Φιλαδέλφεια (Μικρά Ασία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 19:10, 6 Φεβρουαρίου 2017

Συντεταγμένες: 38°21′0″N 28°31′0″E / 38.35000°N 28.51667°E / 38.35000; 28.51667

Η Φιλαδέλφεια ήταν πόλη της αρχαίας Λυδίας, στη σημερινή Τουρκία, με μακρά και σπουδαία ιστορία. Είναι κτισμένη στους βορειοανατολικούς πρόποδες του Τμώλου (τουρκ. Bozdağ), στα νότια της κοιλάδας των Σάρδεων. Στη θέση της σήμερα βρίσκεται η τουρκική πόλη Αλάσεχιρ (τουρκικά: Alaşehir).

Ιστορία

Ήταν μία από τις πρώτες πόλεις με αυτό το όνομα. Θεμελιώθηκε το 189 π.Χ. από τον βασιλιά Ευμένη Β' της Περγάμου, ο οποίος της έδωσε αυτό το όνομα, αφιερώνοντάς την με αγάπη στον αδελφό και διάδοχό του Άτταλο Β' της Περγάμου. Στην νέα πόλη εγκαταστάθηκαν Μακεδόνες άποικοι από τις γύρω περιοχές, για τη στρατιωτική της φύλαξη. Την περίοδο εκείνη άρχουσα σημασία κατείχε ο αρχιερέας της πόλης, Έρμιππος, που έκοψε αρκετά νομίσματα. Η πόλη κατέστη πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και έλαβε μάλιστα και την προσωνυμία «Μικραί Αθήναι». Ελλείψει κληρονόμων, ο Άτταλος Γ' κληροδότησε μετά το θάνατό του (133 π.Χ.) την πόλη στους Ρωμαίους, οι οποίοι την συμπεριέλαβαν στην Επαρχία της Ασίας που δημιούργησαν, η οποία περιέλαβε την Ιωνία και το αρχαίο Βασίλειο της Περγάμου.

Η Φιλαδέλφεια αναφέρεται ως μία από τις επτά εκκλησίες της Ασίας στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Οι κάτοικοί της γνώρισαν τον Χριστιανισμό από το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου. Η εκκλησία της απέκτησε μεγάλη σπουδαιότητα κατά τους πρωτοχριστιανικούς και βυζαντινούς χρόνους. Ο τίτλος του επισκόπου Φιλαδελφείας παραμένει ακόμη ως τίτλος, τόσο για την Καθολική Εκκλησία, όσο και για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο εκλέγει μέχρι σήμερα «Μητροπολίτη Φιλαδελφείας, υπέρτιμο και έξαρχο Λυδίας». Τελευταίος επίσκοπος Φιλαδελφείας με ποίμνιο ήταν ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Χατζησταύρου.

Η Φιλαδέλφεια ήταν ανεξάρτητη πόλη, υπό την επιρροή των ιπποτών της Ρόδου, όταν το 1390 κατελήφθη από το Σουλτάνο Βαγιαζήτ Α΄ και μικρή χριστιανική δύναμη υπό τον Μανουήλ Β' Παλαιολόγο. Δώδεκα χρόνια αργότερα κατελήφθη από τον Ταμερλάνο, ο οποίος έκτισε τείχος με τα σώματα των αιχμαλώτων του.

Η Φιλαδέλφεια ήταν ένα από τα τελευταία βυζαντινά προπύργια στη Μικρά Ασία. Οι Έλληνες κάτοικοί της την εγκατέλειψαν κατά τη Μικρασιατική καταστροφή και πολλοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην Αττική.

Η πόλη σήμερα

Η σημερινή πόλη, με το όνομα Αλάσεχιρ, έχει πληθυσμό 45.000 κατοίκων. Στην Τουρκία, το όνομα της πόλης είναι σχεδόν συνώνυμο της σουλτανίνας, που παράγεται εκεί και είναι το πιο διάσημο προϊόν της. Συνδέεται σιδηροδρομικώς με τη Σμύρνη, από την οποία απέχει 105 χλμ.

Πηγές

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Alaşehir της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

@@ Γραμμή 8: / Γραμμή 8: @@
 [[File:Alaşehir Church of St. John 2.jpg|thumb|250 px]]
 [[File:Alaşehir Church of St. John tombstone 2.jpg|thumb|250 px|Ταφόπλακα στον περίβολο του ναού, γραμμένη στα [[Καραμανλήδεια γραφή|Καραμανλήδικα]].]]
-Ήταν μία από τις πρώτες πόλεις με αυτό το όνομα. Θεμελιώθηκε το [[189 π.Χ.]] από τον βασιλιά [[Ευμένης Β' της Περγάμου|Ευμένη Β' της Περγάμου]], ο οποίος της έδωσε αυτό το όνομα, αφιερώνοντάς την με αγάπη στον αδελφό και διάδοχό του [[Άτταλος Β' της Περγάμου|Άτταλο Β' της Περγάμου]]. Στην νέα πόλη εγκαταστάθηκαν [[Μακεδόνες]] άποικοι από τις γύρω περιοχές, για τη στρατιωτική της φύλαξη. Την περίοδο εκείνη άρχουσα σημασία κατείχε ο αρχιερέας της πόλης, [[Έρμιππος]], που έκοψε αρκετά νομίσματα. Η πόλη κατέστη πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και έλαβε μάλιστα και την προσωνυμία «Μικραί Αθήναι». Ελλείψει κληρονόμων, ο [[Άτταλος Γ' της Περγάμου|Άτταλος Γ']] κληροδότησε μετά το θάνατό του ([[133 π.Χ.]]) την πόλη στους Ρωμαίους, οι οποίοι την συμπεριέλαβαν στην [[Επαρχία Ασίας|Επαρχία της Ασίας]] που δημιούργησαν, η οποία περιέλαβε την Ιωνία και το αρχαίο Βασίλειο της [[Πέργαμος|Περγάμου]].
+Ήταν μία από τις πρώτες πόλεις με αυτό το όνομα. Θεμελιώθηκε το [[189 π.Χ.]] από τον βασιλιά [[Ευμένης Β' της Περγάμου|Ευμένη Β' της Περγάμου]], ο οποίος της έδωσε αυτό το όνομα, αφιερώνοντάς την με αγάπη στον αδελφό και διάδοχό του [[Άτταλος Β' της Περγάμου|Άτταλο Β' της Περγάμου]]. Στην νέα πόλη εγκαταστάθηκαν [[Μακεδόνες]] άποικοι από τις γύρω περιοχές, για τη στρατιωτική της φύλαξη. Την περίοδο εκείνη άρχουσα σημασία κατείχε ο αρχιερέας της πόλης, [[Έρμιππος (αποσαφήνιση)|Έρμιππος]], που έκοψε αρκετά νομίσματα. Η πόλη κατέστη πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και έλαβε μάλιστα και την προσωνυμία «Μικραί Αθήναι». Ελλείψει κληρονόμων, ο [[Άτταλος Γ' της Περγάμου|Άτταλος Γ']] κληροδότησε μετά το θάνατό του ([[133 π.Χ.]]) την πόλη στους Ρωμαίους, οι οποίοι την συμπεριέλαβαν στην [[Επαρχία Ασίας|Επαρχία της Ασίας]] που δημιούργησαν, η οποία περιέλαβε την Ιωνία και το αρχαίο Βασίλειο της [[Πέργαμος|Περγάμου]].
 Η Φιλαδέλφεια αναφέρεται ως μία από τις επτά εκκλησίες της Ασίας στην [[Αποκάλυψη του Ιωάννη]]. Οι κάτοικοί της γνώρισαν τον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] από το κήρυγμα του [[Απόστολος Παύλος|Αποστόλου Παύλου]]. Η εκκλησία της απέκτησε μεγάλη σπουδαιότητα κατά τους πρωτοχριστιανικούς και [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινούς]] χρόνους. Ο τίτλος του επισκόπου Φιλαδελφείας παραμένει ακόμη ως τίτλος, τόσο για την [[Καθολική Εκκλησία]], όσο και για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο εκλέγει μέχρι σήμερα «Μητροπολίτη Φιλαδελφείας, υπέρτιμο και έξαρχο Λυδίας». Τελευταίος επίσκοπος Φιλαδελφείας με ποίμνιο ήταν ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών [[Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄|Χρυσόστομος Χατζησταύρου]].