Ενορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7: Γραμμή 7:
==Η ενορία από τον 5ο έως το 15ο αι.==
==Η ενορία από τον 5ο έως το 15ο αι.==
Τον 5ο αιώνα ο όρος ενορία συναντάται στις πηγές με την έννοια της εδαφικής περιοχής με συνώνυμό του τη λέξη χώρα. Στον 6ο αι.απαντάται ως εδαφική περιοχή και ως προς τη γεωφυσικοπολιτική κατάστασή της ως πόληή ως περιοχή, ή τμήμα πόληςή τα περίχωρά της είτε σε σχέση προς την υπάρχουσα εκεί εκκλησιαστική ιεραρχία, ωςεκκλησιαστική περιοχή επισκόπου. Συνώνυμες με τον όρο ''ενορία'' βρίσκονται η λέξη ''κλίμα'' και η λέξη ''περιοικία''.<ref>Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ21-22</ref>
Τον 5ο αιώνα ο όρος ενορία συναντάται στις πηγές με την έννοια της εδαφικής περιοχής με συνώνυμό του τη λέξη χώρα. Στον 6ο αι.απαντάται ως εδαφική περιοχή και ως προς τη γεωφυσικοπολιτική κατάστασή της ως πόληή ως περιοχή, ή τμήμα πόληςή τα περίχωρά της είτε σε σχέση προς την υπάρχουσα εκεί εκκλησιαστική ιεραρχία, ωςεκκλησιαστική περιοχή επισκόπου. Συνώνυμες με τον όρο ''ενορία'' βρίσκονται η λέξη ''κλίμα'' και η λέξη ''περιοικία''.<ref>Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ21-22</ref>
Τον 9ο αιώνα απαντάται με την γενική έννοια της εδαφικής περιοχής, όπου χωρίς καμία διάκριση εκλαμβάνεται πότε μεν ως πολιτική πότε δε ως εκκλησιαστική περιφέρεια αλλά και με την έννοια της πόλεως ή περιοχής ή τμήματός της ή και των περιχώρων της. Σωνώνυμες λέξεις με την ενορία έχουμε τις λέξεις ''γειτονιά'' ως εδαφική πολιτική περιφέρεια, ''τόπος'' ως εδαφική εκκλησιαστική περιφέρεια. Στους 10ο και 11ο αιώνες ως εδαφική περιοχή είτε αναφέραται σε κάποια εκκλησιαστική περιφέρεια, είτε σε κάποια περιοχή ή τμήμα πόλεως, ή στην εκκλησιαστική περιοχή επισκόπου, αρχιεπισκόπου,μητροπολίτη, πατριάρχη, με συνώνυμες τις λέξεις ''τόπος'',''ώρα'',''επαρχία'' και εκκλησία''<ref>Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ22-23</ref>Τον 12ο αιώνα οι όροι ''ενορία'' και οι συνώνυμες λέξεις ''παροικία'',''τόπος'', και ''εκκλησία''αποδίδουν την έννοια του συνόλου των πιστών.<ref>Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ.23</ref>
Τον 9ο αιώνα απαντάται με την γενική έννοια της εδαφικής περιοχής, όπου χωρίς καμία διάκριση εκλαμβάνεται πότε μεν ως πολιτική πότε δε ως εκκλησιαστική περιφέρεια αλλά και με την έννοια της πόλεως ή περιοχής ή τμήματός της ή και των περιχώρων της. Σωνώνυμες λέξεις με την ενορία έχουμε τις λέξεις ''γειτονιά'' ως εδαφική πολιτική περιφέρεια, ''τόπος'' ως εδαφική εκκλησιαστική περιφέρεια. Στους 10ο και 11ο αιώνες ως εδαφική περιοχή είτε αναφέραται σε κάποια εκκλησιαστική περιφέρεια, είτε σε κάποια περιοχή ή τμήμα πόλεως, ή στην εκκλησιαστική περιοχή επισκόπου, αρχιεπισκόπου,μητροπολίτη, πατριάρχη, με συνώνυμες τις λέξεις ''τόπος'',''ώρα'',''επαρχία'' και εκκλησία''<ref>Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ22-23</ref>Τον 12ο αιώνα οι όροι ''ενορία'' και οι συνώνυμες λέξεις ''παροικία'',''τόπος'', και ''εκκλησία'' αποδίδουν την έννοια του συνόλου των πιστών.<ref>Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ.23</ref>


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 08:40, 8 Απριλίου 2017

Ενορία είναι τοπική εκκλησιαστική περιφέρεια η οποία περιλαμβάνει όσους χριστιανούς κατοικούν σε αυτήν.[1]

Ο όρος ενορία

Ο όρος ενορία παράγεται απότο θηλυκό του επιθέτου ενόριος δηλαδή ο κείμενος εντός ή επί των ορίων. Ο χώρος που βρισκεται σημαδεμένοςμε όρια, μια κθορισμέη περιοχή και κατ'επέκταση κάποια τοπική περιφέρεια (ή Territorium).[2]

Απαρχές της ενορίας

Η πρώτη μαρτυρία για την ενορία είναι όταν ο Ρώμης Μάρκελλος ίδρυσε είκοσι πέντε ενορίες στη Ρώμη το 300 μ.Χ.[3] Οι Αποστολική περίοδος είναι η αρχική φάση διαμόρφωσης της ενορίας. Η πρώτη εκκλησίας συνιστούσε μια πρώτη ενορία η οποια υφίστατο στα Ιεροσόλυμα. Με την ευρύτατη εξάπλωση και αύξηση του αριθμού των μελών της Χριστιανικής Εκκλησίας κατέστη αναγκαίο να καταστήστουν κατά τόπους οι Απόστολοι επισκόπους κι αυτοί με τη σειρά τους βοηθούς επισκόπους και χωρεπισκόπους με ανάθεση ορισμένων τομέων της επισκοπής. Έτσι η ενορία δεν ήταν παρά εξέλιξη της αύξησης του εκκλησιαστικού σώματος και της αποκέντρωσης με σκοπό την πιο λειτουργική διαχέιρισή του. [4]

Η ενορία από τον 5ο έως το 15ο αι.

Τον 5ο αιώνα ο όρος ενορία συναντάται στις πηγές με την έννοια της εδαφικής περιοχής με συνώνυμό του τη λέξη χώρα. Στον 6ο αι.απαντάται ως εδαφική περιοχή και ως προς τη γεωφυσικοπολιτική κατάστασή της ως πόληή ως περιοχή, ή τμήμα πόληςή τα περίχωρά της είτε σε σχέση προς την υπάρχουσα εκεί εκκλησιαστική ιεραρχία, ωςεκκλησιαστική περιοχή επισκόπου. Συνώνυμες με τον όρο ενορία βρίσκονται η λέξη κλίμα και η λέξη περιοικία.[5] Τον 9ο αιώνα απαντάται με την γενική έννοια της εδαφικής περιοχής, όπου χωρίς καμία διάκριση εκλαμβάνεται πότε μεν ως πολιτική πότε δε ως εκκλησιαστική περιφέρεια αλλά και με την έννοια της πόλεως ή περιοχής ή τμήματός της ή και των περιχώρων της. Σωνώνυμες λέξεις με την ενορία έχουμε τις λέξεις γειτονιά ως εδαφική πολιτική περιφέρεια, τόπος ως εδαφική εκκλησιαστική περιφέρεια. Στους 10ο και 11ο αιώνες ως εδαφική περιοχή είτε αναφέραται σε κάποια εκκλησιαστική περιφέρεια, είτε σε κάποια περιοχή ή τμήμα πόλεως, ή στην εκκλησιαστική περιοχή επισκόπου, αρχιεπισκόπου,μητροπολίτη, πατριάρχη, με συνώνυμες τις λέξεις τόπος,ώρα,επαρχία και εκκλησία[6]Τον 12ο αιώνα οι όροι ενορία και οι συνώνυμες λέξεις παροικία,τόπος, και εκκλησία αποδίδουν την έννοια του συνόλου των πιστών.[7]

Παραπομπές

  1. Ιωάννης Τιμαγένης, «Ναός (Κανονικόν δίκαιον-Ποιμαντική) Περί ενοριών και ενοριτών»,Θρησκευτικά και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.9 (1966), στ.302
  2. Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ20
  3. Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ.8
  4. Ιωάννης Τιμαγένης, «Ναός (Κανονικόν δίκαιον-Ποιμαντική) Περί ενοριών και ενοριτών»,Θρησκευτικά και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.9 (1966), στ.303
  5. Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ21-22
  6. Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ22-23
  7. Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ.23

Πηγές

  • Ιωάννης Τιμαγένης, «Ναός (Κανονικόν δίκαιον-Ποιμαντική) Περί ενοριών και ενοριτών»,Θρησκευτικά και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.9 (1966), στ.302-308
  • Δημήτριος Βακάρος, «Η Ενορία», Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτος 72, τχ.726 (Ιανουάριος Φεβρουάριος 1989),σελ.7-39