Σαλβατόρε Κουαζίμοντο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|02|12|2016}}
{{Πληροφορίες συγγραφέα
{{Πληροφορίες συγγραφέα
| όνομα = Σαλβατόρε Κουαζίμοντο
| όνομα = Σαλβατόρε Κουαζίμοντο
Γραμμή 8: Γραμμή 7:
| όνομα γέννησης = Salvatore Quasimodo
| όνομα γέννησης = Salvatore Quasimodo
| ημερομηνία γέννησης = [[20 Αυγούστου]] [[1901]]
| ημερομηνία γέννησης = [[20 Αυγούστου]] [[1901]]
| τόπος γέννησης = Μόντικα, [[Σικελία]], [[Ιταλία]]
| τόπος γέννησης = Συρακούσες, [[Σικελία]], [[Ιταλία]]
| ημερομηνία θανάτου = [[14 Ιουνίου]] [[1968]] (67 ετών)
| ημερομηνία θανάτου = [[14 Ιουνίου]] [[1968]] (67 ετών)
| τόπος θανάτου = [[Νάπολη]], [[Ιταλία]]
| τόπος θανάτου = [[Νάπολη]], [[Ιταλία]]
Γραμμή 33: Γραμμή 32:
| ιστοσελίδα =
| ιστοσελίδα =
}}
}}
Ο '''Σαλβατόρε Κουαζίμοντο''' (''Salvatore Quasimodo'', [[20 Αυγούστου]] [[1901]] - [[14 Ιουνίου]] [[1968]])<ref name="nobel_facts">{{cite web |url=http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1959/quasimodo-facts.html |title=Salvatore Quasimodo - Facts |publisher=Nobelprize.org |accessdate=8 Οκτωβρίου 2013}}</ref> ήταν [[Ιταλία|Ιταλός]] μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και ποιητής<ref>{{Cite book|title=Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή|last=|first=|publisher=Τεγόπουλος - Μανιατέας|year=1996|isbn=|location=|page=181 - 182, τομ. 18}}</ref>. Μαζί με τους Ουμπέρτο Σάμπα, Τζουζέππε Ουνγκαρέττι και τον Εουτζένιο Μοντάλε θεωρείται από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της ιταλικής ποίησης του 20ού αιώνα.
Ο '''Σαλβατόρε Κουαζίμοντο''' (''Salvatore Quasimodo'', [[20 Αυγούστου]] [[1901]] - [[14 Ιουνίου]] [[1968]])<ref name="nobel_facts">{{cite web |url=http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1959/quasimodo-facts.html |title=Salvatore Quasimodo - Facts |publisher=Nobelprize.org |accessdate=8 Οκτωβρίου 2013}}</ref> ήταν [[Ιταλία|Ιταλός]] μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και ποιητής<ref>{{Cite book|title=Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή|last=|first=|publisher=Τεγόπουλος - Μανιατέας|year=1996|isbn=|location=|page=181 - 182, τομ. 18}}</ref>. Μαζί με τους Ουμπέρτο Σάμπα, Τζουζέππε Ουνγκαρέττι και τον Εουτζένιο Μοντάλε θεωρείται από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της ιταλικής ποίησης του 20ού αιώνα<ref>{{Cite news|url=http://www.avgi.gr/article/10812/1223491/o-megalos-exoristos|title=Ο μεγάλος εξόριστος|language=el-GR|accessdate=2017-05-01}}</ref>.


== Βιογραφία ==
== Βιογραφία ==
Γεννημένος στη Μόντικα το 1901, κατέγραψε στην ποίησή του τις τάσεις και τα ρεύματα που κυριάρχησαν στην εποχή του. Στην αρχή τα έργα του επηρεάστηκαν από τον "ερμητισμό" που είχε τις ρίζες του στον [[Γαλλία|γαλλικό]] [[Συμβολισμός|συμβολισμό]] και τελικά χαρακτηρίστικαν έντονα από τον από το στοιχείο του κοινωνικού προβληματισμού<ref>{{Cite news|url=https://artic.gr/salvatore-quazimodo-parousiasi-tou-ergou-tou-sto-idrima-takis-sinopoulos/9528/|title=Σαλβατόρε Κουαζίμοντο : Παρουσίαση του έργου του στο Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος - Artic.gr|last=Ξιφαρά|first=Φωτεινή|date=2014-01-29|newspaper=Artic.gr|language=el-GR|accessdate=2017-05-01}}</ref>.
Γεννημένος στις Συρακούσες το 1901, κατέγραψε στην ποίησή του τις τάσεις και τα ρεύματα που κυριάρχησαν στην εποχή του. Στην αρχή τα έργα του επηρεάστηκαν από τον "ερμητισμό" που είχε τις ρίζες του στον [[Γαλλία|γαλλικό]] [[Συμβολισμός|συμβολισμό]] και τελικά χαρακτηρίστικαν έντονα από τον από το στοιχείο του κοινωνικού προβληματισμού<ref>{{Cite news|url=https://artic.gr/salvatore-quazimodo-parousiasi-tou-ergou-tou-sto-idrima-takis-sinopoulos/9528/|title=Σαλβατόρε Κουαζίμοντο : Παρουσίαση του έργου του στο Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος - Artic.gr|last=Ξιφαρά|first=Φωτεινή|date=2014-01-29|newspaper=Artic.gr|language=el-GR|accessdate=2017-05-01}}</ref>.


Το [[1917]] δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το [[Μιλάνο]], η [[Ρώμη]] και η [[Φλωρεντία]], όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής.
Άν και έγραψε τα πρώτα του ποιήματά του σε νεαρή ηλικία ([[1917]]), αυτά άρχισαν να δημοσιεύονται το 1930 στο περιοδικό ''Solaria'', τη χρονιά που κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή ''Νερά και χώματα''. Έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το [[Μιλάνο]], η [[Ρώμη]] και η [[Φλωρεντία]], όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής.


Τα έργα του έχουν νοήματα σκοτεινά και ελλειπτική μορφή: ''Βυθισμένο όμπορε'', ''Άρωμα ευκαλύπτου'', ''Ερατώ και Απόλλων''. Το [[1945]] έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] η ποίησή του στράφηκε στον ανθρώπινο πόνο και στην αναζήτηση ανθρώπινων αξιών: ''Κι αμέσως βράδιασε'', ''Μέρα με τη μέρα'', ''Η ζωή δεν είναι όνειρο''. Στην τελευταία φάση του έργο του διαπνέεται από την ατμόσφαιρα της Αντίστασης. Η μεταφραστική του δραστηριότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική και κυρίως οι μεταφράσεις των αρχαίων Ελλήνων λυρικών και του [[Βιργίλιος|Βιργίλιου]]<ref>Ιστορικό Λεύκωμα 1968, σελ. 150, Καθημερινή (1998)</ref>.
Τα έργα του έχουν νοήματα σκοτεινά και ελλειπτική μορφή: ''Βυθισμένο όμπορε'', ''Άρωμα ευκαλύπτου'', ''Ερατώ και Απόλλων''. Το [[1945]] έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] η ποίησή του στράφηκε στον ανθρώπινο πόνο και στην αναζήτηση ανθρώπινων αξιών: ''Κι αμέσως βράδιασε'', ''Μέρα με τη μέρα'', ''Η ζωή δεν είναι όνειρο''. Στην τελευταία φάση του έργο του διαπνέεται από την ατμόσφαιρα της Αντίστασης. Η μεταφραστική του δραστηριότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική και κυρίως οι μεταφράσεις των αρχαίων Ελλήνων λυρικών και του [[Βιργίλιος|Βιργίλιου]]<ref>Ιστορικό Λεύκωμα 1968, σελ. 150, Καθημερινή (1998)</ref>.
Γραμμή 47: Γραμμή 46:


== Έργα του ==
== Έργα του ==
*''Acque e terre'' (Νερά και χώματα, 1930)
*''Oboe sommerso'' (Καταποντισμένο όμποε, 1932)
*''Erato e Apollion'' (Ερατώ και Απόλλων, 1936)
*''Ed e' subito sera'' (Και πέφτει η νύχτα, 1942)
*''Poesie nuove'' (Νέα ποιήματα, 1942)
*''Giorno dopo giorno'' (Μέρα με τη μέρα, 1947)
*''La vita non e` un sogno'' (Η ζωή δεν είναι όνειρο, 1949)
*''Falso e vero verde'' (Πράσινο αληθινό και ψεύτικο, 1956)
*''Dalla Grecia'', 1959
*''Dalla Grecia'', 1959
*''La terra impareggiabile'' (Απαράμιλλη πατρίδα, 1959) και ''Dare e avere'' (Δούναι και λαβείν, 1966)
*''Il falso e il εντούτοις verde''
*''La terra impareggiabile''
*''La vita è sogno''
*''La vita è sogno''
*''Day After Day'', 1946
*''Day After Day'', 1946
Γραμμή 57: Γραμμή 63:


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
⚫
{{Commonscat}}
*[http://www.salvatore-quasimodo.it/ Ιστοσελίδα για τον Σαλβατόρε Κουαζίμοντο]
*[http://www.salvatore-quasimodo.it/ Ιστοσελίδα για τον Σαλβατόρε Κουαζίμοντο]
*[http://155.207.26.253/dimakis/neaest/1753/16.html Ποίημα του μεταφρασμένο στα ελληνικά]
*[http://155.207.26.253/dimakis/neaest/1753/16.html Ποίημα του μεταφρασμένο στα ελληνικά]
*[http://www.avgi.gr/article/10812/1223491/o-megalos-exoristos Φοίβος Γκικόπουλος, ''Ο μεγάλος εξόριστος'' από avgi.gr, 3/11/2013]

⚫
{{Commonscat}}


{{Βραβευμένοι με Νόμπελ Λογοτεχνίας 1951–1975}}
{{Βραβευμένοι με Νόμπελ Λογοτεχνίας 1951–1975}}

Έκδοση από την 11:52, 1 Μαΐου 2017

Σαλβατόρε Κουαζίμοντο
ΌνομαΣαλβατόρε Κουαζίμοντο
ΓέννησηSalvatore Quasimodo
20 Αυγούστου 1901
Συρακούσες, Σικελία, Ιταλία
Θάνατος14 Ιουνίου 1968 (67 ετών)
Νάπολη, Ιταλία
ΚοιμητήριοΤσιμιντέρο Μονουμεντάλε, Μιλάνο, Ιταλία
Επάγγελμα/
ιδιότητες		Συγγραφέας
Λογοτεχνικό κίνημαΕρμητισμός
Αξιοσημείωτες διακρίσειςΒραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1959)
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Salvatore Quasimodo, 20 Αυγούστου 1901 - 14 Ιουνίου 1968)[1] ήταν Ιταλός μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και ποιητής[2]. Μαζί με τους Ουμπέρτο Σάμπα, Τζουζέππε Ουνγκαρέττι και τον Εουτζένιο Μοντάλε θεωρείται από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της ιταλικής ποίησης του 20ού αιώνα[3].

Βιογραφία

Γεννημένος στις Συρακούσες το 1901, κατέγραψε στην ποίησή του τις τάσεις και τα ρεύματα που κυριάρχησαν στην εποχή του. Στην αρχή τα έργα του επηρεάστηκαν από τον "ερμητισμό" που είχε τις ρίζες του στον γαλλικό συμβολισμό και τελικά χαρακτηρίστικαν έντονα από τον από το στοιχείο του κοινωνικού προβληματισμού[4].

Άν και έγραψε τα πρώτα του ποιήματά του σε νεαρή ηλικία (1917), αυτά άρχισαν να δημοσιεύονται το 1930 στο περιοδικό Solaria, τη χρονιά που κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή Νερά και χώματα. Έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το Μιλάνο, η Ρώμη και η Φλωρεντία, όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής.

Τα έργα του έχουν νοήματα σκοτεινά και ελλειπτική μορφή: Βυθισμένο όμπορε, Άρωμα ευκαλύπτου, Ερατώ και Απόλλων. Το 1945 έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η ποίησή του στράφηκε στον ανθρώπινο πόνο και στην αναζήτηση ανθρώπινων αξιών: Κι αμέσως βράδιασε, Μέρα με τη μέρα, Η ζωή δεν είναι όνειρο. Στην τελευταία φάση του έργο του διαπνέεται από την ατμόσφαιρα της Αντίστασης. Η μεταφραστική του δραστηριότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική και κυρίως οι μεταφράσεις των αρχαίων Ελλήνων λυρικών και του Βιργίλιου[5].

Το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας ενώ κέρδισε και τα βραβεία Premio San Babila (1950), Premio Etna-Taormina (1953) και Premio Viareggio (1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά.

Πέθανε το 1968 από εγκεφαλική αιμορραγία.

Έργα του

  • Acque e terre (Νερά και χώματα, 1930)
  • Oboe sommerso (Καταποντισμένο όμποε, 1932)
  • Erato e Apollion (Ερατώ και Απόλλων, 1936)
  • Ed e' subito sera (Και πέφτει η νύχτα, 1942)
  • Poesie nuove (Νέα ποιήματα, 1942)
  • Giorno dopo giorno (Μέρα με τη μέρα, 1947)
  • La vita non e` un sogno (Η ζωή δεν είναι όνειρο, 1949)
  • Falso e vero verde (Πράσινο αληθινό και ψεύτικο, 1956)
  • Dalla Grecia, 1959
  • La terra impareggiabile (Απαράμιλλη πατρίδα, 1959) και Dare e avere (Δούναι και λαβείν, 1966)
  • La vita è sogno
  • Day After Day, 1946

Παραπομπές

  1. ↑ «Salvatore Quasimodo - Facts». Nobelprize.org. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2013. 
  2. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 181 - 182, τομ. 18. 
  3. ↑ «Ο μεγάλος εξόριστος». http://www.avgi.gr/article/10812/1223491/o-megalos-exoristos. Ανακτήθηκε στις 2017-05-01. 
  4. ↑ Ξιφαρά, Φωτεινή (2014-01-29). «Σαλβατόρε Κουαζίμοντο : Παρουσίαση του έργου του στο Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος - Artic.gr». Artic.gr. https://artic.gr/salvatore-quazimodo-parousiasi-tou-ergou-tou-sto-idrima-takis-sinopoulos/9528/. Ανακτήθηκε στις 2017-05-01. 
  5. ↑ Ιστορικό Λεύκωμα 1968, σελ. 150, Καθημερινή (1998)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαλβατόρε_Κουαζίμοντο&oldid=6380086"