Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (2009): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Francois-Pier (συζήτηση | συνεισφορές)
Επιμέλεια
Francois-Pier (συζήτηση | συνεισφορές)
Προσθήκη εικόνας
Γραμμή 7: Γραμμή 7:
|colspan="2" style="font-size:85%;"|[[:Κατηγορία:Παγκόσμια πρωταθλήματα Φόρμουλα 1|Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα]]
|colspan="2" style="font-size:85%;"|[[:Κατηγορία:Παγκόσμια πρωταθλήματα Φόρμουλα 1|Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα]]
|}
|}
[[Εικόνα:Button.Spain.09.crop.jpg|right|200px|thumb|Ο [[Τζένσον Μπάτον]] Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2009 (Βαρκελώνη, 10 Μαΐου 2009)]]
[[Εικόνα:Button.Spain.09.crop.jpg|right|200px|thumb|Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2009 [[Τζένσον Μπάτον]] (Βαρκελώνη, 10 Μαΐου 2009)]]
Το '''Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 2009''' ήταν το 60ο πρωτάθλημα της [[Φόρμουλα 1]] που διοργάνωσε η FIA ([[Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου]]). Ο πρώτος αγώνας ήταν αυτός της [[Αυστραλία]]ς, την 29η Μαρτίου 2009 στη [[Μελβούρνη]], και το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε την 1η Νοεμβρίου στο [[Άμπου Ντάμπι]], με αγώνα σε μία νέα πίστα (Yas Marina Circuit). Συνολικά διεξήχθησαν 17 αγώνες και έλαβαν μέρος 10 ομάδες. Παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Βρετανός [[Τζένσον Μπάτον]], ενώ το πρωτάθλημα κατασκευαστών κατάκτησε η ομάδα της Brawn GP F1 Team.
Το '''Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 2009''' ήταν το 60ο πρωτάθλημα της [[Φόρμουλα 1]] που διοργάνωσε η FIA ([[Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου]]). Ο πρώτος αγώνας ήταν αυτός της [[Αυστραλία]]ς, την 29η Μαρτίου 2009 στη [[Μελβούρνη]], και το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε την 1η Νοεμβρίου στο [[Άμπου Ντάμπι]], με αγώνα σε μία νέα πίστα (Yas Marina Circuit). Συνολικά διεξήχθησαν 17 αγώνες και έλαβαν μέρος 10 ομάδες. Παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Βρετανός [[Τζένσον Μπάτον]], ενώ το πρωτάθλημα κατασκευαστών κατάκτησε η ομάδα της Brawn GP F1 Team.<!--Renault R29 Jerez Feb 2009 3699a.jpg-->


== Αλλαγές στους κανονισμούς ==
== Αλλαγές στους κανονισμούς ==
[[Αρχείο:F1 Slick Tires.jpg|200px|μικρογραφία|δεξιά|Τα ελαστικά χωρίς αυλακώσεις (σλικ) επιστρέφουν στις πίστες.]]
Την χρονιά αυτή, η FIA αποφάσισε να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές στους κανονισμούς,<ref>Οι αλλαγές από την [http://www.formula1.com/inside_f1/rules_and_regulations/sporting_regulations/8692/ επίσημη ιστοσελίδα] της Φόρμουλα 1</ref> ώστε να περιορίσει το κόστος. Επίσης για πρώτη φορά, η FIA αποφάσισε νικητής να αναδειχθεί ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες, κάτι που συνάντησε την αντίδραση της ένωσης των ομάδων της Φόρμουλα 1 (FOTA) και τελικά θα ισχύσει από το 2010.<ref>{{cite web |title=ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1: Αναδίπλωση από τη FIA και νέα δεδομένα για τον τρόπο ανάδειξης πρωταθλητή |publisher=flash.gr |url=http://www.flash.gr/page.ashx?pid=9&aid=290349&cid=83}}</ref>
[[Αρχείο:Nico Hulkenberg Jerez Feb 2009 3681a.jpg|200px|μικρογραφία|δεξιά|Οι νέοι κανονισμοί για τα αεροδυναμικά βοηθήματα είχαν ως αποτέλεσμα τα μονοθέσια του 2009 να έχουν πιο λείο αμάξωμα.]]
[[Αρχείο:McLaren MP4-24 front wing.JPG|200px|μικρογραφία|δεξιά|Η εμπρός πτέρυγα ήταν χαμηλότερη και πλατύτερη.]]
[[Αρχείο:Brawn BGP 001 rear.jpg|200px|μικρογραφία|δεξιά|Η πίσω πτέρυγα ήταν υψηλότερη και πιο δυσδιάκριτη.]]
Η FIA ([[Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου]]), για τη σαιζόν αυτή, αποφάσισε να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές στους κανονισμούς,<ref>Οι αλλαγές από την [http://www.formula1.com/inside_f1/rules_and_regulations/sporting_regulations/8692/ επίσημη ιστοσελίδα] της Φόρμουλα 1</ref> με σκοπό να περιορίσει το κόστος.


* '''Ελαστικά''': Από την χρονιά αυτή, η FIA αποφάσισε να επιτρέψει ξανά την χρησιμοποίηση ελαστικών χωρίς αυλακώσεις (σλικ). Η τελευταία χρονιά που είχαν χρησιμοποιηθεί παρόμοια ελαστικά ήταν το 1998. Η [[Bridgestone]], που ήταν ο μοναδικός προμηθευτής για άλλη μία χρονιά, παρείχει στις ομάδες ελαστικά με δύο διαφορετικής σκληρότητας γόμες (από τις τέσσερις που είχε συνολικά). Τα μαλακά ελαστικά ξεχώριζαν με μία πράσινη γραμμή. Οι ομάδες ήταν υποχρεωμένες να χρησιμοποιήσουν και τα δύο είδη στον αγώνα, ενώ υπάρχουν και δύο είδη ελαστικών για την περίπτωση που στην πίστα υπάρχει βρεγμένο οδόστρωμα (ανάλογα με τις συνθήκες).
* '''Ελαστικά''': Από την χρονιά αυτή, η FIA αποφάσισε να επιτρέψει ξανά την χρησιμοποίηση ελαστικών χωρίς αυλακώσεις (σλικ). Η τελευταία χρονιά που είχαν χρησιμοποιηθεί παρόμοια ελαστικά ήταν το 1998. Η [[Bridgestone]], που ήταν ο μοναδικός προμηθευτής για άλλη μία χρονιά, παρείχει στις ομάδες ελαστικά με δύο διαφορετικής σκληρότητας γόμες (από τις τέσσερις που είχε συνολικά). Τα μαλακά ελαστικά ξεχώριζαν με μία πράσινη γραμμή. Οι ομάδες ήταν υποχρεωμένες να χρησιμοποιήσουν και τα δύο είδη στον αγώνα, ενώ υπάρχουν και δύο είδη ελαστικών για την περίπτωση που στην πίστα υπάρχει βρεγμένο οδόστρωμα (ανάλογα με τις συνθήκες).
Γραμμή 20: Γραμμή 24:
* '''Αυτοκίνητο ασφαλείας''': Στην περίπτωση που το αυτοκίνητο ασφαλείας παρουσιαζόταν στην πίστα, τα μονοθέσια μπορούσαν να επισκεφτούν τα pit καθόλη την διάρκεια της παρουσίας του, χωρίς να επιβάλλονται ποινές, όπως ίσχυε από το 2007. Για να αποφευχθεί η σύγχυση, σε κάθε μονοθέσιο αντιστοιχούσε ένας χρόνος, ύστερα από τον οποίο θα μπορούσε να κάνει ένα pit stop, ανάλογα με την θέση που είχε στην πίστα.
* '''Αυτοκίνητο ασφαλείας''': Στην περίπτωση που το αυτοκίνητο ασφαλείας παρουσιαζόταν στην πίστα, τα μονοθέσια μπορούσαν να επισκεφτούν τα pit καθόλη την διάρκεια της παρουσίας του, χωρίς να επιβάλλονται ποινές, όπως ίσχυε από το 2007. Για να αποφευχθεί η σύγχυση, σε κάθε μονοθέσιο αντιστοιχούσε ένας χρόνος, ύστερα από τον οποίο θα μπορούσε να κάνει ένα pit stop, ανάλογα με την θέση που είχε στην πίστα.
* '''Άλλες αλλαγές''': Η ταχύτητα διέλευσης από τα pit αυξήθηκε από 80 χλμ/ώρα σε 100 χλμ/ώρα. Η FIA πρότεινε να αναδεικνύεται νικητής ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες, κάτι που όμως προξένησε την αντίδραση των ομάδων. Επίσης πρότεινε την αλλαγή στην βαθμολογία με τους βαθμούς 12-9-7-5-4-3-2-1 για τις πρώτες οκτώ θέσεις και την καθιέρωση μεταλλίων για τις τρεις πρώτες θέσεις, προτάσεις που απορρίφτηκαν και αυτές. Οι οδηγοί ήταν υποχρεωμένοι να βοηθήσουν στην προώθηση του αγωνίσματος και μετά από κάθε αγώνα έπρεπε πλέον να είναι διαθέσιμοι για συνεντεύξεις στον Τύπο.
* '''Άλλες αλλαγές''': Η ταχύτητα διέλευσης από τα pit αυξήθηκε από 80 χλμ/ώρα σε 100 χλμ/ώρα. Η FIA πρότεινε να αναδεικνύεται νικητής ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες, κάτι που όμως προξένησε την αντίδραση των ομάδων. Επίσης πρότεινε την αλλαγή στην βαθμολογία με τους βαθμούς 12-9-7-5-4-3-2-1 για τις πρώτες οκτώ θέσεις και την καθιέρωση μεταλλίων για τις τρεις πρώτες θέσεις, προτάσεις που απορρίφτηκαν και αυτές. Οι οδηγοί ήταν υποχρεωμένοι να βοηθήσουν στην προώθηση του αγωνίσματος και μετά από κάθε αγώνα έπρεπε πλέον να είναι διαθέσιμοι για συνεντεύξεις στον Τύπο.

Επίσης για πρώτη φορά, η FIA αποφάσισε ότι νικητής θα αναδεικνύεται ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες, κάτι που συνάντησε την αντίδραση της ένωσης των ομάδων της Φόρμουλα 1 (FOTA) και τελικά πρότεινε να ισχύσει από το 2010.<ref>{{cite web |title=ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1: Αναδίπλωση από τη FIA και νέα δεδομένα για τον τρόπο ανάδειξης πρωταθλητή |publisher=flash.gr |url=http://www.flash.gr/page.ashx?pid=9&aid=290349&cid=83}}</ref>


== Ομάδες και Οδηγοί ==
== Ομάδες και Οδηγοί ==
Γραμμή 168: Γραμμή 174:


=== Αλλαγές οδηγών στη διάρκεια του πρωταθλήματος ===
=== Αλλαγές οδηγών στη διάρκεια του πρωταθλήματος ===
[[Αρχείο:Luca Badoer 2009 Europe.jpg|200px|μικρογραφία|δεξιά|Ο Λούκα Μπαντοέρ στη Φερράρι]]
(1): Μετά το Γκραν Πρι της Ουγγαρίας, η Φερράρι αποφάσισε ότι ο [[Μίχαελ Σουμάχερ]] πρόκειται να αντικαταστήσει τον Βραζιλιάνο Φελίπε Μάσα, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του τελευταίου.<ref>{{cite web |title=Ο Μίχαελ Σουμάχερ επιστρέφει στη Φόρμουλα Ένα |date=29 Ιουλίου 2009 |publisher=in.gr |url=http://www.in.gr/sports/article.asp?lngEntityID=1037979&lngDtrID=1600 |accessdate=3 Σεπτεμβρίου 2009}}</ref> Όμως ένας τραυματισμός του Μίχαελ Σουμάχερ στις αρχές του έτους και οι πόνοι που ένιωθε στον αυχένα κατά την διάρκεια των δοκιμών για την επιστροφή του, δεν του επέτρεψαν να λάβει μέρος, έτσι πήρε τη θέση του ο Ιταλός Λούκα Μπαντοέρ. Δύο αγώνες αργότερα όμως, ο Μπαντοέρ απογοήτευσε με τις επιδόσεις του, οπότε αντικαταστάθηκε από τον Τζιανκάρλο Φιζικέλα.<ref>{{cite web |title=Ο Φιζικέλα στη θέση του Μάσα ως το τέλος της σαιζόν |date=03 Σεπτεμβρίου 2009 |publisher=in.gr |url=http://www.in.gr/sports/article.asp?lngEntityID=1048941&lngDtrID=246 |accessdate=3 Σεπτεμβρίου 2009}}</ref>
(1): Μετά το Γκραν Πρι της Ουγγαρίας, η Φερράρι αποφάσισε ότι ο [[Μίχαελ Σουμάχερ]] πρόκειται να αντικαταστήσει τον Βραζιλιάνο Φελίπε Μάσα, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του τελευταίου.<ref>{{cite web |title=Ο Μίχαελ Σουμάχερ επιστρέφει στη Φόρμουλα Ένα |date=29 Ιουλίου 2009 |publisher=in.gr |url=http://www.in.gr/sports/article.asp?lngEntityID=1037979&lngDtrID=1600 |accessdate=3 Σεπτεμβρίου 2009}}</ref> Όμως ένας τραυματισμός του Μίχαελ Σουμάχερ στις αρχές του έτους και οι πόνοι που ένιωθε στον αυχένα κατά την διάρκεια των δοκιμών για την επιστροφή του, δεν του επέτρεψαν να λάβει μέρος, έτσι πήρε τη θέση του ο Ιταλός Λούκα Μπαντοέρ. Δύο αγώνες αργότερα όμως, ο Μπαντοέρ απογοήτευσε με τις επιδόσεις του, οπότε αντικαταστάθηκε από τον Τζιανκάρλο Φιζικέλα.<ref>{{cite web |title=Ο Φιζικέλα στη θέση του Μάσα ως το τέλος της σαιζόν |date=03 Σεπτεμβρίου 2009 |publisher=in.gr |url=http://www.in.gr/sports/article.asp?lngEntityID=1048941&lngDtrID=246 |accessdate=3 Σεπτεμβρίου 2009}}</ref>


(2): Μετά το Ουγγρικό Γκραν Πρι η Ρενώ αντικατέστησε τον Νέλσον Πικέ με τον μέχρι τότε δοκιμαστή της, Ρομαίν Γκροζάν. Ο Πικέ τότε αποκάλυψε, ότι παλαιότερα είχε εξαναγκασθεί σε [[Σκάνδαλο Κρασγκέιτ|εσκεμμένο ατύχημα]] από τα στελέχη της ομάδας.
(2): Μετά το Ουγγρικό Γκραν Πρι η Ρενώ αντικατέστησε τον Νέλσον Πικέ με τον μέχρι τότε δοκιμαστή της, Ρομαίν Γκροζάν. Ο Πικέ τότε αποκάλυψε, ότι παλαιότερα είχε εξαναγκασθεί σε [[Σκάνδαλο Κρασγκέιτ|εσκεμμένο ατύχημα]] από τα στελέχη της ομάδας.


[[Αρχείο:Kamui Kobayashi 2009 Japan 1st Free Practice.jpg|200px|μικρογραφία|δεξιά|Ο Καμούι Κομπαγιάσι στην Τογιότα]]
(3): Κατά τη διάρκεια των κατατακτήριων δοκιμών του Γκραν Πρι Ιαπωνίας τραυματίστηκε ο Τίμο Γκλοκ. Την θέση του στα δύο επόμενα Γκραν Πρι (Βραζιλία και Άμπου Ντάμπι) πήρε ο δοκιμαστής της ομάδας της Toyota, Καμούι Κομπαγιάσι.<ref>{{cite web |title=Εκτός GP Βραζιλίας ο Γκλοκ |publisher=sport.gr |url=http://www.sport.gr/default.asp?pid=4&aid=49283}}</ref>
(3): Κατά τη διάρκεια των κατατακτήριων δοκιμών του Γκραν Πρι Ιαπωνίας τραυματίστηκε ο Τίμο Γκλοκ. Την θέση του στα δύο επόμενα Γκραν Πρι (Βραζιλία και Άμπου Ντάμπι) πήρε ο δοκιμαστής της ομάδας της Toyota, Καμούι Κομπαγιάσι.<ref>{{cite web |title=Εκτός GP Βραζιλίας ο Γκλοκ |publisher=sport.gr |url=http://www.sport.gr/default.asp?pid=4&aid=49283}}</ref>


Γραμμή 334: Γραμμή 342:


{| class="wikitable sortable" style="font-size:85%"
{| class="wikitable sortable" style="font-size:85%"
!Θέση
!Pos.
!class="unsortable"|Οδηγός
!class="unsortable"|Οδηγός
!class="unsortable"|Ομάδα
!class="unsortable"|Ομάδα
Γραμμή 529: Γραμμή 537:


=== Βαθμολογία κατασκευαστών ===
=== Βαθμολογία κατασκευαστών ===
{| class="wikitable" align="right" style="font-size:85%"
|[[Αρχείο:Jenson Button 2009 Belgium 2.jpg|200px]]<br />[[Αρχείο:Fernando Alonso 2009 Belgium.jpg|200px]]<br />[[Αρχείο:Lewis Hamilton 2009 Belgium.jpg|200px]]
|-
|1η – Brawn GP F1 Team<br />2η – Red Bull Racing<br />3η – Vodafone McLaren Mercedes
|}
Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών είχε ως εξής:<ref>[http://www.formula1.com/results/team/2009/ Η βαθμολογία των Κατασκευαστών] από την Επίσημη σελίδα της Φόρμουλα 1</ref>
Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών είχε ως εξής:<ref>[http://www.formula1.com/results/team/2009/ Η βαθμολογία των Κατασκευαστών] από την Επίσημη σελίδα της Φόρμουλα 1</ref>



Έκδοση από την 02:41, 28 Μαρτίου 2016

Φόρμουλα 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2009
2008 2010
Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα
Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2009 Τζένσον Μπάτον (Βαρκελώνη, 10 Μαΐου 2009)

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 2009 ήταν το 60ο πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 που διοργάνωσε η FIA (Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου). Ο πρώτος αγώνας ήταν αυτός της Αυστραλίας, την 29η Μαρτίου 2009 στη Μελβούρνη, και το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε την 1η Νοεμβρίου στο Άμπου Ντάμπι, με αγώνα σε μία νέα πίστα (Yas Marina Circuit). Συνολικά διεξήχθησαν 17 αγώνες και έλαβαν μέρος 10 ομάδες. Παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Βρετανός Τζένσον Μπάτον, ενώ το πρωτάθλημα κατασκευαστών κατάκτησε η ομάδα της Brawn GP F1 Team.

Αλλαγές στους κανονισμούς

Τα ελαστικά χωρίς αυλακώσεις (σλικ) επιστρέφουν στις πίστες.
Οι νέοι κανονισμοί για τα αεροδυναμικά βοηθήματα είχαν ως αποτέλεσμα τα μονοθέσια του 2009 να έχουν πιο λείο αμάξωμα.
Η εμπρός πτέρυγα ήταν χαμηλότερη και πλατύτερη.
Η πίσω πτέρυγα ήταν υψηλότερη και πιο δυσδιάκριτη.

Η FIA (Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου), για τη σαιζόν αυτή, αποφάσισε να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές στους κανονισμούς,[1] με σκοπό να περιορίσει το κόστος.

  • Ελαστικά: Από την χρονιά αυτή, η FIA αποφάσισε να επιτρέψει ξανά την χρησιμοποίηση ελαστικών χωρίς αυλακώσεις (σλικ). Η τελευταία χρονιά που είχαν χρησιμοποιηθεί παρόμοια ελαστικά ήταν το 1998. Η Bridgestone, που ήταν ο μοναδικός προμηθευτής για άλλη μία χρονιά, παρείχει στις ομάδες ελαστικά με δύο διαφορετικής σκληρότητας γόμες (από τις τέσσερις που είχε συνολικά). Τα μαλακά ελαστικά ξεχώριζαν με μία πράσινη γραμμή. Οι ομάδες ήταν υποχρεωμένες να χρησιμοποιήσουν και τα δύο είδη στον αγώνα, ενώ υπάρχουν και δύο είδη ελαστικών για την περίπτωση που στην πίστα υπάρχει βρεγμένο οδόστρωμα (ανάλογα με τις συνθήκες).
  • Αεροδυναμική: Η FIA αποφάσισε να ελαχιστοποιήσει τα αεροδυναμικά βοηθήματα. Η μπροστινή πτέρυγα του μονοθεσίου ήταν χαμηλότερη και πιο πλατιά, ενώ ο οδηγός μπορούσε να αλλάζει γωνία έως έξι μοίρες, δύο φορές ανά γύρο. Η πίσω αεροτομή ήταν πιο στενή και πιο ψηλή. Ο διαχύτης μεταφέρθηκε πίσω και ήταν πιο μακρύς και πιο ψηλός. Τέλος, απαγορεύθηκαν τα αεροδυναμικά βοηθήματα που προεξείχαν από το μονοθέσιο.
  • Σύστημα Ανάκτησης Κινητικής Ενέργειας (Kinetic Energy Recovery Systems, KERS): Οι ομάδες μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ένα νέο σύστημα, που αποθηκεύει ενέργεια κατά το φρενάρισμα. Κατά την διάρκεια ενός γύρου, οι οδηγοί μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την αποθηκευμένη ενέργεια, που έδινε επιπλέον ισχύ 82 ίππων για επτά μόνο δευτερόλεπτα ανά γύρο. Η χρήση του συστήματος δεν ήταν υποχρεωτική ενώ το βάρος του επηρέαζε την επίδοση του αυτοκινήτου.
  • Κινητήρες: Ο μέγιστος αριθμός στροφών του κινητήρα περιορίστηκε στις 18.000 ανά λεπτό. Κάθε ομάδα χρησιμοποιούσε οκτώ κινητήρες για όλη την σαιζόν και τέσσερις επιπλέον για τις δοκιμές.
  • Δοκιμές: Απαγορεύθηκαν οι δοκιμές για εξέλιξη του μονοθεσίου κατά την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Η μέγιστη απόσταση που οι ομάδες μπορούσαν να δοκιμάσουν τα μονοθέσιά τους περιορίστηκε στα 15.000 χιλιόμετρα
  • Αυτοκίνητο ασφαλείας: Στην περίπτωση που το αυτοκίνητο ασφαλείας παρουσιαζόταν στην πίστα, τα μονοθέσια μπορούσαν να επισκεφτούν τα pit καθόλη την διάρκεια της παρουσίας του, χωρίς να επιβάλλονται ποινές, όπως ίσχυε από το 2007. Για να αποφευχθεί η σύγχυση, σε κάθε μονοθέσιο αντιστοιχούσε ένας χρόνος, ύστερα από τον οποίο θα μπορούσε να κάνει ένα pit stop, ανάλογα με την θέση που είχε στην πίστα.
  • Άλλες αλλαγές: Η ταχύτητα διέλευσης από τα pit αυξήθηκε από 80 χλμ/ώρα σε 100 χλμ/ώρα. Η FIA πρότεινε να αναδεικνύεται νικητής ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες, κάτι που όμως προξένησε την αντίδραση των ομάδων. Επίσης πρότεινε την αλλαγή στην βαθμολογία με τους βαθμούς 12-9-7-5-4-3-2-1 για τις πρώτες οκτώ θέσεις και την καθιέρωση μεταλλίων για τις τρεις πρώτες θέσεις, προτάσεις που απορρίφτηκαν και αυτές. Οι οδηγοί ήταν υποχρεωμένοι να βοηθήσουν στην προώθηση του αγωνίσματος και μετά από κάθε αγώνα έπρεπε πλέον να είναι διαθέσιμοι για συνεντεύξεις στον Τύπο.

Επίσης για πρώτη φορά, η FIA αποφάσισε ότι νικητής θα αναδεικνύεται ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες, κάτι που συνάντησε την αντίδραση της ένωσης των ομάδων της Φόρμουλα 1 (FOTA) και τελικά πρότεινε να ισχύσει από το 2010.[2]

Ομάδες και Οδηγοί

Στο πρωτάθλημα συμμετέχουν 10 ομάδες. Σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, την θέση της BAR Honda, πήρε η ομάδα της Brawn GP. Για τον λόγο αυτό, στα νούμερα των οδηγών δεν υπάρχουν το 18 και 19, ενώ οι Μπάτον και Μπαρικέλο έχουν τα νούμερα 22 και 23 αντίστοιχα.

Ομάδα Κατασκευαστής Μοντέλο Κινητήρας Ελ. No Οδηγοί Δοκιμαστές Οδηγοί
Vodafone McLaren-Mercedes McLaren-Mercedes MP4-24 Mercedes FO 108W B 1 Λιούις Χάμιλτον Πέδρο ντε λα Ρόσα
Γκάρι Πάφετ
2 Χέικι Κοβαλάινεν
Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F60 Ferrari Tipo056 B 3 Φελίπε Μάσα(1) Λούκα Μπαντοέρ
Μαρκ Ζενέ
Λούκα Μπαντοέρ(1)
Τζιανκάρλο Φιζικέλα(1)
4 Κίμι Ραϊκόνεν
BMW Sauber F1 Team BMW Sauber F1.09 BMW P86/9 B 5 Ρόμπερτ Κούμπιτσα Κρίστιαν Κλιν
6 Νικ Χάιντφελντ
ING Renault F1 Team Renault R29 Renault RS27 B 7 Φερνάντο Αλόνσο Ρομαίν Γκροζάν
Λούκα Ντι Γκράσι
8 Νέλσον Πικέ, νεότερος(2)
Ρομαίν Γκροζάν(2)
Panasonic Toyota Racing Toyota TF109 Toyota RVX-09 B 9 Γιάρνο Τρούλι Καμούι Κομπαγιάσι
10 Τίμο Γκλοκ(3)
Καμούι Κομπαγιάσι(3)
Scuderia Toro Rosso Toro Rosso-Ferrari STR4 Ferrari Tipo056 B 11 Σεμπαστιάν Μπουρντέ(4) Μπρέντον Χάρτλι
Ντέιβιντ Κούλθαρντ
Χάιμε Αλγκερσουάρι
Χάιμε Αλγκερσουάρι(4)
12 Σεμπαστιάν Μπουεμί
Red Bull Racing Red Bull-Renault RB5 Renault RS27 B 14 Μαρκ Γουέμπερ
15 Σεμπάστιαν Φέτελ
AT&T Williams Williams-Toyota FW31 Toyota RVX-09 B 16 Νίκο Ρόζμπεργκ Νίκολας Χούλκενμπεργκ
17 Καζούκι Νακατζίμα
Force India F1 Team Force India-Mercedes VJM02 Mercedes FO 108W B 20 Άντριαν Σούτιλ Βιταντόνιο Λιούτζι
21 Τζιανκάρλο Φιζικέλα
Βιταντόνιο Λιούτζι(5)
Brawn GP F1 Team Brawn-Mercedes BGP 001 Mercedes FO 108W B 22 Τζένσον Μπάτον Άντονι Ντέιβιντσον
Αλεξάντερ Βουρτζ
23 Ρούμπενς Μπαρικέλο

Αλλαγές οδηγών στη διάρκεια του πρωταθλήματος

Ο Λούκα Μπαντοέρ στη Φερράρι

(1): Μετά το Γκραν Πρι της Ουγγαρίας, η Φερράρι αποφάσισε ότι ο Μίχαελ Σουμάχερ πρόκειται να αντικαταστήσει τον Βραζιλιάνο Φελίπε Μάσα, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του τελευταίου.[3] Όμως ένας τραυματισμός του Μίχαελ Σουμάχερ στις αρχές του έτους και οι πόνοι που ένιωθε στον αυχένα κατά την διάρκεια των δοκιμών για την επιστροφή του, δεν του επέτρεψαν να λάβει μέρος, έτσι πήρε τη θέση του ο Ιταλός Λούκα Μπαντοέρ. Δύο αγώνες αργότερα όμως, ο Μπαντοέρ απογοήτευσε με τις επιδόσεις του, οπότε αντικαταστάθηκε από τον Τζιανκάρλο Φιζικέλα.[4]

(2): Μετά το Ουγγρικό Γκραν Πρι η Ρενώ αντικατέστησε τον Νέλσον Πικέ με τον μέχρι τότε δοκιμαστή της, Ρομαίν Γκροζάν. Ο Πικέ τότε αποκάλυψε, ότι παλαιότερα είχε εξαναγκασθεί σε εσκεμμένο ατύχημα από τα στελέχη της ομάδας.

Ο Καμούι Κομπαγιάσι στην Τογιότα

(3): Κατά τη διάρκεια των κατατακτήριων δοκιμών του Γκραν Πρι Ιαπωνίας τραυματίστηκε ο Τίμο Γκλοκ. Την θέση του στα δύο επόμενα Γκραν Πρι (Βραζιλία και Άμπου Ντάμπι) πήρε ο δοκιμαστής της ομάδας της Toyota, Καμούι Κομπαγιάσι.[5]

(4): Τον Ιούλιο του 2009, μετά το Γκραν Πρι Γερμανίας, ο Ισπανός Χάιμε Αλγκερσουάρι αντικατέστησε τον Γάλλο Σεμπαστιάν Μπουρντέ, στην ομάδα της Toro Rosso.[6]

(5): Μετά την μεταγραφή του Φιζικέλα στη Φερράρι, η Force India τον αντικατέστησε με τον δοκιμαστή της, Βιταντόνιο Λιούτζι.

Αγώνες

Το 2009 υπάρχουν 17 αγώνες. Σε σχέση με το 2008 δεν υπάρχουν οι αγώνες του Γαλλικού και του Καναδικού γκραν πρι, ενώ για πρώτη φορά θα διεξαχθεί αγώνας στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.[7]

Νικητές ανα Αγώνα

Γύρος Γκραν Πρι Πίστα Pole position Ταχύτερος Γύρος Νικητής Ομάδα
1 Γκραν Πρι Αυστραλίας Melbourne Grand Prix Circuit (Μελβούρνη) Τζένσον Μπάτον Νίκο Ρόζμπεργκ Τζένσον Μπάτον Brawn GP-Mercedes
2 Γκραν Πρι Μαλαισίας Sepang International Circuit (Κουάλα Λουμπούρ) Τζένσον Μπάτον Τζένσον Μπάτον Τζένσον Μπάτον Brawn GP - Mercedes
3 Γκραν Πρι Κίνας Shanghai International Circuit (Σανγκάη) Σεμπάστιαν Φέτελ Ρούμπενς Μπαρικέλο Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull Racing-Renault
4 Γκραν Πρι Μπαχρέιν Bahrain International Circuit (Μανάμα) Γιάρνο Τρούλι Γιάρνο Τρούλι Τζένσον Μπάτον Brawn GP-Mercedes
5 Γκραν Πρι Ισπανίας Circuit de Catalunya (Βαρκελόνη) Τζένσον Μπάτον Ρούμπενς Μπαρικέλο Τζένσον Μπάτον Brawn GP-Mercedes
6 Γκραν Πρι Μονακό Circuit de Monaco (Μοντεκάρλο) Τζένσον Μπάτον Φελίπε Μάσα Τζένσον Μπάτον Brawn GP-Mercedes
7 Γκραν Πρι Τουρκίας Istanbul Park (Κωνσταντινούπολη) Σεμπάστιαν Φέτελ Τζένσον Μπάτον Τζένσον Μπάτον Brawn GP-Mercedes
8 Γκραν Πρι Μεγάλης Βρετανίας Silverstone Circuit (Σίλβερστοουν) Σεμπάστιαν Φέτελ Σεμπάστιαν Φέτελ Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull Racing-Renault
9 Γκραν Πρι Γερμανίας Nürburgring (Νύρμπουργκρινγ) Μαρκ Ουέμπερ Φερνάντο Αλόνσο Μαρκ Ουέμπερ Red Bull Racing-Renault
10 Γκραν Πρι Ουγγαρίας Hungaroring (Βουδαπέστη) Φερνάντο Αλόνσο Μαρκ Ουέμπερ Λιούις Χάμιλτον McLaren-Mercedes
11 Γκραν Πρι Ευρώπης Valencia Street Circuit (Βαλένθια) Λιούις Χάμιλτον Τίμο Γκλοκ Ρούμπενς Μπαρικέλο Brawn GP-Mercedes
12 Γκραν Πρι Βελγίου Circuit de Spa-Francorchamps (Σπα) Τζιανκάρλο Φιζικέλα Σεμπάστιαν Φέτελ Κίμι Ραικόνεν Φεράρι
13 Γκραν Πρι Ιταλίας Autodromo Nazionale Monza (Μόντσα) Λιούις Χάμιλτον Άντριαν Σούτιλ Ρούμπενς Μπαρικέλο Brawn GP-Mercedes
14 Γκραν Πρι Σιγκαπούρης Marina Bay Street Circuit (Σιγκαπούρη) Λιούις Χάμιλτον Φερνάντο Αλόνσο Λιούις Χάμιλτον McLaren-Mercedes
15 Γκραν Πρι Ιαπωνίας Suzuka Circuit (Σουζούκα) Σεμπάστιαν Φέτελ Μαρκ Ουέμπερ Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull Racing-Renault
16 Γκραν Πρι Βραζιλίας Autódromo José Carlos Pace (Σάο Πάολο) Ρούμπενς Μπαρικέλο Μαρκ Ουέμπερ Μαρκ Ουέμπερ Red Bull Racing-Renault
17 Γκραν Πρι Άμπου Ντάμπι Yas Marina Circuit (Άμπου Ντάμπι) Λιούις Χάμιλτον Σεμπάστιαν Φέτελ Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull Racing-Renault

Βαθμολογίες

Βαθμολογία οδηγών

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των οδηγών είχε ως εξής:[8]

Θέση Οδηγός Ομάδα Αγώνες Πόντοι Νίκες
1 Τζένσον Μπάτον Brawn GP-Mercedes 17 95 6
2 Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull-Renault 17 84 4
3 Ρούμπενς Μπαρικέλο Brawn GP-Mercedes 17 77 2
4 Μαρκ Ουέμπερ Red Bull-Renault 17 69,5 2
5 Λιούις Χάμιλτον McLaren-Mercedes 17 49 2
6 Κίμι Ραϊκόνεν Ferrari 17 48 1
7 Νίκο Ρόζμπεργκ Williams-Toyota 17 34,5 0
8 Γιάρνο Τρούλι Toyota 17 32,5 0
9 Φερνάντο Αλόνσο Renault 17 26 0
10 Τίμο Γκλοκ* Toyota 14 24 0
11 Φελίπε Μάσα* Ferrari 9 22 0
12 Χάικι Κοβαλάινεν McLaren-Mercedes 17 22 0
13 Νικ Χάιντφελντ BMW-Sauber 17 19 0
14 Ρόμπερτ Κούμπιτσα BMW-Sauber 17 17 0
15 Τζιανκάρλο Φιζικέλα* Force India-Mercedes 12 8 0
Ferrari 5 0 0
Σύνολο 17 8 0
16 Σεμπαστιάν Μπουεμί Toro Rosso-Ferrari 17 6 0
17 Άντριαν Σούτιλ Force India-Mercedes 17 5 0
18 Καμούι Κομπαγιάσι* Toyota 2 3 0
19 Σεμπαστιάν Μπουρντέ* Toro Rosso-Ferrari 9 2 0
20 Καζούκι Νακατζίμα Williams-Toyota 17 0 0
21 Νέλσον Πικέ νεότερος* Renault 10 0 0
22 Βιταντόνιο Λιούτζι* Force India-Mercedes 5 0 0
23 Ρομέν Γκροζάν* Renault 7 0 0
24 Χαϊμέ Αλγκερσουάρι* Toro Rosso-Ferrari 8 0 0
25 Λούκα Μπαντοέρ* Ferrari 2 0 0

*Δείτε πιο πάνω: Αλλαγές οδηγών στη διάρκεια του πρωταθλήματος

Βαθμολογία κατασκευαστών



1η – Brawn GP F1 Team
2η – Red Bull Racing
3η – Vodafone McLaren Mercedes

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών είχε ως εξής:[9]

Θέση Ομάδα Βαθμοί
1 Brawn-Mercedes 172
2 Red Bull-Renault 153,5
3 McLaren-Mercedes 71
4 Ferrari 70
5 Toyota 59,5
6 BMW Sauber 36
7 Williams-Toyota 34,5
8 Renault 26
9 Force India-Mercedes 13
10 Toro Rosso-Ferrari 7

Παραπομπές

  1. Οι αλλαγές από την επίσημη ιστοσελίδα της Φόρμουλα 1
  2. «ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1: Αναδίπλωση από τη FIA και νέα δεδομένα για τον τρόπο ανάδειξης πρωταθλητή». flash.gr. 
  3. «Ο Μίχαελ Σουμάχερ επιστρέφει στη Φόρμουλα Ένα». in.gr. 29 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2009. 
  4. «Ο Φιζικέλα στη θέση του Μάσα ως το τέλος της σαιζόν». in.gr. 03 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2009.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
  5. «Εκτός GP Βραζιλίας ο Γκλοκ». sport.gr. 
  6. «Ο Αλγκερσουάρι θα τρέξει στην Ουγγαρία για λογαριασμό της Toro Rosso». in.gr. 20 Ιουλίου 2009. 
  7. contra.gr: "Οι αλλαγές στις πίστες της νέας σαιζόν".
  8. Η βαθμολογία των Οδηγών από την Επίσημη σελίδα της Φόρμουλα 1
  9. Η βαθμολογία των Κατασκευαστών από την Επίσημη σελίδα της Φόρμουλα 1

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα 2009 Formula One season της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).