Σουλτανάτο του Δελχί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Σουλτανάτο του Δελχί''' ήταν ένα [[Ισλάμ|μουσουλμανικό]] βασίλειο με έδρα το [[Δελχί]], που εκτεινόταν σε μεγάλα τμήματα της ινδικής υποηπείρου για 320 έτη (1206–1526). Κυβερνήθηκε από πέντε διαδοχικές δυναστείες: τη [[Μαμελούκοι|μαμελουκική]] [[τουρκικά φύλα|τουρκική]] δυναστεία ή δυναστεία Γκουλάμ (1206-1290), την [[τουρκικά φύλα|τουρκική]] ΧιλτζίΧαλτζί (1290–1320), την [[τουρκικά φύλα|τουρκική]] Τουγλούκ (1320–1414), την [[τουρκικά φύλα|τουρκική]] Σαγίντ (1414–51) και την [[Αφγανιστάν|αφγανική]] Λόντι (1451–1526).

Ο Κουτμπ αντ-Ντιν Αϊμπάκ υπήρξε ο πρώτος σουλτάνος του Δελχί και η δυναστεία του περιελάμβανε περιοχές της βόρειας [[Ινδία]]ς. Η δυναστεία των ΧιλτζίΧαλτζί κατέλαβε και περιοχές της κεντρικής Ινδίας, χωρίς όμως να καταφέρει μία ολοκληρωτική κατάληψή της. Κατά την δυναστεία των Τουγλούκ, το σουλτανάτο καταλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της Ινδίας, αλλά οδηγήθηκε στην παρακμή μετά από συνεχείς ινδομουσουλμανικούς πολέμους, κατά τη διάρκεια των οποίων κράτη όπως η [[Αυτοκρατορία της Βιτζαγιαναγκάρα]] διεκδίκησαν την ανεξαρτησία τους, και νέα μουσουλμανικά σουλτανάτα εμφανίστηκαν, όπως το [[Σουλτανάτο της Βεγγάλης]].