Θέμα Σελευκείας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 20:52, 5 Μαΐου 2016

Το Θέμα Σελευκείας αποτελούσε διοικητικό διαμέρισμα («θέμα») της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Σύμφωνα και με το έργο Περί θεμάτων του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου^[1], πρωτεύουσά του ήταν η Σελεύκεια της Ισαυρίας (σημ. Σιλιφκέ), στη σημερινή επαρχία της Μερσίνης της Τουρκίας, στα νότια της Μικράς Ασίας, απέναντι από την Κύπρο^[2].

Μέχρι τον 9ο αιώνα η περιοχή ήταν μέρος του θέματος των Κιβυρραιωτών και η πόλη της Σελεύκειας έδρα του στρατηγού-διοικητή του θέματος με τον τίτλο του (δρουγγάριου)^[3]. Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος (829-842) την ανακήρυξε κλεισούρα. Αργότερα, περί το 930, ο αυτοκράτορας Ρωμανός τη μετέτρεψε σε ανεξάρτητο θέμα. Το θέμα διαιρούνταν σε παράκτιο και εσωτερικό και διέθετε φρουρά 5.000 ανδρών.^[4]

Μετά την προσωρινή κατοχή της από τους Τούρκους, η πρωτεύουσα Σελεύκεια ανακαταλήφθηκε και οχυρώθηκε από τους Βυζαντινούς, το 1099. Το 1159 ο αυτοκράτορας Μανουήλ τη χρησιμοποίησε ως βάση για την προσωρινή ανακατάκτηση της Κιλικίας. Το θέμα παρέμεινε μέρος της αυτοκρατορίας μέχρι την κατάλυσή του από το Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας το 1180.^[3]

Γνωστοί στρατηγοί-διοικητές ήταν:

Λέων Βλάνγκας, στρατηγός^[5]
Κοσμάς, στρατηγός^[6]
Θεόδωρος, στρατηγός^[7]

Παραπομπές

↑ Περί θεμάτων («De thematibus»), Migne, Patrologia Greca, τόμοι 112-113, Constantinus Porphyrogenitus: «ασια.13 ˉˉΙˉˉΓ. Τρισκαιδέκατον θέμα Σελευκείασ Ἡ δὲ Σελεύκεια μέρος ἐστὶν Ἰσαυρίας, πρὸς μὲν δυσμὰς ὁριζομένη ὑπὸ τοῦ Ταύρου ἐν ᾧ κατοικοῦσιν Ἴσαυροι· πρὸς δὲ ἀνατολὰς ἀποκέκλεισται παρὰ τῶν Κιλικίας ὀρέων, ἐν οἷς εἰσι πόλεις παραθαλάσσιοι, πρώτη μὲν αὐτὴ Σελεύκεια, ἔπειτα Κώρυκος καὶ τὸ Κωρύκειον ἄντρον καὶ λειμὼν ὁ καλούμενος Κροκοφόρος, Σόλοι τε καὶ Αἰγαῖαι καὶ Πομπηϊούπολις καὶ Ἀφροδισιάς, ἥ τε Ἰσσὸς καὶ κόλπος ὁμώνυμος, ἐν ᾧ Μακεδὼν ἐκεῖνος ὁ γεννάδας τε καὶ περίκλυτος, Ἀλέξανδρον λέγω τὸν τοῦ Φιλίππου, τὸν πρὸς Δαρεῖον τὸν Πέρσην ἠγωνίσατο πόλεμον. Σύνεγγυς δὲ τούτων καὶ Ταρσὸς ἡ Παύλου πατρὶς καθίδρυται. Ἡ τοίνυν Σελεύκεια οὐ θέμα τὸ πρὶν ἐχρημάτιζεν οὐδὲ στρατηγίδος ἐκεκλήρωτο ὄνομα, ἀλλὰ κλεισοῦρά τις ἦν καὶ φυλακὴ διὰ τὰς ἐκδρομὰς τῶν ἐκ Ταρσοῦ προϊόντων Σαρακηνῶν, διὰ τὸ εἶναι τὸν τόπον δυσπρόσοδον. Ὁ δὲ κύριος Ῥωμανός, ὁ καλός τε καὶ ἀγαθὸς βασιλεύς, ὥσπερ πλάτος μῆκός τε καὶ μέγεθος ἐπιτιθεὶς τῇ τῶν Ῥωμαίων ἀρχῇ, στρατηγίδα αὐτὴν ἀπετέλεσε.», σελ. 8-9.
↑ Λήμμα για Σελεύκεια στη Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας, Αθήνα, 1929-1930, Τόμος 6, Σελ. 26 – Διευθυντής έκδοσης: Γεώργιος Σώκος, συντάκτης λήμματος: Θεόδωρος Δογάνης
↑ ^3,0 ^3,1 Kazhdan, Alexander P. (επιμ.), The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, New York, 1991, λήμμα SELEUKEIA
↑ Kazhdan, Alexander P. (επιμ.), The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, New York, 1991, λήμμα ISAURIA
↑ Dumbarton Oaks, σελ. 9
↑ Dumbarton Oaks, σελ. 10
↑ Dumbarton Oaks, σελ. 16

Πηγές

Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art

[1] Περί θεμάτων («De thematibus»), Migne, Patrologia Greca, τόμοι 112-113, Constantinus Porphyrogenitus: «ασια.13 ˉˉΙˉˉΓ. Τρισκαιδέκατον θέμα Σελευκείασ Ἡ δὲ Σελεύκεια μέρος ἐστὶν Ἰσαυρίας, πρὸς μὲν δυσμὰς ὁριζομένη ὑπὸ τοῦ Ταύρου ἐν ᾧ κατοικοῦσιν Ἴσαυροι· πρὸς δὲ ἀνατολὰς ἀποκέκλεισται παρὰ τῶν Κιλικίας ὀρέων, ἐν οἷς εἰσι πόλεις παραθαλάσσιοι, πρώτη μὲν αὐτὴ Σελεύκεια, ἔπειτα Κώρυκος καὶ τὸ Κωρύκειον ἄντρον καὶ λειμὼν ὁ καλούμενος Κροκοφόρος, Σόλοι τε καὶ Αἰγαῖαι καὶ Πομπηϊούπολις καὶ Ἀφροδισιάς, ἥ τε Ἰσσὸς καὶ κόλπος ὁμώνυμος, ἐν ᾧ Μακεδὼν ἐκεῖνος ὁ γεννάδας τε καὶ περίκλυτος, Ἀλέξανδρον λέγω τὸν τοῦ Φιλίππου, τὸν πρὸς Δαρεῖον τὸν Πέρσην ἠγωνίσατο πόλεμον. Σύνεγγυς δὲ τούτων καὶ Ταρσὸς ἡ Παύλου πατρὶς καθίδρυται. Ἡ τοίνυν Σελεύκεια οὐ θέμα τὸ πρὶν ἐχρημάτιζεν οὐδὲ στρατηγίδος ἐκεκλήρωτο ὄνομα, ἀλλὰ κλεισοῦρά τις ἦν καὶ φυλακὴ διὰ τὰς ἐκδρομὰς τῶν ἐκ Ταρσοῦ προϊόντων Σαρακηνῶν, διὰ τὸ εἶναι τὸν τόπον δυσπρόσοδον. Ὁ δὲ κύριος Ῥωμανός, ὁ καλός τε καὶ ἀγαθὸς βασιλεύς, ὥσπερ πλάτος μῆκός τε καὶ μέγεθος ἐπιτιθεὶς τῇ τῶν Ῥωμαίων ἀρχῇ, στρατηγίδα αὐτὴν ἀπετέλεσε.», σελ. 8-9.

[2] Λήμμα για Σελεύκεια στη Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας, Αθήνα, 1929-1930, Τόμος 6, Σελ. 26 – Διευθυντής έκδοσης: Γεώργιος Σώκος, συντάκτης λήμματος: Θεόδωρος Δογάνης

[:0-3] 3,0 ^3,1 Kazhdan, Alexander P. (επιμ.), The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, New York, 1991, λήμμα SELEUKEIA

[4] Kazhdan, Alexander P. (επιμ.), The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, New York, 1991, λήμμα ISAURIA

[5] Dumbarton Oaks, σελ. 9

[6] Dumbarton Oaks, σελ. 10

[7] Dumbarton Oaks, σελ. 16

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Γραμμή 2: / Γραμμή 2: @@
 Το '''Θέμα Σελευκείας''' αποτελούσε διοικητικό διαμέρισμα («[[Θέμα (Βυζάντιο)|θέμα]]») της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]]. Σύμφωνα και με το έργο ''Περί θεμάτων'' του αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος_Πορφυρογέννητος|Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου]]<ref>''Περί θεμάτων'' («De thematibus»), [http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/Constantinus%20Porphyrogenitus_PG%20112-113/De%20thematibus.pdf Migne, Patrologia Greca, τόμοι 112-113, Constantinus Porphyrogenitus]: «ασια.13 ˉˉΙˉˉΓ. Τρισκαιδέκατον θέμα Σελευκείασ Ἡ δὲ Σελεύκεια μέρος ἐστὶν Ἰσαυρίας, πρὸς μὲν δυσμὰς ὁριζομένη ὑπὸ τοῦ Ταύρου ἐν ᾧ κατοικοῦσιν Ἴσαυροι· πρὸς δὲ ἀνατολὰς ἀποκέκλεισται παρὰ τῶν Κιλικίας ὀρέων, ἐν οἷς εἰσι πόλεις παραθαλάσσιοι, πρώτη μὲν αὐτὴ Σελεύκεια, ἔπειτα Κώρυκος καὶ τὸ Κωρύκειον ἄντρον καὶ λειμὼν ὁ καλούμενος Κροκοφόρος, Σόλοι τε καὶ Αἰγαῖαι καὶ Πομπηϊούπολις καὶ Ἀφροδισιάς, ἥ τε Ἰσσὸς καὶ κόλπος ὁμώνυμος, ἐν ᾧ Μακεδὼν ἐκεῖνος ὁ γεννάδας τε καὶ περίκλυτος, Ἀλέξανδρον λέγω τὸν τοῦ Φιλίππου, τὸν πρὸς Δαρεῖον τὸν Πέρσην ἠγωνίσατο πόλεμον. Σύνεγγυς δὲ τούτων καὶ Ταρσὸς ἡ Παύλου πατρὶς καθίδρυται. Ἡ τοίνυν Σελεύκεια οὐ θέμα τὸ πρὶν ἐχρημάτιζεν οὐδὲ στρατηγίδος ἐκεκλήρωτο ὄνομα, ἀλλὰ κλεισοῦρά τις ἦν καὶ φυλακὴ διὰ τὰς ἐκδρομὰς τῶν ἐκ Ταρσοῦ προϊόντων Σαρακηνῶν, διὰ τὸ εἶναι τὸν τόπον δυσπρόσοδον. Ὁ δὲ κύριος Ῥωμανός, ὁ καλός τε καὶ ἀγαθὸς βασιλεύς, ὥσπερ πλάτος μῆκός τε καὶ μέγεθος ἐπιτιθεὶς τῇ τῶν Ῥωμαίων ἀρχῇ, στρατηγίδα αὐτὴν ἀπετέλεσε.», σελ. 8-9.</ref>, πρωτεύουσά του ήταν η [[Σελεύκεια Ισαυρίας|Σελεύκεια της Ισαυρίας]] (σημ. Σιλιφκέ), στη σημερινή[[Επαρχία Μερσίν| επαρχία της Μερσίνης]] της [[Τουρκία]]ς, στα νότια της Μικράς Ασίας, απέναντι από την Κύπρο<ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/e/3/e/metadata-01-0001601.tkl Λήμμα για Σελεύκεια] στη [[Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια]], Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας, Αθήνα, 1929-1930, Τόμος 6, Σελ. 26 – Διευθυντής έκδοσης: [[Γεώργιος Σώκος]], συντάκτης λήμματος: [[Θεόδωρος Δογάνης]]</ref>.
-Μέχρι τον 9ο αιώνα η περιοχή ήταν μέρος του [[Θέμα Κιβυρραιωτών|θέματος των Κιβυρραιωτών]] και η πόλη της Σελεύκειας έδρα του διοικητή του θέματος ([[Δρουγγάριος|δρουγγάριου]])<ref name=":0">Kazhdan, Alexander P. (επιμ.), ''The Oxford Dictionary of Byzantium'', Oxford University Press, New York, 1991, λήμμα SELEUKEIA</ref>. Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος (829-842) την ανακήρυξε [[Κλεισούρα (Βυζάντιο)|κλεισούρα]]. Αργότερα, περί το 930, ο αυτοκράτορας Ρωμανός τη μετέτρεψε σε ανεξάρτητο θέμα. Το θέμα διαιρούνταν σε παράκτιο και εσωτερικό και διέθετε φρουρά 5.000 ανδρών.<ref>Kazhdan, Alexander P. (επιμ.), ''The Oxford Dictionary of Byzantium'', Oxford University Press, New York, 1991, λήμμα ISAURIA</ref>
+Μέχρι τον 9ο αιώνα η περιοχή ήταν μέρος του [[Θέμα Κιβυρραιωτών|θέματος των Κιβυρραιωτών]] και η πόλη της Σελεύκειας έδρα του στρατηγού-διοικητή του θέματος με τον τίτλο του ([[Δρουγγάριος|δρουγγάριου]])<ref name=":0">Kazhdan, Alexander P. (επιμ.), ''The Oxford Dictionary of Byzantium'', Oxford University Press, New York, 1991, λήμμα SELEUKEIA</ref>. Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος (829-842) την ανακήρυξε [[Κλεισούρα (Βυζάντιο)|κλεισούρα]]. Αργότερα, περί το 930, ο αυτοκράτορας Ρωμανός τη μετέτρεψε σε ανεξάρτητο θέμα. Το θέμα διαιρούνταν σε παράκτιο και εσωτερικό και διέθετε φρουρά 5.000 ανδρών.<ref>Kazhdan, Alexander P. (επιμ.), ''The Oxford Dictionary of Byzantium'', Oxford University Press, New York, 1991, λήμμα ISAURIA</ref>
 Μετά την προσωρινή κατοχή της από τους Τούρκους, η πρωτεύουσα Σελεύκεια ανακαταλήφθηκε και οχυρώθηκε από τους Βυζαντινούς, το 1099. Το 1159 ο αυτοκράτορας [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ]] τη χρησιμοποίησε ως βάση για την προσωρινή ανακατάκτηση της [[Κιλικία|Κιλικίας]]. Το θέμα παρέμεινε μέρος της αυτοκρατορίας μέχρι την κατάλυσή του από το [[Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας]] το 1180.<ref name=":0" />
+Γνωστοί στρατηγοί-διοικητές ήταν:
-== Παραπομπές ==
+* [[Λέων Βλάνγκας]], στρατηγός<ref>Dumbarton Oaks, σελ. 9</ref>
+* Κοσμάς, στρατηγός<ref>Dumbarton Oaks, σελ. 10</ref>
+* Θεόδωρος, στρατηγός<ref>Dumbarton Oaks, σελ. 16</ref>
+== Παραπομπές ==
 {{παραπομπές|2}}
+== Πηγές ==
+* [https://books.google.gr/books?id=-9IezYYSligC&printsec=frontcover&dq=Dumbarton+Oaks&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwijzdP248PMAhVLEywKHS-XAdIQ6AEIJzAC#v=onepage&q=Dumbarton%20Oaks&f=false Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art]
 {{Περί Θεμάτων}}