Βαλδουίνος του Λουξεμβούργου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Βαλδουίνος''', γερμ. Baldwin (π. 1285 - 21 Ιανουαρίου 1354) από τον Οίκος του Λουξεμβούργου|Οίκο του Λου...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:


==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στο Λουξεμβούργο και ήταν ο τρίτος γιος του [[Ερρίκος ΣΤ΄ του Λουξεμβούργου|Ερρίκου ΣΤ΄]] κόμη του Λουξεμβούργου και της Βεατρίκης Αβεν, κόρης του [[Βαλδουίνος του Αβέν|Βαλδουίνου]] κυρίου του Μπωμόν.
Γεννήθηκε στο Λουξεμβούργο και ήταν ο τρίτος γιος του [[Ερρίκος ΣΤ΄ του Λουξεμβούργου|Ερρίκου ΣΤ΄]] κόμη του Λουξεμβούργου και της Βεατρίκης Αβέν, κόρης του [[Βαλδουίνος του Αβέν|Βαλδουίνου]] κυρίου του Μπωμόν.


Από τα νεανικά του έτη προοριζόταν για εκκλησιαστική σταδιοδρομία: σπούδασε θεολογία και κανονικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, μια και οι οικογένειά του είχε καλές σχέσεις με την Αυλή των Καπετιδών της Γαλλίας. Το 1307, αν και μόνο 22 ετών, εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος του Τρηρ. Το επόμενο έτος χειροτονήθηκε επίσκοπος στο Πουατιέ από τον [[Πάπας Κλήμης Ε΄|πάπα Κλήμη Ε΄]]. Γρήγορα έγινε ένας από τους πιο με επιρροή πρίγκιπες της Γερμανίας. Ως εκλέκτορας ψήφισε -και επηρέασε άλλους να ψηφίσουν- τον αδελφό του [[Ιωάννης Ζ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ιωάννη Ζ΄]] βασιλιά της Γερμανίας. Τον συνόδευσε στην Ιταλία, όπου στέφθηκε από τον πάπα το 1312.
Από τα νεανικά του έτη προοριζόταν για εκκλησιαστική σταδιοδρομία: σπούδασε θεολογία και κανονικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, μια και οι οικογένειά του είχε καλές σχέσεις με την Αυλή των Καπετιδών της Γαλλίας. Το 1307, αν και μόνο 22 ετών, εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος του Τρηρ. Το επόμενο έτος χειροτονήθηκε επίσκοπος στο Πουατιέ από τον [[Πάπας Κλήμης Ε΄|πάπα Κλήμη Ε΄]]. Γρήγορα έγινε ένας από τους πιο με επιρροή πρίγκιπες της Γερμανίας. Ως εκλέκτορας ψήφισε -και επηρέασε άλλους να ψηφίσουν- τον αδελφό του [[Ερρίκος Ζ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκο Ζ΄]] βασιλιά της Γερμανίας. Τον συνόδευσε στην Ιταλία, όπου εκείνος στέφθηκε από τον πάπα το 1312.


Το επόμενο έτος απεβίωσε ο αδελφός του και υποστήριξε την εκλογή του [[Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκου Δ΄ Βίττελσμπαχ]] της Γερμανίας. Ωστόσο αργότερα τον απέρριψε και υποστήριξε τον εγγονό του Ερ΄ρικου Ζ΄, τον [[Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολο Δ΄]].
Το επόμενο έτος απεβίωσε ο αδελφός του και υποστήριξε την εκλογή του [[Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκου Δ΄ Βίττελσμπαχ]] της Γερμανίας. Ωστόσο αργότερα τον απέρριψε και υποστήριξε τον εγγονό του Ερρίκου Ζ΄, τον [[Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολο Δ΄]].


Ήταν ένας από του τέσσερις κυρίους που πολέμησαν το Μάιντς (1324-26). To 1328 η Λορέττα του Σπόνχαϊμ τον παρέσυρε στο κάστρο του Στάρκενμπουρκ και τον κράτησε αιχμάλωτο, ώσπου πλήρωσε λύτρα και έκανε παραχωρήσεις. Προτάθηκε ως υποψήφιος για την αρχιεπισκοπή του Μάιντς, αλλά ο πάπας διόρισε τον Ερρίκο Γ΄ του Βίρνεμπουρκ. Κατά το ''Σχίσμα του Μάιντς'' διοίκησε την αρχιεπισκοπή, ως τη λήξη του το 1336 από την Αβινιόν. Το ίδιο διάστημα προσπάθησε να ελέγξει τις επισκοπές Βορμς και Σπάυερ.
Ήταν ένας από του τέσσερις άρχοντες που πολέμησαν το Μάιντς (1324-26). To 1328 η Λορέττα του Σπόνχαϊμ τον παρέσυρε στο κάστρο του Στάρκενμπουρκ και τον κράτησε αιχμάλωτο, ώσπου ο Βαλδουίνος πλήρωσε λύτρα και έκανε παραχωρήσεις. Προτάθηκε ως υποψήφιος για την αρχιεπισκοπή του Μάιντς, αλλά ο πάπας διόρισε τον Ερρίκο Γ΄ του Βίρνεμπουρκ. Κατά το ''Σχίσμα του Μάιντς'' διοίκησε την αρχιεπισκοπή εκεί, ως τη λήξη του Σχίσματος το 1336 από την Αβινιόν. Το ίδιο διάστημα προσπάθησε να ελέγξει τις επισκοπές Βορμς και Σπάυερ.


Όπως όλοι οι επίσκοποι του μεσαίωνα, μερίμνησε για μεγάλα έργα στην επισκοπή του: κατασκεύασε τη ''γέφυρα του Βαλδουίνου (Balduinbrüke)'' στό Κόμπλετς και επισκεύασε την παλαιά Ρωμαϊκή γέφυρα στο Τρηρ. Αναμόρφωσε τη διοίκηση της επισκοπής και διαήρησε τα επίσημα έγγραφα. Έκανε πολλά αντίγραφα και τέσσερα χειρόγραφα αντίγραφα των αρχείων σώθηκαν στα Εθνικά Αρχεία του Κόμπλετς. Αγωνίστηκε ν ενώσει τις διάφορες περιοχές (Τρηρ, Κόμπλετς) της επισκοπής του. Δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές μεθόδους.
Όπως όλοι οι επίσκοποι του μεσαίωνα, μερίμνησε για μεγάλα έργα στην επισκοπή του: κατασκεύασε τη ''γέφυρα του Βαλδουίνου (Balduinbrüke)'' στό Κόμπλετς και επισκεύασε την παλαιά Ρωμαϊκή γέφυρα στο Τρηρ. Αναμόρφωσε τη διοίκηση της επισκοπής και διατήρησε τα επίσημα έγγραφα: έκανε πολλά αντίγραφα. Τέσσερα χειρόγραφα αντίγραφα των αρχείων σώζονται στα Εθνικά Αρχεία του Κόμπλετς. Αγωνίστηκε να διασυνδέσει τις διάφορες περιοχές (Τρηρ, Κόμπλετς) της επισκοπής του. Δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές μεθόδους.


Απεβίωσε σε ένα κελλί μονής και τάφηκε στον δυτικό χοροστάσιο του καθεδρικού του Τρηρ.
Απεβίωσε σε ένα κελλί μονής και τάφηκε στον δυτικό χοροστάσιο του καθεδρικού του Τρηρ.

Έκδοση από την 16:42, 2 Οκτωβρίου 2017

Ο Βαλδουίνος, γερμ. Baldwin (π. 1285 - 21 Ιανουαρίου 1354) από τον Οίκο του Λουξεμβούργου ήταν αρχιεπίσκοπος-εκλέκτορας του Τρηρ και αρχικαγκελλάριος της Βουργουνδίας (1307-1354). Ήταν διοικητής των επισκοπών Μάιντς, Βορμς και Σπάυερ.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Λουξεμβούργο και ήταν ο τρίτος γιος του Ερρίκου ΣΤ΄ κόμη του Λουξεμβούργου και της Βεατρίκης Αβέν, κόρης του Βαλδουίνου κυρίου του Μπωμόν.

Από τα νεανικά του έτη προοριζόταν για εκκλησιαστική σταδιοδρομία: σπούδασε θεολογία και κανονικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, μια και οι οικογένειά του είχε καλές σχέσεις με την Αυλή των Καπετιδών της Γαλλίας. Το 1307, αν και μόνο 22 ετών, εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος του Τρηρ. Το επόμενο έτος χειροτονήθηκε επίσκοπος στο Πουατιέ από τον πάπα Κλήμη Ε΄. Γρήγορα έγινε ένας από τους πιο με επιρροή πρίγκιπες της Γερμανίας. Ως εκλέκτορας ψήφισε -και επηρέασε άλλους να ψηφίσουν- τον αδελφό του Ερρίκο Ζ΄ βασιλιά της Γερμανίας. Τον συνόδευσε στην Ιταλία, όπου εκείνος στέφθηκε από τον πάπα το 1312.

Το επόμενο έτος απεβίωσε ο αδελφός του και υποστήριξε την εκλογή του Λουδοβίκου Δ΄ Βίττελσμπαχ της Γερμανίας. Ωστόσο αργότερα τον απέρριψε και υποστήριξε τον εγγονό του Ερρίκου Ζ΄, τον Κάρολο Δ΄.

Ήταν ένας από του τέσσερις άρχοντες που πολέμησαν το Μάιντς (1324-26). To 1328 η Λορέττα του Σπόνχαϊμ τον παρέσυρε στο κάστρο του Στάρκενμπουρκ και τον κράτησε αιχμάλωτο, ώσπου ο Βαλδουίνος πλήρωσε λύτρα και έκανε παραχωρήσεις. Προτάθηκε ως υποψήφιος για την αρχιεπισκοπή του Μάιντς, αλλά ο πάπας διόρισε τον Ερρίκο Γ΄ του Βίρνεμπουρκ. Κατά το Σχίσμα του Μάιντς διοίκησε την αρχιεπισκοπή εκεί, ως τη λήξη του Σχίσματος το 1336 από την Αβινιόν. Το ίδιο διάστημα προσπάθησε να ελέγξει τις επισκοπές Βορμς και Σπάυερ.

Όπως όλοι οι επίσκοποι του μεσαίωνα, μερίμνησε για μεγάλα έργα στην επισκοπή του: κατασκεύασε τη γέφυρα του Βαλδουίνου (Balduinbrüke) στό Κόμπλετς και επισκεύασε την παλαιά Ρωμαϊκή γέφυρα στο Τρηρ. Αναμόρφωσε τη διοίκηση της επισκοπής και διατήρησε τα επίσημα έγγραφα: έκανε πολλά αντίγραφα. Τέσσερα χειρόγραφα αντίγραφα των αρχείων σώζονται στα Εθνικά Αρχεία του Κόμπλετς. Αγωνίστηκε να διασυνδέσει τις διάφορες περιοχές (Τρηρ, Κόμπλετς) της επισκοπής του. Δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές μεθόδους.

Απεβίωσε σε ένα κελλί μονής και τάφηκε στον δυτικό χοροστάσιο του καθεδρικού του Τρηρ.

Περαιτέρω ανάγνωση

  • Heyen, Franz-Josef, ed. (1985). Balduin von Luxemburg: Erzbischof von Trier – Kurfürst des Reiches 1285–1354 (in German). Mainz: Verlag der Gesellschaft für Mittelrheinische Kirchengeschichte.

Nolden, Reiner, ed. (2010). Balduin von Luxemburg: Erzbischof und Kurfürst von Trier (1308–1354) (in German). Trier: Stadtarchiv. ISBN 978-3-00-032031-6.

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Baldwin of Luxembourg της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).