Πρώτος Πόλεμος των Μπόερς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Legion μετακίνησε τη σελίδα Πόλεμοι των Μπόερς στην Πρώτος Πόλεμος των Μπόερς: Πόλεμοι των Μπόερς υπάρχει στο υπάρχον λήμμα των Μπόερς.
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 52: Γραμμή 52:
[[Κατηγορία:Ιστορία της Αφρικής|Πολεμοι Μποερς]]
[[Κατηγορία:Ιστορία της Αφρικής|Πολεμοι Μποερς]]
[[Κατηγορία:Ιστορία της Βρετανίας|Πολεμοι Μποερς]]
[[Κατηγορία:Ιστορία της Βρετανίας|Πολεμοι Μποερς]]
[[Κατηγορία:Ιστορία της Νότιας Αφρικής]]

Έκδοση από την 20:14, 24 Νοεμβρίου 2016

Πρώτος Πόλεμος των Μπόερς
Πόλεμοι των Μπόερς
Μπόερς στη μάχη
Χρονολογία20 Δεκεμβρίου 1880 - 23 Μαρτίου 1883
ΤόποςΝότιος Αφρική
ΈκβασηΝίκη των Μπόερς
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Δυνάμεις
3.000 στρατιώτες
1.200 στρατιώτες
Απώλειες
41 νεκροί
47 αιχμάλωτοι
408 νεκροί
315 αιχμάλωτοι

Οι Πόλεμοι των Μπόερς διεξήχθησαν στην Νότια Αφρική μεταξύ των Άγγλων και των Ολλανδών αποίκων της περιοχής, γνωστών ως Μπόερς.

Ιστορία

Οι ολλανδικές (ή Μπόερ) δημοκρατίες του ελεύθερου κράτους της Οράγγης και του Τράνσβααλ, καθώς και οι βρετανικές αποικίες Νατάλ και Ακρωτηρίου, που ανήκαν στη βασίλισσα Βικτωρία, αποτέλεσαν πεδίο μάχης για τους αποίκους, που αλληλοεξοντώνονταν σε απόσταση μεγαλύτερη των 10.000 χιλιομέτρων μακριά από την πατρίδα τους. Οι Μπόερς ήταν αγρότες[σημείωση 1] οι οποίοι στο πρώτο ήμισυ του 18ου αιώνα μετανάστευσαν στην Νότια Αφρική για να αναζητήσουν την τύχη τους. Είχαν αποικήσει ένα μεγάλο τμήμα αυτών των τεράστιων περιοχών, δημιουργώντας αγροκτήματα και εκτρέφοντας βοοειδή. Πάνω από όλα, όμως άρχισαν να εκμεταλλεύονται τα πλούσια κοιτάσματα χρυσού και διαμαντιών.

Η έχθρα ανάμεσα στις δυο κοινότητες χρονολογείται από την εποχή μιας πράξης του βρετανικού ιμπεριαλισμού. Το 1880, η Βρετανία είχε προσαρτήσει το Τράνσβααλ, αλλά στη συνέχεια υποχρεώθηκε να υπαναχωρήσει όταν έχασε τη μάχη του Μαζούμπα Χιλ (1881). Αμέσως μετά ανακαλύφθηκαν τεράστια κοιτάσματα χρυσού στο Τράνσβααλ, οπότε άρχισε ο πυρετός του χρυσού που έφερε στην περιοχή από το Ακρωτήριο και το Νατάλ. Χιλιάδες Βρετανοί ήλθαν να εγκατασταθούν στην περιοχή επιζητώντας, χωρίς αποτέλεσμα όμως, το δικαίωμα ψήφου και της φορολογικής εξομοίωσης. Αποτέλεσμα ήταν να ενταθεί η κατάσταση σε επικίνδυνο βαθμό.

Στην Πρετόρια, την πρωτεύουσα του Τράνσβααλ, ο πρόεδρος των Μπόερς Κρούγκερ ήταν αδιάλλακτος. Στο Κέιπ Τάουν, πρωτεύουσα της αποικίας της Αποικίας του Ακρωτηριού, ο κυβερνήτης Σερ Άλφρεντ Μίλνερ (1ος Υποκόμης Μίλνερ) ανταπάντησε με μια σειρά από προκλήσεις και επιθέσεις. Στην ουσία, οι Άγγλοι δεν μπορούσαν να ανεχθούν τον εθνικισμό των Αφρικάνερ (των συντηρητικών Ολλανδών αποίκων). Πάνω απ' όλα τα άλλα, σκοπός των Βρετανών ήταν να αποκτήσουν τον έλεγχο στα χρυσωρυχεία. Η παρατεταμένη αντιπαράθεση κορυφώθηκε με ένα τελεσίγραφο που επέδωσε ο πρόεδρος Κρούγκερ στον Σερ Άλφρεντ Μίλνερ στις 9 Οκτωβρίου 1899. Ο Μίλνερ απέρριψε το τελεσίγραφο και στις 12 Οκτωβρίου ξέσπασαν οι μάχες. Στη διάρκεια της πρώτης φάσης του πολέμου (μέχρι τον Ιανουάριο του 1900) οι Μπόερς, που είχαν κινητοποιήσει ένα στρατό 40.000 ανδρών, βρίσκονταν στην επίθεση. Αφού νίκησαν τους Άγγλους, περικύκλωσαν τις αποικιακές πόλεις Λέιντισμιθ, Κίμπερλι και Μέιφκινγκ.

Η τελευταία εβδομάδα του 19ου αιώνα ήταν αποθαρρυντική για τους Βρετανούς: οι εφημερίδες του Λονδίνου την αποκάλεσαν μαύρη εβδομάδα και ο Ευρωπαϊκός Τύπος έκανε πρώτο θέμα την ήττα των Βρετανών στην Νότια Αφρική. Η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος έπρεπε να αντιδράσει. Το απαιτούσε η Βασίλισσα Βικτωρία. Το Λονδίνο τοποθέτησε δύο σκληροτράχηλους αποικιοκράτες επικεφαλής της εκστρατευτικής δύναμης: τον Λόρδο Ρόμπερτς διοικητή και το Λόρδο Κίτσενερ αρχηγό του στρατεύματος. Εν τω μεταξύ, κατέφθασαν ενισχύσεις: 60.000 Βρετανοί στρατιώτες αποβιβάστηκαν στο Κέιπ Τάουν, στο Ελίζαμπεθ και το Ιστ Λόντον. Στις 28 Φεβρουαρίου ο στρατηγός Μπούλερ, επικεφαλής 26.000 ανδρών απελευθέρωσε το Λέιντισμιθ. Στις 31 Μαρτίου ήταν η σειρά του Κίμπερλι: το στρατιωτικό σώμα του Λόρδου Φρεντς προχώρησε προς την πόλη με 40.000 άνδρες, υποστηριζόμενο από το ιππικό μετά την συντριπτική επίθεση στο Μπλούμφοντέιν. Η ελεύθερη επαρχία του Οράγγη προσαρτήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία και τελικώς η Πρετόρια έπεσε στις 5 Ιουνίου, με το Τρανσβάαλ να βρίσκεται κοντά. Η νίκη όμως ήταν επιφανειακή, καθώς άρχισε ο ανταρτοπόλεμος με δύο χρόνια άγριων σφαγών, καταπίεσης και ερήμωσης σε βάρος των πολιτών. Μετά την ήττα του στρατού των Μπόερ στο πεδίο της μάχης, ο Πρόεδρος Κρούγκερ, γέρος και αποκαρδιωμένος, αναχώρησε για την Ευρώπη. Αποτέλεσμα ήταν να μοιραστεί εξίσου η εξουσία μεταξύ του Αντιπροέδρου Μπέργκερ και του Αντιστράτηγου Μπόθα.

Πηγές

  • Οι πόλεμοι του 20ου αιώνα, τμήμα Ο Πόλεμος Άγγλων-Μπόερς

Σημειώσεις

  1. Η λέξη αγρότης στα ολλανδικά είναι «boer» το οποίο προφέρεται «μπουρ» με πληθυντικό «boeren» που προφέρεται «μπούρεν». Οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν τον αγγλικό τρόπο για τη δημιουργία του πληθυντικού και έκαναν το boer στον πληθυντικό boers από όπου και πέρασε στην ελληνική βιβλιογραφία ως «μπόερς» ενώ θα έπρεπε να ήταν «μπουρς» ή σωστότερα «μπούρεν» από την ολλανδική λέξη στον πληθυντικό.