Αστρονομικό σύστημα χρονολόγησης

To αστρονομικό σύστημα χρονολόγησης βασίζεται στα συστήματα χρονολόγησης μΧ/ΚΕ, όμως ακολουθεί πιο αυστηρά την ακέραια δεκαδική αρίθμιση. Έτσι, διαθέτει έτος μηδέν, τα έτη πριν από αυτό αποδίδονται με αρνητικούς αριθμούς, ενώ τα έτη μετά το έτος μηδέν αποδίδονται με θετικούς αριθμούς. Οι Αστρονόμοι χρησιμοποιούν το Ιουλιανό ημερολόγιο για τα έτη πριν το 1582, συμπεριλαμβάνοντας το έτος 0, και το Γρηγοριανό ημερολόγιο για τα έτη μετά το 1582 όπως μπορεί να δει κανεί για παράδειγμα στα έργα των Ζακ Κασινί (1740), Σάιμον Νιούκομπ (1898) και Φρεντ Έσπενακ (2007).

Οι καταλήξεις μ.Χ, Κ.Ε., π.Χ και π.Κ.Ε. (μετά Χριστόν. Κοινή Εποχή, προ Χριστού ή Προ Κοινής Εποχής) δεν χρησιμοποιούνται. Το έτος 1 π.Χ/π.Κ.Ε αριθμήται ως έτος 0, το έτος 2 π.Χ. ως έτος -1 και εν γένει το έτος n π.Χ./π.Κ.Ε. αριθμήται ως έτος -(n -1). Τα έτη μ.Χ/Κ.Ε. δεν αλλάζουν και γράφονται είτε με πρόσημο είτε χωρίς, έτσι εν γένει το έτος n μ.Χ./Κ.Ε. είναι απλώς το έτος n ή το έτος +n.

Το σύστημα αυτό ονομάζεται έτσι λόγω της χρήσης του στην αστρονομία. Λίγοι είναι οι επιστημονικοί τομείς εκτός της Ιστορίας που ασχολούνται με χρονολογίες πριν το έτος 1, όπως για παράδειγμα η δενδροχρονολογία, η αρχαιολογία και η γεωλογία, με τις δύο τελευταίες να χρησιμοποιούν περισσότερο το σήστημα χρονολόγησης «χρόνων πριν» (years before present). Αν και οι απόλυτες αριθμητικές τιμές των αστρονομικών και των ιστορικών ετών διαφέρουν κατά μία μονάδα για χρονολογίες πριν το έτος 1, αυτή η διαφορά είναι κρίσιμη στους υπολογισμούς αστρονομικών συμβάντων όπως εκλείψεις, ή σύνοδοι πλανητών ώστε μέσω αυτών να μπορέσουν να χρονολογηθούν ιστορικά γεγονότα που έχει καταγραφεί ότι συνέπεσαν με την εμφάνιση των φαινομένων.