Ντίνος Δημόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Γραμμή 180: Γραμμή 180:
[[Κατηγορία:Έλληνες σεναριογράφοι]]
[[Κατηγορία:Έλληνες σεναριογράφοι]]
[[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες]]
[[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1921]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 2003]]
[[Κατηγορία:Έλληνες άνδρες ηθοποιοί κινηματογράφου]]
[[Κατηγορία:Έλληνες άνδρες ηθοποιοί κινηματογράφου]]
[[Κατηγορία:Έλληνες άνδρες ηθοποιοί θεάτρου]]
[[Κατηγορία:Έλληνες άνδρες ηθοποιοί θεάτρου]]

Έκδοση από την 11:02, 10 Μαΐου 2017

Ντίνος Δημόπουλος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ντίνος Δημόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση22  Αυγούστου 1921[1][2][3]
Πάλαιρος Αιτωλοακαρνανίας
Θάνατος28  Φεβρουαρίου 2003[2][3]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταηθοποιός, σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και συγγραφέας
ΣύζυγοςΦλωρέττα Ζάννα (1960–2003)

Ο Ντίνος Δημόπουλος (21 Αυγούστου 1921 - 28 Φεβρουαρίου 2003) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, θεατρικός συγγραφέας και λογοτέχνης.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Πάλαιρο Ακαρνανίας στις 21 Αυγούστου του 1921. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του συνέχισε σπουδές στη Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παράλληλα στη Δραματική Σχολή Γιαννούλη Σαραντίδη από την οποία, λαμβάνοντας το δίπλωμά του, εγκατέλειψε στο τρίτο έτος τη Νομική προκειμένου ν΄ ασχοληθεί με το θέατρο. Στην αρχή εργάσθηκε ως ηθοποιός, «ζεν πρεμιέ», σχεδόν σε όλα τα μεγάλα θέατρα της Αθήνας όπως στο Εθνικό, Κοτοπούλη, Λογοθετίδη, Κατερίνας, Μουσούρη, Αθηνών κ.ά.

Στη συνέχεια ο Ντίνος Δημόπουλος ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία (1953), τόσο του θεάτρου όσο και του κινηματογράφου. Έχει σκηνοθετήσει περίπου 50 θεατρικά έργα τα οποία και ανεβάστηκαν στις αθηναϊκές σκηνές και περισσότερες από άλλες τόσες κινηματογραφικές ταινίες. Επίσης και ως σεναριογράφος έχει γράψει επτά θεατρικά έργα εκ των οποίων ξεχωρίζουν «Ο Εισαγγελέας», «Ο επόμενος» και «Βασίλειος πρώτος ο δούλος». Τελευταία είχε επίσης ασχοληθεί με το ραδιόφωνο και τη τηλεόραση.

Ο Ντίνος Δημόπουλος υπήρξε ιδρυτής Δραματικής Σχολής και ήταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, ενώ είχε διατελέσει Πρόεδρος της Επιτροπής χορήγησης διπλωμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού, στις Δραματικές Σχολές του θεάτρου και κινηματογράφου. Είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα με ταινίες του σε διεθνή φεστιβάλ όπως στο Φεστιβάλ Βερολίνου, Καννών, Καΐρου, Βιέννης κ.α. Είχε επίσης διακριθεί με δύο ελληνικά κρατικά Βραβεία Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1967), με Έπαινο Κρατικού Βραβείου θεάτρου (1974) καθώς και με Κρατικό Βραβείο θεάτρου (1975), Χρυσό Βραβείο στο Φεστιβάλ Καΐρου (1994), καθώς και Πρώτο Βραβείο φεστιβάλ Βιέννης τον ίδιο χρόνο.

Πρώτη του ταινία ήταν «Οι ουρανοί είναι δικοί μας». Από τις ταινίες του στη συνέχεια ξεχώρισαν η «Μανταλένα», «Πυρετός στην άσφαλτο», «Κοινωνία ώρα μηδέν» «Ο Ήλιος του θανάτου» κ.ά. Υπήρξε μόνιμος συνεργάτης της Φίνος Φιλμ.

Ο Ντίνος Δημόπουλος ήταν παντρεμένος αρχικά με την Βεατρίκη Δεληγιάννη και αργότερα με την ηθοποιό Φλωρέττα Ζάννα, μιλούσε επίσης αγγλικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου[4] του 2003 από καρδιακό επεισόδιο.

Εργογραφία

Φιλμογραφία

Ταινίες

Ντοκιμαντέρ

Σενάρια (σκηνοθεσία άλλων)

  • 1. Οι μεγάλοι δρόμοι (1953, σκην. Γρηγόρης Γρηγορίου)
  • 2. Μια βδομάδα στον παράδεισο (1964, σκην. Ίων Νταϊφάς)
  • 3. Να ζει κανείς ή να μη ζει; (1966, σκην. Ορέστης Λάσκος)
  • 4. Ο φαφλατάς (1971, σκην. Κώστας Καραγιάννης)
  • 5. Οι άντρες ξέρουν ν' αγαπούν (1971, σκην. Απόστολος Τεγόπουλος)
  • 6. Εγωιστές (1971, σκην. Κώστας Καραγιάννης)
  • 7. Αέρα! Αέρα! Αέρα! (1972, σκην. Κώστας Ανδρίτσος)

Ρόλοι

Τηλεόραση

  • 1. Ρωμαίος και Ιουλιέτα (26 επεισόδια, ΥΕΝΕΔ 1975)
  • 2. Μίνι μάρκετ ονείρων (12 επεισόδια, ΕΤ 2 1991)

Θέατρο

Σκηνοθεσίες

  • 1. Το στραβόξυλο (1958 και 1969)
  • 2. Το έκτο πάτωμα (1958 και 1965)
  • 3. Δεν παίζουν με τον έρωτα (1958 και 1973)
  • 4. Εν πλω (1958)
  • 5. Σίμων και Λώρα (1961)
  • 6. Επτά θανάσημα αμαρτήματα (1962)
  • 7. Μια πόρτα δραχμές πεντακόσιες (1962)
  • 8. Εμπρός να γδυθούμε (1962)
  • 9. Τα πράσινα δάχτυλα (1964)
  • 10. Αντροτραγανίστρα (1965)
  • 11. Ο αχόρταγος (1966)
  • 12. Έξι φορές την εβδομάδα (1967)
  • 13. Ένας βλάκας και μισός (1967)
  • 14. Ο κουτσομπόλης (1968)
  • 15. Αριστείδης ο ατυχής (1969)
  • 16. Ο Ευκλείδης και το κλειδί του (1969)
  • 17. Μια λαίδη στο σφυρί (1970)
  • 18. Τσιν τσιν (1970)
  • 19. Ντόρα (1972)
  • 20. Μικρές αλεπούδες (1973)
  • 21. Ένα κορίτσι στ' αγκίστρι μου (1974)
  • 22. Ο γενικός γραμματεύς (1975)
  • 23. Τιμή ευκαιρίας για τον παράδεισο (1976)
  • 24. Η διαβολεμένη μυλωνού (1976)
  • 25. Η γειτονιά του Τσέχωφ (1976)
  • 26. Ο επόμενος (1977)
  • 27. Ο Καζανόβας στην Κέρκυρα (1978)
  • 28. Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια (1979)
  • 29. Φλαντρώ (1979)
  • 30. Παπαφλέσσας (1980)
  • 31. Ο εισαγγελέας (1981)
  • 32. Ο δύσκολος (1983)
  • 33. Ο πρωτευουσιάνος (1984)
  • 34. Υπάρχει και φιλότιμο (1986)
  • 35. Ένας πολίτης υπεράνω υποψίας (1986)
  • 36. Η έκρηξη (1987)
  • 37. Συμβιβαστήκαμε (1992)

Θεατρικά έργα

  • 1. Ο επόμενος (1974)
  • 2. Ο εισαγγελέας (1981)
  • 3. Βασίλειος Πρώτος ο δούλος (1981)
  • 4. Υάκινθος και Ιουλιέτα (1988)
  • 5. Το παιδί που κυνηγούσε τα αγριοπούλια (1994)

Λογοτεχνία

  • 1. Ο μαστρο-Πολύξερος και η παρέα του (1985)
  • 2. Αν όλα τα πιτσιρίκια του κόσμου (1987)
  • 3. Η μεσαία όχθη (1989)
  • 4. Τα δελφινάκια του Αμβρακικού (1989)
  • 5. Ο μαστρο-Πολύξερος και η μαγική βάρκα (1992)
  • 6. Οι ερωτύλοι (1995)
  • 7. Το γειτονόπουλο του καλοκαιριού (1996)
  • 8. Τέσσερα Χριστουγεννιάτικα διηγήματα (1996)
  • 9. Ένας σκηνοθέτης θυμάται... (1998)
  • 10. Οι εραστές της Μύρινθας (2000)
  • 11. Ο Βάνκα και τ' αδέσποτα (2000)
  • 12. Γράμμα στο Θεό (2001)

Πηγές

  • «Who's Who 1979» σελίδα 162.
  • Για την Εργογραφία: «Ντίνος Δημόπουλος», Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, Εκδόσεις Αιγόκερως, Αθήνα 2001, σελίδες 153 - 155.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι