Παλαιομέτοχο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
Η μικρή απόσταση του χωριού από την πρωτεύουσα όπου εργοδοτείται ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων του, και οι προσοδοφόρες γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που αναπτύχθηκαν στην περιοχή του, είναι οι κύριοι παράγοντες που συνέβαλαν και στην πληθυσμιακή αύξηση από το 1881 μέχρι το 1982. Το 1881 οι κάτοικοι ήσαν 410 που αυξήθηκαν στους 495 το 1891, στους 629 το 1901, στους 763 το 1911, στους 828 το 1921, στους 969 το 1931, στους 1.356 το 1946, στους 1.848 το 1960 και στους 2.303 το 1973. Με βάση την επίσημη απογραφή πληθυσμού του 1973, το Παλιομέτοχον ήταν ο 14ος σε πληθυσμό οικισμός της επαρχίας του. Μετά τη τουρκική εισβολή του 1974 δέχτηκε αριθμό Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων. Σε δυο περιοχές του δημιουργήθηκαν μέχρι τον Οκτώβρη του 1987 δυο συνοικισμοί αυτοστέγασης εκτοπισμένων με 74 οικόπεδα. Το 1976 οι κάτοικοι του ανήλθαν στους 2.686 και στους 2.778 το 1982. Με βάση την επίσημη απογραφή πληθυσμού του 1982, το Παλιομέτοχον ήταν ο 10ος σε πληθυσμό οικισμός της επαρχίας Λευκωσίας.<br />
Η μικρή απόσταση του χωριού από την πρωτεύουσα όπου εργοδοτείται ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων του, και οι προσοδοφόρες γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που αναπτύχθηκαν στην περιοχή του, είναι οι κύριοι παράγοντες που συνέβαλαν και στην πληθυσμιακή αύξηση από το 1881 μέχρι το 1982. Το 1881 οι κάτοικοι ήσαν 410 που αυξήθηκαν στους 495 το 1891, στους 629 το 1901, στους 763 το 1911, στους 828 το 1921, στους 969 το 1931, στους 1.356 το 1946, στους 1.848 το 1960 και στους 2.303 το 1973. Με βάση την επίσημη απογραφή πληθυσμού του 1973, το Παλιομέτοχον ήταν ο 14ος σε πληθυσμό οικισμός της επαρχίας του. Μετά τη τουρκική εισβολή του 1974 δέχτηκε αριθμό Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων. Σε δυο περιοχές του δημιουργήθηκαν μέχρι τον Οκτώβρη του 1987 δυο συνοικισμοί αυτοστέγασης εκτοπισμένων με 74 οικόπεδα. Το 1976 οι κάτοικοι του ανήλθαν στους 2.686 και στους 2.778 το 1982. Με βάση την επίσημη απογραφή πληθυσμού του 1982, το Παλιομέτοχον ήταν ο 10ος σε πληθυσμό οικισμός της επαρχίας Λευκωσίας.<br />
<references />
{{παραπομπές}}


[[Κατηγορία:Χωριά της επαρχίας Λευκωσίας]]
[[Κατηγορία:Χωριά της επαρχίας Λευκωσίας]]

Έκδοση από την 10:27, 6 Μαΐου 2017

Συντεταγμένες: 35°7′31″N 33°11′26″E / 35.12528°N 33.19056°E / 35.12528; 33.19056

Παλαιομέτοχο
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Παλαιομέτοχο
35°7′30″N 33°11′27″E
Η τοποθεσία του Παλαιομέτοχου στην Επαρχία Λευκωσίας.
ΧώραΚύπρος[1][2]
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Λευκωσίας[1][2]
 • Μέλος του/τηςΈνωση Κοινοτήτων Κύπρου[3]
Έκταση35,1151 km²[4][5]
Υψόμετρο240 μέτρα[6]
Πληθυσμός4.145 (2011)[7][8]
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Παλαιομέτοχο είναι μεγάλο αμιγές ελληνικό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας περί τα 20 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Λευκωσίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 4.074 κατοίκους. Είναι κτισμένο κοντά στη δυτική όχθη του ρυακιού Μερικά, παραπόταμου του ποταμού Σερράχη, σε μέσο υψόμετρο 230 μέτρων. Η διοικητική του έκταση ανέρχεται στα 3.600 εκτάρια περίπου.

Το όνομά του προέρχεται από τις Ελληνικές λέξεις παλαιό + μετόχι.

Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκωσίας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες, κροκάλες και ψαμμιτικές μάργες), το σύναγμα (άμμοι και χαλίκια της Πλειστόκαινης περιόδου), οι αποθέσεις του σχηματισμού Αθαλάσσας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες και άμμοι) και οι πρόσφατες αλ· λουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν ερυθρό-γαίες, προσχωσιγενή εδάφη και καφκάλλες.
[9]

Βροχόπτωση - Γεωργία

Μεγάλο αμιγές ελληνικό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας περί τα 20 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Λευκωσίας.

Το Παλιομέτοχο είναι κτισμένο κοντά στη δυτική όχθη του ρυακιού Μερικά, παραπόταμου του ποταμού Σερράχη, σε μέσο υψόμετρο 230 μέτρων. Η διοικητική του έκταση ανέρχεται στα 3.600 εκτάρια περίπου.

Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκωσίας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες, κροκάλες και ψαμμιτικές μάργες), το σύναγμα (άμμοι και χαλίκια της Πλειστόκαινης περιόδου), οι αποθέσεις του σχηματισμού Αθαλάσσας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες και άμμοι) και οι πρόσφατες αλ· λουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν ερυθρό-γαίες, προσχωσιγενή εδάφη και καφκάλλες.
[10]

Πληθυσμιακή Ανάπτυξη

Από συγκοινωνιακής απόψεως, το Παλιομέτοχο βρίσκεται περί το 1,5 χιλιόμετρο αριστερά του νέου δρόμου Λευκωσίας - Αγίων Τριμιθιάς Κοκκινοτριμιθιάς - Τροόδους με τον οποίο συνδέεται με ασφαλτόστρωτο δρόμο. Από το χωριό Κοκκινοτριμιθιά, που βρίσκεται στα βόρεια του, απέχει περί τα 3,5 χιλιόμετρα.

Η μικρή απόσταση του χωριού από την πρωτεύουσα όπου εργοδοτείται ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων του, και οι προσοδοφόρες γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που αναπτύχθηκαν στην περιοχή του, είναι οι κύριοι παράγοντες που συνέβαλαν και στην πληθυσμιακή αύξηση από το 1881 μέχρι το 1982. Το 1881 οι κάτοικοι ήσαν 410 που αυξήθηκαν στους 495 το 1891, στους 629 το 1901, στους 763 το 1911, στους 828 το 1921, στους 969 το 1931, στους 1.356 το 1946, στους 1.848 το 1960 και στους 2.303 το 1973. Με βάση την επίσημη απογραφή πληθυσμού του 1973, το Παλιομέτοχον ήταν ο 14ος σε πληθυσμό οικισμός της επαρχίας του. Μετά τη τουρκική εισβολή του 1974 δέχτηκε αριθμό Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων. Σε δυο περιοχές του δημιουργήθηκαν μέχρι τον Οκτώβρη του 1987 δυο συνοικισμοί αυτοστέγασης εκτοπισμένων με 74 οικόπεδα. Το 1976 οι κάτοικοι του ανήλθαν στους 2.686 και στους 2.778 το 1982. Με βάση την επίσημη απογραφή πληθυσμού του 1982, το Παλιομέτοχον ήταν ο 10ος σε πληθυσμό οικισμός της επαρχίας Λευκωσίας.

  1. 1,0 1,1 «STATISTICAL CODES OF MUNICIPALITIES/COMMUNITIES AND QUARTERS OF CYPRUS, 2015». (Αγγλικά) Γεωγραφικοί κωδικοί Κυπριακής Δημοκρατίας. Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13  Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13  Ιανουαρίου 2018.
  2. 2,0 2,1 «ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ ΔΗΜΩΝ/ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, 2015». (Ελληνικά) Γεωγραφικοί κωδικοί Κυπριακής Δημοκρατίας. Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13  Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13  Ιανουαρίου 2018.
  3. «Ένωση Κοινοτήτων Επαρχίας Λευκωσίας». (Ελληνικά) Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3  Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2018.
  4. 4,0 4,1 «ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ». (Ελληνικά) Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 1  Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18  Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13  Ιανουαρίου 2018.
  5. 5,0 5,1 «CLASSIFICATION FOR THE DEGREE OF URBANISATION IN CYPRUS». (Αγγλικά) Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 1  Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18  Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13  Ιανουαρίου 2018.
  6. 6,0 6,1 «Κατάλογος κοινοτήτων επιλέξιμων μειονεκτικών περιοχών». (Ελληνικά, Αγγλικά) Κυπριακός Οργανισμός Αγροτικών Πληρωμών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4  Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2018. σελ. 8.
  7. «Απογραφή πληθυσμού 2011». (Ελληνικά) Απογραφή Πληθυσμού 2011. Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 11  Ιανουαρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2  Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2018.
  8. «Census of population 2011». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 2011. Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 11  Ιανουαρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2  Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2018.
  9. Η Κοινότητα
  10. Βροχόπτωση - Γεωργία