θηλυκού τύπου "αι Μαλεαί". Επίσης ο Παυσανίας τονίζει την ύπαρξη δύο αρχαίων "ιερών" στη περιοχή του "ανεμόπληκτου" ακρωτηρίου, δυτικά, εκείνο προς τιμή του Ποσειδώνος (προς Λακωνικό Κ.) και ανατολικά, εκείνο του Απόλλωνα (προς Μυρτώο Πέλαγος).
Στα τέλη του 18ου αιώνα υπήρχε στο Ακρωτήριο του Μαλέα ερημοκκλήσιο προς τιμή των Ταξιαρχών, του οποίου ο ερημίτης σήμαινε τη μικρή καμπάνα κάθε φορά που έβλεπε να διέρχεται κοντά κάποιο ιστιοφόρο προκειμένου να τον εφοδιάσουν με τρόφιμα, που πρόθυμα γινόταν όταν βεβαίως οι καιρικές συνθήκες επέτρεπαν "καθέλκυση λέμβου".

Στη σύγχρονη εποχή το ακρωτήριο Μαλέας ίσως να είναι το σημαντικότερο ελληνικό ακρωτήριο στο οποίο γίνονται αλλαγές πορειών πλοίων που κατευθύνονται από Δυτική Μεσόγειο προς Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Δαρδανέλια, Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ρωσία, Γεωργία, Αρμενία και αντίστροφα. Έτσι δεν έχασε τη μεγάλη σημασία του για τη ναυσιπλοΐα αφού τα σκάφη που χρησιμοποιούν τη Διώρυγα της Κορίνθου για να περάσουν από το Ιόνιο στο Αιγαίο πέλαγος (και αντίθετα) είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που περνούν το ακρωτήρι ανατολικά της Ελαφονήσου.

Πρότυπο:Επέκταση γεωγραφία Ελλάδας