Πάπας Ονώριος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14: Γραμμή 14:
|θυρεός =
|θυρεός =
}}
}}
Ο '''Πάπας Ονώριος Α΄''' (... - [[12 Οκτωβρίου]] [[638]]) διετέλεσε [[Πάπας]] από τις [[27 Οκτωβρίου]] του [[625]] έως το θάνατό του το [[638]]<ref>[http://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_%281913%29/Pope_Honorius_I Pope Honorius I] Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, Νέα Υόρκη (1913) Robert Appleton Company</ref>.
Ο '''Πάπας Ονώριος Α΄''' (... - [[12 Οκτωβρίου]] [[638]]) ήταν [[Πάπας]] από τις [[27 Οκτωβρίου]] του [[625]] έως το θάνατό του το [[638]]<ref>[http://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_%281913%29/Pope_Honorius_I Pope Honorius I] Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, Νέα Υόρκη (1913) Robert Appleton Company</ref>.


Με βάση το ''[[Liber Pontificalis]]'', ο Πάπας Ονώριος καταγόταν από την [[Καμπανία (Ιταλία)|Καμπανία]] και ήταν γιος του πρόξενου Πετρώνιου. Εκλέχτηκε Πάπας στις 27 Οκτωβρίου του 625, δύο ημέρες μετά το θάνατο του προκατόχου του, [[Πάπας Βονιφάτιος Ε΄|Βονιφάτιου Ε΄]]. Ο εορτασμός της Υψώσεως του[[Σταυρός του Ιησού Χριστού|Τιμίου Σταυρού]] λέγεται ότι θεσπίστηκε την περίοδο της παποσύνης του, η οποία σημαδεύτηκε επίσης με αξιοσημείωτη [[ιεραποστολή|ιεραποστολική]] δράση. Σημαντικό μέρος της δράσης αυτής έλαβε χώρα στην [[Αγγλία]] και ειδικά στο [[Ουέσσεξ]]. Κατόρθωσε επίσης να εξομοιώσει τον εορτασμό του [[Πάσχα]] των [[Ιρλανδία|Ιρλανδών]] με αυτόν της υπόλοιπης Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Ο Ονώριος, σύμφωνα με το ''[[Liber Pontificalis]]'', προερχόταν από την [[Καμπανία (Ιταλία)]] και ήταν γιος του ύπατου Πετρώνιου. Έγινε Πάπας δύο ημέρες μετά το θάνατο του προκατόχου του, [[Πάπας Βονιφάτιος Ε΄|Βονιφάτιου Ε΄]]. Ο εορτασμός της Υψώσεως του[[Σταυρός του Ιησού Χριστού|Τιμίου Σταυρού]] λέγεται ότι καθιερώθηκε κατά τη διάρκεια της παποσύνης του, η οποία σηματοδοτήθηκε επίσης από σημαντική [[ιεραποστολή|ιεραποστολική]] δράση. Μεγάλο μέρος αυτής επικεντρώθηκε στην [[Αγγλία]], ειδικά στο [[Ουέσσεξ]]. Κατάφερε επίσης να ευθυγραμμίσει τις [[Ιρλανδία|ιρλανδικές]] εορτές του [[Πάσχα]] με την υπόλοιπη Καθολική Εκκλησία.


Ο Ονώριος συμμετείχε στις πρώτες συζητήσεις σχετικά με το δόγμα του [[Μονοθελητισμός|Μονοθελητισμού]], που δίδασκε ότι ο Χριστός έχει μόνο μία ενέργεια και θέληση, σε αντίθεση με τη διδασκαλία ότι έχει δύο ενέργειες και θελήσεις, ανθρώπινη και θεϊκή<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/10502a.htm Monothelitism and Monothelites] Catholic Encyclopedia</ref>. O [[Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]] [[Πατριάρχης Σέργιος Α΄|Σέργιος Α']] έγραψε μία αρχική επιστολή που ενημέρωνε τον Ονώριο για την αμφισβήτηση του Μονοθελητισμού, ζητώντας από τον Ονώριο να υποστηρίξει μία θέση που δεν θα απειλεί την ενότητα της Εκκλησίας με συζητήσεις και διαμάχες σχετικά με το αν ο Χριστός έχει μία ή δύο ενέργειες. Ο Σέργιος πρόσθεσε ότι το δόγμα των δύο ενεργειών θα μπορούσε να οδηγήσει στη λανθασμένη πεποίθηση ότι ο Χριστός έχει δύο αντιφατικές θελήσεις. Η απάντηση του Πάπα Ονώριου το 635 υποστήριξε αυτή την άποψη ότι όλες οι συζητήσεις θα πρέπει να σταματήσουν και συμφώνησε ότι ο Ιησούς δεν έχει δύο αντιφατικές θελήσεις, αλλά μία θέληση, αφού ο Ιησούς δεν έλαβε την ανθρώπινη φύση που μολύνθηκε από την πτώση του Αδάμ, αλλά την ανθρώπινη φύση όπως υπήρχε πριν από την πτώση του Αδάμ.
Ο Ονώριος ήταν υποστηρικτής του [[Μονοθελητισμός|Μονοθελητισμού]], ενός δόγματος, το οποίο προτάθηκε από το βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ηράκλειος|Ηράκλειο]], με σκοπό να συμφιλιώσει τους [[Μονοφυσιτισμός|Μονοφυσιτιστές]] και του [[Καθολικισμός|Καθολικούς]]. Ο Μονοθελητισμός υποστήριζε ότι ο Χριστός είχε ολοκληρώσει το έργο της σωτηρίας με μία εκδήλωση της θέλησης του σαν θεάνθρωπος. Για το σκοπό αυτό, ο Ωνόριος «έστειλε το διάκονο του, Γάιο» σε μία [[σύνοδος (εκκλησιαστική)|σύνοδο]] στην [[Κύπρος|Κύπρο]] το 634, με διοργανωτή τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου [[Αρκάδιος Β΄|Αρκάδιο Β΄]] και με επιπλέον απεσταλμένους του [[Πατριάρχης Σέργιος Α΄|Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σέργιου Α΄]]. Η αντιμονοθελητική ομάδα της Ιερουσαλήμ, με ηγέτες τον [[Μάξιμος ο Ομολογητής|Μάξιμο τον Ομολογητή]] και τον [[Σωφρόνιος Α΄ Ιεροσολύμων|Σωφρόνιο]], έστειλε στη σύνοδο αυτή τον Αναστάσιο, μαθητή του Μάξιμου, το Γεώργιο της Ρεσένα, μαθητή του Σωφρονίου, δύο μαθητές του Γεωργίου καθώς και οχτώ επισκόπους από την Παλαιστίνη. Όταν οι δύο πλευρές παρουσιάστηκαν εμπρός στον αυτοκράτορα, εκείνος επέμεινε στις μονοθελητικές του απόψεις.<ref>Γεωργίου της Ρεσένα, ''Πρώιμος βίος του Μαξίμου του Ομολογητή'', 316-7</ref>


Προφανώς αντιλήφθηκε την άνοδο του Ισλάμ και θεώρησε ότι οι αρχές της νέας θρησκείας μοιάζουν πολύ με εκείνες του [[Άρειος|Άρειου]].
==Αναθεματισμός==
== Αναθεματισμός ==
Περισσότερα από 40 χρόνια μετά το θάνατό του ,ο Ονώριος Α΄ [[ανάθεμα|αναθεματίστηκε]] μαζί με τους Μονοθελήτες από την [[Τρίτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης|Τρίτη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης]] το 680. Το ανάθεμα που αναγνώστηκε, μετά τους επικεφαλής Μονοθελήτες αναφέρει, «και μαζί τους ο Ονώριος, ο οποίος ήταν ιεράρχης της Ρώμης, καθώς τους ακολούθησε σε όλα».
Περισσότερα από 40 χρόνια μετά το θάνατό του ,ο Ονώριος Α΄ [[ανάθεμα|αναθεματίστηκε]] μαζί με τους Μονοθελήτες από την [[Τρίτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης|Τρίτη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης]] το 680. Το ανάθεμα που αναγνώστηκε, μετά τους επικεφαλής Μονοθελήτες αναφέρει, «και μαζί τους ο Ονώριος, ο οποίος ήταν ιεράρχης της Ρώμης, καθώς τους ακολούθησε σε όλα».



Έκδοση από την 07:15, 30 Σεπτεμβρίου 2017

Πάπας
Ονώριος Α΄
Από27 Οκτωβρίου 625
Έως12 Οκτωβρίου 638
ΠροκάτοχοςΒονιφάτιος Ε΄
ΔιάδοχοςΣεβερίνος
Προσωπικά στοιχεία
ΓέννησηΚαμπανία (Ιταλία)
Θάνατος12 Οκτωβρίου 638
Ρώμη

Ο Πάπας Ονώριος Α΄ (... - 12 Οκτωβρίου 638) ήταν Πάπας από τις 27 Οκτωβρίου του 625 έως το θάνατό του το 638[1].

Ο Ονώριος, σύμφωνα με το Liber Pontificalis, προερχόταν από την Καμπανία (Ιταλία) και ήταν γιος του ύπατου Πετρώνιου. Έγινε Πάπας δύο ημέρες μετά το θάνατο του προκατόχου του, Βονιφάτιου Ε΄. Ο εορτασμός της Υψώσεως τουΤιμίου Σταυρού λέγεται ότι καθιερώθηκε κατά τη διάρκεια της παποσύνης του, η οποία σηματοδοτήθηκε επίσης από σημαντική ιεραποστολική δράση. Μεγάλο μέρος αυτής επικεντρώθηκε στην Αγγλία, ειδικά στο Ουέσσεξ. Κατάφερε επίσης να ευθυγραμμίσει τις ιρλανδικές εορτές του Πάσχα με την υπόλοιπη Καθολική Εκκλησία.

Ο Ονώριος συμμετείχε στις πρώτες συζητήσεις σχετικά με το δόγμα του Μονοθελητισμού, που δίδασκε ότι ο Χριστός έχει μόνο μία ενέργεια και θέληση, σε αντίθεση με τη διδασκαλία ότι έχει δύο ενέργειες και θελήσεις, ανθρώπινη και θεϊκή[2]. O Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Σέργιος Α' έγραψε μία αρχική επιστολή που ενημέρωνε τον Ονώριο για την αμφισβήτηση του Μονοθελητισμού, ζητώντας από τον Ονώριο να υποστηρίξει μία θέση που δεν θα απειλεί την ενότητα της Εκκλησίας με συζητήσεις και διαμάχες σχετικά με το αν ο Χριστός έχει μία ή δύο ενέργειες. Ο Σέργιος πρόσθεσε ότι το δόγμα των δύο ενεργειών θα μπορούσε να οδηγήσει στη λανθασμένη πεποίθηση ότι ο Χριστός έχει δύο αντιφατικές θελήσεις. Η απάντηση του Πάπα Ονώριου το 635 υποστήριξε αυτή την άποψη ότι όλες οι συζητήσεις θα πρέπει να σταματήσουν και συμφώνησε ότι ο Ιησούς δεν έχει δύο αντιφατικές θελήσεις, αλλά μία θέληση, αφού ο Ιησούς δεν έλαβε την ανθρώπινη φύση που μολύνθηκε από την πτώση του Αδάμ, αλλά την ανθρώπινη φύση όπως υπήρχε πριν από την πτώση του Αδάμ.

Προφανώς αντιλήφθηκε την άνοδο του Ισλάμ και θεώρησε ότι οι αρχές της νέας θρησκείας μοιάζουν πολύ με εκείνες του Άρειου.

Αναθεματισμός

Περισσότερα από 40 χρόνια μετά το θάνατό του ,ο Ονώριος Α΄ αναθεματίστηκε μαζί με τους Μονοθελήτες από την Τρίτη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 680. Το ανάθεμα που αναγνώστηκε, μετά τους επικεφαλής Μονοθελήτες αναφέρει, «και μαζί τους ο Ονώριος, ο οποίος ήταν ιεράρχης της Ρώμης, καθώς τους ακολούθησε σε όλα».

Επιπλέον, στις πράξεις της δέκατης τρίτης συνεδρίασης της Συνόδου αναφέρεται, "Και με αυτά καθορίζουμε ότι ο Ονώριος, που υπήρξε για κάποιο διάστημα Πάπας της Παλιάς Ρώμης πρέπει να καθαιρεθεί από την αγία του Θεού Εκκλησία και να αναθεματιστεί, διότι αυτά που έγραψε στον Πατριάρχη Σέργιο, από κάθε άποψη αντανακλούν τις απόψεις του και επιβεβαιώνουν ασεβή δόγματα." Στη δέκατη έκτη συνεδρίαση αποφασίστηκε: «Στο Θεόδωρο της Φαράν, τον αιρετικό, ανάθεμα! Στο Σέργιο, τον αιρετικό, ανάθεμα! Στον Κύρο, τον αιρετικό, ανάθεμα! Στον Ονώριο, τον αιρετικό, ανάθεμα! Στον Πύρρο, τον αιρετικό, ανάθεμα!»

Ο αναθεματισμός επικυρώθηκε από τον Πάπα Λέοντα Β΄, κάτι που αμφισβητείται από ορισμένους, όπως ο Καίσαρ Μπαρόνιους και ο Ρόμπερτ Μπελλαρμίνε[3] αλλά έχει γίνει κοινά αποδεκτό με τη μορφή, «και επίσης ο Ονώριος, που δεν επιχείρησε να αγιοποιήσει την Αποστολική Εκκλησία με τη διδασκαλία της αποστολικής παράδοσης, αλλά με βέβηλη διδασκαλία, που επέτρεψε να ρυπανθεί η καθαρότητά της»[4].

Το ανάθεμα αυτό αποτέλεσε αργότερα ένα από τα κυριότερα επιχειρήματα ενάντια στο παπικό αλάθητο στις συζητήσεις της Α' Βατικάνειας Συνόδου το 1870, όπου το γεγονός αυτό τελικά δε θεωρήθηκε ότι αντιτειθόταν στο προτεινόμενο δόγμα. Αυτό επειδή, πρώτον οι υποστηρικτές του αλάθητου υποστήριξαν ότι ο Ονώριος δε μιλούσε από καθέδρας στις συγκεκριμένες επιστολές, αν και ο Ρωμαίος ιστορικός Χέφελε και οι ενάντιοι στο αλάθητο πίστευαν ότι ο Ονώριος μιλούσε από καθέδρας. [5], Και δεύτερον εικάζεται ότι δεν καταδικάστηκε ως Μονοθελητής ούτε για τη διδασκαλία της αίρεσης, όπως ισχυρίζονταν οι υποστηρικτές του αλάθητου, αλλά για βαριά αμέλεια και μια χαλαρή ηγεσία σε μια περίοδο που με τις επιστολές και την καθοδήγηση του μπορούσε να συντρίψει την αίρεση στη ρίζα της.

Παραπομπές

  1. Pope Honorius I Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, Νέα Υόρκη (1913) Robert Appleton Company
  2. Monothelitism and Monothelites Catholic Encyclopedia
  3. Η συκοφάντηση του Πάπα Ονώριου Α΄
  4. αποσπάσματα από την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια
  5. Καθολική Εγκυκλοπαίδεια

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Το πρωτότυπο κείμενο προέρχεται από ένα αντίγραφο της 9ης έκδοσης της Encyclopædia Britannica (1881) και από την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια