Αρχηγείο της Γκεστάπο στην Αθήνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 08:00, 8 Μαρτίου 2017

Το αρχηγείο της Γκεστάπο επί της οδού Μέρλιν 6^[1], στο κέντρο της Αθήνας (Κολωνάκι) ήταν οι κεντρικές εγκαταστάσεις του ελληνικού παραρτήματος της γερμανικής «μυστικής κρατικής αστυνομίας» («Geheime Staatspolizei») κατά τη διάρκεια της Κατοχής που οι Αθηναίοι αποκαλούσαν «κομαντατούρ» (υπηρεσίες ασφαλείας και αστυνομίας). Μαζί με τα κρατητήρια της Οδού Κοραή, αποτέλεσαν τους κύριως χώρους όπου εκατοντάδες ή και χιλιάδες Έλληνες πατριώτες και μέλη της Εθνικής Αντίστασης (μεταξύ των οποίων οι μουσικοσυνθέτες Μάρκος Βαμβακάρης και Μίμης Πλέσσας) φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τους γερμανούς κατακτητές και τους Έλληνες συνεργάτες τους (διερμηνείς, βασανιστές, καταδότες κ.α.) Σήμερα, στην ίδια θέση βρίσκονται εμπορικά καταστήματα, ενώ στην πρόσοψη υπάρχει ένα σύνθετο μνημείο, έργο του γλύπτη Θανάση Απάρτη, σαν αναμνηστικό της θυσίας των ανώνυμων Ελλήνων.

Στο αρχηγείο της Γκεστάπο οδηγούνταν προς ανάκριση οι συλληφθέντες πολίτες κατά τις επιχειρήσεις των ταγμάτων των SS, ή σε μπλόκα και σε εφόδους που πραγματοποιούσαν άνδρες της Χωροφυλακής σε διάφορες συνοικίες της πρωτεύουσας, αλλά και σε τόπους εργασίας^[2]. Εκεί, υποβάλλονταν σε απάνθρωπα βασανιστήρια και ακολούθως στέλνονταν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, εάν δεν εκτελούνταν επί τόπου (υπολογίζεται ότι περίπου 300 άτομα δολοφονήθηκαν εκεί), ή αν δεν πέθαιναν κατά τη διάρκεια της ανάκρισής τους^[3]. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων (συνήθως κρέμασμα του ανακρινώμενου από τα χέρια στον αέρα με τροχαλία και εν-συνεχεία μαστίγωμά του με αγκαθωτό συρματόσχοινο), παρών ήταν και ιατρός, ο οποίος παρενέβαινε όταν το έκρινε σκόπιμο, προκειμένου να αποφευχθεί ο σύντομος θάνατος, προς απόσπαση των απαιτούμενων από τις κατοχικές αρχές, πληροφοριών^[4].

Παραπομπές

↑ Κωνσταντίνος Κουσαρίδας, «Τα γνωστά και άγνωστα «κολαστήρια» της Αθήνας - Βόλτες στην ιστορική Αθήνα» (άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Lifo» με ημερομηνία 30.9.2014 |11:42)
↑ Βελίκα Καραβάλτσιου για το CNN Ελλάς με ημερομηνία 27.10.2016|18:30 «28η Οκτωβρίου: τα κτίρια θυμούνται την Κατοχή - Το κολαστήριο της Οδού Μέρλιν»
↑ tvxs.gr: μαρτυρία της Αγγελικής Στεφάνου από το αρχείο του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα»: «Μια μαρτυρία για την κατοχή από την οδό Μέρλιν 6»
↑ Αφιέρωμα από την ιστοσελίδα Freeathens44.org

[1] Κωνσταντίνος Κουσαρίδας, «Τα γνωστά και άγνωστα «κολαστήρια» της Αθήνας - Βόλτες στην ιστορική Αθήνα» (άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Lifo» με ημερομηνία 30.9.2014 |11:42)

[2] Βελίκα Καραβάλτσιου για το CNN Ελλάς με ημερομηνία 27.10.2016|18:30 «28η Οκτωβρίου: τα κτίρια θυμούνται την Κατοχή - Το κολαστήριο της Οδού Μέρλιν»

[3] tvxs.gr: μαρτυρία της Αγγελικής Στεφάνου από το αρχείο του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα»: «Μια μαρτυρία για την κατοχή από την οδό Μέρλιν 6»

[4] Αφιέρωμα από την ιστοσελίδα Freeathens44.org

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 [[Image:Gestapo Athens Statue.JPG|right|300 px|thumb|Το αναμνηστικό μνημείο επί της οδού Μέρλιν 6]]
-Το '''αρχηγείο της Γκεστάπο''' επί της οδού [[Οικογένεια Μέρλιν|Μέρλιν]] 6<ref>[http://www.lifo.gr/team/athens/51672 Κωνσταντίνος Κουσαρίδας, «''Τα γνωστά και άγνωστα «κολαστήρια» της Αθήνας - Βόλτες στην ιστορική Αθήνα''» (άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της  εφημερίδας «''Lifo''» με ημερομηνία 30.9.2014 |11:42)]</ref>, στο κέντρο της [[Αθήνα]]ς ([[Κολωνάκι]]) ήταν οι κεντρικές εγκαταστάσεις του ελληνικού παραρτήματος της [[Ναζιστική Γερμανία|γερμανικής]] «''μυστικής κρατικής αστυνομίας''» («''Geheime Staatspolizei''») κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας  1941-1944|Κατοχής]] που οι Αθηναίοι αποκαλούσαν «[[κομαντατούρ]]» (υπηρεσίες ασφαλείας και αστυνομίας). Μαζί με τα [[Κρατητήριο της Γκεστάπο στην Αθήνα|κρατητήρια της Οδού Κοραή]], αποτέλεσαν τους κύριως χώρους όπου εκατοντάδες ή και χιλιάδες Έλληνες πατριώτες και μέλη της Εθνικής Αντίστασης (μεταξύ των οποίων οι μουσικοσυνθέτες [[Μάρκος Βαμβακάρης]] και [[Μίμης Πλέσσας]]) φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τους γερμανούς κατακτητές και τους [[Τάγματα ασφαλείας|Έλληνες συνεργάτες τους]] (διερμηνείς, βασανιστές, καταδότες κ.α.) Σήμερα, στην ίδια θέση βρίσκονται εμπορικά καταστήματα, ενώ στην πρόσοψη υπάρχει ένα σύνθετο μνημείο, έργο του γλύπτη [[Θανάσης Απάρτης|Θανάση Απάρτη]], σαν αναμνηστικό της θυσίας των ανώνυμων Ελλήνων.
+Το '''αρχηγείο της Γκεστάπο''' επί της οδού [[Οικογένεια Μέρλιν|Μέρλιν]] 6<ref>[http://www.lifo.gr/team/athens/51672 Κωνσταντίνος Κουσαρίδας, «''Τα γνωστά και άγνωστα «κολαστήρια» της Αθήνας - Βόλτες στην ιστορική Αθήνα''» (άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της  εφημερίδας «''Lifo''» με ημερομηνία 30.9.2014 |11:42)]</ref>, στο κέντρο της [[Αθήνα]]ς ([[Κολωνάκι]]) ήταν οι κεντρικές εγκαταστάσεις του ελληνικού παραρτήματος της [[Ναζιστική Γερμανία|γερμανικής]] «''μυστικής κρατικής αστυνομίας''» («''Geheime Staatspolizei''») κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας  1941-1944|Κατοχής]] που οι Αθηναίοι αποκαλούσαν «[[κομαντατούρ]]» (υπηρεσίες ασφαλείας και αστυνομίας). Μαζί με τα [[Γερμανικό φρουραρχείο στην Αθήνα|κρατητήρια της Οδού Κοραή]], αποτέλεσαν τους κύριως χώρους όπου εκατοντάδες ή και χιλιάδες Έλληνες πατριώτες και μέλη της Εθνικής Αντίστασης (μεταξύ των οποίων οι μουσικοσυνθέτες [[Μάρκος Βαμβακάρης]] και [[Μίμης Πλέσσας]]) φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τους γερμανούς κατακτητές και τους [[Τάγματα ασφαλείας|Έλληνες συνεργάτες τους]] (διερμηνείς, βασανιστές, καταδότες κ.α.) Σήμερα, στην ίδια θέση βρίσκονται εμπορικά καταστήματα, ενώ στην πρόσοψη υπάρχει ένα σύνθετο μνημείο, έργο του γλύπτη [[Θανάσης Απάρτης|Θανάση Απάρτη]], σαν αναμνηστικό της θυσίας των ανώνυμων Ελλήνων.
 Στο αρχηγείο της Γκεστάπο οδηγούνταν προς ανάκριση οι συλληφθέντες πολίτες κατά τις επιχειρήσεις των ταγμάτων των [[SS]], ή σε μπλόκα και σε εφόδους που πραγματοποιούσαν άνδρες της [[Χωροφυλακή|Χωροφυλακής]] σε διάφορες συνοικίες της πρωτεύουσας, αλλά και σε τόπους εργασίας<ref>Βελίκα Καραβάλτσιου για το ''CNN Ελλάς'' με ημερομηνία 27.10.2016|18:30 «''28η Οκτωβρίου: τα κτίρια θυμούνται την Κατοχή - Το κολαστήριο της Οδού Μέρλιν''»</ref>. Εκεί, υποβάλλονταν σε απάνθρωπα βασανιστήρια και ακολούθως στέλνονταν στο [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου|στρατόπεδο του Χαϊδαρίου]], εάν δεν εκτελούνταν επί τόπου (υπολογίζεται ότι περίπου 300 άτομα δολοφονήθηκαν εκεί), ή αν δεν πέθαιναν κατά τη διάρκεια της ανάκρισής τους<ref>[http://tvxs.gr/news/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF/%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%B4%CF%8C-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BB%CE%B9%CE%BD ''tvxs.gr'': μαρτυρία της Αγγελικής Στεφάνου από το αρχείο του «''Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα''»: «''Μια μαρτυρία για την κατοχή από την οδό Μέρλιν 6''»]</ref>.  Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων (συνήθως κρέμασμα του ανακρινώμενου από τα χέρια στον αέρα με τροχαλία και εν-συνεχεία μαστίγωμά του με αγκαθωτό συρματόσχοινο), παρών ήταν και ιατρός, ο οποίος παρενέβαινε όταν το έκρινε σκόπιμο, προκειμένου να αποφευχθεί ο σύντομος θάνατος, προς απόσπαση των απαιτούμενων από τις κατοχικές αρχές, πληροφοριών<ref>[http://freeathens44.org/%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BB%CE%B9%CE%BD-6-%CE%B7-%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%80%CE%BF/ Αφιέρωμα από την ιστοσελίδα ''Freeathens44.org'']</ref>.