Εθνική θρησκεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
για αναβιώσεις πρόκειται |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
'''«Εθνική θρησκεία»''' και «αυτόχθων θρησκεία» είναι ο όρος που χρησιμοποιούν οι επιστήμες της [[Θρησκειολογία|Θρησκειολογίας]] και [[Εθνολογία| Εθνολογίας]] για να περιγράψουν τις θρησκείες που σχετίζονται με συγκεκριμένο έθνος ή και τόπο, σε αντίθεση προς τις λεγόμενες «Παγκόσμιες θρησκείες» ή «Προσηλυτιστικές θρησκείες»{{πηγή} |
'''«Εθνική θρησκεία»''' και «αυτόχθων θρησκεία» είναι ο όρος που χρησιμοποιούν οι επιστήμες της [[Θρησκειολογία|Θρησκειολογίας]] και [[Εθνολογία| Εθνολογίας]] για να περιγράψουν τις θρησκείες που σχετίζονται με συγκεκριμένο έθνος ή και τόπο, σε αντίθεση προς τις λεγόμενες «Παγκόσμιες θρησκείες» ή «Προσηλυτιστικές θρησκείες»{{πηγή}}, όπως ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ. Τον όρο εισήγαγε στην Θρησκειολογία το 1871 ο χριστιανός συγγραφέας Τζαίημς Φρήμαν Κλαρκ, δίνοντας τον πρώτο σχετικό ορισμό: ''«Με τον όρο εθνικές θρησκείες εννοούμε εκείνες τις θρησκείες που η κάθε μία από αυτές περιορίζεται εντός των ορίων μιας συγκεκριμένης φυλής ή οικογένειας της ανθρωπότητας και δεν έχει ποτέ κάνει έξωθεν προσήλυτους, εκτός μόνον τυχαία»''. <ref>James Freeman Clark, «Ten Great Religions: An Essay in Comparative Theology», Boston, 1871, σελ. 15.</ref> |
||
Περίπου το 24% του σημερινού πληθυσμού της γης ασπάζονται «Εθνικές θρησκείες» <ref>James M. Rubenstein, Τhe Cultural Landscape: «An Introduction to Human Geography», New Jersey, 2008, ISBN 0-13-134681-4</ref>, οι οποίες είναι χιλιάδες, όπως και τα μεγάλα και μικρά έθνη του πλανήτη. Οι μεγαλύτερες σύγχρονες «Εθνικές θρησκειες» είναι ο [[Σιντοϊσμός]], ο [[Ινδουϊσμός]], ο [[Ιουδαϊσμός]], ο [[Ζωροαστρισμός]], o [[Κομφουκιανισμός]] και ο [[Ταοϊσμός]]{{πηγή}), ενώ |
Περίπου το 24% του σημερινού πληθυσμού της γης ασπάζονται «Εθνικές θρησκείες» <ref>James M. Rubenstein, Τhe Cultural Landscape: «An Introduction to Human Geography», New Jersey, 2008, ISBN 0-13-134681-4</ref>, οι οποίες είναι χιλιάδες, όπως και τα μεγάλα και μικρά έθνη του πλανήτη. Οι μεγαλύτερες σύγχρονες «Εθνικές θρησκειες» είναι ο [[Σιντοϊσμός]], ο [[Ινδουϊσμός]], ο [[Ιουδαϊσμός]], ο [[Ζωροαστρισμός]], o [[Κομφουκιανισμός]] και ο [[Ταοϊσμός]]{{πηγή}), ενώ αναβιώσεις αρχαίων «Εθνικών θρησκειών» που είχαν κατά το παρελθόν εξαγανιστεί, λόγω επικράτησης «Προσηλυτιστικών θρησκειών», απαντώνται σε όλον τον πλανήτη. Στην Ευρώπη, οι πιο αξιοσημείωτες τέτοιες αναβιώσεις είναι η Λιθουανική Εθνική Θρησκεία («Ρόμουβα»), η Ελληνική Εθνική Θρησκεία («Ελληνισμός»), η Εθνική Θρησκεία των Γερμανών και Σκανδιναβών («Ασατρού» ή «Οντινισμός»), η Σλαβική Εθνική Θρησκεία («Ροντνόβερυ»), η Εθνική Θρησκεία των Μαρί («Τσίμαριτς Γιούλα»), η Εσθονική Εθνική Θρησκεία («Μααούσκ») και η Εθνική Θρησκεία των Κελτών («Δρυϊδισμός»), οι περισσότερες των οποίων είναι συνασπισμένες στον οργανισμό «European Congress of Ethnic Religions» (ECER), που εδρεύει στην [[Βίλνιους|Βίλνα]] της Λιθουανίας. |
||
Οι «Εθνικές θρησκείες», με μόνη εξαίρεση τον Ιουδαϊσμό, είναι πολυθεϊστικές ή πανθεϊστικές, επικεντρώνονται στους κύκλους της φύσης και δεν προσηλυτίζουν{{πηγή}}. |
Οι «Εθνικές θρησκείες», με μόνη εξαίρεση τον Ιουδαϊσμό, είναι πολυθεϊστικές ή πανθεϊστικές, επικεντρώνονται στους κύκλους της φύσης και δεν προσηλυτίζουν{{πηγή}}. |
||
Έκδοση από την 18:11, 7 Ιουνίου 2016
«Εθνική θρησκεία» και «αυτόχθων θρησκεία» είναι ο όρος που χρησιμοποιούν οι επιστήμες της Θρησκειολογίας και Εθνολογίας για να περιγράψουν τις θρησκείες που σχετίζονται με συγκεκριμένο έθνος ή και τόπο, σε αντίθεση προς τις λεγόμενες «Παγκόσμιες θρησκείες» ή «Προσηλυτιστικές θρησκείες»[εκκρεμεί παραπομπή], όπως ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ. Τον όρο εισήγαγε στην Θρησκειολογία το 1871 ο χριστιανός συγγραφέας Τζαίημς Φρήμαν Κλαρκ, δίνοντας τον πρώτο σχετικό ορισμό: «Με τον όρο εθνικές θρησκείες εννοούμε εκείνες τις θρησκείες που η κάθε μία από αυτές περιορίζεται εντός των ορίων μιας συγκεκριμένης φυλής ή οικογένειας της ανθρωπότητας και δεν έχει ποτέ κάνει έξωθεν προσήλυτους, εκτός μόνον τυχαία». [1]
Περίπου το 24% του σημερινού πληθυσμού της γης ασπάζονται «Εθνικές θρησκείες» [2], οι οποίες είναι χιλιάδες, όπως και τα μεγάλα και μικρά έθνη του πλανήτη. Οι μεγαλύτερες σύγχρονες «Εθνικές θρησκειες» είναι ο Σιντοϊσμός, ο Ινδουϊσμός, ο Ιουδαϊσμός, ο Ζωροαστρισμός, o Κομφουκιανισμός και ο Ταοϊσμός{{πηγή}), ενώ αναβιώσεις αρχαίων «Εθνικών θρησκειών» που είχαν κατά το παρελθόν εξαγανιστεί, λόγω επικράτησης «Προσηλυτιστικών θρησκειών», απαντώνται σε όλον τον πλανήτη. Στην Ευρώπη, οι πιο αξιοσημείωτες τέτοιες αναβιώσεις είναι η Λιθουανική Εθνική Θρησκεία («Ρόμουβα»), η Ελληνική Εθνική Θρησκεία («Ελληνισμός»), η Εθνική Θρησκεία των Γερμανών και Σκανδιναβών («Ασατρού» ή «Οντινισμός»), η Σλαβική Εθνική Θρησκεία («Ροντνόβερυ»), η Εθνική Θρησκεία των Μαρί («Τσίμαριτς Γιούλα»), η Εσθονική Εθνική Θρησκεία («Μααούσκ») και η Εθνική Θρησκεία των Κελτών («Δρυϊδισμός»), οι περισσότερες των οποίων είναι συνασπισμένες στον οργανισμό «European Congress of Ethnic Religions» (ECER), που εδρεύει στην Βίλνα της Λιθουανίας.
Οι «Εθνικές θρησκείες», με μόνη εξαίρεση τον Ιουδαϊσμό, είναι πολυθεϊστικές ή πανθεϊστικές, επικεντρώνονται στους κύκλους της φύσης και δεν προσηλυτίζουν[εκκρεμεί παραπομπή].
Παραπομπές
- ↑ James Freeman Clark, «Ten Great Religions: An Essay in Comparative Theology», Boston, 1871, σελ. 15.
- ↑ James M. Rubenstein, Τhe Cultural Landscape: «An Introduction to Human Geography», New Jersey, 2008, ISBN 0-13-134681-4