Γουλιέλμος Α΄ της Ακουιτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γουλιέλμος Α΄ της Ακουιτανίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	22 Μαρτίου 875;
Θάνατος	6 Ιουλίου 918; Μπριούντ
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Ενγκελμπέργκα της Προβηγκίας
Τέκνα	Γκέρμπεργκα
Γονείς	Bernard Plantapilosa και Ermengard II of Auvergne
Αδέλφια	Adelinde of Aquitaine
Οικογένεια	Guilhelmids
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 21:03, 16 Ιουνίου 2017

Ο Γουλιέλμος Α΄ της Ακουιτανίας (Guillaume Ier d'Aquitaine) ή Γουλιέλμος ο Ευσεβής (Guillaume le Pieux, 22 Μαρτίου 875 - 6 Ιουλίου 918), κόμης της Ωβέρνης (885 - 918) και δούκας της Ακουιτανίας (893 - 918) ήταν γιος και διάδοχος του Βερνάρδου Β΄ της Ωβέρνης και της Ερμενγάρδης. Παντρεύτηκε λίγο πριν το 898 την Ενγκελβέργκα κόρη του Μπόσο της Προβηγκίας και της Ερμενγάρδης.

Έγινε κυβερνήτης της Ωβέρνης και του Λιμουζίν διαδεχόμενος τον πατέρα του και κατέκτησε την Ακουιτανία και το Πουατού για λογαριασμό του Εμπλ της Ακουιτανίας ο οποίος είχε ανατραπεί από τον Άιμαρ (893). Ο Γουλιέλμος κράτησε το δουκάτο της Ακουιτανίας γαι τον εαυτό του αναλαμβάνοντας την εκπαίδευση και την κηδεμονία του Εμπλ.

Ίδρυσε το αβαείο των Βενεδικτίνων του Κλυνύ που εξελίχτηκε στην συνέχεια σε σημαντικό θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο. Ο Γουλιέλμος δεν κράτησε την επικυριαρχία του αβαείου αλλά το κατέστησε υπόλογο μόνο έναντι του πάπα, κάτι ασυνήθιστο για τα αβαεία εκείνης της εποχής που τα είχαν στην κατοχή τους οικογένειες. Πρώτο ηγούμενο διόρισε τον Μπέρνο της Μπωμ.

Δηνάρια που κόπηκαν στην Μπριουντ στο όνομα του Γουλιέλμου ήταν απόδειξη της ανεξαρτησίας του. ^[3] Ο Γουλιέλμος τάφηκε στο μοναστήρι του Αγίου Ιουλιανού στην Μπριουντ. Δεν είχε γιους και τον διαδέχθηκε ο Γουλιέλμος Β΄ της Ακουιτανίας, μεγαλύτερος γιος της αδελφής του Αδελίνδας.

Παραπομπές

↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p15038.htm#i150378. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ p15038.htm#i150378. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ Rouche, p 428.

Πηγές

Nouvelle Biographie Générale. Paris, 1859.
Rouche, Michel. "Private life conquers state and society," in A History of Private Life, Vol. I, Paul Veyne, ed. Harvard University Press, 1987.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα William I, Duke of Aquitaine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Προκάτοχος:
Εμπλ της Ακουιτανίας

Δούκας της Ακουιτανίας

893–918

Διάδοχος:
Γουλιέλμος ο Νεώτερος

[4741e6330249e962d74564c28e3420abbc196ad3-1] Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p15038.htm#i150378. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

[700b3768c23e366b0bce84beaf1ebe937acfcff8-2] 15038.htm#i150378. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[3] Rouche, p 428.

[1]

[2]

[3]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{Πληροφορίες προσώπου}}
-Ο '''Γουλιέλμος Α΄ της Ακουιτανίας''' ή '''Γουλιέλμος ο Ευσεβής''' ([[22 Μαρτίου]] [[875]] - [[6 Ιουλίου]] [[918]]), κόμης του Οβέρν ([[885]] - [[918]]) και δούκας της Ακουιτανίας ([[893]] - [[918]]) ήταν γιος και διάδοχος του Βερνάρδου Β΄ του Οβέρν και της Ερμενγάρδης. Παντρεύτηκε λίγο πριν το 898 την Ενγκελβέργκα κόρη του Μπόσο της Προβηγκίας και της Ερμενγάρδης. Έγινε κυβερνήτης του Οβέρν και του Λιμουζίν με κληρονομιά από τον πατέρα του, κατέκτησε την [[Ακουιτανία (πρώην περιοχή)|Ακουιτανία]] και το [[Πουατού-Σαράντ|Πουατού]] για λογαριασμό του [[Εμπλ της Ακουιτανίας]] ο οποίος είχε ανατραπεί από τον Άιμαρ (893). Ο Γουλιέλμος κράτησε τον τίτλο του δούκα της Ακουιτανίας αναλαμβάνοντας την εκπαίδευση και την κηδεμονία του Εμπλ.
+Ο '''Γουλιέλμος Α΄ της Ακουιτανίας''' (Guillaume Ier d'Aquitaine) ή '''Γουλιέλμος ο Ευσεβής''' (Guillaume le Pieux, [[22 Μαρτίου]] [[875]] - [[6 Ιουλίου]] [[918]]), κόμης της Ωβέρνης ([[885]] - [[918]]) και δούκας της Ακουιτανίας ([[893]] - [[918]]) ήταν γιος και διάδοχος του Βερνάρδου Β΄ της Ωβέρνης και της Ερμενγάρδης. Παντρεύτηκε λίγο πριν το 898 την Ενγκελβέργκα κόρη του Μπόσο της Προβηγκίας και της Ερμενγάρδης.
+Έγινε κυβερνήτης της Ωβέρνης και του Λιμουζίν διαδεχόμενος τον πατέρα του και κατέκτησε την [[Ακουιτανία (πρώην περιοχή)|Ακουιτανία]] και το [[Πουατού-Σαράντ|Πουατού]] για λογαριασμό του [[Εμπλ της Ακουιτανίας]] ο οποίος είχε ανατραπεί από τον Άιμαρ (893). Ο Γουλιέλμος κράτησε το δουκάτο της Ακουιτανίας γαι τον εαυτό του αναλαμβάνοντας την εκπαίδευση και την κηδεμονία του Εμπλ.
-Ίδρυσε το [[Τάγμα των Βενεδικτίνων|Βενεδικτινό]] αβαείο του Κλανί που εξελίχτηκε στην συνέχεια σε σημαντικό θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο. Ο Γουλιέλμος ανέθεσε την διοίκηση του αβαείου απ'ευθείας στον πάπα κάτι ασυνήθιστο για τα αβαεία εκείνης της εποχής που τα είχαν στην κατοχή τους οικογένειες, διόρισε πρώτο ηγούμενο τον Μπέρνο του Μπωμέ.
-Δηνάρια που κόπηκαν στην Βριούδη στο όνομα του Γουλιέλμου ήταν απόδειξη της ανεξαρτησίας που είχε ως βασιλιάς. <ref>Rouche, p 428.</ref> Ο Γουλιέλμος τάφηκε στο μοναστήρι του Αγίου Ιουλιανού στην Βριούδη, δεν είχε γιους και τον διαδέχθηκε ο [[Γουλιέλμος Β΄ της Ακουιτανίας]] μεγαλύτερος γιος της αδελφής του Αδελίνδας.
+Ίδρυσε το αβαείο [[Τάγμα των Βενεδικτίνων|των Βενεδικτίνων]] του Κλυνύ που εξελίχτηκε στην συνέχεια σε σημαντικό θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο. Ο Γουλιέλμος δεν κράτησε την επικυριαρχία του αβαείου αλλά το κατέστησε υπόλογο μόνο έναντι του πάπα, κάτι ασυνήθιστο για τα αβαεία εκείνης της εποχής που τα είχαν στην κατοχή τους οικογένειες. Πρώτο ηγούμενο διόρισε τον Μπέρνο της Μπωμ.
+Δηνάρια που κόπηκαν στην Μπριουντ στο όνομα του Γουλιέλμου ήταν απόδειξη της ανεξαρτησίας του. <ref>Rouche, p 428.</ref> Ο Γουλιέλμος τάφηκε στο μοναστήρι του Αγίου Ιουλιανού στην Μπριουντ. Δεν είχε γιους και τον διαδέχθηκε ο [[Γουλιέλμος Β΄ της Ακουιτανίας]], μεγαλύτερος γιος της αδελφής του Αδελίνδας.
 ==Παραπομπές==