Νίκλοτ

Νίκλοτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1100
Θάνατος	Αύγουστος 1160 Burg Werle
Αιτία θανάτου	πεσών σε μάχη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Τέκνα	Πρίμπισλαβ του Μεκλεμβούργου Βέρτισλαβ του Μεκλεμβούργου Πρίσλαβ
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Νίκλοτ ή Νύκλοτ (1090 – Αύγουστος 1160) ήταν παγανιστής αρχηγός ή πρίγκιπας των Σλάβων Οβοτριτών και πρόγονος του Οίκου του Μέκλενμπουργκ. Από το 1130 ή το 1131 και έως τον θάνατό του, ήταν αρχηγός της ομοσπονδίας των Οβοτριτών, η οποία αποτελείτο από τους Κισίνους και τους Κιρκιπάνους. Την ίδια εκείνη περίοδο, ήταν Κύριος των (Herr zu) Σβέριν, Κέτζιν και Μάλχοβ. Για σχεδόν 30 χρόνια, κατάφερε να αντισταθεί απέναντι στους Σάξωνες πρίγκιπες, και ειδικότερα τον Ερρίκο τον Λέοντα στην διάρκεια της Βενδικής Σταυροφορίας. Αντιτάχθηκε, επίσης, στον προσηλυτισμό των Παγάνων Πολάβιων Σλάβων στον Ρωμαιοκαθολικό Χριστιανισμό.

Ο τόπος γέννησης του Νίκλοτ είναι άγνωστος. Μετά τον θάνατο του πρίγκιπα των Οβοδριτών, Ερρίκου, ο οποίος ήταν Χριστιανός, ο Νίκλοτ απαρνήθηκε τον Χριστιανισμό, προτιμώντας τις παραδοσιακές παγανιστικές δοξασίες.

Ο Νίκλοτ ξεκίνησε επισήμως την αντίστασή του όταν ο Λοθάριος Γ΄, Άγιος Ρωμαίος Αυτοκράτορας, παραχώρησε το κρατίδιο των Οβοτριτών στον Δανό βασάλο του, Κνουντ Λάβαρντ. Μαζί με τον Πριβισλάβο, υιό του Ερρίκου του Αλτ-Λύμπεκ, ο Νίκλοτ αγωνίστηκε ενάντια στον Λοθάριο και τον Κνουντ. Μετά την δολοφονία του Κνουντ το 1131, ο Νίκλοτ και ο Πριβισλάβος μοιράστηκαν τα εδάφη των Οβοτριτών, με τον Νίκλοτ να λαμβάνει τις ανατολικές κτήσεις. Με στόχο την αποδυνάμωση του Πριβισλάβου, στην διάρκεια των αμέσως επόμενων ετών, ο Νίκλοτ συμμάχησε με Σάξωνες ευγενείς, και πιο συγκεκριμένα τον Κόμη Αδόλφος Β΄ του Χόλσταϊν, ο οποίος επέτρεπε σε Σλάβους πειρατές να πραγματοποιούν επιθέσεις εναντίον των Δανών.

Οι Σάξωνες σύμμαχοι του πρίγκιπα, ωστόσο, στράφηκαν εναντίον του, στην διάρκεια της Βενδικής Σταυροφορίας το 1147. Παρά το γεγονός ότι ο Νίκλοτ αντιστάθηκε στην διάρκεια της πολιορκίας του φρουρίου του στο Ντόμπιν, υποχρεώθηκε να καταβάλει φόρο υποτέλειας στους Χριστιανούς Σταυροφόρους. Ως αποτέλεσμα, βρισκόταν, πλέον, σε ειρήνη με τον Αδόλφο του Χόλσταϊν, τον Δούκα Ερρίκο τον Λέοντα της Σαξωνίας, καθώς και τον Ερρίκο του Ράτζεμπουργκ.

Το 1158, ο Βασιλέας Βαλντεμάρ ο Μέγας της Δανίας άρχισε να πληρώνει το Ερρίκο τον Λέοντα, προκειμένου ο τελευταίος να του παρέχει στρατιωτική υποστήριξη, κάτι που οδήγησε τον Νίκλοτ να προβεί σε αντίποινα για την σύναψη αυτής της συμμαχίας. Ως αποτέλεσμα, ο Δανός βασιλέας και ο Σάξωνας δούκας συμμάχησαν το 1160. Ενόσω οι Δανοί λεηλατούσαν τις ακτές, αποσπώντας την προσοχή των Ράνων, οι Σάξωνες σκότωσαν τον Νίκλοτ στο φρούριό του του Μπουργκ. Μετά τον θάνατό του, τα εδάφη των Οβοτριτών διαμοιράστηκαν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των Χριστιανών ηγεμόνων. Ο θάνατος του Νίκλοτ έθεσε ένα τέλος στην κυριαρχία των Σλάβων στην περιοχή του Μέκλενμπουργκ έως τον Ποταμό Πέενε. Ο υιός του, Πριβισλάβος, ανέκτησε τα δικαιώματα του Νίκλοτ ως Πρίγκιπα του Μέκλενμπουργκ το 1167 ως βασάλος των Σαξώνων.

Πηγές

• Christiansen, Eric (1997). The Northern Crusades. London: Penguin Books. σελ. 287. ISBN 0-14-026653-4. 
• Marek, Miroslav. «Mecklenburg». Genealogy.EU.