Σπυρίδων Λάμπρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σπυρίδων Λάμπρος
Σπυρίδων Λάμπρος
	Αρχείο:Spyridon Lampros.jpg Ο Σπυρίδων Λάμπρος
; Πρωθυπουργός της Ελλάδας
	Περίοδος; 27 Σεπτεμβρίου 1916 – 21 Απριλίου 1917
Προκάτοχος	Νικόλαος Καλογερόπουλος
Διάδοχος	Αλέξανδρος Ζαΐμης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	8ιουλ. / 20 Απριλίου 1851γρηγ., Κέρκυρα
Θάνατος	23 Ιουλίου 1919; Σκόπελος
Εθνότητα	Έλληνας
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 01:56, 13 Οκτωβρίου 2016

Ο Σπυρίδων Λάμπρος (1851 - 1919) ήταν Έλληνας πολιτικός και ιστορικός, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Βιογραφία

Ακαδημαϊκή σταδιοδρομία

Γεννήθηκε το 1851 στην Κέρκυρα και ήταν γιος του νομισματολόγου Παύλου Λάμπρου που είχε καταγωγή από την Ήπειρο. Το 1860 μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένεια του και σπούδασε φιλολογία στο Εθνικό Πανεπιστήμιο από όπου αποφοίτησε το 1871. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και της Λειψίας, όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ το 1873. Η διατριβή του είχε τίτλο «Τα κατά τους οικιστάς των παρ’ Έλλησιν αποικιών και τας αυτοίς απονεμημένας τιμάς και προνομίας». Από το 1875 και για δύο χρόνια πραγματοποίησε επιπλέον μελέτες και σπουδές στην Ευρώπη. Το 1877 επέστρεψε στην Ελλάδα και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της ελληνικής ιστορίας και γραφογνωσίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το 1890 έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της Παλαιογραφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών^[1], ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου (1904-1905 και 1912-1913)^[2] και τρεις φορές κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1893-1894, 1909-1910 και 1914-1915)^[3].

Πολιτική σταδιοδρομία

Το 1882 μαζί με τους Νικόλαο Πολίτη, Γεώργιο Δροσίνη και Τιμολέων Φιλήμων ίδρυσε την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος.^[4] Μαζί με άλλα μέλη της εταιρείας αυτής μυήθηκαν στην Εθνική Εταιρεία η οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Ήταν υποστηρικτής της βασιλικής οικογένειας και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας (Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Λάμπρου 1916) από τις 27 Σεπτεμβρίου 1916 έως τις 21 Απριλίου 1917 κατά τα Νοεμβριανά μετά από ανάθεση του Κωνσταντίνου του Α΄.^[1] Κατά τη διάρκεια αυτή ανέλαβε και το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσης.^[5] Με την επάνοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου εξορίστηκε στην Ύδρα και στη Σκόπελο, ενώ η περιουσία του δεσμεύτηκε.^[6]

Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων (1897-1906), του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου κ.α.^[4]

Απεβίωσε στην Αθήνα όπου είχε μεταφερθεί λόγω ασθενείας^[1] στις 23 Ιουλίου 1919. Κόρη του ήταν η Λίνα Τσαλδάρη.^[6]

Έργο

Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε το 1861, μαζί με τον αδερφό του Μιχαήλ, όταν και ίδρυσαν το χειρόγραφο περιοδικό «Παρνασσός» και στις 24 Ιουνίου 1865 τον ομώνυμο Φιλολογικό Σύλλογο.^[1]^[7] Το 1870 έλαβε τον πρώτο έπαινο στο Βουτσίνειο δραματικό διαγωνισμό για το έμμετρο δράμα του «Ο τελευταίος κόμης των Σαλώνων». Στη συνέχεια δημοσίευσε ποιήματα, δοκίμια κριτικού περιεχομένου, θεατρικά έργα έως το 1873, όταν και αφοσιώθηκε στην επιστημονική έρευνα. Η έρευνα του αυτή σχετίστηκε με τη βυζαντινή, μεσαιωνική και νεώτερη ελληνική γραμματεία, και θεωρήθκε συνεχιστής του έργου του Σπυρίδωνος Ζαμπέλιου και του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Στο έργο του συγκαταλέγονται 500 δημοσιευμένες και 280 εκδιδόμενες μελέτες, οι οποίες δημοσιεύθηκαν μετά το θάνατό του από τη σύζυγο και τις κόρες του. Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων» ενώ ως μέρος του παλαιογραφικού του έργου είναι η αποκατάσταση και δημοσίευση χειρογράφων της βυζαντινής γραμματείας.^[1]

Συγγραφικό έργο

Σπυρίδων Λάμπρος (1878). Αι Αθήναι περί τα τέλη του δωδέκατου αιώνος κατά πηγάς ανέκδοτους. Αθήνα: Τυπογραφείο της Φιλοκαλίας.
Φερδινάνδος Γρηγορόβιος, Σπυρίδων Π. Λάμπρος (1904). Ιστορία της πόλεως Αθηνών κατά τους Μέσους Αιώνας : (Τόμος Β΄), Από του Ιουστινιανού μέχρι της υπό των Τούρκων κατακτήσεως. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου.
Σπυρίδων Λάμπρος (1880). Μιχαήλ Ακομινάτου του Χωνιάτου - Τα Σωζόμενα (Τόμος Β΄). Αθήνα: Τυπογραφείο Παρνασσού.
Σπυρίδων Λάμπρος (1882). Κερκυραϊκά Ανέκδοτα. Αθήνα: Τυπογραφείο Παρνασσού.
Σπυρίδων Λάμπρος (1886). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Α΄). Καρόλου Μπεκ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1888). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Β΄). Καρόλου Μπεκ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1892). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Γ΄). Μπεκ και Μπαρτ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1892). Αποκαλύψεις περί του μαρτυρίου του Ρήγα. Αθήναι: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος (1896). Οι Ευεργέται και Καθηγηταί του Εθνικού Πανεπιστημίου. Αθήνα: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος, Ν. Γ. Πολίτης (1896). Die Olympischen Spiele 776 - 1896 (Τόμος Α΄) (PDF). Αθήνα, Λειψία, Λονδίνο: Καρλ Μπεκ, F. Volckmar, H. Grevel and co.
Σπυρίδων Λάμπρος (1898). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Δ΄). Καρόλου Μπεκ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1908). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος ΣΤ΄). Μπεκ και Μπαρτ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1898). Κατάλογος των εν τη κατά την Άνδρον Μονή της Αγίας Κωδίκων. Αθήνα: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος (1902). Αθηναίοι Βιβλιογράφοι και κτήτορες Κωδίκων κατά τους μέσους Αιώνας και επί Τουρκοκρατίας. Αθήνα: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος (1902). Έκθεσις Χρονική (στα Ελληνικά με έναν πρόλογο στα Λατινικά). AMS Press. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
Σπυρίδων Λάμπρος (1903). Ελληνίδες Βιβλιογράφοι και Κυρίαι Κωδίκων κατά τους μέσους αιώνας και επί Τουρκοκρατίας. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου.

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 «Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1935 - Σπυρίδων Λάμπρος». www.ekebi.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.
↑ «Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών». Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013 (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών): σ. 26. 2015. http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf. Ανακτήθηκε στις 12-10-2016.
↑ «ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Φιλοσοφικής Σχολής - Ιστορικά Στοιχεία». www.deanphil.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016.
↑ ^4,0 ^4,1 «Σπυρίδων Λάμπρος - Πρωτεργάτες Ελληνικού Αθλητισμού». www.fa3.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016.
↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (1916)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.
↑ ^6,0 ^6,1 «Σπυρίδων Λάμπρος». www.sansimera.gr. https://www.sansimera.gr/biographies/367. Ανακτήθηκε στις 2016-10-13.
↑ «Ιστορία του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού». lsparnas.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016.

Βιβλιογραφία

Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, τόμος Γ΄, Εκδόσεις Μέτρον ^{[Χρειάζεται σελίδα]}
Γαζή Φωτεινή, «Μια ρομαντική ιστορική επιστήμη. Η περίπτωση του Σπυρίδωνος Λάμπρου (1851-1919)», Πρακτικά Δ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Ιστορίας. Ιστοριογραφία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας (1833-2002), Αθήνα, 2004, τ. A΄, σσ. 193-213.
Μαρία Νυσταζοπούλου - Πελεκίδου, «Οι βυζαντινὲς ιστορικὲς σπουδὲς στην Ἑλλάδα. Απὸ τον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο στον Διονύσιο Ζακυθηνό », Μνήμη Δ. Α. Ζακυθηνού, Βυζαντινά Σύμμεικτα, τόμ. 9B΄ (1994), σσ.153-176

Wikisource logo

Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα:
Σπυρίδων Λάμπρος

[ekebi-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 «Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1935 - Σπυρίδων Λάμπρος». www.ekebi.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.

[2] «Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών». Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013 (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών): σ. 26. 2015. http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf. Ανακτήθηκε στις 12-10-2016.

[3] «ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Φιλοσοφικής Σχολής - Ιστορικά Στοιχεία». www.deanphil.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016.

[fa3-4] 4,0 ^4,1 «Σπυρίδων Λάμπρος - Πρωτεργάτες Ελληνικού Αθλητισμού». www.fa3.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016.

[5] «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (1916)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.

[sansimera-6] 6,0 ^6,1 «Σπυρίδων Λάμπρος». www.sansimera.gr. https://www.sansimera.gr/biographies/367. Ανακτήθηκε στις 2016-10-13.

[7] «Ιστορία του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού». lsparnas.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-{{χωρίς παραπομπές|12|10|2016}}
 {{Πληροφορίες πολιτικού
 |όνομα           = Σπυρίδων Λάμπρος
@@ Γραμμή 5: / Γραμμή 4: @@
 |μέγεθος_εικόνας =
 |λεζάντα         = Ο Σπυρίδων Λάμπρος
-|αξίωμα          = [[Αρχείο:Royal Coat of Arms of Greece (1863-1936).svg|22px]]<br />[[Κατάλογος Πρωθυπουργών της Ελλάδας|Πρωθυπουργός της Ελλάδας]]
+|αξίωμα          = [[Αρχείο:Royal Coat of Arms of Greece (1863-1936).svg|22px]]<br />[[Πρωθυπουργός της Ελλάδας]]
 |έναρξη          = 27 Σεπτεμβρίου 1916
 |λήξη            = 21 Απριλίου 1917
@@ Γραμμή 27: / Γραμμή 26: @@
 == Βιογραφία ==
 === Ακαδημαϊκή σταδιοδρομία ===
-Γεννήθηκε το 1851 στην [[Κέρκυρα]] και ήταν γιος του νομισματολόγου [[Παύλος Λάμπρος|Παύλου Λάμπρου]] που είχε καταγωγή από την [[Ήπειρος|Ήπειρο]]. Το 1860 μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένεια του και σπούδασε [[φιλολογία]] στο [[Εθνικό Πανεπιστήμιο]] από όπου αποφοίτησε το 1871. Στη συνέχεια πραγματοποίησε [[Μεταπτυχιακό|μεταπτυχιακές]] σπουδές στο [[Πανεπιστήμιο του Βερολίνου|Βερολίνο]] και τη [[Πανεπιστήμιο της Λειψίας|Λειψία]], όπου αναγορεύθηκε [[διδάκτωρ]] το 1873. Η διατριβή του είχε τίτλο ''«Τα κατά τους οικιστάς των παρ’ Έλλησιν αποικιών και τας αυτοίς απονεμημένας τιμάς και προνομίας»''. Από το 1875 και για δύο χρόνια πραγματοποίησε επιπλέον μελέτες και σπουδές στην [[Ευρώπη]]. Το 1877 επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της [[Ελληνική ιστορία|ελληνικής ιστορίας]] και [[γραφογνωσία]]ς στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το 1890 έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της [[Παλαιογραφία]]ς στο πανεπιστήμιο Αθηνών<ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=500|title=Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1935 - Σπυρίδων Λάμπρος|website=www.ekebi.gr|accessdate=2016-10-12}}</ref>, ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου (1904-1905, 1912-1913)<ref>{{Cite journal|url=http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf|title=Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών|date=2015|journal=Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013|publisher=Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|accessdate=12-10-2016|page=σ. 26}}</ref>. Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό ''«[[Νέος Ελληνομνήμων]]»'', που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία.
+Γεννήθηκε το 1851 στην [[Κέρκυρα]] και ήταν γιος του νομισματολόγου [[Παύλος Λάμπρος|Παύλου Λάμπρου]] που είχε καταγωγή από την [[Ήπειρος|Ήπειρο]]. Το 1860 μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένεια του και σπούδασε [[φιλολογία]] στο [[Εθνικό Πανεπιστήμιο]] από όπου αποφοίτησε το 1871. Στη συνέχεια πραγματοποίησε [[Μεταπτυχιακό|μεταπτυχιακές]] σπουδές στο [[Πανεπιστήμιο του Βερολίνου]] και της [[Πανεπιστήμιο της Λειψίας|Λειψίας]], όπου αναγορεύθηκε [[διδάκτωρ]] το 1873. Η διατριβή του είχε τίτλο ''«Τα κατά τους οικιστάς των παρ’ Έλλησιν αποικιών και τας αυτοίς απονεμημένας τιμάς και προνομίας»''. Από το 1875 και για δύο χρόνια πραγματοποίησε επιπλέον μελέτες και σπουδές στην [[Ευρώπη]]. Το 1877 επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της [[Ελληνική ιστορία|ελληνικής ιστορίας]] και [[γραφογνωσία]]ς στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το 1890 έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της [[Παλαιογραφία]]ς στο πανεπιστήμιο Αθηνών<ref name="ekebi">{{Cite web|url=http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=500|title=Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1935 - Σπυρίδων Λάμπρος|website=www.ekebi.gr|accessdate=2016-10-12}}</ref>, ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου (1904-1905 και 1912-1913)<ref>{{Cite journal|url=http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf|title=Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών|date=2015|journal=Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013|publisher=Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|accessdate=12-10-2016|page=σ. 26}}</ref> και τρεις φορές κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1893-1894, 1909-1910 και 1914-1915)<ref>{{Cite web|url=http://www.deanphil.uoa.gr/h-sxoli/kosmhteia/istorika-stoixeia.html|title=ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Φιλοσοφικής Σχολής - Ιστορικά Στοιχεία|website=www.deanphil.uoa.gr|accessdate=2016-10-13}}</ref>.
 === Πολιτική σταδιοδρομία ===
-Ήταν μεταξύ των ιδρυτών της [[Εθνική Εταιρεία|Εθνικής Εταιρείας]] και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τον [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897]]. Ήταν υποστηρικτής της βασιλικής οικογένειας και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας ([[Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Λάμπρου 1916]]) από τις 27 Σεπτεμβρίου 1916 έως τις 21 Απριλίου 1917 κατά τα [[Νοεμβριανά του 1916|Νοεμβριανά]] μετά από ανάθεση του [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου του Α΄]].<ref name=":0" /> Κατά τη διάρκεια αυτή ανέλαβε και το [[Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης|Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσης]].<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=892|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (1916)|website=www.ggk.gov.gr|accessdate=2016-10-12}}</ref> Με την επάνοδο του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] εξορίστηκε στην [[Ύδρα]] και στη [[Σκόπελος|Σκόπελο]], ενώ η περιουσία του δεσμεύτηκε.
+Το 1882 μαζί με τους [[Νικόλαος Πολίτης|Νικόλαο Πολίτη]], [[Γεώργιος Δροσίνης|Γεώργιο Δροσίνη]] και [[Τιμολέων Φιλήμων]] ίδρυσε την [[Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος]].<ref name="fa3">{{Cite web|url=http://www.fa3.gr/phys_educ_2/lampros.htm|title=Σπυρίδων Λάμπρος - Πρωτεργάτες Ελληνικού Αθλητισμού|website=www.fa3.gr|accessdate=2016-10-13}}</ref> Μαζί με άλλα μέλη της εταιρείας αυτής μυήθηκαν στην [[Εθνική Εταιρεία]] η οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τον [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897]]. Ήταν υποστηρικτής της βασιλικής οικογένειας και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας ([[Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Λάμπρου 1916]]) από τις 27 Σεπτεμβρίου 1916 έως τις 21 Απριλίου 1917 κατά τα [[Νοεμβριανά του 1916|Νοεμβριανά]] μετά από ανάθεση του [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου του Α΄]].<ref name="ekebi" /> Κατά τη διάρκεια αυτή ανέλαβε και το [[Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης|Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσης]].<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=892|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (1916)|website=www.ggk.gov.gr|accessdate=2016-10-12}}</ref> Με την επάνοδο του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] εξορίστηκε στην [[Ύδρα]] και στη [[Σκόπελος|Σκόπελο]], ενώ η περιουσία του δεσμεύτηκε.<ref name="sansimera">{{Cite news|url=https://www.sansimera.gr/biographies/367|title=Σπυρίδων Λάμπρος|work=www.sansimera.gr|access-date=2016-10-13}}</ref>
+Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του [[Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων|Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων]] (1897-1906), του [[Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος|Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου]] κ.α.<ref name="fa3" />
+Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] όπου είχε μεταφερθεί λόγω ασθενείας<ref name="ekebi" /> στις [[23 Ιουλίου]] 1919. Κόρη του ήταν η [[Λίνα Τσαλδάρη]].<ref name="sansimera" />
-Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του [[Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων|Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων]] (1897-1906) κ.ά.
+== Έργο ==
-Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] όπου είχε μεταφερθεί λόγω ασθενείας<ref name=":0" /> στις [[23 Ιουλίου]] 1919. Κόρη του ήταν η [[Λίνα Τσαλδάρη]].
+Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε το 1861, μαζί με τον αδερφό του Μιχαήλ, όταν και ίδρυσαν το χειρόγραφο περιοδικό ''«Παρνασσός»'' και στις 24 Ιουνίου 1865 τον [[Φιλολογικός σύλλογος Παρνασσός|ομώνυμο Φιλολογικό Σύλλογο]].<ref name="ekebi" /><ref>{{Cite web|url=http://lsparnas.gr/f-s-parnassos.1/o-sullogos.1/istoria/istoria-tou-filologikou-sullogou-parnassou|title=Ιστορία του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού|website=lsparnas.gr|accessdate=2016-10-13}}</ref> Το 1870 έλαβε τον πρώτο έπαινο στο Βουτσίνειο δραματικό διαγωνισμό για το έμμετρο δράμα του ''«Ο τελευταίος κόμης των Σαλώνων»''. Στη συνέχεια δημοσίευσε ποιήματα, δοκίμια κριτικού περιεχομένου, θεατρικά έργα έως το 1873, όταν και αφοσιώθηκε στην επιστημονική έρευνα. Η έρευνα του αυτή σχετίστηκε με τη βυζαντινή, μεσαιωνική και νεώτερη ελληνική γραμματεία, και θεωρήθκε συνεχιστής του έργου του [[Σπυρίδων Ζαμπέλιος|Σπυρίδωνος Ζαμπέλιου]] και του [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου]]. Στο έργο του συγκαταλέγονται 500 δημοσιευμένες και 280 εκδιδόμενες μελέτες, οι οποίες δημοσιεύθηκαν μετά το θάνατό του από τη σύζυγο και τις κόρες του. Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό ''«[[Νέος Ελληνομνήμων]]»'' ενώ ως μέρος του παλαιογραφικού του έργου είναι η αποκατάσταση και δημοσίευση χειρογράφων της βυζαντινής γραμματείας.<ref name="ekebi" />
+=== Συγγραφικό έργο ===
-== Εργογραφία ==
 {{refbegin|30em}}
 * {{Cite book
@@ Γραμμή 166: / Γραμμή 167: @@
 {{παραπομπές}}
+== Βιβλιογραφία ==
-== Πηγές ==
 * ''Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας'', τόμος Γ΄, Εκδόσεις Μέτρον {{Χρειάζεται σελίδα}}
 * Γαζή Φωτεινή, «Μια ρομαντική ιστορική επιστήμη. Η περίπτωση του Σπυρίδωνος Λάμπρου (1851-1919)», ''Πρακτικά  Δ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Ιστορίας. Ιστοριογραφία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας (1833-2002)'', Αθήνα, 2004, τ. A΄, σσ. 193-213.