Φερδινάνδος της Σαβοΐας-Γένοβας (1822-1855): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Γραμμή 45: Γραμμή 45:


{{authority control}}
{{authority control}}

[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1822]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1855]]

Έκδοση από την 08:44, 10 Μαΐου 2017

Πρίγκιπας Φερδινάνδος
Δούκας της Γένοβας
1ος δούκας της Γένουας
Περίοδος1831 - 1855
ΔιάδοχοςΘωμάς
Γέννηση15 Νοεμβρίου 1822
Φλωρεντία, Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης
Θάνατος10 Φεβρουαρίου 1855 (32 ετών)
Τορίνο, Βασίλειο της Σαρδηνίας
ΣύζυγοςΕλισάβετ της Σαξονίας
ΕπίγονοιΜαργαρίτα
Θωμάς
Πλήρες όνομα
   Φερδινάνδος Μάριος Αλβέρτος
Αμεδαίος Φιλιβέρτος Βικέντιος
ΟίκοςΣαβοΐας-Καρινιάνο
ΠατέραςΚάρολος Αλβέρτος της Σαρδηνίας
ΜητέραΜαρία Θηρεσία της Αυστρίας
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολικισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Πρίγκιπας Φερδινάνδος της Σαβοΐας, 1ος Δούκας της Γένοβας (15 Νοεμβρίου 1822 - 10 Φεβρουαρίου 1855) ήταν ο ιδρυτής του κλάδου της Γένοβας του Οίκου της Σαβοΐας.[1][2]

Γεννήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1822 στη Φλωρεντία και γονείς του ήταν ο τότε Πρίγκιπας Κάρολος Αλβέρτος της Σαρδηνίας και η σύζυγός του Μαρία Θηρεσία της Αυστρίας.[3] Με την άνοδο του πατέρα του στο θρόνο της Σαρδηνίας, ο Φερδινάνδος ονομάστηκε Δούκας της Γένοβας.[1]

Κατά τη διάρκεια των πολέμων που έλαβαν χώρα στην ιταλική χερσόνησο το 1848 και το 1849, ο πρίγκιπας Φερδινάνδος είχε υπό τη διοίκησή του μια μεραρχία. Μετά την αποκατάσταση της ειρήνης διορίστηκε γενικός διοικητής του πυροβολικού και επιφορτίστηκε με καθήκοντα να κάνει βελτιώσεις.[1]

Ως αποτέλεσμα της Σικελικής Επανάστασης του 1848, ο Φερδινάνδος ήταν υποψήφιος για τον θρόνο αυτού του βασιλείου.[4] Μάλιστα, στις 11 Ιουλίου 1848 η Εθνική Συνέλευση της Σικελίας ψήφισε ομόφωνα να του προσφέρει το θρόνο. Όμως, μετά την ήττα της Σαρδηνίας στον πόλεμο με την Αυστρία από τις δυνάμεις του Τζόζεφ Ραντέτσκυ, ο Φερδινάνδος ένοιωσε υποχρεωμένος να αρνηθεί το θρόνο της Σικελίας.[1]

Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου η υγεία του δεν του επέτρεψε να συμμετάσχει στον πόλεμο. Πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου 1855 στο Τορίνο, σε ηλικία μόλις 32 ετών, και ενταφιάστηκε στη Βασιλική της Σουμπέργκα.[5] Ο γιος του Θωμάς απέκτησε, έπειτα, τον τίτλο του Δούκα της Γένοβας.[1]

Οικογένεια

Το 1850 νυμφεύτηκε στη Δρέσδη την Ελισάβετ των Βέττιν, κόρη του Ιωάννη βασιλιά της Σαξονίας και είχαν τέκνα:

  • Μαργαρίτα 1851-1926, παντρεύτηκε τον Ουμβέρτο Α' βασιλιά της Ιταλίας.
  • Θωμάς 1854-1931, 2ος δούκας της Γένουας.

Παραπομπές