Ασύμμετρη απειλή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Themisp (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6: Γραμμή 6:




Για παράδειγμα, φημολογείται ότι το [[Ιράν]], με δίκτυο πρακτόρων του, φαίνεται ότι συντονίζει τη διεξαγωγή ασύμμετρων επιχειρήσεων/δράσεων τόσο στο εσωτερικό του [[Ιράκ]] όσο και στην ευρύτερη [[Μέση Ανατολή]].
Για παράδειγμα, το [[Ιράν]], με δίκτυο πρακτόρων του, φαίνεται ότι συντονίζει τη διεξαγωγή ασύμμετρων επιχειρήσεων/δράσεων τόσο στο εσωτερικό του [[Ιράκ]] όσο και στην ευρύτερη [[Μέση Ανατολή]].


[[Κατηγορία: Πόλεμος]]
[[Κατηγορία: Πόλεμος]]

Έκδοση από την 11:31, 27 Αυγούστου 2007

Ο όρος "Ασύμμετρη απειλή" είναι σύγχρονος στρατιωτικός όρος που καθιερώθηκε κυρίως από στρατιωτικούς αναλυτές πολεμικών επιχειρήσεων μόλις στις δύο τελευταίες δεκαετίες. Ήδη ο όρος αυτός περιέχεται στα σενάρια νατοϊκών ασκήσεων καθώς και σε περιορισμένες κατά τόπους δραστηριότητες αμυντικής ανάπτυξης. Σήμερα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη σε ανάπτυξη ειδικών μέτρων ασφαλείας. Ο όρος αυτός καθιερώθηκε προκειμένου ν΄ αντιμετωπισθούν σύγχρονες "δυναμικές" δράσης στις οποίες και παρατηρούνται νέες τακτικές και χρήσεις όπλων, πέρα από τα γνωστά καθιερωμένα. Παρά ταύτα για τις ασύμμετρες απειλές (asymmetric threats) και τον ασύμμετρο πόλεμο (asymmetric warfare) δεν υπάρχουν απόλυτα συμφωνημένοι ορισμοί και τούτο προκειμένου οι σχεδιασμοί να προλαμβάνουν πιθανές δράσεις και μέσα. Έτσι ο όρος χρησιμοποιείται επίσης ευρύτατα και από ειδικές αστυνομικές δυνάμεις καταστολής και ιδιαίτερα σε θέματα περισσότερο αποτροπής παρά αντιμετώπισης επαπειλούμενων τρομοκρατικών προσβολών - επιθέσεων.

Γενικά, ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες, βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του δικαίου και του δικαίου του πολέμου, ενώ χρησιμοποιεί κυρίως χαμηλού σχετικά κόστους όπλα και επιχειρησιακή δράση που προκαλεί όμως, δυσανάλογα, μεγάλου (ασύμμετρου) κόστους αποτελέσματα στον υπέρτερο αντίπαλο, τόσο σε ανθρώπινες ζωές και υλικό όσο και σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος. Κύριος δε σκοπός του δεν είναι ασφαλώς η αναμέτρηση αλλά η εξασθένιση/κάμψη της αποφασιστικότητας και της αποτελεσματικής χρήσης των συντελεστών ισχύος του υπέρτερου αντιπάλου.

Στις ασύμμετρες απειλές/συγκρούσεις συγκαταλέγονται ακόμη και οι επιθέσεις ανταρτών, οργανωμένων τρομοκρατικών ομάδων ή οντοτήτων που ενστερνίζονται τα ανωτέρω, και μπορεί να χρησιμοποιούν από συμβατικά ή αυτοσχέδια όπλα μέχρι όπλα μαζικής καταστροφής WMD (Weapons of Mass Destruction), πχ μικρά πυρηνικά (mini πυρηνικές βόμβες πλουτωνίου), ραδιολογικά (πχ dirty bombs), χημικά και βιολογικά όπλα. Ιστορικά, τέτοιες μεθόδους ακολούθησαν ασθενέστερες δυνάμεις εναντίον πολύ ισχυρότερων αντιπάλων (κυβερνήσεων κρατών ή πολυεθνικών οντοτήτων, πχ συλλογικών οργανισμών άμυνας και ασφάλειας).


Για παράδειγμα, το Ιράν, με δίκτυο πρακτόρων του, φαίνεται ότι συντονίζει τη διεξαγωγή ασύμμετρων επιχειρήσεων/δράσεων τόσο στο εσωτερικό του Ιράκ όσο και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.