Δέλτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JSion (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|10|12|2014}}
{{πηγές|10|12|2014}}
{{Α-Ω|letter=Delta uc lc}}
{{Α-Ω|letter=Delta uc lc}}
Το γράμμα '''δέλτα''' (κεφαλαίο '''Δ''', πεζό '''δ''') είναι το τέταρτο γράμμα του [[Ελληνικό αλφάβητο|ελληνικού αλφαβήτου]].
Το γράμμα '''δέλτα''' (κεφαλαίο '''Δ''', πεζό '''δ''') είναι το τέταρτο γράμμα του [[Ελληνικό αλφάβητο|ελληνικού αλφαβήτου]]. Στην νέα ελληνική αναπαριστά το ηχηρό τριβόμενο οδοντικό σύμφωνο [[Ηχηρό τριβόμενο οδοντικό σύμφωνο|/<big>ð</big>/]] και το αντίστοιχο αλλόφωνο ενώ στην [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχαία ελληνική]] αναπαριστούσε το κλειστό [[Ηχηρό οδοντικό κλειστό σύμφωνο|/d/]].<ref>Μποτίνης, Α. (2011): ''Φωνητική της ελληνικής''. ISEL. σελ. 89.</ref>
Στην ελληνική αναπαριστά στον φθόγγο '''[[ð]]''' (βλ. [[ΔΦΑ|Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο]]).
Στο [[ελληνικό σύστημα αρίθμησης]] έχει αριθμητική αξία δ´=4.


Προήλθε από το [[φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]] γράμμα ''ντάλεθ'' ([[Αρχείο:Phoenician daleth.png|20px]]), που στα [[Φοινίκη|φοινικικά]] σήμαινε ''πόρτα''. Το γράμμα '''[[D]]''','''[[d]]''' του λατινικού αλφαβήτου προήλθε από το παρόμοιο γράφημα του χαλκιδικού αλφαβήτου,<ref>Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): ''Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας''. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. ''s.v.'' «Δ».</ref> με το '''[[Д]]''', '''[[д]]''' του κυριλλικού να αποτελεί επίσης προσαρμογή του.
Αντιστοιχεί στο γράμμα '''[[D]]''','''[[d]]''' του λατινικού αλφαβήτου και στο '''[[Д]]''', '''[[д]]''' του κυριλλικού. Προήλθε από το [[φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]] γράμμα ''ντάλεθ'' ([[Αρχείο:Phoenician daleth.png|20px]]), που στα [[Φοινίκη|φοινικικά]] σήμαινε ''πόρτα''.

Στο [[ελληνικό σύστημα αρίθμησης]] έχει αριθμητική αξία δ´=4.


==Άλλες χρήσεις==
==Άλλες χρήσεις==
Γραμμή 27: Γραμμή 27:


Το Δ επίσης συμβόλιζε το δέκα σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης το [[ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης]].
Το Δ επίσης συμβόλιζε το δέκα σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης το [[ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης]].

==Προφορά==
== Παραπομπές ==
Το δ είναι [[σύμφωνο]] που χαρακτηρίζεται [[άφωνο]], [[οδοντικό (σύμφωνο)|οδοντικό]] και [[μέσο (σύμφωνο)|μέσο]].
<references />{{βικιλεξικό}}
{{clear}}
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{βικιλεξικό}}
[[Κατηγορία:Γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου|δ]]
[[Κατηγορία:Γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου|δ]]

Έκδοση από την 11:45, 21 Μαΐου 2017

Ελληνικό αλφάβητο
Αα Άλφα Νν Νι
Ββ Βήτα Ξξ Ξι
Γγ Γάμμα Οο Όμικρον
Δδ Δέλτα Ππ Πι
Εε Έψιλον Ρρ Ρω
Ζζ Ζήτα Σσς Σίγμα
Ηη Ήτα Ττ Ταυ
Θθ Θήτα Υυ Ύψιλον
Ιι Ιώτα Φφ Φι
Κκ Κάππα Χχ Χι
Λλ Λάμδα Ψψ Ψι
Μμ Μι Ωω Ωμέγα
Ιστορία
Αρχαϊκές τοπικές παραλλαγές
  • Δίγαμμα
  • Ήτα
  • Σαν
  • Τσαν
  • Κόππα
  • Σαμπί
Σημεία στίξης Συμπλέγματα
Αριθμοί
ϛ (6) ϟ (90) ϡ (900)
Σε άλλες γλώσσες
Σχετικά λήμματα


π  σ  ε

Το γράμμα δέλτα (κεφαλαίο Δ, πεζό δ) είναι το τέταρτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στην νέα ελληνική αναπαριστά το ηχηρό τριβόμενο οδοντικό σύμφωνο /ð/ και το αντίστοιχο αλλόφωνο ενώ στην αρχαία ελληνική αναπαριστούσε το κλειστό /d/.[1]

Προήλθε από το φοινικικό γράμμα ντάλεθ (), που στα φοινικικά σήμαινε πόρτα. Το γράμμα D,d του λατινικού αλφαβήτου προήλθε από το παρόμοιο γράφημα του χαλκιδικού αλφαβήτου,[2] με το Д, д του κυριλλικού να αποτελεί επίσης προσαρμογή του.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία δ´=4.

Άλλες χρήσεις

Το όνομα Δέλτα μπορεί να αναφέρεται:

Ως διεθνές σύμβολο

Το κεφαλαίο Δ ως σύμβολο το συναντούμε σε διάφορες περιπτώσεις:

Το πεζό δ χρησιμοποιείται ως:

Το Δ επίσης συμβόλιζε το δέκα σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης το ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης.

Παραπομπές

  1. Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 89.
  2. Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. s.v. «Δ».