Μωάμεθ ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 6340508 από τον 2A02:587:BC25:3B00:11C1:658E:E76D:1C33 (Συζήτηση)
Γραμμή 21: Γραμμή 21:
|τόπος_στέψης2 =
|τόπος_στέψης2 =
|προκάτοχος2 = [[Μωάμεθ Ε΄]]
|προκάτοχος2 = [[Μωάμεθ Ε΄]]
|διάδοχος2 = [[Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν]] (Τουρκία)
|διάδοχος2 = Κατάργηση Μοναρχίας
|σύζυγος =
|σύζυγος =
|επίγονοι =
|επίγονοι =

Έκδοση από την 19:15, 6 Απριλίου 2017

Μωάμεθ ΣΤ΄
Περίοδος4 Ιουλίου 1918 – 19 Νοεμβρίου 1922
ΠροκάτοχοςΜωάμεθ Ε΄
ΔιάδοχοςΑμπντούλ Μετζίτ Β΄
Περίοδος4 Ιουλίου 1918 – 1 Νοεμβρίου 1922
ΠροκάτοχοςΜωάμεθ Ε΄
ΔιάδοχοςΚατάργηση Μοναρχίας
Γέννηση2 Φεβρουαρίου 1861
Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος16 Μαΐου 1926 (65 ετών)
Σαν Ρέμο, Ιταλία
ΟίκοςΟσμανιδών
ΠατέραςΑμπντούλ Μετζίτ
ΜητέραΓκιουλουστού Σουλτάν
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Μωάμεθ Στ΄ ή Μεχμέτ Βαχιντεντίν (VI. Mehmed Vahideddin, 2 Φεβρουαρίου 1861 - 16 Μαΐου 1926) ήταν ο 36ος και τελευταίος Σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Ζωή

Γεννήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1861 στα Ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ στην Κωνσταντινούπολη και έλαβε το όνομα Πρίγκιπας Μωχάμεντ Βαχίντ ουμπντίν εφέντη. Ήταν ο 20ός και τελευταίος γιος του Σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ και μικρότερος αδελφός των Σουλτάνων Μουράτ Ε΄, Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ και του προκατόχου του Μωάμεθ Ε΄, τον οποίο και διαδέχτηκε στις 4 Ιουλίου 1918 με το όνομα Μωάμεθ Στ΄. Ήταν γιος της Γκιουλουστού Σουλτάν. Όταν η μητέρα του πέθανε ο Μεχμέτ ήταν βρέφος και έτσι δόθηκε στην Σαγιεστέ Χανιμεφέντι για να τον μεγαλώσει, η οποία ήταν μία άλλη σύζυγος του πατέρα του.

Είχε τη φήμη ιδιαιτέρως έξυπνου και δραστήριου ατόμου, με διπλωματικές ικανότητες και φιλελεύθερες αρχές, ο οποίος όμως λόγω των συνθηκών υπό τις οποίες ανέβηκε στο θρόνο δεν μπορούσε να κάνει και πάρα πολλά πράγματα. Στην πραγματικότητα η οθωμανική αυτοκρατορία, μετά την ήττα της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν καταδικασμένη να καταρρεύσει και να διαμελιστεί μεταξύ των λαών που την αποτελούσαν, ακολουθώντας την τύχη των συμμάχων της, και υπ΄ αυτές τις συνθήκες τα περιθώρια ελιγμών της σουλτανικής κυβέρνησης ήταν ελάχιστα. Τελικά υπό την πίεση των Μεγάλων δυνάμεων αναγκάστηκε να αποδεχθεί τους όρους τους, όπως αυτοί διατυπώθηκαν στη συνδιάσκεψη του Σαν Ρέμο, και να υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών. Οι Τούρκοι εθνικιστές, υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ, αρνήθηκαν να αποδεχτούν τους όρους της συνθήκης και στην επανάσταση που επακολούθησε κατάφεραν, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες και τους συσχετισμούς μεταξύ των Δυνάμεων, να επικρατήσουν μεν στο εσωτερικό, να αποδεχθούν τελικά τους όρους της συνθήκης, εκτός εκείνων που αφορούσαν την Ελλάδα και τίποτε περισσότερο από το να διατηρήσουν το ελάχιστο εναπομείναν έδαφος της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας μετονομάζοντάς το (περιοριζόμενοι) και επίσημα σε Τουρκία.

Οικογένεια

Παιδιά

Εξορία και θάνατος

Έτσι μετά την επικράτησή τους, οι κεμαλικοί δημιούργησαν Εθνική Εθνοσυνέλευση στην Άγκυρα και κήρυξαν στις 1 Νοεμβρίου 1922 την κατάργηση του Σουλτανικού πολιτεύματος, αντικαθιστώντας το με Χαλιφάτο. Τότε και ο Σουλτάνος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη στις 17 Νοεμβρίου, με το Βρετανικό θωρηκτό Malaya, και να καταφύγει στη Μάλτα. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, στο Σαν Ρέμο, όπου και πέθανε από αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο, τη νύκτα στις 15 προς 16 Μαΐου 1926. Στο Χαλιφάτο τον διαδέχτηκε ο εξάδελφός του Αμπντούλ Μετζίτ Β΄.