Βαλδουίνος Β΄ του Αινώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Βαλδουίνος Β' του Αινώ
Κόμης του Αινώ
Περίοδος	1071 - 1098
Προκάτοχος	Αρνούλφος Γ' της Φλάνδρας
Διάδοχος	Βαλδουίνος Γ΄ του Αινώ
Γέννηση	1056
Θάνατος	1098; Μικρά Ασία
Σύζυγος	Ίδα του Λέουβεν
Επίγονοι	Βαλδουίνος Γ΄ του Αινώ; Λουδοβίκος; Ερρίκος; Γουλιέλμος; Ίδα; Ριχίλδη; κ.α.
Πατέρας	Βαλδουίνος ΣΤ΄ της Φλάνδρας
Μητέρα	Ριχίλδη, κόμισσα του Μονς και του Αινώ
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 05:22, 6 Απριλίου 2017

Ο Βαλδουίνος Β΄ του Αινώ (Boudewijn II van Henegouwen, 1056 – 1098) ήταν κόμης του Αινώ (1071–1098), νεώτερος γιος του Βαλδουίνου ΣΤ΄ κόμητος της Φλάνδρας και της Ριχίλδης κόμισσας του Αινώ, διάδοχος του μεγαλύτερου αδελφού του, Αρνούλφου Γ΄ κόμητος της Φλάνδρας.

Η οικογένεια είχε επιπλέον τον τίτλο του κόμητος της Φλάνδρας, αλλά ο Βαλδουίνος τον έχασε με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του, καθώς ο τίτλος πέρασε στον θείο του, Ροβέρτο. Συμμετείχε στην Πρώτη Σταυροφορία υπό την αρχηγία του Γοδεφρείδου του Μπουγιόν πουλώντας ένα τμήμα της περιουσίας του στην επισκοπή της Λιέγης. Απεστάλη στην Κωνσταντινούπολη (1098) με τον Ούγο των Βερμανδουά μετά την πολιορκία της Αντιόχειας, προκειμένου να ζητήσει υποστήριξη από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄. Στην συνέχεια, κατά την διάρκεια μιας επιδρομής των Σελτζούκων Τούρκων στην Ανατολή εξαφανίστηκε. Πιθανότατα δολοφονήθηκε.

Με την σύζυγο του, Ίδα του Λέουβεν, κόρη του Ερρίκου Β΄, κόμη του Λέουβεν, απέκτησε τον διάδοχο του, Βαλδουίνο Γ΄.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Baldwin II, Count of Hainaut της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

@@ Γραμμή 30: / Γραμμή 30: @@
 | υπογραφή           =
 }}
-Ο '''Βαλδουίνος Β΄ του Αινώ''' (''Boudewijn II van Henegouwen'', [[1056]] – [[1098]]) ήταν κόμης του [[Αινώ]] ([[1071]]–[[1098]]), νεώτερος γιος του [[Βαλδουίνος ΣΤ΄ της Φλάνδρας|Βαλδουίνου ΣΤ΄ κόμητος της Φλάνδρας]] και της Ριχίλδης κόμισσας του Μονς και του Αινώ, διάδοχος του μεγαλύτερου αδελφού του, [[Αρνούλφος Γ΄ της Φλάνδρας|Αρνούλφου Γ΄ κόμητος της Φλάνδρας]].
+Ο '''Βαλδουίνος Β΄ του Αινώ''' (''Boudewijn II van Henegouwen'', [[1056]] – [[1098]]) ήταν κόμης του [[Αινώ]] ([[1071]]–[[1098]]), νεώτερος γιος του [[Βαλδουίνος ΣΤ΄ της Φλάνδρας|Βαλδουίνου ΣΤ΄ κόμητος της Φλάνδρας]] και της [[Ριχίλδη, κόμισσα του Αινώ|Ριχίλδης κόμισσας του Αινώ]], διάδοχος του μεγαλύτερου αδελφού του, [[Αρνούλφος Γ΄ της Φλάνδρας|Αρνούλφου Γ΄ κόμητος της Φλάνδρας]].
 Η οικογένεια είχε επιπλέον τον τίτλο του κόμητος της [[Φλάνδρα|Φλάνδρας]], αλλά ο Βαλδουίνος τον έχασε με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του, καθώς ο τίτλος πέρασε στον θείο του, [[Ροβέρτος Α΄ της Φλάνδρας|Ροβέρτο]]. Συμμετείχε στην [[Πρώτη Σταυροφορία]] υπό την αρχηγία του [[Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν|Γοδεφρείδου του Μπουγιόν]] πουλώντας ένα τμήμα της περιουσίας του στην επισκοπή της [[Λιέγη|Λιέγης]]. Απεστάλη στην [[Κωνσταντινούπολη]] ([[1098]]) με τον [[Ούγος των Βερμαντουά|Ούγο των Βερμανδουά]] μετά την [[πολιορκία της Αντιόχειας]], προκειμένου να ζητήσει υποστήριξη από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλέξιο Α΄]]. Στην συνέχεια, κατά την διάρκεια μιας επιδρομής των [[Σελτζούκοι Τούρκοι|Σελτζούκων Τούρκων]] στην [[Ανατολή]] εξαφανίστηκε. Πιθανότατα δολοφονήθηκε.