Άγιος Νίκων Μεσσηνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
== Ιστορικά στοιχεία ==
== Ιστορικά στοιχεία ==
[[Αρχείο:Agios Nikon, Western Mani, Greece.JPG|thumb|left|200px|Τοπίο του Αγίου Νίκωνα με την ομώνυμη κορυφή]]
[[Αρχείο:Agios Nikon, Western Mani, Greece.JPG|thumb|left|200px|Τοπίο του Αγίου Νίκωνα με την ομώνυμη κορυφή]]
Ιστορικά ο οικισμός υφίσταται για περισσότερα από 250 χρόνια και φέρεται να δημιουργήθηκε από κατοίκους προερχόμενους από τα γειτονικά χωριά [[Λαγκάδα Δυτικής Μάνης|Λαγκάδα]] και [[Θαλάμες Μεσσηνίας|Κουτήφαρη]]<ref name=Alexakis30>{{cite book|last=Αλεξάκης|first=Ελευθέριος Π.|title=Τα γένη και η οικογένεια στην παραδοσιακή κοινωνία της Μάνης|year=1980|publisher=Διδακτορική Διατριβή|location=Αθήναι|pages=30|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F2%2F8%2F8%2Fattached-metadata-01-0000981%2F141679.pdf&rec=%2Fmetadata%2F2%2F8%2F8%2Fmetadata-01-0000981.tkl&do=141679.pdf&width=474&height=662&pagestart=1&maxpage=383&lang=en&pageno=1&pagenotop=1&pagenobottom=28}}</ref>. Κατά τα προεπαναστατικά χρόνια, το χωριό υπαγόταν στην καπετανία της Πλάτσας<ref name=Alexakis120>Αλεξάκης (1980), σελ. 120.</ref> και αποτελεί τον ανατολικό όριο της Δυτικής ή Έξω Μάνης<ref>{{Cite book|title=Εικόνες της Μάνης|last=Parkins|first=Alta Ann|publisher=|year=1979|origyear=1971|isbn=|edition=β΄|location=Αθήνα|page=29}}</ref>. Το [[1805]], επισκέφτηκε το χωριό κατά τη διάρκεια της περιήγησής του στον ελλαδικό χώρο, ο [[Αγγλία|Άγγλος]] στρατιωτικός, τοπογράφος και αρχαιολόγος [[Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ]], ο οποίος μάλιστα κάνει μνεία στον οικισμό<ref>{{cite book|last=Leake|first=William Martin|title=Travels in the Morea, Volume I|year=1830|publisher=John Murray|location=London|pages=320|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F1%2F0%2Fa%2Fattached-metadata-01-0000970%2F141333_01.pdf&rec=%2Fmetadata%2F1%2F0%2Fa%2Fmetadata-01-0000970.tkl&do=141333_01.pdf&width=332&height=566&pagestart=1&maxpage=544&lang=el&pageno=345&pagenotop=345&pagenobottom=24}}</ref>.
Ο Άγιος Νίκων αναφέρεται για πρώτη φορά το 1618 στη στατιστική του Πέτρου Μεδίκου ως μικρός οικισμός 10 σπιτιών υπό την ονομασία ''Poliana di Sigo''<ref>{{Cite book|url=https://books.google.gr/books?id=sBxaAAAAcAAJ&pg=PA284&dq=Poliana+di+Sigo&hl=el&sa=X&redir_esc=y#v=onepage&q=Poliana%20di%20Sigo&f=false|title=Seconde Époque. Affaiblissement Et Décadence, De L'An 1333 A L'An 1470 ; Investigation Des Archives Et Bibliothèques De Toscane, Naples, Sicile, Malte, Corfou: 2,1|last=|first=|publisher=Renouard|year=1845|isbn=|location=Paris|page=284}}</ref>. Ως χωριό φαίνεται να δημιουργήθηκε από κατοίκους προερχόμενους από τα γειτονικά χωριά [[Λαγκάδα Δυτικής Μάνης|Λαγκάδα]] και [[Θαλάμες Μεσσηνίας|Κουτήφαρη]]<ref name=Alexakis30>{{cite book|last=Αλεξάκης|first=Ελευθέριος Π.|title=Τα γένη και η οικογένεια στην παραδοσιακή κοινωνία της Μάνης|year=1980|publisher=Διδακτορική Διατριβή|location=Αθήναι|pages=30|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F2%2F8%2F8%2Fattached-metadata-01-0000981%2F141679.pdf&rec=%2Fmetadata%2F2%2F8%2F8%2Fmetadata-01-0000981.tkl&do=141679.pdf&width=474&height=662&pagestart=1&maxpage=383&lang=en&pageno=1&pagenotop=1&pagenobottom=28}}</ref>, ενώ κατά τα προεπαναστατικά χρόνια υπαγόταν στην καπετανία της Πλάτσας<ref name=Alexakis120>Αλεξάκης (1980), σελ. 120.</ref>.
Ιστορικά αποτελεί τον ανατολικό όριο της Δυτικής ή Έξω Μάνης<ref>{{Cite book|title=Εικόνες της Μάνης|last=Parkins|first=Alta Ann|publisher=|year=1979|origyear=1971|isbn=|edition=β΄|location=Αθήνα|page=29}}</ref>. Το [[1805]], επισκέφτηκε το χωριό κατά τη διάρκεια της περιήγησής του στον ελλαδικό χώρο, ο [[Αγγλία|Άγγλος]] στρατιωτικός, τοπογράφος και αρχαιολόγος [[Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ]], ο οποίος μάλιστα κάνει μνεία στον οικισμό<ref>{{cite book|last=Leake|first=William Martin|title=Travels in the Morea, Volume I|year=1830|publisher=John Murray|location=London|pages=320|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F1%2F0%2Fa%2Fattached-metadata-01-0000970%2F141333_01.pdf&rec=%2Fmetadata%2F1%2F0%2Fa%2Fmetadata-01-0000970.tkl&do=141333_01.pdf&width=332&height=566&pagestart=1&maxpage=544&lang=el&pageno=345&pagenotop=345&pagenobottom=24}}</ref>.


Η σημερινή ονομασία (''Άγιος Νίκων'') δόθηκε στις [[30 Απριλίου]] του [[1929]]<ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/168818 Πανδέκτης]</ref><ref name="StamVamv">Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, ''Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας'', ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 31.</ref> και αποδίδεται στον όσιο [[Νίκων ο Μετανοείτε|Νίκωνα τον Μετανοείτε]]<ref name=":0" /> ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή στα τέλη του 10ου αιώνα ως ιεροκήρυκας του Χριστιανισμού και σύμφωνα με την τοπική παράδοση βρίσκεται θαμμένος στην ευρύτερη περιοχή<ref name="Alexakis156">Αλεξάκης (1980), σελ. 156.</ref>.
Η σημερινή ονομασία (''Άγιος Νίκων'') δόθηκε στις [[30 Απριλίου]] του [[1929]]<ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/168818 Πανδέκτης]</ref><ref name="StamVamv">Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, ''Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας'', ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 31.</ref> και αποδίδεται στον όσιο [[Νίκων ο Μετανοείτε|Νίκωνα τον Μετανοείτε]]<ref name=":0" /> ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή στα τέλη του 10ου αιώνα ως ιεροκήρυκας του Χριστιανισμού και σύμφωνα με την τοπική παράδοση βρίσκεται θαμμένος στην ευρύτερη περιοχή<ref name="Alexakis156">Αλεξάκης (1980), σελ. 156.</ref>.


Ο Άγιος Νίκων αποτελούσε μέχρι το [[1997]] ομώνυμη κοινότητα εντός των ορίων της [[Επαρχία Καλαμών|επαρχίας Καλαμών]] και κατόπιν των μεταρρυθμίσεων του [[Σχέδιο «Καποδίστριας»|σχεδίου "Καποδίστριας"]] απετέλεσε κοινοτικό διαμέρισμα του [[Δήμος Λεύκτρου|Δήμου Λεύκτρου]]. Μετά τις τελευταίες διαρθρωτικές αλλαγές στον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης, υπήχθη στο [[Δήμος Δυτικής Μάνης|δήμο Δυτικής Μάνης]].Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο επίσημος πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στα 79 άτομα.
Ο Άγιος Νίκων αποτελούσε μέχρι το [[1997]] ομώνυμη κοινότητα εντός των ορίων της [[Επαρχία Καλαμών|επαρχίας Καλαμών]] και κατόπιν των μεταρρυθμίσεων του [[Σχέδιο «Καποδίστριας»|σχεδίου "Καποδίστριας"]] απετέλεσε κοινοτικό διαμέρισμα του [[Δήμος Λεύκτρου|Δήμου Λεύκτρου]]. Μετά τις τελευταίες διαρθρωτικές αλλαγές στον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης, υπήχθη στο [[Δήμος Δυτικής Μάνης|δήμο Δυτικής Μάνης]]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο επίσημος πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στα 79 άτομα.


==Γενικά στοιχεία==
==Γενικά στοιχεία==
Γραμμή 30: Γραμμή 32:
Γεωγραφικά αποτελεί κομμάτι της Δυτικής Μάνης και το τελευταίο χωριό της Μεσσηνίας επί της επαρχιακής οδού [[Καλαμάτα|Καλαμάτας]]-[[Αρεόπολη|Αρεόπολης]], ενώ απέχει 64 χιλιόμετρα από την πρώτη. Η περιοχή χαρακτηρίζεται ημιορεινή, καθώς βρίσκεται σε υψόμετρο 400 περίπου μέτρων σε δυτική πλαγιά του [[Ταΰγετος|Ταΰγετου]]. Η κορυφή πάνω από το χωριό φέρει και αυτή την ονομασία Άγιος Νίκων και βρίσκεται σε υψόμετρο 1214 [[Μέτρο|μ]]. Από το χωριό υπάρχει άποψη του Μεσσηνιακού Κόλπου, ενώ -με καθαρό τον ορίζοντα- είναι εμφανείς οι ανατολικές περιοχές του πρώτου άκρου της Πελοποννήσου ([[Κορώνη]] κ.ά.). Η κεντρική εκκλησία είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος και είναι κτίσμα του 1898<ref>{{Cite book|title=Όσιος Νίκωνας ο Μετανοείτε (Ο βίος και το έργο του)|last=Νικολαρέας|first=Κυριάκος Δ.|publisher=|year=1985|isbn=|location=Αθήνα|page=70}}</ref>.
Γεωγραφικά αποτελεί κομμάτι της Δυτικής Μάνης και το τελευταίο χωριό της Μεσσηνίας επί της επαρχιακής οδού [[Καλαμάτα|Καλαμάτας]]-[[Αρεόπολη|Αρεόπολης]], ενώ απέχει 64 χιλιόμετρα από την πρώτη. Η περιοχή χαρακτηρίζεται ημιορεινή, καθώς βρίσκεται σε υψόμετρο 400 περίπου μέτρων σε δυτική πλαγιά του [[Ταΰγετος|Ταΰγετου]]. Η κορυφή πάνω από το χωριό φέρει και αυτή την ονομασία Άγιος Νίκων και βρίσκεται σε υψόμετρο 1214 [[Μέτρο|μ]]. Από το χωριό υπάρχει άποψη του Μεσσηνιακού Κόλπου, ενώ -με καθαρό τον ορίζοντα- είναι εμφανείς οι ανατολικές περιοχές του πρώτου άκρου της Πελοποννήσου ([[Κορώνη]] κ.ά.). Η κεντρική εκκλησία είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος και είναι κτίσμα του 1898<ref>{{Cite book|title=Όσιος Νίκωνας ο Μετανοείτε (Ο βίος και το έργο του)|last=Νικολαρέας|first=Κυριάκος Δ.|publisher=|year=1985|isbn=|location=Αθήνα|page=70}}</ref>.


Από τον Άγιο Νίκωνα κατάγονται ο πρώην αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας τη δεκαετία του '80 [[Νίκων Αρκουδέας]]<ref>[http://www.mani.org.gr/pegm/sinedrio_deltio_tipou.htm Mani.org]</ref>, ο υποστράτηγος Μιχαήλ Πετροπουλέας, ο πρώην αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Κωνσταντίνος Αρκουδέας, ο συγγραφέας [[Κώστας Αρκουδέας]]<ref>[http://arkoudeas.gr/biography.html Κώστας Αρκουδέας: Βιογραφία]</ref>, ο [[Πάνος Κατσαρέας]] (αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και των [[Τάγματα Ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]] καθώς και αρχηγός ένοπλων αντικομμουνιστών κατά τον Εμφύλιο), ο σμήναρχος της πολεμικής αεροπορίας και πρώην διοικητής της Στρατιωτικής Σχο­λής Αεροπορίας Πέτρος Πετροπουλέας<ref>{{Cite book|title = Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία, τ.|last = |first = |publisher = |year = 1929|isbn = |location = Αθήναι|pages = 488|url = http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/e/3/e/metadata-01-0001601.tkl&do=276657_05.pdf&pageno=492&pagestart=1&width=607&height=892&maxpage=832&lang=en}}</ref><ref>{{Cite journal|url = http://www.haf.gr/el/articles/pdf/ikaros_06.pdf|title = Ο αεροπόρος Κωνσταντίνος Περρίκος|last = Βατάκης|first = Παντελής|date = Χειμώνας 2009-2010|journal = Ίκαρος, τ. 6, σελ. 7|accessdate = |doi = }}</ref>, καθώς και ο ηθοποιός [[Ηλίας Πετροπουλέας]]<ref>''Η Φωνή του Αγίου Νίκωνα, αρ. φυλ. 63, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2013, σελ 12.''</ref>.
Από τον Άγιο Νίκωνα κατάγονται ο πρώην αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας τη δεκαετία του '80 [[Νίκων Αρκουδέας]]<ref>[http://www.mani.org.gr/pegm/sinedrio_deltio_tipou.htm Mani.org]</ref>, ο υποστράτηγος Μιχαήλ Πετροπουλέας, ο πρώην αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Κωνσταντίνος Αρκουδέας, ο συγγραφέας [[Κώστας Αρκουδέας]]<ref>[http://arkoudeas.gr/biography.html Κώστας Αρκουδέας: Βιογραφία]</ref>, ο [[Πάνος Κατσαρέας]] (αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και των [[Τάγματα Ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]], καθώς και αρχηγός ένοπλων αντικομμουνιστών κατά τον Εμφύλιο), ο σμήναρχος της πολεμικής αεροπορίας και πρώην διοικητής της Στρατιωτικής Σχο­λής Αεροπορίας Πέτρος Πετροπουλέας<ref>{{Cite book|title = Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία, τ.|last = |first = |publisher = |year = 1929|isbn = |location = Αθήναι|pages = 488|url = http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/e/3/e/metadata-01-0001601.tkl&do=276657_05.pdf&pageno=492&pagestart=1&width=607&height=892&maxpage=832&lang=en}}</ref><ref>{{Cite journal|url = http://www.haf.gr/el/articles/pdf/ikaros_06.pdf|title = Ο αεροπόρος Κωνσταντίνος Περρίκος|last = Βατάκης|first = Παντελής|date = Χειμώνας 2009-2010|journal = Ίκαρος, τ. 6, σελ. 7|accessdate = |doi = }}</ref>, καθώς και ο ηθοποιός [[Ηλίας Πετροπουλέας]]<ref>''Η Φωνή του Αγίου Νίκωνα, αρ. φυλ. 63, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2013, σελ 12.''</ref>.


==Απογραφές==
==Απογραφές==

Έκδοση από την 17:22, 11 Αυγούστου 2017

Για άλλα άτομα με το ίδιο όνομα, δείτε: Νίκων (αποσαφήνιση).

Συντεταγμένες: 36°45′02″N 22°20′12″E / 36.75056°N 22.33667°E / 36.75056; 22.33667

Άγιος Νίκων
Η κεντρική πλατεία του χωριού
Άγιος Νίκων is located in Greece
Άγιος Νίκων
Άγιος Νίκων
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΔήμοςΔυτικής Μάνης
Γεωγραφία και Στατιστική
ΝομόςΜεσσηνίας
Υψόμετρο400
Πληθυσμός79 (2011)
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΠολιάνα

Ο Άγιος Νίκωνας είναι χωριό του δήμου Δυτικής Μάνης του νομού Μεσσηνίας, χτισμένο πάνω στον οδικό άξονα Καλαμάτας - Αρεόπολης. Η αρχική του ονομασία, Πολιάνα, έχει σλάβικες ρίζες[1] και σημαίνει ξέφωτο, επίπεδο μέρος. Η ονομασία αυτή αποδίδεται στη φυσιολογία της περιοχής, λόγος που την έκανε να αποτελέσει βοσκότοπο προτού κατοικηθεί.

Ιστορικά στοιχεία

Τοπίο του Αγίου Νίκωνα με την ομώνυμη κορυφή

Ο Άγιος Νίκων αναφέρεται για πρώτη φορά το 1618 στη στατιστική του Πέτρου Μεδίκου ως μικρός οικισμός 10 σπιτιών υπό την ονομασία Poliana di Sigo[2]. Ως χωριό φαίνεται να δημιουργήθηκε από κατοίκους προερχόμενους από τα γειτονικά χωριά Λαγκάδα και Κουτήφαρη[3], ενώ κατά τα προεπαναστατικά χρόνια υπαγόταν στην καπετανία της Πλάτσας[4].

Ιστορικά αποτελεί τον ανατολικό όριο της Δυτικής ή Έξω Μάνης[5]. Το 1805, επισκέφτηκε το χωριό κατά τη διάρκεια της περιήγησής του στον ελλαδικό χώρο, ο Άγγλος στρατιωτικός, τοπογράφος και αρχαιολόγος Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ, ο οποίος μάλιστα κάνει μνεία στον οικισμό[6].

Η σημερινή ονομασία (Άγιος Νίκων) δόθηκε στις 30 Απριλίου του 1929[7][8] και αποδίδεται στον όσιο Νίκωνα τον Μετανοείτε[1] ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή στα τέλη του 10ου αιώνα ως ιεροκήρυκας του Χριστιανισμού και σύμφωνα με την τοπική παράδοση βρίσκεται θαμμένος στην ευρύτερη περιοχή[9].

Ο Άγιος Νίκων αποτελούσε μέχρι το 1997 ομώνυμη κοινότητα εντός των ορίων της επαρχίας Καλαμών και κατόπιν των μεταρρυθμίσεων του σχεδίου "Καποδίστριας" απετέλεσε κοινοτικό διαμέρισμα του Δήμου Λεύκτρου. Μετά τις τελευταίες διαρθρωτικές αλλαγές στον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης, υπήχθη στο δήμο Δυτικής Μάνης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο επίσημος πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στα 79 άτομα.

Γενικά στοιχεία

Γεωγραφικά αποτελεί κομμάτι της Δυτικής Μάνης και το τελευταίο χωριό της Μεσσηνίας επί της επαρχιακής οδού Καλαμάτας-Αρεόπολης, ενώ απέχει 64 χιλιόμετρα από την πρώτη. Η περιοχή χαρακτηρίζεται ημιορεινή, καθώς βρίσκεται σε υψόμετρο 400 περίπου μέτρων σε δυτική πλαγιά του Ταΰγετου. Η κορυφή πάνω από το χωριό φέρει και αυτή την ονομασία Άγιος Νίκων και βρίσκεται σε υψόμετρο 1214 μ. Από το χωριό υπάρχει άποψη του Μεσσηνιακού Κόλπου, ενώ -με καθαρό τον ορίζοντα- είναι εμφανείς οι ανατολικές περιοχές του πρώτου άκρου της Πελοποννήσου (Κορώνη κ.ά.). Η κεντρική εκκλησία είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος και είναι κτίσμα του 1898[10].

Από τον Άγιο Νίκωνα κατάγονται ο πρώην αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας τη δεκαετία του '80 Νίκων Αρκουδέας[11], ο υποστράτηγος Μιχαήλ Πετροπουλέας, ο πρώην αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Κωνσταντίνος Αρκουδέας, ο συγγραφέας Κώστας Αρκουδέας[12], ο Πάνος Κατσαρέας (αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και των Ταγμάτων Ασφαλείας, καθώς και αρχηγός ένοπλων αντικομμουνιστών κατά τον Εμφύλιο), ο σμήναρχος της πολεμικής αεροπορίας και πρώην διοικητής της Στρατιωτικής Σχο­λής Αεροπορίας Πέτρος Πετροπουλέας[13][14], καθώς και ο ηθοποιός Ηλίας Πετροπουλέας[15].

Απογραφές

Απογραφή 1844 1879 1896 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 148[16] 237[17] 391[18] 408[8] 405[8] 294[8] 155[8] 113[8] 151[8] 182[8] 146 79[19]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Λη Φέρμορ, Πάτρικ (1972). Μάνη. Κέδρος. σελ. 84. 
  2. Seconde Époque. Affaiblissement Et Décadence, De L'An 1333 A L'An 1470 ; Investigation Des Archives Et Bibliothèques De Toscane, Naples, Sicile, Malte, Corfou: 2,1. Paris: Renouard. 1845. σελ. 284. 
  3. Αλεξάκης, Ελευθέριος Π. (1980). Τα γένη και η οικογένεια στην παραδοσιακή κοινωνία της Μάνης. Αθήναι: Διδακτορική Διατριβή. σελ. 30. 
  4. Αλεξάκης (1980), σελ. 120.
  5. Parkins, Alta Ann (1979) [1971]. Εικόνες της Μάνης (β΄ έκδοση). Αθήνα. σελ. 29. 
  6. Leake, William Martin (1830). Travels in the Morea, Volume I. London: John Murray. σελ. 320. 
  7. Πανδέκτης
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 31.
  9. Αλεξάκης (1980), σελ. 156.
  10. Νικολαρέας, Κυριάκος Δ. (1985). Όσιος Νίκωνας ο Μετανοείτε (Ο βίος και το έργο του). Αθήνα. σελ. 70. 
  11. Mani.org
  12. Κώστας Αρκουδέας: Βιογραφία
  13. Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία, τ. Αθήναι. 1929. σελ. 488. 
  14. Βατάκης, Παντελής (Χειμώνας 2009-2010). «Ο αεροπόρος Κωνσταντίνος Περρίκος». Ίκαρος, τ. 6, σελ. 7. http://www.haf.gr/el/articles/pdf/ikaros_06.pdf. 
  15. Η Φωνή του Αγίου Νίκωνα, αρ. φυλ. 63, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2013, σελ 12.
  16. Ι. Δ. Σταματάκη, Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων, Εκ του Τυπογραφείου Γ. Βλασσαρίδου, Εν Αθήναις, 1846, σ. 54.
  17. Υπουργείο Εσωτερικών, Στατιστική της Ελλάδος, Πληθυσμός 1879, Εν Αθήναις 1881, Γ΄μέρος, σ. 110.
  18. Iω. Eμμ. Nουχάκης, Eλληνική χωρογραφία. Γεωγραφία, ιστορία, στατιστική πληθυσμού και αποστάσεων, εκδότης Σπυρίδων Κουσουλίνος, Εν Αθήναις 1901, σ. 769.
  19. «Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας». Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας τεύχος δεύτερο (3465): σελ. 51619. 28 Δεκεμβρίου 2012. http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf. Ανακτήθηκε στις 4 December 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι