Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

Ερρίκος ΣΤ'
Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Περίοδος	15 Απριλίου 1191 – 28 Σεπτεμβρίου 1197
Στέψη	15 Απριλίου 1191 Ρώμη
Προκάτοχος	Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα
Διάδοχος	Όθων Δ'
Βασιλιάς της Γερμανίας (Βασιλιάς των Ρωμαίων)
Περίοδος	15 Αυγούστου 1169 – 28 Σεπτεμβρίου 1197
Στέψη	15 Αυγούστου 1169 Άαχεν
Προκάτοχος	Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα
Διάδοχος	Φίλιππος της Σουαβίας και Όθων Δ'
Βασιλιάς της Ιταλίας
Περίοδος	21 Ιανουαρίου 1186 – 28 Σεπτεμβρίου 1197
Στέψη	21 Ιανουαρίου 1186 Μιλάνο
Προκάτοχος	Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα
Διάδοχος	Όθων Δ'
Βασιλιάς της Σικελίας με την Κωνσταντία
Περίοδος	25 Δεκεμβρίου 1194 – 28 Σεπτεμβρίου 1197
Στέψη	25 Δεκεμβρίου 1194 Παλέρμο
Προκάτοχος	Γουλιέλμος Γ΄ της Σικελίας
Διάδοχος	Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν
Γέννηση	Νοέμβριος 1165 Ναϊμέχεν
Θάνατος	28 Σεπτεμβρίου 1197 (32 ετών) Μεσσήνη (Ιταλία)
Τόπος ταφής	Καθεδρικός του Παλέρμο
Σύζυγος	Κωνσταντία Ωτβίλ της Σικελίας
Επίγονοι	Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν
Οίκος	Οίκος των Χοενστάουφεν
Πατέρας	Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα
Μητέρα	Βεατρίκη της Βουργουνδίας
Θρησκεία	Καθολική Εκκλησία
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Ο Ερρίκος ΣΤ΄ (Heinrich VI., Νοέμβριος 1165 - 28 Σεπτεμβρίου 1197) ήταν βασιλιάς της Γερμανίας (1190-1197), αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1191-1197) και βασιλιάς της Σικελίας (1194-1197).

Βιογραφία

Σε ηλικία τεσσάρων ετών στέφθηκε από τον πατέρα του βασιλιάς των Ρωμαίων γιος και διάδοχος του Γερμανού αυτοκράτορα Φρειδερίκου Βαρβαρόσσα και της Βεατρίκης της Βουργουνδίας.

Παντρεύτηκε στις 27 Ιανουαρίου 1186 την Κωνσταντία της Σικελίας, διάδοχο του πατέρα της, Γουλιέλμου Β΄ της Σικελίας, προσθέτοντας τη Σικελία στην αυτοκρατορία του μετά τον θάνατο του πεθερού του (1189). Τον Απρίλιο του 1191 στην Ρώμη, ο Ερρίκος και η Κωνσταντία στέφθηκαν αυτοκράτορες από τον Πάπα Κελεστίνο Γ΄, αλλά στην Νότια Ιταλία οι βαρόνοι κατάφεραν να εκλέξουν ως βασιλιά τους τον Τανκρέδο, έναν εγγονό του Ρογήρου Β΄. Ο Ερρίκος ετοιμάστηκε να εκστρατεύσει να κατακτήσει τη Νάπολη, αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει εσπευσμένα στη Γερμανία για να αντιμετωπίσει την ανταρσία του Ερρίκου του Λέοντος.

Ο Ερρίκος είχε μεγάλη τύχη, όταν ο δούκας Λεοπόλδος Ε΄ της Αυστρίας του παρέδωσε τον σπουδαίο αιχμάλωτο του, τον βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο. Τον απελευθέρωσε με το αστρονομικό για την εποχή του ποσό των 150.000 μάρκων, κάτι που του επέτρεψε να συγκεντρώσει στρατό για να κατακτήσει τη Νότια Ιταλία. Τον Φεβρουάριο 1194 ο Τανκρέδος πέθανε αφήνοντας πίσω του ένα ανήλικο παιδί, κάτι που έδωσε στον Ερρίκο τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει τα σχέδια του. Χωρίς μεγάλη αντίσταση κυρίευσε το Παλέρμο στις 20 Νοεμβρίου και στέφθηκε βασιλιάς της Σικελίας στις 25 Δεκεμβρίου. Ο μικρός Γουλιέλμος τυφλώθηκε και ευνουχίστηκε, ενώ οι περισσότεροι ευγενείς που πρόβαλαν αντίσταση κάηκαν ζωντανοί.

Ο Ερρίκος ήταν πλέον ο ισχυρότερος ηγεμόνας της εποχής του σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ενώ ετοιμαζόταν για Σταυροφορία, πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1197 από ελονοσία.

Ο γιος του Φρειδερίκος Β΄ τον διαδέχθηκε στον θρόνο της Σικελίας και στο αυτοκρατορικό στέμμα.