Κίνημα της Οξφόρδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16: Γραμμή 16:




==Ιστορικό==

Στις αρχές του 19 αιώνα πάστορες και διανοούμενοι του πανεπιστημίου της Οξφόρδης βλέποντας την αδιαφορία και την απομάκρυνση των λαϊκών από τους κόλπους της Εκκλησίας την επέμβαση της πολιτείας στα εκκλησιαστικά θέματα αλλά και τον παρασυρμό των κληρικών από το κοσμικό πνεύμα θεώρησαν ότι η Εκκλησία είχε ανάγκη μιας εσωτερικής αναγέννησης.


==Αντιπρόσωποι του κινήματος==

Ιωάννης Κέμπλ ( ) Η ομιλία του περί «Εθνικής Αποστασίας» την 14/07/1833 στον πανεπιστημιακό ναό είναι η αφορμή για την διάσκεψη του Χάντλεϋ ( Hadleigh) δηλ. την ιστορική αρχή του κινήματος.

Εδουάρδος Πούσεϋ ( ) Καθηγητής και αρχηγός του κινήματος. Από τις σωστές του ενέργειες στην περίοδο της κρίσης σώθηκε το κίνημα και με τους συνεργάτες του το 1860 ίδρυσαν την Αγγλική Εκκλησιαστική Ένωση.

Ιωάννης Ερρίκος Νιούμαν ( ) ( Poseyisme)Δημοσίευσε το πόνημα « Πραγματείες περί των Καιρών» ( Tracts for the Times) από όπου οι οπαδοί του κινήματος πήραν το όνομά τους (Τρακταριανοί). Κατά την κρίση που ξέσπασε το 1843 ο Νιούμαν προσχώρησε στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

==Συμπέρασμα==

Η κίνηση επέφερε την εσωτερική αναγέννηση της Αγγλικανικής Εκκλησίας κατάφερε να αναβιώσει τις παλαιές εκκλησιαστικές αξίες με μεταρρυθμίσεις, συγκρατώντας τον θεολογικό φιλελευθερισμό της εποχής αλλά ταυτόχρονα αναζωογόνησε στους κόλπους τις Εκκλησίας την κοινωνική αλληλεγγύη.





Έκδοση από την 17:27, 26 Ιανουαρίου 2017


Το Κίνημα της Οξφόρδης είναι θρησκευτικό κίνημα του 19ου αιώνα, που έλαβε χώρα στο εσωτερικό της Αγγλικανικής Εκκλησίας από διανοούμενους και πάστορες του πανεπιστημίου της Οξφόρδης με σκοπό την ανανέωση αλλά και διαφύλαξη των δογμάτων της Επισκοπιανής εκκλησίας. Είναι γνωστό με τα ονόματα Πιουζεϊσμός ( Poseyisme) αλλά και Τρακταριανισμός (Tractarianism). [1].


Ιστορικό

Στις αρχές του 19 αιώνα πάστορες και διανοούμενοι του πανεπιστημίου της Οξφόρδης βλέποντας την αδιαφορία και την απομάκρυνση των λαϊκών από τους κόλπους της Εκκλησίας την επέμβαση της πολιτείας στα εκκλησιαστικά θέματα αλλά και τον παρασυρμό των κληρικών από το κοσμικό πνεύμα θεώρησαν ότι η Εκκλησία είχε ανάγκη μιας εσωτερικής αναγέννησης.


Αντιπρόσωποι του κινήματος

Ιωάννης Κέμπλ ( ) Η ομιλία του περί «Εθνικής Αποστασίας» την 14/07/1833 στον πανεπιστημιακό ναό είναι η αφορμή για την διάσκεψη του Χάντλεϋ ( Hadleigh) δηλ. την ιστορική αρχή του κινήματος.

Εδουάρδος Πούσεϋ ( ) Καθηγητής και αρχηγός του κινήματος. Από τις σωστές του ενέργειες στην περίοδο της κρίσης σώθηκε το κίνημα και με τους συνεργάτες του το 1860 ίδρυσαν την Αγγλική Εκκλησιαστική Ένωση.

Ιωάννης Ερρίκος Νιούμαν ( ) ( Poseyisme)Δημοσίευσε το πόνημα « Πραγματείες περί των Καιρών» ( Tracts for the Times) από όπου οι οπαδοί του κινήματος πήραν το όνομά τους (Τρακταριανοί). Κατά την κρίση που ξέσπασε το 1843 ο Νιούμαν προσχώρησε στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Συμπέρασμα

Η κίνηση επέφερε την εσωτερική αναγέννηση της Αγγλικανικής Εκκλησίας κατάφερε να αναβιώσει τις παλαιές εκκλησιαστικές αξίες με μεταρρυθμίσεις, συγκρατώντας τον θεολογικό φιλελευθερισμό της εποχής αλλά ταυτόχρονα αναζωογόνησε στους κόλπους τις Εκκλησίας την κοινωνική αλληλεγγύη.








Παραπομπές

  1. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα (1991). «Τόμος 47, σελίδα 73». Οξφόρδης κίνημα. Αθήνα: Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος.