Φλωρέντιος της Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πληροφορίες προσώπου}}O '''Φλωρέντιος του Αινώ''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: Florent de Hainaut) ([[1255]] - [[23 Ιανουαρίου]] [[1297]]) ήταν [[Πριγκηπάτο της Αχαΐας| |
{{πληροφορίες προσώπου}}O '''Φλωρέντιος του Αινώ''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: Florent de Hainaut) ([[1255]] - [[23 Ιανουαρίου]] [[1297]]) ήταν [[Πριγκηπάτο της Αχαΐας|πρίγκιπας της Αχαΐας]] (1289-1297), κυβερνώντας επ' ονόματι της συζύγου του [[Ισαβέλλα Α' της Αχαΐας|Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου]]. Ήταν ο τελευταίος γιος του κόμη [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ|Ιωάννη Α΄ του Αινώ]] και της Αδελαΐδας της Ολλανδίας. Από τον πατέρα του κληρονόμησε το αξίωμα του κυβερνήτη (stadholder) της Ζηλανδίας (Zeeland). |
||
| ⚫ | Στη συνέχεια πήγε στην αυλή του βασιλιά της Νάπολης [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου Β΄ του Χωλού]] και μπήκε στην υπηρεσία του. Ο Κάρολος τον διόρισε κοντόσταβλο του βασιλείου. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1289 ο Φλωρέντιος νυμφεύτηκε την [[Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας|Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου]] με την οποία απέκτησε μια θυγατέρα, την [[Ματθίλδη του Αινώ|Ματθίλδη]], διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στην Πελοπόννησο. Διαπραγματεύτηκε τη '''Συνθήκη της Γλαρέντζας''' (1290) με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β΄|Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο]]. Την εποχή εκείνη πλέον η κατάσταση όμως των φραγκικών ηγεμονιών στην Ελλάδα ήταν απελπιστική. Οι επικυρίαρχοι και προστάτες τους, οι Ανδεγαβοί βασιλιάδες της Νάπολης, είχαν εμπλακεί στον μακροχρόνιο και καταστροφικό γι' αυτούς πόλεμο του Σικελικού Εσπερινού. Η απώλεια της Σικελίας εμπόδιζε τους Ανδεγαβούς από το να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στις περιοχές της Ελλάδας, και αδυνατούσαν να στείλουν στρατεύματα για την υπεράσπιση του Μορέα. Έτσι ο Φλωρέντιος αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη, την οποία διατήρησε έως το 1293, όταν οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την [[Καλαμάτα]]. Ο Φλωρέντιος δεν επιθυμούσε να ξεκινήσει πόλεμο και απέστειλε πρεσβεία στον [[Μιχαήλ Θ΄|Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο]] για να διαμαρτυρηθεί. Οι Βυζαντινοί επέστρεψαν την Καλαμάτα, αλλά το 1296 κατέλαβαν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία. Ο Φλωρέντιος ξεκίνησε να το πολιορκεί αλλά πέθανε στη διάρκεια της προσπάθειας ανακατάληψης. |
||
Τελευταίος γιος του κόμητος [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ|Ιωάννη Α΄ του Αινώ]] και της Αδελαΐδας της Ολλανδίας. Από τον πατέρα του κληρονόμησε την επικυριαρχία των Κάτω Χωρών. |
|||
| ⚫ | |||
== Πηγές == |
== Πηγές == |
||
* Miller, William. ''Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα (1204-1566)''. Μετάφραση Άγγελος Φουριώτης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1960. |
|||
* Grousset, René. ''L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient''. |
* Grousset, René. ''L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient''. |
||
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Florent of Hainaut}} |
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Florent of Hainaut}} |
||
Έκδοση από την 22:15, 23 Απριλίου 2016
| Φλωρέντιος της Αχαΐας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1255 (περίπου) |
| Θάνατος | 23 Ιανουαρίου 1297 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας |
| Τέκνα | Ματθίλδη του Αινώ |
| Γονείς | Ιωάννης Α΄ του Αινώ και Αδελαΐδα της Ολλανδίας |
| Αδέλφια | Willem van Avesnes Ιωάννης Β΄ του Αινώ Γκυ του Αβέν |
| Οικογένεια | Οίκος του Αβέν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρίγκιπας της Αχαΐας Stadtholder (County of Zeeland) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Φλωρέντιος του Αινώ (Γαλλικά: Florent de Hainaut) (1255 - 23 Ιανουαρίου 1297) ήταν πρίγκιπας της Αχαΐας (1289-1297), κυβερνώντας επ' ονόματι της συζύγου του Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου. Ήταν ο τελευταίος γιος του κόμη Ιωάννη Α΄ του Αινώ και της Αδελαΐδας της Ολλανδίας. Από τον πατέρα του κληρονόμησε το αξίωμα του κυβερνήτη (stadholder) της Ζηλανδίας (Zeeland).
Στη συνέχεια πήγε στην αυλή του βασιλιά της Νάπολης Καρόλου Β΄ του Χωλού και μπήκε στην υπηρεσία του. Ο Κάρολος τον διόρισε κοντόσταβλο του βασιλείου. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1289 ο Φλωρέντιος νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου με την οποία απέκτησε μια θυγατέρα, την Ματθίλδη, διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στην Πελοπόννησο. Διαπραγματεύτηκε τη Συνθήκη της Γλαρέντζας (1290) με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο. Την εποχή εκείνη πλέον η κατάσταση όμως των φραγκικών ηγεμονιών στην Ελλάδα ήταν απελπιστική. Οι επικυρίαρχοι και προστάτες τους, οι Ανδεγαβοί βασιλιάδες της Νάπολης, είχαν εμπλακεί στον μακροχρόνιο και καταστροφικό γι' αυτούς πόλεμο του Σικελικού Εσπερινού. Η απώλεια της Σικελίας εμπόδιζε τους Ανδεγαβούς από το να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στις περιοχές της Ελλάδας, και αδυνατούσαν να στείλουν στρατεύματα για την υπεράσπιση του Μορέα. Έτσι ο Φλωρέντιος αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη, την οποία διατήρησε έως το 1293, όταν οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την Καλαμάτα. Ο Φλωρέντιος δεν επιθυμούσε να ξεκινήσει πόλεμο και απέστειλε πρεσβεία στον Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο για να διαμαρτυρηθεί. Οι Βυζαντινοί επέστρεψαν την Καλαμάτα, αλλά το 1296 κατέλαβαν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία. Ο Φλωρέντιος ξεκίνησε να το πολιορκεί αλλά πέθανε στη διάρκεια της προσπάθειας ανακατάληψης.
Πηγές
- Miller, William. Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα (1204-1566). Μετάφραση Άγγελος Φουριώτης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1960.
- Grousset, René. L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Florent of Hainaut της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |