Ούγος της Προβηγκίας

Ούγος της Προβηγκίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Hugues d'Arles (Γαλλικά)
Γέννηση	880 (περίπου) Αρλ
Θάνατος	10  Απριλίου 947 Αρλ
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Γκουίλα της Προβηγκίας (912–924) Hilda (924–932) Μαροζία (932) Μπέρτα της Σουαβίας (937–947)
Σύντροφος	Rotruda of Pavia
Τέκνα	Λοθάριος Β΄ της Ιταλίας Ουμπέρτος του Σπολέτο Άλντα της Ιταλίας Βέρθα-Ευδοκία της Προβηγκίας
Γονείς	Θεοβάλδος της Αρλ και Μπέρτα, κόρη του Λοθαρίου Β΄
Αδέλφια	Ερμενγάρδη της Τοσκάνης Τευτμπέργκα της Αρλ Μπόζο της Τοσκάνης Λαμβέρτος της Τοσκάνης Γουίδων της Τοσκάνης
Οικογένεια	Οίκος των Μποζονιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βασιλιάς της Ιταλίας (926–947)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ούγος της Αρλ ή Ούγος της Προβηγκίας (προ του 887 – 948) ήταν βασιλιάς της Ιταλίας (924 – 948) από την δυναστεία των Μποσονιδών.

Κατά την διάρκεια της βασιλείας του, προσπάθησε να δημιουργήσει σχέσεις με το Βυζάντιο. Είχε πολλές επιτυχίες με τους εξωτερικούς εχθρούς του, αλλά οι πολιτικές του δημιούργησαν πολλούς εσωτερικούς εχθρούς, που αποδυνάμωσαν τις εξουσίες του ως τον θάνατο του. Ήταν γιος του Θεοβάλδου της Αρλ και της Μπέρθας, θυγατέρας του Λοθαρίου Β΄, βασιλιά της Λοθαριγγίας. Κληρονομώντας τις κομητείες της Αρλ και της Βιέννης, έγινε ένας από τους ισχυρότερους ευγενείς του βασιλείου της Προβηγκίας. Μετά την αιχμαλωσία και εξορία του αυτοκράτορα Λουδοβίκου Γ΄, που ήταν επίσης βασιλιάς της Προβηγκίας (905), έγινε αντιβασιλιάς και πήρε (911) τον τίτλο του δούκα της Προβηγκίας. Μετακίνησε την πρωτεύουσα του στην Αρλ και παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του Λουδοβίκου Γουίλλα, κόρη του Μπόσο της Προβηγκίας. Κατά τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο, επιτέθηκε με έναν Προβηγκιανό στρατό στην Λομβαρδία (923). Το 922 ευγενείς εξεγέρθηκαν κατά του αυτοκράτορα Βερεγκάριου, ορίζοντας τον Ροδόλφο Β΄ της Βουργουνδίας βασιλιά της Ιταλίας. Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε τερματίστηκε με την δολοφονία του Βερεγκάριου (924).

Βασιλιάς της Ιταλίας

Οι υποστηριχτές του Βερεγκάριου όρισαν βασιλιά της Ιταλίας τον Ούγο (925), ενώ ο Ροδόλφος διώχθηκε από την Ιταλία (926). Ο Ούγος διέσχισε τις Άλπεις προκειμένου να στεφθεί βασιλιάς, την ίδια ώρα που ο Λουδοβίκος της Προβηγκίας έδινε την κομητεία της Βιέννης στον Κάρολο – Κωνσταντίνο. Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου στις 5 Ιουνίου 928 κατάφερε να ενσωματώσει στο Βασίλειο της Ιταλίας τμήματα της Προβηγκίας. Εφάρμοσε σωστή κεντρική διοίκηση, αντιμετώπισε επιτυχώς τις επιδρομές των Μαγυάρων επιδρομέων.

Ο Ούγος παραχώρησε στον γιο του Ερβέρτου Β΄ των Βερμαντουά, Όντο, την Βιέννη στην θέση του Καρόλου – Κωνσταντίνου. Βρισκόταν ακόμα σε σύγκρουση με τον Ροδόλφο της Βουργουνδίας, ελπίζοντας να έχει την υποστήριξη του Γάλλου μονάρχη Ροδόλφου. Ο Ροδόλφος της Γαλλίας κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο της Βιέννης και της Λυών, ενώ ο Ούγος επέστρεψε πίσω στην Ιταλία και δέχθηκε το αυτοκρατορικό στέμμα. Κατάφερε μετά από πίεση να πείσει τους ευγενείς να αναγνωρίσουν σαν διάδοχο του τον γιο του, Λοθάριο, ο οποίος στέφθηκε μαζί του τον Απρίλιο του 931. Την ίδια χρονιά κατηγόρησε τον ετεροθαλή αδελφό του, Λαμβέρτο της Τοσκάνης, για προδοσία και τον εξόρισε, αλλά ο πραγματικός λόγος εξορίας ήταν ότι ο Λαμβέρτος του στάθηκε εμπόδιο στην πραγματοποίηση του δεύτερου γάμου του.

Το 936, ο Ούγος αντικατέστησε τον Μπόσο της Τοσκάνης με τον γιο του, Ουμβέρτο. Οι προσπάθειες του Ούγου να επεκτείνει τις δυνάμεις του με έναν δεύτερο γάμο απέτυχαν. Η νύφη Μαροζία ήταν χήρα δύο φορές του Αλβέριχου Α΄ του Σπολέτο και του Ούγου, ετεροθαλούς αδελφού του Γκυ της Τοσκάνης, κάτι αντίθετο με τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Γι' αυτό, αφαίρεσε την Τοσκάνη από τους απογόνους του δεύτερου γάμου της μητέρας του παραδίδοντας την στον πατρικό του συγγενή Μπόσο. Αυτό έκανε τον Αλβέριχο Β΄, γιο της Μαροζίας από τον πρώτο της γάμο, να κάνει πραξικόπημα κατά του Ούγου. Η Μαροζία φυλακίστηκε και πέθανε φυλακισμένη λίγο αργότερα.

Για να επεκτείνει την εξουσία του στο Μιλάνο, έστειλε μοναχό τον νόθο γιο του, Θεβάλδο, τοποθετώντας τον αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου στην θέση του Αρδέριχου. Συνέχισε την άμυνα του κράτους του εναντίον των Μαγυάρων και των Ανδαλουσιανών πειρατών και έκανε συνθήκη με τον Ροδόλφο (933), σύμφωνα με την οποία εγκατέλειψε τα δικαιώματα του στην Ιταλία παραμένοντας στην Προβηγκία. Διατήρησε φιλικές σχέσεις με το Βυζάντιο, ενώ το 942 έδωσε στον Αλβέριχο μια από τις κόρες του σαν σύζυγο. Ο Ούγος συνέχιζε την τακτική να παραχωρεί περιοχές και αξιώματα σε ανθρώπους του στενού περιβάλλοντος του, κάτι που έφερε την αντίδραση της αριστοκρατίας. Ο Βερεγγάριος Β΄ της Ιταλίας επαναστάτησε και εξορίστηκε (941). Το (945) επέστρεψε ο Βερεγκάριος από την εξορία του στην Γερμανία, νίκησε σε μάχη τον Ούγο και τον εκθρόνισε. Κατέφυγε στην Προβηγκία, αλλά εξακολουθούσε να διατηρεί τον βασιλικό τίτλο.

Κληρονόμοι

Με τέσσερις συζύγους και τέσσερις αυλικές άφησε οκτώ παιδιά. Μερικά από αυτά ήταν ο Ουμβέρτος, που πήρε την Τοσκάνη, η Μπέρθα που παντρεύτηκε τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ρωμανό Β΄, πήρε το όνομα Ευδοκία και κληρονόμησε τα εδάφη του πατέρα της στην Προβηγκία κ.ά. Με την Γερμανίδα Άλδα γιος και διάδοχος του ήταν ο Λοθάριος Β΄ της Ιταλίας.