Το χαλασμένο σπίτι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επιμέλεια
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
'''Το χαλασμένο σπίτι''' είναι θεατρικό έργο του [[Σπύρος Μελάς|Σπύρου Μελά]]
{{DISPLAYTITLE:''Το χαλασμένο σπίτι''}}
'''''Το χαλασμένο σπίτι''''' είναι θεατρικό έργο του [[Σπύρος Μελάς|Σπύρου Μελά]].


==Υπόθεση==
==Υπόθεση==
Ο Μανώλης Τζίτζικας είναι ο αυταρχικός και διεφθαρμένος αρχηγός μιας οικογένειας, καταγόμενης από τη γενιά των Τζιτζικαίων. Εκμεταλεύεται τον αδελφό του ο οποίος εργάζεται και ό,τι κερδίζει τα δίνει στον Μανώλη. Τα παιδιά του Μανώλη, ο Αναστάσης και η Ανθούλα παραμένουν αλώβητα από τη συμπεριφορά του.Όμως η Ανθούλα είναι μισότρελη και γεννήθηκε έτσι λόγω του αλκοολισμού του πατέρα της και η άλλη αδελφή της η Καλλιόπη εκδίδεται. Ο Αναστάσης αντιδρά σε όλη αυτήν την κατάσταση: οι δύο άντρες, ο Μανώλης και ο Αναστάσης αναμετριώνται και καθώς ο πατέρας ορμά να μαχαιρώσει τον γιο ο τελευταίος σκοτώνει τον πατέρα του. Τελικά αποκαλύπτεται πως ο γιος είναι νόθος.
Ο Μανώλης Τζίτζικας είναι ο αυταρχικός και διεφθαρμένος αρχηγός μιας οικογένειας, καταγόμενης από τη γενιά των Τζιτζικαίων. Εκμεταλεύεται τον αδελφό του ο οποίος εργάζεται και ό,τι κερδίζει τα δίνει στον Μανώλη. Τα παιδιά του Μανώλη, ο Αναστάσης και η Ανθούλα παραμένουν αλώβητα από τη συμπεριφορά του. Όμως η Ανθούλα είναι μισότρελη (γεννήθηκε έτσι λόγω του αλκοολισμού του πατέρα της) και η άλλη αδελφή της, η Καλλιόπη, εκδίδεται. Ο Αναστάσης αντιδρά σε όλη αυτήν την κατάσταση: οι δύο άντρες, ο Μανώλης και ο Αναστάσης αναμετριώνται και καθώς ο πατέρας ορμά να μαχαιρώσει τον γιο ο τελευταίος σκοτώνει τον πατέρα του. Τελικά αποκαλύπτεται πως ο γιος είναι νόθος.

==Πληροφορίες==
==Πληροφορίες==
Γράφτηκε στα 1909 και θεωρείται ως ένα από «τα πιο ακραία έργα του ελληνικού θεατρικού νατουραλισμού»<ref>Βάλτερ Πούχνερ, «Το χαλασμένο σπίτι », Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ. Β, 2 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.757</ref>
Γράφτηκε στα 1909 και θεωρείται ως ένα από «τα πιο ακραία έργα του ελληνικού θεατρικού νατουραλισμού»<ref>Βάλτερ Πούχνερ, «Το χαλασμένο σπίτι », Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ. Β, 2 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.757</ref>
Γραμμή 10: Γραμμή 12:


==Πηγή==
==Πηγή==
*[[Βάλτερ Πούχνερ]], «Το χαλασμένο σπίτι », Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ. Β, 2 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.757-768
* [[Βάλτερ Πούχνερ]]: «Το χαλασμένο σπίτι», ''Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας'', τόμ. Β, 2 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ. 757-768




[[Κατηγορία:Νεοελληνικά θεατρικά έργα]]
[[Κατηγορία:Νεοελληνικά θεατρικά έργα|Χαλασμενο σπ]]

Έκδοση από την 15:05, 21 Μαΐου 2017

Το χαλασμένο σπίτι είναι θεατρικό έργο του Σπύρου Μελά.

Υπόθεση

Ο Μανώλης Τζίτζικας είναι ο αυταρχικός και διεφθαρμένος αρχηγός μιας οικογένειας, καταγόμενης από τη γενιά των Τζιτζικαίων. Εκμεταλεύεται τον αδελφό του ο οποίος εργάζεται και ό,τι κερδίζει τα δίνει στον Μανώλη. Τα παιδιά του Μανώλη, ο Αναστάσης και η Ανθούλα παραμένουν αλώβητα από τη συμπεριφορά του. Όμως η Ανθούλα είναι μισότρελη (γεννήθηκε έτσι λόγω του αλκοολισμού του πατέρα της) και η άλλη αδελφή της, η Καλλιόπη, εκδίδεται. Ο Αναστάσης αντιδρά σε όλη αυτήν την κατάσταση: οι δύο άντρες, ο Μανώλης και ο Αναστάσης αναμετριώνται και καθώς ο πατέρας ορμά να μαχαιρώσει τον γιο ο τελευταίος σκοτώνει τον πατέρα του. Τελικά αποκαλύπτεται πως ο γιος είναι νόθος.

Πληροφορίες

Γράφτηκε στα 1909 και θεωρείται ως ένα από «τα πιο ακραία έργα του ελληνικού θεατρικού νατουραλισμού»[1]

Παραπομπές

  1. Βάλτερ Πούχνερ, «Το χαλασμένο σπίτι », Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ. Β, 2 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.757

Πηγή

  • Βάλτερ Πούχνερ: «Το χαλασμένο σπίτι», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τόμ. Β, 2 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ. 757-768