Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1964: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19: Γραμμή 19:
|κόμμα1 =
|κόμμα1 =
|τελευταία_εκλογή1 =
|τελευταία_εκλογή1 =
|έδρες1 = <center>{{Infobox political party/seats|6|21|hex=#ff8080}}<center>
|έδρες1 = <center>{{Infobox political party/seats|171|300|hex=orange}}<center>
|έδρες_αλλαγή1 =
|έδρες_αλλαγή1 =
|λαϊκή_ψήφος1 =
|λαϊκή_ψήφος1 =
Γραμμή 48: Γραμμή 48:
|ποσοστό3 =
|ποσοστό3 =
|μεταβολή3 = {{increase}}
|μεταβολή3 = {{increase}}
|συμμαχία3 =

|εικόνα4 =
|ηγέτης4 =
|ηγέτης_από4 =
|κόμμα4 =
|τελευταία_εκλογή4 =
|έδρες4 = <center>{{Infobox political party/seats|2|21|hex=red}}<center>
|έδρες_αλλαγή4 =
|λαϊκή_ψήφος4 =
|ποσοστό4 =
|μεταβολή4 =
|συμμαχία4 =

|εικόνα5 =
|ηγέτης5 =
|ηγέτης_από5 =
|κόμμα5 =
|τελευταία_εκλογή5 =
|έδρες5 = <center>{{Infobox political party/seats|2|21|hex=#a0522d}}<center>
|έδρες_αλλαγή5 =
|λαϊκή_ψήφος5 =
|ποσοστό5 =
|μεταβολή5 =
|συμμαχία5 =

|εικόνα6 =
|ηγέτης6 =
|ηγέτης_από6 =
|κόμμα6 =
|τελευταία_εκλογή6 =
|έδρες6 = <center>{{Infobox political party/seats|2|21|hex=#d30b0b}}<center>
|έδρες_αλλαγή6 = -
|λαϊκή_ψήφος6 =
|ποσοστό6 =
|μεταβολή6 = {{decrease}}
|συμμαχία6 =

|εικόνα7 =
|ηγέτης7 =
|ηγέτης_από7 =
|κόμμα7 =
|τελευταία_εκλογή7 =
|έδρες7 = <center>{{Infobox political party/seats|1|21|hex=cyan}}<center>
|έδρες_αλλαγή7 =
|λαϊκή_ψήφος7 =
|ποσοστό7 =
|μεταβολή7 =
|συμμαχία7 =


| χάρτης_εικόνα =
| χάρτης_εικόνα =

Έκδοση από την 12:05, 29 Ιουνίου 2016

Ελληνικές

  1. default =
Έδρες
171 / 300
5 / 21
3 / 21

Οι εκλογές που διεξήχθησαν στην Ελλάδα στις 16 Φεβρουαρίου 1964 ήταν οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές πριν τη Δικτατορία. Αρμόδια για τη διεξαγωγή τους ήταν η υπηρεσιακή κυβέρνηση Παρασκευόπουλου η οποία είχε αναλάβει από τις 30 Δεκεμβρίου 1963. Στις εκλογές του 1963, η Ένωση Κέντρου δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει αυτοδυναμία και έτσι έγιναν αυτές οι εκλογές. Κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα απεβίωσε και ο συναρχηγός της Ένωσης Κέντρου, Σοφοκλής Βενιζέλος υιός του Ελευθερίου Βενιζέλου. Η Ένωσις Κέντρου πέτυχε σαρωτική νίκη, λαμβάνοντας ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά που έχει λάβει ποτέ πολιτικός σχηματισμός.

Στις 18 Φεβρουαρίου 1964 ορκίστηκε η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου στο Τατόι λόγω της ασθένειας του Βασιλιά Παύλου Α΄.

Η προεκλογική εκστρατεία

Η 1η Ιανουαρίου 1964 βρήκε την Ελλάδα με νέα κυβέρνηση. Έξι ώρες πριν εκπνεύσει το 1963 ο Ιωάννης Παρασκευόπουλος, υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας, ορκίστηκε ενώπιον του βασιλιά Παύλου πρόεδρος υπηρεσιακής κυβέρνησης και υποσχέθηκε στους Έλληνες: "Θα ενεργήσω εκλογάς τόσον εντίμους και τόσον αδιαβλήτους, ώστε η Ελλάς από απόψεως απροσκόπτου λειτουργίας των ελευθέρων θεσμών να μη υπολειφθή κατά τίποτε εν συγκρίσει προς τα λοιπάς χώρας του ελευθέρου κόσμου".

Στις 8 Ιανουαρίου θυροκολλήθηκε το διάταγμα για τη διάλυση της Βουλής η οποία είχε προκύψει από τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963. Οι νέες εκλογές ορίστηκαν για τις 16 Φεβρουαρίου και η σύγκληση της νέας Βουλής για τις 19 Μαρτίου.

Δύο ήταν οι κύριοι αντίπαλοι της αναμέτρησης: ο Γεώργιος Παπανδρέου και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ο πρώτος, αρχηγός της Ένωσης Κέντρου, ήταν ο νικητής των προηγουμένων εκλογών, ο οποίος, αναλαμβάνοντας την πρωθυπουργία χωρίς κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, αρνήθηκε να στηριχθεί στις ψήφους της Ε.Δ.Α. αλλά και της Ε.Ρ.Ε. και είχε ζητήσει τη διεξαγωγή των εκλογών. Ο δεύτερο ηγείτο του κόμματός του από το Δεκέμβριο του 1963. Ήταν και οι δύο τέκνα της Αχαΐας και είχαν διατελέσει πρωθυπουργοί. Ο τρίτος πόλος από πλευράς πολιτικής δύναμης ήταν η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά με επικεφαλής τον Ιωάννη Πασαλίδη και "υπαρχηγό" τον Ηλία Ηλιού. Η Ε.Δ.Α. εκπροσωπούσε ουσιαστικά και τις δυνάμεις του Κ.Κ.Ε. στο εκλογικό σώμα, καθώς το κόμμα αυτό βρισκόταν εκτός νόμου από το 1947. Τέταρτος, αν και πολύ μικρός, πόλος ήταν το Κόμμα Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη, το οποίο σ' αυτές τις εκλογές συγκρότησε συνασπισμό με την Ε.Ρ.Ε. με βάση τη συμφωνία Κανελλόπουλου και Μαρκεζίνη της 11ης Ιανουαρίου, η οποία προέβλεπε ισότιμη εκλογική συνεργασία των δύο κομμάτων και προγραμματική αυτοτέλεια.

Στην πορεία προς τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου άρχισε να διαμορφώνεται ο πυρήνας ενός άλλου πόλου, ο οποίος θα κυριαρχούσε 17 χρόνια αργότερα. Πρόκειται για τον Ανδρέα Παπανδρέου, πρωτότοκο γιο του αρχηγού της Ένωσης Κέντρου, ο οποίος αποφάσισε να εγκαταλείψει την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του και να κατέλθει στον πολιτικό στίβο της Ελλάδας.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου το Κυπριακό συνέχισε να βρίσκεται σε οξύτατη, κυριολεκτικά δραματική κρίση, με άμεση απειλή τουρκικής απόβασης. Εκείνο που ωστόσο κυριαρχούσε ήταν το θέμα της δραχμής, η οποία κατά την Ε.Ρ.Ε. κινδύνευε αν νικούσε ο Παπανδρέου, και δευτερευόντως η απόφαση της Ε.Δ.Α. να συγκροτήσει συνδυασμούς μόνο σε 31 περιφέρειες, προσφέροντας έτσι ως "δώρο" προς την Ένωση Κέντρου τις εκλογικές της δυνάμεις σε άλλες 24 περιφέρειες της χώρας. Και τα δύο αυτά θέματα "εγγράφησαν επισήμως" στο πολιτικό γίγνεσθαι στις 10 Ιανουαρίου, δηλαδή δύο ημέρες μετά την προκήρυξη των εκλογών, καθώς την ημέρα εκείνη η Ε.Δ.Α. ανακοίνωσε ότι δεν θα εμφανίσει υποψηφίους σε 24 περιφέρειες και την ίδια ημέρα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφών Ζολώτας διαπίστωσε ότι είναι καλύτερη παρά ποτέ άλλοτε η οικονομική κατάσταση της χώρας. Στον Ζολώτα απάντησε εκ μέρους της Ε.Ρ.Ε. ο Παναγής Παπαληγούρας, ο οποίος είχε αναλάβει την εκστρατεία για τη δραχμή.

Η προεκλογική εκστρατεία είχε ανοίξει στις 8 Ιανουαρίου με προκήρυξη του Κανελλόπουλου προς το λαό, με την οποία υπογράμμιζε ότι οι εκλογές θα κρίνουν αν τη χώρα θα τη διαλύσει η δημαγωγία ή αν η εθνική ζωή θα στερεωθεί επί του αισθήματος ευθύνης. Στόχος του Κανελλόπουλου ήταν να μειώσει το "πολιτικό κεφάλαιο" που πρόλαβε να συσσωρεύσει στους δύο μήνες της πρωθυπουργίας του ο Γεώργιος Παπανδρέου με παροχές σε διάφορες επαγγελματικές ομάδες. Την επομένη ο Παπανδρέου υπεραμύνθηκε των παροχών και κάλεσε τον Κανελλόπουλο να δηλώσει ποιες από όσες αυξήσεις δόθηκαν δεν θα έπρεπε να δοθούν.

Στις 15 Ιανουαρίου η κυβέρνηση Παρασκευοπούλου, έπειτα από σημείωμα αιτημάτων του Κανελλόπουλου, αντικατέστησε ως προσκείμενους στην Ένωση Κέντρου τον διοικητή της Αγροτικής Τράπεζας Χρήστο Βασματζίδη και του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας Επ. Στασινόπουλο. Από την πλευρά του ο Παπανδρέου ζήτησε αφοπλισμό των Ταγμάτων Εθνοφυλακής Αμύνης, τον οποίο άρχισε να εφαρμόζει σταδιακά η υπηρεσιακή κυβέρνηση.

Ο προεκλογικός αγώνας διεξήχθη μέσα σε άσχημες καιρικές συνθήκες και άρχισε κάπως να θερμαίνεται στις 19 Ιανουαρίου, όταν ο Κανελλόπουλος μιλώντας στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης κάλεσε τον λαό να προστατεύσει τη δραχμή καταδικάζοντας τους "δραχμοκτόνους". Στην ίδια γραμμή, αλλά ηπιότερος, ο Σπύρος Μαρκεζίνης, μιλώντας στις 24 Ιανουαρίου προς οικονομικούς παράγοντες των Αθηνών, τόνισε ότι, αν χαθούν οι εκλογές για την εθνική παράταξη (όπως αποκαλούσε το συνασπισμό Ε.Ρ.Ε.-Προοδευτικών), κανείς δεν θα μπορέσει να ελέγξει την εξέλιξη της οικονομικής κατάστασης.

Η επιχειρηματολογία της Ε.Ρ.Ε. ενισχύθηκε καθώς στις 23 Ιανουαρίου δημοσιεύθηκε η απόφαση της 6ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του εκτός νόμου Κ.Κ.Ε., με την οποία υποστήριξε τη θέση που πήρε η Ε.Δ.Α. για έναν τακτικό εκλογικό χειρισμό που απέβλεπε στην αφαίρεση δυνάμεων και εδρών από την Ε.Ρ.Ε. και παραπέρα ζητούσε από τους οπαδούς του Κέντρου να ψηφίσουν την Ε.Δ.Α. στις μονοεδρικές περιφέρειες Λευκάδας και Σάμου για να μην κερδηθούν από την Ε.Ρ.Ε.

Τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου, ο Γεώργιος Παπανδρέου, μιλώντας προς ογκώδη συγκέντρωση οπαδών του στη Θεσσαλονίκη, αποδύθηκε σε διμέτωπο αγώνα κατά της Ε.Ρ.Ε. και της Ε.Δ.Α., κατηγορώντας τη δεύτερη ότι η απόφασή της να μη συγκροτήσει συνδυασμούς σε 24 περιφέρειες είναι "πράξη δολιοφθοράς", η οποία αποσκοπεί στο να δώσει όπλα στον κύριο αντίπαλό του, την Ε.Ρ.Ε.

Έπειτα από εικοσιτετράωρη ανάπαυλα, λόγω της κηδείας του Σοφοκλή Βενιζέλου, ο Κανελλόπουλος ανέβασε τους τόνους, υπολογίζοντας στα αντικομμουνιστικά σύνδρομα της μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος. Μιλώντας στις 11 Φεβρουαρίου στη Λάρισα και με αφορμή κάποια επεισόδια στην Κρήτη, τόνισε: "Μετά τόσον αίμα του ελληνικού λαού κατά τον συμμοριτοπόλεμον, αι εαμικαί ορδαί αναδιωργανώθησαν, περιφέρονται και τρομοκρατούν την ύπαιθρον υπό την αιγίδα του κόμματος του κ. Παπανδρέου".

Στη ρητορική αυτή απάντησε ο Γεώργιος Παπανδρέου κατά την καθοριστικά μεγάλη τελική συγκέντρωση του κόμματός του στην πλατεία Κλαυθμώνος: "Εις τα 1944, με την βοήθειαν του Θεού, κατελύσαμεν την τυραννίαν της αριστεράς. Τώρα, με την βοήθειαν του λαού, κατελύσαμε την τυραννίαν της δεξιάς".

Τις τελευταίες ημέρες προ των εκλογών κυκλοφόρησαν φήμες για στρατιωτικό πραξικόπημα. Ωστόσο κάθε τέτοια κίνηση είχε αποθαρρυνθεί από τους Αμερικανούς, οι οποίοι στις εμπιστευτικές συνομιλίες τους με διάφορους παράγοντες δήλωναν αντίθετοι σε παρόμοιο εγχείρημα, φοβούμενοι ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιδεινώσει τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας και να οδηγήσει σε σύγκρουση.

Την εκδήλωση πραξικοπήματος θεώρησε απίθανη και η βασίλισσα Φρειδερίκη σε συζήτησή της με τους Αμερικανούς, λέγοντας ότι ο στρατός δεν θα κινούνταν χωρίς σύμφωνη γνώμη του βασιλιά και συμπληρώνοντας ότι θα ανησυχούσε μόνο αν ο Παπανδρέου συμπεριλάμβανε τους κομμουνιστές στην κυβέρνηση.

Αποτελέσματα

  • Εκλογικό Σύστημα : Ασθενώς Ενισχυμένη Αναλογική
  • Εκλογικός νόμος : Ν.4173/1961 και Ν.4322/63 (ΦΕΚ 104/11-9-1963)
  • Εκλογικές περιφέρειες : 55
  • Σύνολο υποψηφίων : 909
  • Νόμιμος πληθυσμός : 8.404.080

Στις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964 η Ένωση Κέντρου θριάμβευσε. Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία για τον Γεώργιο Παπανδρέου, αφού δικαίωσε την πολιτική που ακολούθησε από το 1961 με την κήρυξη του "ανένδοτου αγώνα". Η Ένωση Κέντρου πήρε 2.424.477 ψήφους, ποσοστό 52,72% και 171 έδρες. Η Ε.Ρ.Ε., που είχε συμπράξει με τους "Προοδευτικούς" του Σπ. Μαρκεζίνη, πήρε 1.621.546 ψήφους, ποσοστό 35,26% και 107 έδρες και η Ε.Δ.Α. έλαβε 542.865 ψήφους, ποσοστό 11,80% και 22 έδρες.

Κόμματα Αρχηγοί Ψήφοι Έδρες
Αριθμός +− % Αριθμός +−
1 Ένωσις Κέντρου Γεώργιος Παπανδρέου 2,424,477 52,72 +10,68 171 +33
2 Συνασπισμός Ε.Ρ.Ε. -Κόμματος Προοδευτικών Παναγιώτης Κανελλόπουλος-

Σπύρος Μαρκεζίνης

1,621,546 35,26 -7,87* 107
3 Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά Ιωάννης Πασαλίδης 542,865 11,80 -2,54 22 -6
4 Άλλοι - 9,951 0,22 0
Έγκυρες ψήφοι 4,598,839 100,00   300  
Άκυρα λευκά 27,577
Σύνολο 4,626,396
*Από εκλογές 1963 συγκεντρωτικά

Ορκωμοσία βουλευτών με απόφαση Εκλογοδικείου

Στις 19 Φεβρουαρίου του 1964 ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, με αντιπρόεδρο τον Στέφανο Στεφανόπουλο. Ο Γεώργιος Παπανδρέου εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στο λαό για τη μεγάλη νίκη και πρόσθεσε: "Τώρα έρχεται η σειρά μας να ανταποκριθούμε εις τας ιδικάς του προσδοκίας. Έχομεν πλήρη συνείδησιν αυτής της ιστορικής ευθύνης".

Στις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964, πολιτεύτηκε για πρώτη φορά και ο Ανδρέας Παπανδρέου και εκλέχθηκε πρώτος στο συνδυασμό της Ένωσης Κέντρου στην Αχαΐα.

Από τη δεύτερη και την τρίτη κατανομή έγινε μεταβολή στις έδρες σε Λευκάδα, Α΄ Θεσσαλονίκης, Καστοριά και Πιερία, με αποτέλεσμα να κερδίσει ο Άγγελος Καλκάνης (Ένωση Κέντρου) στη Λευκάδα και να χάσει την έδρα του ο Ξενοφών Γρηγόρης της ΕΔΑ, ενώ στην Πιερία η ΕΡΕ να κερδίσει μια έδρα, την οποία κατέλαβε ο Αθανάσιος Βασιλειάδης, αντί του Κωνσταντίνου Δημόπουλου της Ένωσης Κέντρου.[1] Τελικά, με απόφαση του Εκλογοδικείου, τον Ιούλιο του 1964, οι 4 συνολικά πολιτευτές ορκίστηκαν βουλευτές: στη Λευκάδα ο Ξενοφών Γρηγόρης της ΕΔΑ κατέλαβε τη θέση του Καλκάνη (Ένωση Κέντρου), ο Αλέξανδρος Καραθόδωρος με το Κόμμα των Προοδευτικών ορκίστηκε στην Α΄ Θεσσαλονίκης καταλαμβάνοντας την έδρα του Ι. Κοντούλη (ΕΡΕ), ο Παναγιώτης Γυιόκας (ΕΡΕ) στην Καστοριά κατέλαβε την έδρα του Ευριπίδη Πισιώτη (ΕΡΕ) και ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος ορκίστηκε βουλευτής στην Πιερία καταλαμβάνοντας την έδρα του Αθανασίου Βασιλειάδη[2]. Η νέα δύναμη των κομμάτων στη νέα Βουλή, μετά την απόφαση του Εκλογοδικείου, είχε ως εξής:

  • Ένωση Κέντρου 171
  • ΕΡΕ 99
  • ΕΔΑ 19 (συν τρεις συνεργαζόμενοι)
  • Κόμμα Προοδευτικών 8

Εκλεγέντες βουλευτές

Εκλογική περιφέρεια Ονοματεπώνυμο Κοινοβουλευτική ομάδα
Α΄ Αθηνών Μαύρος Γεώργιος[3] Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Υψηλάντης Θωμάς[4] Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Τσιριμώκος Ηλίας[5] Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Αλευράς Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Κουτσοχέρας Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Τούμπας Ιωάννης[5] Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Μελάς Γεώργιος[5] Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Κατσώτας Παυσανίας Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Ρουσόπουλος Αθανάσιος[5] Ένωση Κέντρου
Α΄ Αθηνών Ράλλης Γεώργιος ΕΡΕ
Α΄ Αθηνών Αναγνωστόπουλος Νικόλαος ΕΡΕ
Α΄ Αθηνών Πιπινέλης Παναγιώτης ΕΡΕ
Α΄ Αθηνών Μανιαδάκης Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Α΄ Αθηνών Κασιμάτης Γρηγόριος ΕΡΕ
Α΄ Αθηνών Βρανόπουλος Δημήτριος ΕΡΕ
Α΄ Αθηνών Μαρκεζίνης Σπυρίδων Κόμμα Προοδευτικών (συνεργαζόμενος με ΕΡΕ)
Α΄ Αθηνών Ηλιού Ηλίας ΕΔΑ
Α΄ Αθηνών Κιτσίκης Νικόλαος ΕΔΑ
Α΄ Αθηνών Μερκούρης Σταμάτιος ΕΔΑ
Β΄ Αθηνών[6] Μαύρος Φίλιππος Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών[6] Βασιλάτος Γεράσιμος Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών[6] Παπαγεωργίου Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών[6] Κολοκυθάς Τάσος Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών[6] Τζιζής Αντώνιος Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών[6] Τούντας Χρήστος Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών[6] Ακρίτας Λουκής[7]. Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών[6] Τσιριμώκος Ιωάννης[5] Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών Αποστολάκος Χρήστος[5][6] Ένωση Κέντρου
Β΄ Αθηνών Βαρβιτσιώτης Ιωάννης ΕΡΕ
Β΄ Αθηνών Τσαλδάρης Αθανάσιος ΕΡΕ
Β΄ Αθηνών Τσάτσος Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Β΄ Αθηνών Ράλλης Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Β΄ Αθηνών Κύρκος Λεωνίδας ΕΔΑ
Β΄ Αθηνών Ηλιόπουλος Σταύρος ΕΔΑ
Β΄ Αθηνών Στρατής Δημήτριος ΕΔΑ
Β΄ Αθηνών Παρασκευόπουλος Πότης ΕΔΑ
Α΄ Πειραιώς[8] Σακαλής Ηρακλής Ένωση Κέντρου
Α΄ Πειραιώς[8] Μπίρης Σταύρος Ένωση Κέντρου
Α΄ Πειραιώς[8] Παπασπύρου Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Α΄ Πειραιώς[8] Σαββόπουλος Ευάγγελος[5] Ένωση Κέντρου
Α΄ Πειραιώς[8] Παπαπολίτης Σάββας Ένωση Κέντρου
Α΄ Πειραιώς Αλιμπράντης Δημήτριος ΕΡΕ
Α΄ Πειραιώς Σκορδίλης Εμμανουήλ ΕΡΕ
Α΄ Πειραιώς Ανδριανόπουλος Γεώργιος ΕΡΕ
Α΄ Πειραιώς Μπριλλάκης Αντώνιος ΕΔΑ
Β΄ Πειραιώς Διαμαντίδης Δημήτριος Ένωση Κέντρου
Β΄ Πειραιώς Χονδροματίδης Χρήστος Ένωση Κέντρου
Β΄ Πειραιώς Μελάς Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Β΄ Πειραιώς Μπουγάς Χρήστος ΕΡΕ
Β΄ Πειραιώς Θεοδωράκης Μίκης (Μιχαήλ) ΕΔΑ
Β΄ Πειραιώς Παπαδημητρίου Ιωάννης ΕΔΑ
Υπόλοιπου Αττικής Παπαηλίας Νικόλαος Ένωση Κέντρου
Υπόλοιπου Αττικής Τομαράς Ευάγγελος Ένωση Κέντρου
Υπόλοιπου Αττικής Διαμαντόπουλος Ιάκωβος[5] Ένωση Κέντρου
Υπόλοιπου Αττικής Φράγκος Αναστάσιος ΕΡΕ
Υπόλοιπου Αττικής Παπαχρήστου Αθανάσιος ΕΡΕ
Α΄ Θεσσαλονίκης Παπανδρέου Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Α΄ Θεσσαλονίκης Μπακατσέλος Γεώργιος[5] Ένωση Κέντρου
Α΄ Θεσσαλονίκης Μαναβής Θεοχάρης Ένωση Κέντρου
Α΄ Θεσσαλονίκης Μυλωνάς Διονύσιος Ένωση Κέντρου
Α΄ Θεσσαλονίκης Σπηλιωτόπουλος Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Α΄ Θεσσαλονίκης Χατζηαποστόλου Λεόντιος[9] Ένωση Κέντρου
Α΄ Θεσσαλονίκης Καραθόδωρος Αλέξανδρος[10] Κόμμα Προοδευτικών (συνεργαζόμενος με ΕΡΕ)
Α΄ Θεσσαλονίκης Ιορδάνογλου Ιπποκράτης ΕΡΕ
Α΄ Θεσσαλονίκης Θεοδοσιάδης Αλέξανδρος ΕΡΕ
Α΄ Θεσσαλονίκης Πασαλίδης Ιωάννης ΕΔΑ
Α΄ Θεσσαλονίκης Πανάγος Γιώργος ΕΔΑ
Β΄ Θεσσαλονίκης Τσαπάρας Στέφανος Ένωση Κέντρου
Β΄ Θεσσαλονίκης Καραγκιόζης Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Β΄ Θεσσαλονίκης Λασκαρίδης Λάσκαρης Ένωση Κέντρου
Β΄ Θεσσαλονίκης Βογιατζής Αλέξανδρος ΕΡΕ
Β΄ Θεσσαλονίκης Ερμείδης Χάρης ΕΡΕ
Β΄ Θεσσαλονίκης Κανδυλιάρης Χρυσόστομος ΕΡΕ
Β΄ Θεσσαλονίκης Τσιάρας Αναστάσιος ΕΔΑ
Αιτωλοακαρνανίας[11] Χούτας Στυλιανός Ένωση Κέντρου
Αιτωλοακαρνανίας[11] Παπαδημητρίου Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Αιτωλοακαρνανίας[11] Σερπάνος Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Αιτωλοακαρνανίας[11] Πετρόπουλος Κωνσταντίνος Ένωση Κέντρου
Αιτωλοακαρνανίας[11] Αθανασιάδης-Νόβας Γεώργιος[5] Ένωση Κέντρου
Αιτωλοακαρνανίας[11] Κατσώτας Σπυρίδων Ένωση Κέντρου
Αιτωλοακαρνανίας Σταμάτης Γεώργιος ΕΡΕ
Αιτωλοακαρνανίας Τρικούπης Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Αιτωλοακαρνανίας Σταυρόπουλος Παναγιώτης ΕΡΕ
Αργολίδας Παπαϊωάννου Δημήτριος Ένωση Κέντρου
Αργολίδας Παπαδημητρίου Δημήτριος[5] Ένωση Κέντρου
Αργολίδας Παπαρτεμίου Ιωάννης ΕΡΕ
Αρκαδίας Αρχος Δημήτριος Ένωση Κέντρου
Αρκαδίας Κατριβάνος Ηλίας Ένωση Κέντρου
Αρκαδίας Μπακόπουλος Νικόλαος Ένωση Κέντρου
Αρκαδίας Παπαηλιού Ηλίας ΕΡΕ
Αρκαδίας Αποσκίτης Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Αρκαδίας Τριανταφυλλάκος Τρύφων ΕΡΕ
Άρτας Γαρουφαλιάς Πέτρος[5] Ένωση Κέντρου
Άρτας Παπαδημητρίου Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Άρτας Καρατζένης Δημήτριος ΕΡΕ
Αχαΐας Παπανδρέου Ανδρέας Ένωση Κέντρου
Αχαΐας Ζαΐμης Φωκίων[5] Ένωση Κέντρου
Αχαΐας Γιαννόπουλος Αθανάσιος[5] Ένωση Κέντρου
Αχαΐας Δρούλιας Αναστάσιος[5] Ένωση Κέντρου
Αχαΐας Βγενόπουλος Αναστάσιος[12] Ένωση Κέντρου
Αχαΐας Παπαγιαβής Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Αχαΐας Στεφανόπουλος Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Αχαΐας Κανελλόπουλος Παναγιώτης ΕΡΕ
Αχαΐας Γεροκωστόπουλος Αχιλλέας ΕΡΕ
Βοιωτίας Κίνιας Δημοσθένης Ένωση Κέντρου
Βοιωτίας Παπασπύρου Δημήτριος[5] Ένωση Κέντρου
Βοιωτίας Τζώρτζης Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Βοιωτίας Βουρδουμπάς Δημήτριος ΕΡΕ
Δράμας Καστρινός Αντώνιος[13] Ένωση Κέντρου
Δράμας Παπαδόπουλος Αναστάσιος Ένωση Κέντρου
Δράμας Λιακόπουλος Αχιλλέας[5] Ένωση Κέντρου
Δράμας Γρίβας Δημήτριος ΕΡΕ
Δράμας Δαμιανός Κλεάνθης ΕΡΕ
Δωδεκανήσου Κουντούρης Νικόλαος Ένωση Κέντρου
Δωδεκανήσου Ζίγδης Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Δωδεκανήσου Λαμπριανός Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Δωδεκανήσου Μανούσης Σταμάτιος[5] Ένωση Κέντρου
Δωδεκανήσου Κωτιάδης Στυλιανός ΕΡΕ
Έβρου[14] Ζαπάρτας Εμμανουήλ Ένωση Κέντρου
Έβρου[14] Νικολαΐδης Λουκάς Ένωση Κέντρου
Έβρου[14] Βλασακούδης Απόστολος Ένωση Κέντρου
Έβρου Κωνσταντινίδης Αθανάσιος ΕΡΕ
Έβρου Κλης Παναγιώτης ΕΡΕ
Έβρου Στειρόπουλος Νικόλαος Κόμμα Προοδευτικών (συνεργαζόμενος με ΕΡΕ)
Εύβοιας Στεφανίδης Μιχαήλ Ένωση Κέντρου
Εύβοιας Βλαχοθανάσης Αγγελής Ένωση Κέντρου
Εύβοιας Παπαστρατής Στρατής Ένωση Κέντρου
Εύβοιας Μπουρνιάς Απόστολος Ένωση Κέντρου
Εύβοιας Αρβανιτάκης Ευάγγελος Ένωση Κέντρου
Εύβοιας Βογιατζής Γεώργιος ΕΡΕ
Εύβοιας Καλλίας Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Εύβοιας Κακαράς Αντώνιος ΕΡΕ
Ευρυτανίας Παπασπύρου Κωνσταντίνος Ένωση Κέντρου
Ευρυτανίας Καραπιπέρης Χρυσόστομος ΕΡΕ
Ζακύνθου Κεφαλληνός Τάλμποτ Ένωση Κέντρου
Ζακύνθου Μυριδάκης Μιχαήλ ΕΡΕ
Ηλείας Κανελλόπουλος Αθανάσιος Ένωση Κέντρου
Ηλείας Αυγερινός Αυγερινός (Νάκης) Ένωση Κέντρου
Ηλείας Στεφανόπουλος Στέφανος[5] Ένωση Κέντρου
Ηλείας Στεφανόπουλος Γεώργιος[5] Ένωση Κέντρου
Ηλείας Γιαννόπουλος Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Ηλείας Πετραλιάς Αντώνιος Ένωση Κέντρου
Ηλείας Πολυζωγόπουλος Σταύρος ΕΡΕ
Ηλείας Πιπιλής Χρήστος ΕΡΕ
Ημαθίας Παπαδάκης-Στάικος Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Ημαθίας Παπαδόπουλος Φιλοκτήμων Ένωση Κέντρου
Ημαθίας Γιαμάς Ιωάννης[5] Ένωση Κέντρου
Ημαθίας Χατζηδημητρίου Δημήτριος ΕΡΕ
Ηρακλείου[15] Ξυλούρης Μενέλαος Ένωση Κέντρου
Ηρακλείου[15] Κωνιωτάκης Κωνσταντίνος Ένωση Κέντρου
Ηρακλείου[15] Πλεύρης Τηλέμαχος Ένωση Κέντρου
Ηρακλείου[15] Ματζαπετάκης Εμμανουήλ Ένωση Κέντρου
Ηρακλείου[15] Λουλακάκης Εμμανουήλ[5][16] Ένωση Κέντρου
Ηρακλείου[15] Ηγουμενάκης Γεώργιος[5] Ένωση Κέντρου
Ηρακλείου[15] Μαρής Κωνσταντίνος[5] Ένωση Κέντρου
Ηρακλείου Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης ΕΡΕ
Θεσπρωτίας Πιτούλης Φώτιος[5] Ένωση Κέντρου
Θεσπρωτίας Αθανασίου Νικόλαος ΕΡΕ
Ιωαννίνων Μυλωνάς Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Ιωαννίνων Βαδαλούκας Σπυρίδων Ένωση Κέντρου
Ιωαννίνων Λώρας Ανέστης[5] Ένωση Κέντρου
Ιωαννίνων Αβέρωφ Ευάγγελος ΕΡΕ
Ιωαννίνων Ιωάννου Δημήτριος ΕΡΕ
Ιωαννίνων Δερδεμέζης Ανδρέας ΕΡΕ
Ιωαννίνων Σκοπούλης Νικόλαος ΕΔΑ
Καβάλας Λυμπέρης Λεόντιος Ένωση Κέντρου
Καβάλας Μανωλόπουλος Θεόδωρος[5][17] Ένωση Κέντρου
Καβάλας Νικολαΐδης Σταύρος Ένωση Κέντρου
Καβάλας Βενέτης Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Καβάλας Δούκας Πασχάλης ΕΔΑ
Καρδίτσας Αντωνίου Απόστολος Ένωση Κέντρου
Καρδίτσας Αναγνωστόπουλος Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Καρδίτσας Παπαϊωάννου Άγγελος Ένωση Κέντρου
Καρδίτσας Αλλαμανής Στυλιανός[5] Ένωση Κέντρου
Καρδίτσας Ταλιαδούρος Αθανάσιος ΕΡΕ
Καρδίτσας Θανόπουλος Δημήτριος ΕΡΕ
Καστοριάς Παπαλαζάρου Ζήσης Ένωση Κέντρου
Καστοριάς Γυιόκας Παναγιώτης[18] ΕΡΕ
Κέρκυρας Κοντομάρης Σπυρίδων Ένωση Κέντρου
Κέρκυρας Δεσύλλας Θεόδωρος Ένωση Κέντρου
Κέρκυρας Θεοτόκης Σπυρίδων ΕΡΕ
Κέρκυρας Λύχνος Γεράσιμος ΕΡΕ
Κεφαλληνίας Δενδρινός Ευάγγελος[5] Ένωση Κέντρου
Κεφαλληνίας Μεταξάς Γεράσιμος[19] ΕΡΕ
Κιλκίς Παπαδόπουλος Δημοσθένης Ένωση Κέντρου
Κιλκίς Αβραμίδης Χρήστος[5] Ένωση Κέντρου
Κιλκίς Περτσινίδης Σωφρόνιος ΕΡΕ
Κιλκίς Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Κοζάνης Παπακωνσταντίνου Μιχάλης Ένωση Κέντρου[20]
Κοζάνης Ταλιαδούρης Κωνσταντίνος Ένωση Κέντρου[20]
Κοζάνης Λαζαρίδης Γεώργιος Ένωση Κέντρου[20]
Κοζάνης Καστανίδης Γεώργιος Ένωση Κέντρου[20]
Κοζάνης Μανέντης Διονύσιος ΕΡΕ
Κοζάνης Αθανασιάδης Παύλος ΕΡΕ
Κοζάνης Τσακιρίδης Παύλος ΕΡΕ
Κορινθίας Σπανορρήγας Αλέξανδρος Ένωση Κέντρου
Κορινθίας Δημητρίου Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Κορινθίας Ρέντης Θεοχάρης[5] Ένωση Κέντρου
Κορινθίας Παπακυριάκου Αννίβας Ένωση Κέντρου
Κορινθίας Παπακωνσταντίνου Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Κορινθίας Παπαληγούρας Παναγιώτης ΕΡΕ
Κυκλάδων Αλαβάνος Νικόλαος Ένωση Κέντρου
Κυκλάδων Μπαρότσης Αντώνιος Ένωση Κέντρου
Κυκλάδων Ανερούσης Ευάγγελος ΕΡΕ
Κυκλάδων Πρωτοπαπαδάκης Αριστείδης ΕΡΕ
Κυκλάδων Νομικός Μάρκος ΕΡΕ
Λακωνίας Λαγάκος Λεωνίδας Ένωση Κέντρου
Λακωνίας Σπηλιάκος Αγησίλαος[5] Ένωση Κέντρου
Λακωνίας Δαβάκης Δημήτριος ΕΡΕ
Λακωνίας Βαρβιτσιώτης Νικήτας ΕΡΕ
Λακωνίας Γραφάκος Γεώργιος Κόμμα Προοδευτικών (συνεργαζόμενος με ΕΡΕ)
Λάρισας[21] Γραμματίδης Χρήστος Ένωση Κέντρου
Λάρισας Περραιβός Κωνσταντίνος Ένωση Κέντρου[21]
Λάρισας Καρδάρας Δημήτριος Ένωση Κέντρου[21]
Λάρισας Γεωργίου Δημήτριος[5] Ένωση Κέντρου[21]
Λάρισας Βανταλής Ευάγγελος Ένωση Κέντρου[21]
Λάρισας Κιτσίδης Χρήστος ΕΡΕ
Λάρισας Ροδόπουλος Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Λάρισας Σακελλάρης Ευάγγελος ΕΔΑ
Λασιθίου Κοθρής Εμμανουήλ[5] Ένωση Κέντρου
Λασιθίου Σεργάκης Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Λασιθίου Χλουβεράκης Μιχαήλ Ένωση Κέντρου
Λέσβου Μαλλιάκας Νικόλαος Ένωση Κέντρου
Λέσβου Βουνάτσος Φωκίων Ένωση Κέντρου
Λέσβου Γαληνός Μιχαήλ (Μίμης)[5] Ένωση Κέντρου
Λέσβου Βιτούλιας Γεώργιος ΕΡΕ
Λέσβου Γανίτης Νικόλαος ΕΔΑ
Λέσβου Παππάς Θεόφραστος (ή Παπαχίου) ΕΔΑ
Λευκάδας Γρηγόρης Ξενοφών[22] ΕΔΑ
Μαγνησίας Γκλαβάνης Ιωάννης (ή Τζον) Ένωση Κέντρου
Μαγνησίας Λούλης Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Μαγνησίας Παναγιωτόπουλος Φώτιος[23] Ένωση Κέντρου
Μαγνησίας Φροντιστής Αθανάσιος ΕΡΕ
Μαγνησίας Σταμούλης Ελαφρός ΕΡΕ
Μαγνησίας Γυφτοδήμου Μαρία ΕΔΑ
Μεσσηνίας Κοκκέβης Ανδρέας Ένωση Κέντρου
Μεσσηνίας Χαραλαμπόπουλος Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Μεσσηνίας Μπόμπολας Νικόλαος Ένωση Κέντρου
Μεσσηνίας Κωστόπουλος Σταύρος[5] Ένωση Κέντρου
Μεσσηνίας Μπούτος Ιωάννης ΕΡΕ
Μεσσηνίας Καλατζάκος Αριστείδης ΕΡΕ
Μεσσηνίας Ψαρρέας Ιωάννης ΕΡΕ
Μεσσηνίας Περρωτής Αριστομένης ΕΡΕ
Μεσσηνίας Λαντζούνης Δημήτριος ΕΡΕ
Ξάνθης Μπαλτατζής Αλέξανδρος Ένωση Κεντρου
Ξάνθης Πιαλόγλου Λεωνίδας[5] Ένωση Κέντρου
Ξάνθης Μιχαηλίδης Τριαντάφυλλος ΕΡΕ
Πέλλας Πέτσος Ευάγγελος[24]. Ένωση Κέντρου
Πέλλας Ανδρεάδης Θωμάς Ένωση Κέντρου
Πέλλας Σιγανίδης Κωνσταντίνος Ένωση Κέντρου
Πέλλας Προκοπίδης Ιωάννης ΕΡΕ
Πέλλας Γκίλλας Αρίσταρχος ΕΡΕ
Πιερίας Χασαπίδης Στέργιος Ένωση Κέντρου
Πιερίας Καμπερίδης Θεόφιλος Ένωση Κέντρου
Πιερίας Δημόπουλος Κωνσταντίνος[5][25] Ένωση Κέντρου
Πιερίας Παπαγεωργίου Κωνσταντίνος ΕΡΕ
Πρέβεζας Κρόκος Δημήτριος Ένωση Κέντρου
Πρέβεζας Τσαντούλας Χριστόφορος ΕΡΕ
Ρεθύμνου Στεφανάκης Κωνσταντίνος[5] Ένωση Κέντρου
Ρεθύμνου Τσουδερός Ιωάννης[5] Ένωση Κέντρου
Ρεθύμνου Βαρδινογιάννης Παύλος Ένωση Κέντρου
Ροδόπης Αντωνιάδης Δημήτριος Ένωση Κέντρου
Ροδόπης Γουδελής Σταύρος Ένωση Κέντρου
Ροδόπης Γιουσούφ Ογλού Χασάν ΕΡΕ
Ροδόπης Χασάν Ογλού Γιουσούφ ΕΡΕ
Σάμου Γρηγορίου Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Σάμου Σπύρου Ιωάννης ΕΡΕ
Σερρών Ανθόπουλος Ευστάθιος Ένωση Κέντρου
Σερρών Αγγελούσης Άγγελος Ένωση Κέντρου
Σερρών Μαυρίδης Αθανάσιος[5] Ένωση Κέντρου
Σερρών Ιντζές Βασίλειος Ένωση Κέντρου
Σερρών Καραμανλής Αχιλλέας ΕΡΕ
Σερρών Χριστόγλου Ιωάννης ΕΡΕ
Σερρών Λαυρεντίδης Ισαάκ ΕΡΕ
Σερρών Μητακίδης Αθανάσιος ΕΡΕ
Σερρών Εφραιμίδης Βασίλειος ΕΔΑ
Τρικάλων Αντωνίου Αριστοτέλης Ένωση Κέντρου
Τρικάλων Έξαρχος Νικόλαος Ένωση Κέντρου
Τρικάλων Παγκούτσος Απόστολος[5] Ένωση Κέντρου
Τρικάλων Γιαννούσης Κλεόβουλος ΕΡΕ
Τρικάλων Χατζηγάκης Δημήτριος[26] ΕΡΕ
Τρικάλων Παπανικολάου Τάκης ΕΔΑ
Φθιώτιδας Σακελλαρίου Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Φθιώτιδας Τσιριμώκος Κωνσταντίνος Ένωση Κέντρου
Φθιώτιδας Κωστής Δημήτριος[5] Ένωση Κέντρου
Φθιώτιδας Παπαλουκάς Αχιλλέας[27] ΕΡΕ
Φθιώτιδας Καλαντζής Ευάγγελος ΕΡΕ
Φθιώτιδας Ευταξίας Λάμπρος ΕΡΕ
Φλώρινας Θεοχαρίδης Δημοσθένης Ένωση Κέντρου
Φλώρινας Ανδρεάδης Γεώργιος ΕΡΕ
Φλώρινας Μακρής Δημήτριος[28] ΕΡΕ
Φωκίδας Κοΐνης Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Φωκίδας Γκελεστάθης Αθανάσιος ΕΡΕ
Χαλκιδικής Κυριαφίνης Ιωάννης Ένωση Κέντρου
Χαλκιδικής Βασματζίδης Χρήστος[5] Ένωση Κέντρου
Χαλκιδικής Φιλιππίδης Αθανάσιος ΕΡΕ
Χανίων Μητσοτάκης Κωνσταντίνος[5] Ένωση Κέντρου
Χανίων Πολυχρονίδης Πολυχρόνης Ένωση Κέντρου
Χανίων Μιχελογιάννης Γεώργιος Ένωση Κέντρου
Χανίων Μπακλατζής Εμμανουήλ Ένωση Κέντρου
Χανίων Ιωάννης Βαλιράκης[29] Ένωση Κέντρου
Χίου Ζορμπάς Νικόλαος Ένωση Κέντρου
Χίου Μαυριδόγλου Ισίδωρος[5] Ένωση Κέντρου
Χίου Μπουρνιάς Λεωνίδας ΕΡΕ

Πηγές

  • Το Βήμα της Κυριακής, 27/10/1974, "Οι βουλευταί και οι συνδυασμοί: Μεταμορφώσεις μιας δεκαετίας", σελ. 7.

Σημειώσεις και παραπομπές

  1. "Μεταβολή εις τας έδρας των κομμάτων εκ της τρίτης κατανομής", Μακεδονία, 15/3/1964, σελ.1
  2. "Ωρκίσθησαν οι υπό του Εκλογοδικείου ανακηρυχθέντες τέσσαρες βουλευταί", Μακεδονία, 11/7/1964, σελ. 7
  3. Ο Μαύρος παραιτήθηκε τον Ιούνιο του 1964 και τον αντικατέστησε στην έδρα ο Αλέξανδρος Βερνίκος.
  4. Πέθανε εν ενεργεία το Δεκέμβριο του 1966 και τον αντικατέστησε στην έδρα η Ηρώ Λάμπρου
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 5,17 5,18 5,19 5,20 5,21 5,22 5,23 5,24 5,25 5,26 5,27 5,28 5,29 5,30 5,31 5,32 5,33 5,34 5,35 5,36 5,37 5,38 5,39 5,40 5,41 5,42 5,43 5,44 5,45 Αποστάτησε το 1965.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Η Ένωση Κέντρου εξέλεξε στη Β΄ Αθηνών 16 βουλευτές από την α΄ κατανομή και 1 ακόμα από την β΄ κατανομή (σύνολο 17).
  7. Πέθανε το Φεβρουάριο του 1965 και αντικαταστάθηκε στην έδρα του από τον Χαράλαμπο Ψαρρό, εκ των αποστατών του 1965.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Στην Α΄ Πειραιώς η Ένωση Κέντρου εξέλεξε 4 βουλευτές από την α΄ κατανομή και 1 ακόμα από την γ΄ κατανομή.
  9. Εξελέγη από τη 2η κατανομή.
  10. Εξελέγη με απόφαση (αρ. 19/1964) του Εκλογοδικείου στη θέση του Ιωάννη Κοντούλη, του οποίου η εκλογή ακυρώθηκε.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 Στην Αιτωλοακαρνανία η Ένωση Κέντρου εξέλεξε 5 βουλευτές από την α΄ κατανομή και 1 ακόμα από την γ΄ κατανομή.
  12. Τον Αύγουστο του 1964 διορίστηκε διοικητής της ΑΤΕ και την έδρα του στη Βουλή κατέλαβε ο Τάκης Κατσικόπουλος
  13. Απεβίωσε εν ενεργεία και την έδρα του κατέλαβε ο Θεοφύλακτος Παπαπαναγιώτου.
  14. 14,0 14,1 14,2 Στον Έβρο η Ένωση Κέντρου εξέλεξε 3 βουλευτές από την α΄ κατανομή και 1 ακόμα από την β΄ κατανομή.
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 15,6 Η Ένωση Κέντρου εξέλεξε στο Ηράκλειο 7 βουλευτές από την α΄ κατανομή και 1 ακόμα από την γ΄ κατανομή (σύνολο 8).
  16. Πέθανε εν ενεργεία το 1966 και τον αντικατέστησε στην έδρα του ο Ιωάννης Αθητάκης, που ήταν και βουλευτής με την ΕΔΑ.
  17. Με απόφαση του Εκλογοδικείου (αρ. 35/1964), ανακηρύχθηκε βουλευτής από την δεύτερη κατανομή και κατέλαβε την έδρα του Θεόδωρου Λυμπερίδη, επίσης της Ένωσης Κέντρου.
  18. Εξελέγη με απόφαση του Εκλογοδικείου (αρ. 28/1964) στη θέση του Ευριπίδη Πισιώτη από την ΕΡΕ, του οποίου η εκλογή ακυρώθηκε.
  19. Ο Γεράσιμος Μεταξάς πέθανε εν ενεργεία το 1966 και τον αντικατέστησε στην έδρα του ο Χαράλαμπος Μεσσάρης.
  20. 20,0 20,1 20,2 20,3 Στην Κοζάνη η Ένωση Κέντρου πήρε μία ακόμη έδρα από την τρίτη κατανομή.
  21. 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Στη Λάρισα η Ένωση Κέντρου εξέλεξε 3 βουλευτές και 1 ακόμη από τη β΄ κατανομή (συνολικά 4)
  22. Ανακηρύχθηκε βουλευτής από την τρίτη κατανομή με απόφαση (Αρ. 22/1964) του Εκλογοδικείου ορκίστηκε βουλευτής τον Ιούλιο του 1964 στη θέση του Άγγελου Καλκάνη της Ενώσεως Κέντρου.
  23. Ο Φώτης Παναγιωτόπουλος εξελέγη βουλευτής Μαγνησίας από τη β΄ κατανομή.
  24. Πέθανε από αιφνίδια καρδιακή προσβολή το 1965 και την έδρα του κατέλαβε ο τότε Δήμαρχος Γιαννιτσών, Ιωάννης Ιγνατιάδης, ο οποίος όμως εξέφρασε την πρόθεσή του να μην παραιτηθεί από το δημαρχιακό αξίωμα. Συνεπεία αυτού, η έδρα του Ευάγγελου Πέτσου στην Πέλλα περιήλθε στον αντιστράτηγο (γενικό διευθυντή του ΟΛΠ), Γεώργιο Πετρόπουλο
  25. Ανακηρύχθηκε βουλευτής από την τρίτη κατανομή με απόφαση (αρ. 22/1964) του Εκλογοδικείου, μετά την ακύρωση της εκλογής του Αθανασίου Βασιλειάδη με την ίδια απόφαση.
  26. Ο Δ. Χατζηγάκης εξελέγη βουλευτής Τρικάλων από τη δεύτερη κατανομή.
  27. Η ΕΡΕ εξέλεξε στη Φθιώτιδα 2 βουλευτές από την α΄ κατανομή και τον Παπαλουκά από την γ΄ κατανομή (σύνολο 3).
  28. Αντρέας Π. Ανδρέου, Ιφιγένεια Βαμβακίδου, Ο πληθυσμός των αγαλμάτων, η περίπτωση της Φλώρινας: αναγνώσεις δημοσίων μνημείων και ασκήσεις ιστορίας, εκδοτικός οίκος Αντ, Σταμούλη, 2006, σελ. 281
  29. Στα Χανιά η Ένωση Κέντρου πήρε 4 έδρες από την πρώτη κατανομή και 1 έδρα από την τρίτη κατανομή (σύνολο 5).