Κωστής Στεφανόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 82: Γραμμή 82:
*[[Λουξεμβούργο]]: ''Ιππότης του Τάγματος του Χρυσού Λέοντα του Οίκου του Νασσάου'' (2001)
*[[Λουξεμβούργο]]: ''Ιππότης του Τάγματος του Χρυσού Λέοντα του Οίκου του Νασσάου'' (2001)
*[[Νορβηγία]]: ''Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ'' (2004)
*[[Νορβηγία]]: ''Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ'' (2004)
*[[Εσθονία]]: ''Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού του Terra Mariana'' (1999)
*[[Εσθονία]]: ''Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Terra Mariana'' (1999)
*[[Λετονία]]: ''Τάγμα των Τριών Αστέρων'', 1η τάξη
*[[Λετονία]]: ''Τάγμα των Τριών Αστέρων'', 1η τάξη
*[[Ρουμανία]]: ''Φύλλο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας'' (1999)
*[[Ρουμανία]]: ''Φύλλο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας'' (1999)

Έκδοση από την 06:46, 19 Νοεμβρίου 2016

Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος
Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας
Περίοδος
10 Μαρτίου 1995 – 12 Μαρτίου 2005
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Κώστας Σημίτης
Κώστας Καραμανλής
ΠροκάτοχοςΚωνσταντίνος Γ. Καραμανλής
ΔιάδοχοςΚάρολος Παπούλιας
Υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης
Περίοδος
28 Νοεμβρίου 1977 – 21 Οκτωβρίου 1981
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Γ. Καραμανλής
Γεώργιος Ράλλης
ΠροκάτοχοςΓεώργιος Ράλλης
ΔιάδοχοςΜένιος Κουτσόγιωργας
Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών
Περίοδος
10 Σεπτεμβρίου 1976 – 28 Νοεμβρίου 1977
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Γ. Καραμανλής
ΠροκάτοχοςΚωνσταντίνος Χρυσανθόπουλος
ΔιάδοχοςΣπυρίδων Δοξιάδης
Υπουργός Εσωτερικών
Περίοδος
21 Νοεμβρίου 1974 – 10 Σεπτεμβρίου 1976
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Γ. Καραμανλής
ΠροκάτοχοςΠαναγιώτης Ζέπος
ΔιάδοχοςΙπποκράτης Ιορδάνογλου
Μέλος της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
1974 – 1989
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση15 Αυγούστου 1926 (1926-08-15) (97 ετών), Πάτρα, Ελλάδα
ΕθνότηταΈλληνική
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΕθνική Ριζοσπαστική Ένωση,
Νέα Δημοκρατία,
Δημοκρατική Ανανέωση
ΣύζυγοςΕυγενία Στουνοπούλου
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Α΄ Γυμνάσιο Πατρών
Λεόντειος Σχολή
ΕπάγγελμαΔικηγόρος
ΒραβεύσειςΜεγάλο Τάγμα του Βασιλιά Τόμισλαβ
Ιππότης του Τάγματος του Λευκού Αετού (1996)
Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Γερακιού
Τάγμα των Τριών Αστέρων
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Τάγμα της Δημοκρατίας
Τάγμα της Ελευθερίας
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας
Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Μαριούπολης[1]
Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε[2]
Τάγμα του Σωτήρος[3]
Τάγμα του Καρόλου Γ΄ (1998)[4]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Λευκού Διπλού Σταυρού (8  Μαΐου 2000)[5]
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (30  Σεπτεμβρίου 1996)[6]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κωνσταντίνος (Κωστής) Στεφανόπουλος (Πάτρα, 15 Αυγούστου 1926), είναι Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Διετέλεσε έκτος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κατά σειρά μετά τη μεταπολίτευση και την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1926 και είναι γιος[7] του Δημήτριου Στεφανόπουλου, δικηγόρου και πολιτικού, και της Βρισηίδας Φιλοπούλου, κόρης του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Φιλόπουλου. Από την πλευρά της μητέρας του κατάγεται από την παλαιά πατρινή οικογένεια Πράτσικα και είναι ανηψιός των Ανδρέα, Χρήστου και Κούλας Πράτσικα καθώς και του Διονυσίου Τσερώνη, δημάρχου Πατρέων. Στα νεανικά του χρόνια ήταν αθλητής της κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης, αρχικά στον ανεξάρτητο σύλλογο Κολυμβητικός Όμιλος Γλυφάδας και από το 1949 στον Αχιλλέα Πατρών.[8]

Φοίτησε στο Γυμνάσιο Πατρών, στη συνέχεια σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1954 μέχρι το 1975 άσκησε ενεργό δικηγορία ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών.[9]

Πολιτικός βίος

Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά στις εκλογές του 1958 με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του 1964. Μετα την πτώση της δικτατορίας εντάχθηκε στο νεοσύστατο τότε κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Εξελέγη μαζί της βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του 1974[10] και συμμετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως Υφυπουργός Εμπορίου.[11] Σε επακόλουθους κυβερνητικούς μετασχηματισμούς ανέλαβε Υπουργός Εσωτερικών από το Νοέμβριο του 1974 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1976 και Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (Σεπτέμβριος 1976 - Νοέμβριος 1977).[9][12]

Στις εκλογές του 1977 επανεξελέγη βουλευτής Αχαΐας[10] και ανέλαβε Υπουργός Προεδρίας της κυβέρνησης από το 1977 έως το 1981, αρχικά υπό τον Καραμανλή[13] και στη συνέχεια υπό τον Γεώργιο Ράλλη.[14] Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση του 1981 ο Στεφανόπουλος επανεξελέγη[10] βουλευτής Αχαΐας αλλά το κόμμα του έχασε τις εκλογές από το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ.[15] Η ήττα οδήγησε στην παραίτηση του Ράλλη από την αρχηγία του κόμματος. Στη Βουλή που σχηματίστηκε από τις εκλογές διετέλεσε Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής ομάδας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.[9] Ήταν υποψήφιος στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία της ΝΔ αλλά ηττήθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ.[16]

Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος

Ο Αβέρωφ παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 1984, ως συνέπεια της ήττας της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 1984[17], και στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν ο Στεφανόπουλος διεκδίκησε για άλλη μια φορά χωρίς επιτυχία την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ηττημένος αυτή τη φορά από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ύστερα από τις βουλευτικές εκλογές του 1985 και την επανεκλογή[10] του ως βουλευτής Αχαΐας αποχώρησε από το κόμμα μαζι με 9 άλλους βουλευτές[18] και στις 6 Σεπτεμβρίου 1985 ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ). Σχολιάζοντας την αποχώρηση ο Αβέρωφ είπε την παροιμιώδη φράση: «Το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος».[19] Ο Στεφανόπουλος εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του Ιουνίου 1989[10], ενώ παρέμεινε πρόεδρος του κόμματος αυτού μέχρι τον Ιούνιο του 1994, όταν η ΔΗΑΝΑ ανέστειλε τη δράση της, καθώς δεν κατόρθωσε να εκπροσωπηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.[9]

Ενόψει των προεδρικών εκλογών του 1995, ο Σταφανόπουλος προτάθηκε ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το κόμμα της Πολιτικής Άνοιξης. Με τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ εξελέγη στις 8 Μαρτίου 1995, κατά την τρίτη ψηφοφορία, με 181 ψήφους, ως ο πέμπτος Πρόεδρος Δημοκρατίας μετά τη μεταπολίτευση του 1974 και την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος.[20]

Ο Στεφανόπουλος διαδέχθηκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 10 Μαρτίου 1995. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας για δύο συνεχόμενες θητείες από το 1995 έως το 2005, οπότε και τον διαδέχθηκε ο Κάρολος Παπούλιας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του κατάφερε να προσδώσει νέα αίγλη στο θεσμό του Προέδρου και να συγκεντρώσει πολύ μεγάλη δημοτικότητα από τον ελληνικό λαό. Διατήρησε το σεβασμό πολλών πολιτών και μετά το τέλος της Προεδρίας του.[21] Ιδιαίτερα χαρακτηριστική ήταν η πατριωτική στάση του και οι επικριτικές δηλώσεις στις οποίες προέβη έναντι του τότε προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Ελλάδα το 1999.[22]

Έτυχε διαφόρων τιμητικών διακρίσεων και των ανωτάτων παρασήμων ξένων κρατών και είναι επίτιμος δημότης πολλών Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδας.

Η επανεμφάνισή του ωστόσο στο πολιτικό προσκήνιο το Δεκέμβριο του 2011, ύστερα από πολλά έτη αποχής, με δηλώσεις στήριξης του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, όταν υπεραμύνθηκε της ανάγκης εξάντλησης της τετραετίας και τη μη διενέργειας εκλογών,[23] προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

Τιμές και Βραβεία

  • Πολωνία: Τάγμα του Λευκού Αετού (1996)
  • Κροατία Μεγάλο παράσημο του βασιλιά Tomislav (1998)
  • Σλοβακία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού διπλού Σταυρού (2000)
  • Ιταλία: Ιππότης Μεγαλόσταυρου με το μεγάλο κορδόνι του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (2001)
  • Λουξεμβούργο: Ιππότης του Τάγματος του Χρυσού Λέοντα του Οίκου του Νασσάου (2001)
  • Νορβηγία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ (2004)
  • Εσθονία: Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Terra Mariana (1999)
  • Λετονία: Τάγμα των Τριών Αστέρων, 1η τάξη
  • Ρουμανία: Φύλλο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας (1999)
  • Αλβανία: Ελήφθη ένα αντίγραφο του κλειδιού της πόλης των Τιράνων, με την ευκαιρία της επίσκεψης του στην Αλβανία

Παραπομπές

  1. «Honorary Professors of MSU». (Αγγλικά) Πανεπιστήμιο Μαριούπολης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29  Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2019.
  2. Ordens Honoríficas Portuguesas. www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  3. Ανακτήθηκε στις 25  Μαρτίου 2021.
  4. BOE-A-1998-12051.
  5. (Σλοβακικά) archiv.prezident.sk/schuster/index24b1.html?372. Ανακτήθηκε στις 24  Οκτωβρίου 2021.
  6. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 499. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  7. Τριανταφύλλου, Κώστας (1995). Ιστορικόν Λέξικόν των Πατρών. Β΄. Πάτρα: τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη. σελ. [Χρειάζεται σελίδα]. 
  8. «Αφιέρωμα - Τμήμα Υδατοσφαίρισης Αχιλλέα Πατρών». Αθλητικά Νέα. 7 Μαΐου 1975. 
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 «Διατελέσαντες Πρόεδροι - Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος». www.presidency.gr. Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ανακτήθηκε στις 31-07-2016.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Στεφανόπουλος Δημητρίου Κωνσταντίνος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  11. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Ιούλιος 1974)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  12. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Νοέμβριος 1974)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  13. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1977)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  14. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ Ι. ΓΕΩΡΓΙΟΥ (1980)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  15. «Εκλογικά Αποτελέσματα - Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1981». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  16. «Η ιστορία της Νέας Δημοκρατίας». ΣανΣήμερα.gr. Ανακτήθηκε στις 31-07-2016.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  17. «Ευρωεκλογές: Οι αναμετρήσεις στην Ελλάδα». www.sansimera.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  18. Μαντέλας, Γιώργος (8 Νοεμβρίου 2009). «Υστερα από κάθε ήττα ζητείται αρχηγός». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/375633/article/epikairothta/politikh/ystera-apo-ka8e-htta-zhteitai-arxhgos. Ανακτήθηκε στις 31-07-2016. 
  19. Σαραντάκος, Νίκος. «Τα πρόβατα και το μαντρί». sarantakos.wordpress.com. Ανακτήθηκε στις 31-07-2016.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  20. «Εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας: Αποστολή εξετελέσθη». Ριζοσπάστης. 5 Μαρτίου 1995. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3690713&textCriteriaClause=%2B%CE%9A%CE%A9%CE%A3%CE%A4%CE%97%CE%A3+%2B%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3. 
  21. Μπίστικα, Ελένη (24 Οκτωβρίου 2012). «Παρουσία του συνετού πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας παρουσιάστηκε στην κατάμεστη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, το βιβλίο της Νίτσας Λουλέ «Κωστής Στεφανόπουλος, ο μοναχικός Πρόεδρος»». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/732398/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/paroysia-toy-synetoy-prwhn-proedroy-ths-dhmokratias-paroysiasthke-sthn-katamesth-ai8oysa-ths-palaias-voylhs-to-vivlio-ths-nitsas-loyle-kwsths-stefanopoylos-o-monaxikos-proedros. 
  22. «Κ. Στεφανόπουλος: Αιχμές κατά Κλίντον». Ριζοσπάστης. 26 Μαρτίου 1999. http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3766358&textCriteriaClause=%2B%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3+%2B%CE%9A%CE%9B%CE%99%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%9D. 
  23. «ANT1 ONLine / News / Κ. Στεφανόπουλος: Η χώρα δε χρειάζεται εκλογές». www.ant1online.com. 11-12-2011. Ανακτήθηκε στις 2016-07-31.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Προκάτοχος:
Κωνσταντίνος Καραμανλής
Πρόεδρος της Δημοκρατίας Διάδοχος:
Κάρολος Παπούλιας