Νικόλαος Ανδρεαδάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Γραμμή 92: Γραμμή 92:
[[Κατηγορία:Έλληνες αθλητές της δισκοβολίας]]
[[Κατηγορία:Έλληνες αθλητές της δισκοβολίας]]
[[Κατηγορία:Έλληνες αθλητές της σφαιροβολίας]]
[[Κατηγορία:Έλληνες αθλητές της σφαιροβολίας]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1890]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1922]]

Έκδοση από την 10:21, 10 Μαΐου 2017

Νικόλαος Ανδρεαδάκης
Ο Ν. Ανδρεαδάκης με τα μετάλλιά του, 1921
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1922
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααθλητής

Ο Νικόλαος Ανδρεαδάκης (1890;-1922), Έλληνας από τη Σμύρνη, υπήρξε πολυσύνθετος αθλητής στίβου του Πανιωνίου Γ.Σ. κατά τις πρώτες δύο δεκαετίες του 20ού αιώνα. Διακρινόταν στα άλματα: εις μήκος, εις ύψος και τριπλούν καθώς και στα άλματα άνευ φοράς. Αναδείχθηκε επτά φορές πρωταθλητής Ελλάδος στα άλματα εις μήκος, ύψος άνευ φοράς και τριπλούν, ενώ κατέκτησε πολλές δεύτερες ή τρίτες θέσεις.

Κατέρριψε τα πανελλήνια ρεκόρ του μήκους και του τριπλούν και το ρεκόρ του στο μήκος κράτησε 21 χρόνια. Πήρε μέρος στους Β΄ Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1906 στην Αθήνα, στην αποκληθείσα Μεσοολυμπιάδα, στο άλμα εις μήκος, χωρίς να διακριθεί. Επίσης, κατέκτησε δεκάδες νίκες στους Πανιώνιους Αγώνες από το 1905 ως το 1918, όχι μόνο στα άλματα, αλλά και σε αγωνίσματα ρίψεων και στο πένταθλο καθώς και σε άλλους σημαντικούς αγώνες της εποχής, όπως: Παναιγύπτια Αλεξανδρείας, Αιολικούς Αγώνες Κυδωνιών κλπ. Επίσης, αναφέρεται ότι δευτερευόντως μετείχε σε αγώνες κολύμβησης και κωπηλασίας.

Καριέρα

Ο Νικόλαος Ανδρεαδάκης γεννήθηκε στο Κορδελιό, προάστιο της Σμύρνης, γύρω στο 1890. Εκεί ξεκίνησε τον αθλητισμό, σε ένα από τα δυο τοπικά αθλητικά σωματεία είτε στον Αίαντα Αλάμπεη είτε στον Κόπανο Κορδελιού, πριν μεταπηδήσει στον Πανιώνιο. Το 1905, έφηβος ακόμα, πρωτοεμφανίστηκε στους στίβους στους Πανιώνιους Αγώνες πετυχαίνοντας δύο πρωτιές: στο μήκος με 6,20 και στο ύψος με 1,55 μαζί με τον Αλεξίου του Απόλλωνα. Η εξέλιξή του ήταν ραγδαία και ως το 1918 κυριάρχησε στο σμυρναϊκό αθλητισμό κατακτώντας 35 πρωτιές στους Πανιώνιους αγώνες. Το επόμενο έτος μετέχει με την ομάδα στίβου του Πανιωνίου στη Μεσοολυμπιάδα της Αθήνας, όπου κάνει τρία άκυρα άλματα στο άλμα εις μήκος στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Όμως, το 1907 στο ίδιο στάδιο κατακτά την τρίτη θέση στο άλμα εις μήκος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα με επίδοση 5,93 μ. Το ίδιο έτος καταρρίπτει το πανελλήνιο ρεκόρ στο άλμα τριπλούν με 14,09 μ. (στο παλαιό στυλ που διεξαγόταν ως το 1920 στην Ελλάδα).

Το 1908, μαθητής ακόμα, κατακτά πέντε πρώτες νίκες στους Πανιώνιους Αγώνες στα άλματα εις μήκος, ύψος, ύψος άνευ φοράς και τριπλούν καθώς και στο πένταθλο και δύο δεύτερες στον ακοντισμό και στην ελληνική δισκοβολία. Ταυτόχρονα μετέχει και στους σχολικούς αγώνες, όπου νικά στο ύψος (1,65 μ.) και στο τριπλούν (13,81 μ.). Η επίδοσή του στο μήκος με 6,60 μ. ήταν καλύτερη από το πανελλήνιο ρεκόρ αλλά δεν αναγνωρίστηκε επίσημα. Ακολούθως, συμμετέχει στους Αιολικούς Αγώνες στο Αϊβαλί, όπου κάνει νέο ανεπίσημο πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος με 6,61 μ., ενώ νικά ακόμη σε ύψος (1,55 μ.), ύψος άνευ φοράς (1,27 μ.) και τριπλούν (14,02 μ.). Τέλος, το Σεπτέμβριο, στους φθινοπωρινούς αγώνες της Σμύρνης, που διοργάνωσε ο ΣΕΓΑΣ, κατακτά έξι πρωτιές: μήκος (6,59 μ.), ύψος (1,60 μ.), ύψος άνευ φοράς (1,33 μ.), τριπλούν (13,70 μ.), ελληνική δισκοβολία (29,20 μ.) και λιθοβολία (15,23 μ.).

Το 1909 καταρρίπτει επισήμως το πανελλήνιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος με 6,855 μ., ένα ρεκόρ που θα παραμείνει ακατάρριπτο επί 21 χρόνια, ως το 1930! Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παίρνει χρυσό μετάλλιο στο τριπλούν με 14,09 μ., ασημένιο στο μήκος (6,39 μ.) και δύο χάλκινα στο ύψος (1,55 μ.) και ύψος άνευ φοράς (1,30 μ.) και βοηθά τον Πανιώνιο να καταλάβει τη δεύτερη θέση πίσω από τον Πανελλήνιο. Για τις επιτυχίες του αυτές του απονέμεται ο Χρυσός Σταυρός του Πανιωνίου, η ανώτατη διάκριση του συλλόγου. Είναι ακόμα μαθητής και μετέχει και στους σχολικούς αγώνες της Σμύρνης, όπου νικά στη σφαίρα και στο τριπλούν. Το ίδιο έτος έχει τέσσερις νίκες στους Πανιώνιους Αγώνες, το 1912 κάνει έξι νίκες, προσθέτοντας και τη λιθοβολία στα αγωνίσματα που κυριαρχεί, το 1913 νικά πάλι σε πέντε αγωνίσματα, μεταξύ άλλων στην ελληνική δισκοβολία και στη σφαιροβολία και το 1914 κατακτά άλλες έξι πρωτιές. Το 1915 νικά σε δύο αγωνίσματα ρίψεων και το 1918 είναι το κύκνειο άσμα του στους Πανιώνιους Αγώνες με τρεις πρωτιές, φτάνοντας συνολικά τις 35 νίκες.

Εκτός από τους Πανιώνιους Αγώνες και το πανελλήνιο πρωτάθλημα, το Μάρτιο του 1910 συμμετείχε και διακρίθηκε στους Παναιγύπτιους Αγώνες στην Αλεξάνδρεια, όπου πήρε τη δεύτερη θέση στο τριπλούν (13,83 μ.) και την τρίτη θέση σε μήκος (6,04 μ.) και ύψος άνευ φοράς (1,42 μ.). Επίσης, αναφέρεται ότι μετείχε σε αγώνες κολύμβησης και κωπηλασίας.

Το 1910 αναδεικνύεται πρωταθλητής Ελλάδος σε: μήκος (6,44 μ.), τριπλούν (13,48 μ.) και δεύτερος στο ύψος άνευ φοράς (1,30 μ.). Το 1912 κατακτά άλλα τρία μετάλλια στο πανελλήνιο πρωτάθλημα: αργυρό στο μήκος (6,29 μ.) και χάλκινα στο ύψος (1,55 μ.) και ύψος άνευ φοράς. Το 1915 αναδεικνύεται πρωταθλητής Ελλάδος στο άλμα εις μήκος με 6,445 μ. και στο άλμα τριπλούν με 14,45 μ. Ο Πανιώνιος αδυνατεί να μετάσχει στα πανελλήνια πρωταθλήματα των επόμενων ετών κι έτσι ο Ανδρεαδάκης δεν έχει την ευκαιρία να υπερασπιστεί τους τίτλους του, αν και στο τοπικό επίπεδο κυριαρχεί. Συμμετέχει και πάλι στις 27-28 Απριλίου 1919, στους ΙΔ΄ Πανελλήνιους Αγώνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο, λίγες μέρες πριν από τις 2 Μαΐου που ο ελληνικός στρατός θα αποβιβαστεί στη Σμύρνη, όπου θα παραμείνει για τρία χρόνια και τέσσερις μήνες. Ο Ανδρεαδάκης κατακτά και πάλι την πρώτη θέση στο τριπλούν με 13,65 μ. και τη μοιράζεται με άλλους πέντε αθλητές στο ύψος άνευ φοράς με 1,25 μ. Το 1920, αν και μεγάλος για αθλητής πλέον, είναι πάλι παρών και παίρνει δύο τρίτες θέσεις: στο μήκος (5,92 μ.) και στο τριπλούν (12,90 μ.).

Ακολούθως, μετέχει στους αγώνες επιλογής για την Ολυμπιάδα της Αμβέρσας στο άλμα τριπλούν, αγώνισμα που διεξάγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το νέο στυλ: πήδημα στο ίδιο πόδι-βήμα-άλμα, ενώ ως τότε εφαρμοζόταν το παλιό στυλ τριπλούν: βήμα-βήμα-άλμα. Κάνει επίδοση 13,13 μ. αλλά δεν καταφέρνει να προκριθεί για την Ολυμπιάδα. Στον τομέα αυτό στάθηκε άτυχος, αφού η περίοδος της αγωνιστικής ακμής του συνέπεσε με τα χρόνια του α΄ παγκοσμίου πολέμου, με συνέπεια να μη διεξαχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1916, στους οποίους θα μπορούσε να διεκδικήσει τη συμμετοχή του με μεγαλύτερες αξιώσεις. Αυτή μάλλον αποτελεί την τελευταία αγωνιστική του προσπάθεια, αφού στους Πανιώνιους Αγώνες του 1921 δεν συμμετέχει. Είναι πλέον περίπου 30 ετών.

Το Σεπτέμβριο του 1922 η μικρασιατική καταστροφή τον βρίσκει στην πόλη της Σμύρνης. Φυγαδεύει την οικογένειά του, αλλά ο ίδιος δεν καταφέρνει να ξεφύγει και βρίσκει τραγικό θάνατο από Τσέτες επιδρομείς. Ο γιος του, ο Ακύλας Ανδρεαδάκης, αθλητής της ανεμοπορίας, έζησε στη Νέα Σμύρνη ως το 1945 περίπου που μετανάστευσε στις ΗΠΑ.

Τίτλοι - Διακρίσεις

Πηγή