Άγιος Προκόπιος Ικονίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13: Γραμμή 13:
|σημαντικές_ημερομηνίες =
|σημαντικές_ημερομηνίες =
|Τιμάται_από = [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολική Ορθοδοξή Εκκλησία]]
|Τιμάται_από = [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολική Ορθοδοξή Εκκλησία]]
|Αγιοποίηση=4 Νοεμβρίου 1992, από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]]
|Αγιοποίηση=
|τόπος_αναγνώρισης=
|τόπος_αναγνώρισης=
|μείζον_ιερό=
|μείζον_ιερό=
Γραμμή 19: Γραμμή 19:
}}
}}


Ο '''Άγιος Προκόπιος Ικονίου''' (κατά κόσμο '''Προκόπιος Λαζαρίδης'''), ([[1859]]-[[1923]])<ref>[http://www.saint.gr/2408/saint.aspx Βίος Αγίου:Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης και οι συν αυτώ Άγιοι Αρχιερείς Γρηγόριος Κυδωνιών, Αμβρόσιος Μοσχονησίων, Προκόπιος Ικονίου, Ευθύμιος Ζήλων καθώς και οι κληρικοί και λαϊκοί που σφαγιάσθηκαν κατά την Μικρασιατική Καταστροφή], Ιστοσ. Saint, Ανακτήθηκε 21/02/2015.</ref> υπήρξε [[Έλληνας]] μητροπολίτης [[Ικόνιο|Ικονίου]] στη [[Μικρά Ασία]].
Ο '''Άγιος Προκόπιος Ικονίου''' (κατά κόσμον '''Προκόπιος Λαζαρίδης'''), ([[1859]]-[[1923]])<ref>[http://www.saint.gr/2408/saint.aspx Βίος Αγίου:Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης και οι συν αυτώ Άγιοι Αρχιερείς Γρηγόριος Κυδωνιών, Αμβρόσιος Μοσχονησίων, Προκόπιος Ικονίου, Ευθύμιος Ζήλων καθώς και οι κληρικοί και λαϊκοί που σφαγιάσθηκαν κατά την Μικρασιατική Καταστροφή], Ιστοσ. Saint, Ανακτήθηκε 21/02/2015.</ref> υπήρξε [[Έλληνας]] θεολόγος και επίσκοπος, μητροπολίτης [[Ικόνιο|Ικονίου]] στη [[Μικρά Ασία]].
[[Αρχείο:Konya archeological museum - Byzantine art 1.jpg|thumb|Επιτάφιος Ελληνορθοδόξων από το [[Ικόνιο]] της Μικράς Ασίας (σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ικονίου).]]
[[Αρχείο:Konya archeological museum - Byzantine art 1.jpg|thumb|Επιτάφιος Ελληνορθοδόξων από το [[Ικόνιο]] της Μικράς Ασίας (σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ικονίου).]]
==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
===Τα πρώτα χρόνια===
===Τα πρώτα χρόνια===
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης γεννήθηκε στα [[Τύανα]] της επαρχίας Ικονίου Μικράς Ασίας το [[1859]]. Σπούδασε στη [[Θεολογική Σχολή της Χάλκης]] αποφοίτησε από αυτή το [[1889]] και διακόνησε στις Μητροπόλεις Μελενίκου, Νικαίας και Νικομηδείας.
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης γεννήθηκε από Έλληνες Ορθόδοξους γονείς στα [[Τύανα]] της επαρχίας Ικονίου Μικράς Ασίας το [[1859]]. Σπούδασε στη [[Θεολογική Σχολή της Χάλκης]] αποφοίτησε από αυτή το [[1889]] και διακόνησε ως διάκονος και πρεσβύτερος στις Μητροπόλεις Μελενίκου, Νικαίας και Νικομηδείας.


===Η δράση του στο Μελένικο===
===Η δράση του στο Μελένικο===
[[File:Meleniko.jpg|thumb|Η πόλη του Μελενίκου όπου τον 19ο αιών ανθούσε το ελληνικό στοιχείο και διακονούσε ως αρχιδιάκονος ο Προκόπιος Λαζαρίδης.]]
[[File:Meleniko.jpg|thumb|Η πόλη του Μελενίκου όπου τον 19ο αιώνα ανθούσε το ελληνικό στοιχείο και διετέλεσε αρχιδιάκονος ο Προκόπιος Λαζαρίδης.]]
{{Quote box
{{Quote box
| width = 25em
| width = 25em
Γραμμή 36: Γραμμή 36:
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης διακόνησε ως αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη [[Μελένικο|Μελενίκου]] Προκοπίου.
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης διακόνησε ως αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη [[Μελένικο|Μελενίκου]] Προκοπίου.


Τον Ιούνιο του [[1890]], συστάθηκε συντακτική επιτροπή για τη μεταρρύθμιση του παλαιού Κανονισμού της Ελληνικής Κοινότητας του Μελενίκου, υπό την προεδρία του αρχιδιακόνου Προκοπίου. Κατόπιν συνεννοήσεως με τις δύο εφορείες της πόλης προέβη στη σύνταξη νέου Κανονισμού, με βάση τους Κανονισμούς της [[Θεσσαλονίκη]]ς και των Σερρών. Η μεταρρύθμιση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να παύσουν οι κομματικές έριδες μεταξύ των Ελλήνων και να αναπτυχθεί εκ νέου πνεύμα συνεργασίας και ενότητας.
Τον Ιούνιο του [[1890]], συστάθηκε συντακτική επιτροπή για τη μεταρρύθμιση του παλαιού Κανονισμού της Ελληνικής Κοινότητας του Μελενίκου, υπό την προεδρία του αρχιδιακόνου Προκοπίου. Κατόπιν συνεννοήσεως με τις δύο εφορείες της πόλης προέβη στη σύνταξη νέου Κανονισμού, με βάση τους Κοινοτικούς Κανονισμούς της [[Θεσσαλονίκη]]ς και των Σερρών. Η μεταρρύθμιση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να παύσουν οι κομματικές έριδες μεταξύ των Ελλήνων και να αναπτυχθεί εκ νέου πνεύμα συνεργασίας και ενότητας.


Ενδεικτικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός πως, κατά την απουσία του από το Μελένικο, ο Μητροπολίτης Προκόπιος άφηνε ως αντιπρόσωπό του στην πόλη τον αρχιδιάκονό του Προκόπιο, καθώς ο τελευταίος ήταν απόφοιτος της Χάλκης με οργανωτικές και κηρυκτικές ικανότητες. Κέρδισε μάλιστα και τη συμπάθεια των κατοίκων του Μελενίκου, ιδίως μέσω των συνελεύσεων των εφοροεπιτροπών της Ελληνικής Κοινότητας και των Εκπαιδευτηρίων.
Ενδεικτικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός πως, κατά την απουσία του από το Μελένικο, ο Μητροπολίτης Προκόπιος άφηνε ως αντιπρόσωπό του στην πόλη τον αρχιδιάκονό του Προκόπιο, καθώς ο τελευταίος ήταν απόφοιτος της Χάλκης με οργανωτικές και κηρυκτικές ικανότητες. Κέρδισε μάλιστα τη συμπάθεια των κατοίκων του Μελενίκου, ιδίως μέσω των συνελεύσεων των εφοροεπιτροπών της Ελληνικής Κοινότητας και των Εκπαιδευτηρίων.


Η παρουσία του Προκοπίου Λαζαρίδη στο Mελένικο καταδείκνύει το ενδιαφέρον του μητροπολίτη Προκοπίου για την πνευματική ανάπτυξη του ποιμνίου του. Σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιήθηκε και η ενεργοποίηση του Προκοπίου Λαζαρίδη ως ιεροκήρυκα της μητρόπολης Mελενίκου, γεγονός που ικανοποίησε τον χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής που είχε στερηθεί για πολλά χρόνια το κήρυγμα, στοιχεία που διαφαίνονται από ευχαριστήριες επιστολές των κοινοτήτων Πετριτσίου και [[Ηράκλεια Σερρών|Kάτω Tζουμαγιάς]] (σημ.Ηράκλεια Σερρών) προς τον μητροπολίτη Mελενίκου. Στις επιστολές αυτές εκφράζουν την ικανοποίησή τους αποκαλύπτεται η κηρυκτική ικανότητά του και ο άριστος χειρισμός από μέρους του της ελληνικής γλώσσας αλλά και της τουρκικής γλώσσας, την οποία συχνά χρησιμοποιούσε για να γίνεται αντιληπτός από το σύνολο του πληθυσμού.
Η παρουσία του Προκοπίου Λαζαρίδη στο Mελένικο καταδείκνυε το ενδιαφέρον του μητροπολίτη Προκοπίου για την πνευματική ανάπτυξη του ποιμνίου του. Σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιήθηκε και η ενεργοποίηση του Προκοπίου Λαζαρίδη ως ιεροκήρυκα της μητρόπολης Mελενίκου, γεγονός που ικανοποίησε τον χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής που είχε στερηθεί για πολλά χρόνια το κήρυγμα, στοιχεία που διαφαίνονται από ευχαριστήριες επιστολές των κοινοτήτων Πετριτσίου και [[Ηράκλεια Σερρών|Kάτω Tζουμαγιάς]] (σημ.Ηράκλεια Σερρών) προς τον μητροπολίτη Mελενίκου. Στις επιστολές αυτές εκφράζουν την ικανοποίησή τους αποκαλύπτεται η κηρυκτική ικανότητά του και ο άριστος χειρισμός από μέρους του της ελληνικής γλώσσας αλλά και της τουρκικής γλώσσας, την οποία συχνά χρησιμοποιούσε για να γίνεται αντιληπτός από το σύνολο του πληθυσμού.


Ο Προκόπιος Λαζαρίδης παρέμεινε στο Μελένικο έως τέλη Μαΐου του [[1891]], λίγους μήνες πριν το θάνατο του γέροντός του, μητροπολίτη Μελενίκου Προκοπίου, τον Αύγουστο του ίδιου έτους.<ref> «Eκκλησιαστικά», ΑΑ, περ.Β ́,φ. 24 (30/29.5.1891).</ref><ref>[http://meleniko.gr/docs/Mpakas-Ellinismos_Melenoikou.pdf Ο Ελληνισμός του Μελενοίκου]</ref>
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης παρέμεινε στο Μελένικο έως τα τέλη Μαΐου του [[1891]], λίγους μήνες πριν το θάνατο του γέροντός του, μητροπολίτη Μελενίκου Προκοπίου, τον Αύγουστο του ίδιου έτους.<ref> «Eκκλησιαστικά», ΑΑ, περ.Β ́,φ. 24 (30/29.5.1891).</ref><ref>[http://meleniko.gr/docs/Mpakas-Ellinismos_Melenoikou.pdf Ο Ελληνισμός του Μελενοίκου]</ref>


===Η δράση του ως Πρωτοσύγκελλος και Επίσκοπος===
===Η δράση του ως Πρωτοσύγκελλος και Επίσκοπος===
[[Image:Monastery of Panagia Eikosifinissa.jpg|thumb|Άποψη της [[Μονή Εικοσιφοινίσσης|Μονής Θεοτόκου Εικοσιφοινίσσης Παγγαίου]], όπου το [[1898]] ο τότε επίσκοπος Αμφιπόλεως Προκόπιος Λαζαρίδης εστάλη ως Πατριαρχικός Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.]]
[[Image:Monastery of Panagia Eikosifinissa.jpg|thumb|Άποψη της [[Μονή Εικοσιφοινίσσης|Μονής Θεοτόκου Εικοσιφοινίσσης Παγγαίου]], όπου το [[1898]] ο τότε επίσκοπος Αμφιπόλεως Προκόπιος Λαζαρίδης εστάλη ως Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.]]
Στα τέλη Μαΐου του έτους [[1891]] προσελήφθη ως ιεροκήρυκας στην περιφέρεια Αδά Παζαρίου Νικομηδείας, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος <ref> «Eκκλησιαστικά», ΑΑ, περ.Β ́,φ. 24 (30/29.5.1891). </ref>
Στα τέλη Μαΐου του έτους [[1891]] προσελήφθη ως ιεροκήρυκας στην περιφέρεια Αδά Παζαρίου Νικομηδείας, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος <ref> «Eκκλησιαστικά», ΑΑ, περ.Β ́,φ. 24 (30/29.5.1891). </ref>
Αργότερα ο Προκόπιος διακόνησε ως πρωτοσύγκελλος στη Μητρόπολη Νικαίας στη Μικρά Ασία.
Αργότερα ο Προκόπιος διακόνησε ως πρωτοσύγκελλος στη Μητρόπολη Νικαίας στη Μικρά Ασία.
Γραμμή 59: Γραμμή 59:


==Αγιοκατάταξη==
==Αγιοκατάταξη==

Η αγιοκατάταξη του μάρτυρα Προκοπίου Μητροπολίτου Ικονίου καθώς και των μαρτύρων μητροπολιτών [[Χρυσόστομος Σμύρνης|Χρυσοστόμου Σμύρνης]], [[Γρηγόριος Κυδωνιών|Γρηγορίου Κυδωνιών]], Αμβροσίου Μοσχονησίων, Ευθυμίου Ζήλων και των συν αυτοίς μικρασιατών νεομαρτύρων, πραγματοποιήθηκε το 1992 από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]] και η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή προ της Υψώσεως (Σεπτέμβριος).
Η αγιοκατάταξη του μάρτυρα Προκοπίου Μητροπολίτου Ικονίου καθώς και των μαρτύρων μητροπολιτών [[Χρυσόστομος Σμύρνης|Χρυσοστόμου Σμύρνης]], [[Γρηγόριος Κυδωνιών|Γρηγορίου Κυδωνιών]], Αμβροσίου Μοσχονησίων, Ευθυμίου Ζήλων και των συν αυτοίς μικρασιατών νεομαρτύρων, πραγματοποιήθηκε το 1992 από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]] και η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή προ της Υψώσεως (Σεπτέμβριος).



Έκδοση από την 18:56, 27 Μαρτίου 2016

Άγιος Προκόπιος Ικονίου
Μητροπολίτης Ικονίου
Νέο-ιεροεθνομάρτυρας
Γέννηση1859
Τύανα, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Κοίμηση1923, 31 Μαρτίου
Καισάρεια, Τουρκία
Τιμάται απόΑνατολική Ορθοδοξή Εκκλησία
ΕορτασμόςΗ Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (Σεπτέμβριος)

Ο Άγιος Προκόπιος Ικονίου (κατά κόσμον Προκόπιος Λαζαρίδης), (1859-1923)[1] υπήρξε Έλληνας θεολόγος και επίσκοπος, μητροπολίτης Ικονίου στη Μικρά Ασία.

Επιτάφιος Ελληνορθοδόξων από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας (σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ικονίου).

Βιογραφία

Τα πρώτα χρόνια

Ο Προκόπιος Λαζαρίδης γεννήθηκε από Έλληνες Ορθόδοξους γονείς στα Τύανα της επαρχίας Ικονίου Μικράς Ασίας το 1859. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης αποφοίτησε από αυτή το 1889 και διακόνησε ως διάκονος και πρεσβύτερος στις Μητροπόλεις Μελενίκου, Νικαίας και Νικομηδείας.

Η δράση του στο Μελένικο

Η πόλη του Μελενίκου όπου τον 19ο αιώνα ανθούσε το ελληνικό στοιχείο και διετέλεσε αρχιδιάκονος ο Προκόπιος Λαζαρίδης.
Ὁ πρό ἡμερῶν εἰς τήν ἡμετέραν κωμόπολιν σταλείς ὑφ' ἡμῶν ἀρχιδιάκονος κ. Προκόπιος Λαζαρίδης λίαν ηὐχαρίστησε τήν πνευματικήν ποίμνην ὑμῶν, διά τῆς ἠθικῆς διδασκαλίας, ἥν μετ' ἄκρας εὐπροσηγορίας καί θρησκευτικοῦ ζήλου ἀνέπτυξεν εἰς ἀμφοτέρας τάς ἐκκλησίας. Mή δυνάμενοι δέ ν' ἀποσιωπήσωμεν τήν ζωηράν ἐντύπωσιν, ἥν ἐλάβομεν ἐκ τῆς εὐσυνειδήτου ἐπιτελέσεως τῶν θρησκευτικῶν καθηκόντων τοῦ ἱεροκήρυκος, ὡς καί τήν ἡμετέραν κεντρικήν ὑπέρ τῶν εἰς τήν πνευματικήν ποιμαντορίαν ὑμῶν ἐμπιστευθέντων πνευματικῶν τέκνων μέριμναν, γράφομεν τήν παροῦσαν, δι' ἧς ἐκφράζομεν ὑμῖν τάς ἀπείρους ἡμῶν εὐχαριστίας, παρακαλοῦντες ἅμα τε ὑμᾶς, ὅπως καί αὖθις ἀποστείλητε τόν ἱεροκήρυκα, ὁπόταν κρίνητε εὔλογον, ἵνα ποτίσῃ ἡμᾶς διά τοῦ γάλακτος τῆς ἀρετῆς καί εὐσεβείας ...
επιστολή της Κοινότητας Kάτω Tζουμαγιάς προς τον μητροπολίτη Μελενίκου Προκόπιο (8 Μαρτίου 1890)[2].

Ο Προκόπιος Λαζαρίδης διακόνησε ως αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Μελενίκου Προκοπίου.

Τον Ιούνιο του 1890, συστάθηκε συντακτική επιτροπή για τη μεταρρύθμιση του παλαιού Κανονισμού της Ελληνικής Κοινότητας του Μελενίκου, υπό την προεδρία του αρχιδιακόνου Προκοπίου. Κατόπιν συνεννοήσεως με τις δύο εφορείες της πόλης προέβη στη σύνταξη νέου Κανονισμού, με βάση τους Κοινοτικούς Κανονισμούς της Θεσσαλονίκης και των Σερρών. Η μεταρρύθμιση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να παύσουν οι κομματικές έριδες μεταξύ των Ελλήνων και να αναπτυχθεί εκ νέου πνεύμα συνεργασίας και ενότητας.

Ενδεικτικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός πως, κατά την απουσία του από το Μελένικο, ο Μητροπολίτης Προκόπιος άφηνε ως αντιπρόσωπό του στην πόλη τον αρχιδιάκονό του Προκόπιο, καθώς ο τελευταίος ήταν απόφοιτος της Χάλκης με οργανωτικές και κηρυκτικές ικανότητες. Κέρδισε μάλιστα τη συμπάθεια των κατοίκων του Μελενίκου, ιδίως μέσω των συνελεύσεων των εφοροεπιτροπών της Ελληνικής Κοινότητας και των Εκπαιδευτηρίων.

Η παρουσία του Προκοπίου Λαζαρίδη στο Mελένικο καταδείκνυε το ενδιαφέρον του μητροπολίτη Προκοπίου για την πνευματική ανάπτυξη του ποιμνίου του. Σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιήθηκε και η ενεργοποίηση του Προκοπίου Λαζαρίδη ως ιεροκήρυκα της μητρόπολης Mελενίκου, γεγονός που ικανοποίησε τον χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής που είχε στερηθεί για πολλά χρόνια το κήρυγμα, στοιχεία που διαφαίνονται από ευχαριστήριες επιστολές των κοινοτήτων Πετριτσίου και Kάτω Tζουμαγιάς (σημ.Ηράκλεια Σερρών) προς τον μητροπολίτη Mελενίκου. Στις επιστολές αυτές εκφράζουν την ικανοποίησή τους αποκαλύπτεται η κηρυκτική ικανότητά του και ο άριστος χειρισμός από μέρους του της ελληνικής γλώσσας αλλά και της τουρκικής γλώσσας, την οποία συχνά χρησιμοποιούσε για να γίνεται αντιληπτός από το σύνολο του πληθυσμού.

Ο Προκόπιος Λαζαρίδης παρέμεινε στο Μελένικο έως τα τέλη Μαΐου του 1891, λίγους μήνες πριν το θάνατο του γέροντός του, μητροπολίτη Μελενίκου Προκοπίου, τον Αύγουστο του ίδιου έτους.[3][4]

Η δράση του ως Πρωτοσύγκελλος και Επίσκοπος

Άποψη της Μονής Θεοτόκου Εικοσιφοινίσσης Παγγαίου, όπου το 1898 ο τότε επίσκοπος Αμφιπόλεως Προκόπιος Λαζαρίδης εστάλη ως Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Στα τέλη Μαΐου του έτους 1891 προσελήφθη ως ιεροκήρυκας στην περιφέρεια Αδά Παζαρίου Νικομηδείας, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος [5] Αργότερα ο Προκόπιος διακόνησε ως πρωτοσύγκελλος στη Μητρόπολη Νικαίας στη Μικρά Ασία.

Στις 3 Μαΐου 1894 συμμετείχε ως υποψήφιος στο τριπρόσωπο για την εκλογή νεόυ Μητροπολίτου στη Μητρόπολη Λιτίτσης (με έδρα το Ορτάκιοϊ της Θράκης).[6]

Διετέλεσε τιτουλάριος επίσκοπος Αμφιπόλεως (1894-1899) και εγκατεστάθη στην αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως υπηρετώντας στην συνοικία Βλάγκα. Το 1898 εστάλη ως πατριαρχικός έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Μακεδονία και ειδικώς στις ιερές μονές Αγίας Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης και Θεοτόκου Εικοσιφοινίσσης Παγγαίου, προκειμένου να φέρει την ειρήνευση στις εκεί μοναστικές αδελφότητες.

Η δράση του ως Μητροπολίτης

Διετέλεσε Μητροπολίτης Δυρραχίου (1899-1906) και Φιλαδέλφειας (1906-1911). Το 1911 εξελέγη Μητροπολίτης Ικονίου όπου ανέπτυξε πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Για το λόγο αυτό ο Μουσταφά Κεμάλ διέταξε την εξορία του από το Ικόνιο. Στις 12 Μαρτίου του 1923 συνελήφθη από τον κεμαλικό στρατό, φυλακίσθηκε, βασανίστηκε και τελικά δολοφονήθηκε.

Συγκεκριμένα, παρέδωσε την ψυχή του στη φυλακή της Καισάρειας την επαύριο της πυρπόλησης των εκκλησιών της, το Σάββατο του Λαζάρου, 31 Μαρτίου 1923 - συγκυρία που οπωσδήποτε ενισχύει την περί δηλητηρίασης του θεωρία - ενώ ο θάνατος του ανακοινώθηκε στην Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου της 21ης Απριλίου 1923.[7]

Αγιοκατάταξη

Η αγιοκατάταξη του μάρτυρα Προκοπίου Μητροπολίτου Ικονίου καθώς και των μαρτύρων μητροπολιτών Χρυσοστόμου Σμύρνης, Γρηγορίου Κυδωνιών, Αμβροσίου Μοσχονησίων, Ευθυμίου Ζήλων και των συν αυτοίς μικρασιατών νεομαρτύρων, πραγματοποιήθηκε το 1992 από την Εκκλησία της Ελλάδος και η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή προ της Υψώσεως (Σεπτέμβριος).

Τιμές στη μνήμη του

Προς τιμήν του υπάρχουν οδοί στη Θεσσαλονίκη, το Περιστέρι, τη Νέα Σμύρνη, τη Νέα Ιωνία, τον Υμηττό και τα Ιωάννινα (Ανατολή) που φέρουν το όνομά του.

τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Άγνωστο
Μητροπολίτης Δυρραχίου
1899-1906
Διάδοχος
Άγνωστο
Προκάτοχος
Άγνωστο
Μητροπολίτης Φιλαδελφείας
1906-1911
Διάδοχος
Άγνωστο
Προκάτοχος
Άγνωστο
Μητροπολίτης Ικονίου
1911-1923
Διάδοχος
τελευταίος επαρχιούχος μητροπολίτης Ικονίου

Παραπομπές