Σόγκουν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|8|12|2009}}<br>


[[Αρχείο:Minamoto no Yoritomo.jpg|thumb|right|180px|[[Μιναμότο νο Γιοριτόμο]], ο πρώτος σόγκουν του [[Σογκουνάτο Καμακούρα|σογκουνάτου Καμακούρα]], (1192-1199).]]
Ο '''σόγκουν''' 将軍 (ακριβέστερα Σ'όουγκουν) (Shougun) ή στην πλήρη του μορφή ''Σέιι τάι Σόγκουν'' 征夷大将軍 (Seiitaishougun) ήταν ο τίτλος που είχε ο ανώτερος στρατιωτικός ηγέτης κατά τον [[Ιαπωνική ιστορία|Ιαπωνικό μεσαίωνα]]. Ο τίτλος εμφανίστηκε κατά την περίοδο Νάρα και σημαίνει στην πλήρη του μετάφραση «Μεγάλος στρατηγός που κατακτά τους βαρβάρους της Ανατολής». Ο προσωρινός κάτοχος αυτού του τίτλου είχε το δικαίωμα να στρατολογεί στρατιώτες προκειμένου να καταστείλει τις εξεγέρσεις των αυτοχθόνων [[Αϊνού]]. Σταδιακά ό όρος μεταλλάχθηκε έως του σημείου να υποδεικνύει τον ανώτατο αρχηγό των [[σαμουράι]] χωρίς να τον συσχετίζει με οποιαδήποτε δράση εναντίον των Αινού. Από την περίοδο Καμακούρα ο τίτλος έγινε μόνιμος και χρησιμοποιήθηκε έως το τέλος της περιόδου Έντο.


{{Ιστορία της Ιαπωνίας-επέκταση}}
{{Ιστορία της Ιαπωνίας-επέκταση}}

Έκδοση από την 15:57, 17 Απριλίου 2016


Μιναμότο νο Γιοριτόμο, ο πρώτος σόγκουν του σογκουνάτου Καμακούρα, (1192-1199).

Ο σόγκουν 将軍 (ακριβέστερα Σ'όουγκουν) (Shougun) ή στην πλήρη του μορφή Σέιι τάι Σόγκουν 征夷大将軍 (Seiitaishougun) ήταν ο τίτλος που είχε ο ανώτερος στρατιωτικός ηγέτης κατά τον Ιαπωνικό μεσαίωνα. Ο τίτλος εμφανίστηκε κατά την περίοδο Νάρα και σημαίνει στην πλήρη του μετάφραση «Μεγάλος στρατηγός που κατακτά τους βαρβάρους της Ανατολής». Ο προσωρινός κάτοχος αυτού του τίτλου είχε το δικαίωμα να στρατολογεί στρατιώτες προκειμένου να καταστείλει τις εξεγέρσεις των αυτοχθόνων Αϊνού. Σταδιακά ό όρος μεταλλάχθηκε έως του σημείου να υποδεικνύει τον ανώτατο αρχηγό των σαμουράι χωρίς να τον συσχετίζει με οποιαδήποτε δράση εναντίον των Αινού. Από την περίοδο Καμακούρα ο τίτλος έγινε μόνιμος και χρησιμοποιήθηκε έως το τέλος της περιόδου Έντο.