Γρηγόρης Αγανιάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ σύνθημα |
μ αφαίρεση νεκρών παραπομπών προς Αθλητική Ηχώ, τα δύο σημεία του λήμματος τεκμηριώνονται μέσω της συνέντευξης στην πρώτη πηγή |
||
| Γραμμή 34: | Γραμμή 34: | ||
Γεννήθηκε το [[1943]] στην [[Παλαιά Κοκκινιά]]. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες που είχαν έρθει στην [[Ελλάδα]] το [[1922]].Ο πατέρας του καταγόταν από το [[Ανταμπαζάρ]] ενώ η μητέρα του από το [[Αφιόν Καραχισάρ]]. Τελείωσε το δημοτικό Ζαβαριάν και κατόπιν παρακολουθούσε μαθήματα σε τεχνική σχολή δουλεύοντας παράλληλα ως τορναδόρος. |
Γεννήθηκε το [[1943]] στην [[Παλαιά Κοκκινιά]]. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες που είχαν έρθει στην [[Ελλάδα]] το [[1922]].Ο πατέρας του καταγόταν από το [[Ανταμπαζάρ]] ενώ η μητέρα του από το [[Αφιόν Καραχισάρ]]. Τελείωσε το δημοτικό Ζαβαριάν και κατόπιν παρακολουθούσε μαθήματα σε τεχνική σχολή δουλεύοντας παράλληλα ως τορναδόρος. |
||
Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην Αρμενική Ένωση και το |
Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην Αρμενική Ένωση και το 1959 μεταπήδησε στον [[Εθνικός Πειραιώς|Εθνικό]]. Αργότερα αγωνίστηκε με υποσχετική στην [[Α.Ε. Νίκαιας]] και από το [[1960]] στον [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]]. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα του [[Αίγιο|Αιγίου]] είχαν ως αποτέλεσμα τη μεταγραφή του το [[1964]] στον [[ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ|Ολυμπιακό]]. Αν και στην αρχή δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί, η έλευση του [[Μάρτον Μπούκοβι]] τον ωφέλησε με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα χρόνια του στους ερυθρόλευκους,με εξαίρεση τις δύο τελευταίες σεζόν όπου είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής,να αποτελέσει βασικό στέλεχος της ομάδας. Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε μέχρι το [[1971]] λόγω μιας προσωπικής αντιπαράθεσης με τον τότε προπονητή, [[Λάκης Πετρόπουλος|Λάκη Πετρόπουλο]]. Έπειτα,αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην [[Ελβετία]] με την [[ΦΚ Λα Σω-ντε-Φον]] όντας προσωπική επιλογή του προπονητή του συλλόγου [[Νταν Γεωργιάδης|Νταν Γεωργιάδη]]. Μάλιστα, μετά την απομάκρυνση του [[Έλληνας|Έλληνα]] τεχνικού ανέλαβε προσωρινά χρέη προπονητή.Επιστρέφοντας στην [[Ελλάδα]] αγωνίστηκε στον αγαπημένο του [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]] ως παίκτης-προπονητής μέχρι και το 1978 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. |
||
Οι φίλοι των Πειραιωτών είχαν συνθέσει το εξής δίστιχο για τις μονομαχίες του παίκτη με το [[Μίμης Δομάζος|Μίμη Δομάζο]], ηγέτη του [[Ντέρμπι των αιωνίων αντιπάλων Ελλάδας (ποδόσφαιρο)|αιώνιου αντιπάλου]] Παναθηναϊκού:<ref>Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, ''H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός'', Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τμ. Α, σελ. 268</ref> |
Οι φίλοι των Πειραιωτών είχαν συνθέσει το εξής δίστιχο για τις μονομαχίες του παίκτη με το [[Μίμης Δομάζος|Μίμη Δομάζο]], ηγέτη του [[Ντέρμπι των αιωνίων αντιπάλων Ελλάδας (ποδόσφαιρο)|αιώνιου αντιπάλου]] Παναθηναϊκού:<ref>Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, ''H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός'', Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τμ. Α, σελ. 268</ref> |
||
Έκδοση από την 14:24, 9 Μαρτίου 2016
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 7 Αυγούστου 1943 | ||
| Τόπος γέννησης | Ελλάδα | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1959-1960 | Εθνικός Πειραιώς | 0 | (0) |
| 1960 | →Α.Ε. Νικαίας | ||
| 1960-1964 | Παναιγιάλειος | 73 | (16) |
| 1964-1971 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 127 | (25) |
| 1971-1972 | Λα Σω-ντε-Φον | ||
| 1971-1978 | Παναιγιάλειος | ||
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1970 | Ελλάδα | 1 | (0) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Γρηγόρης ή Κρικόρ Αγανιάν (γεννημένος στις 7 Αυγούστου 1943) είναι παλαίμαχος Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, αρμενικής καταγωγής.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1943 στην Παλαιά Κοκκινιά. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες που είχαν έρθει στην Ελλάδα το 1922.Ο πατέρας του καταγόταν από το Ανταμπαζάρ ενώ η μητέρα του από το Αφιόν Καραχισάρ. Τελείωσε το δημοτικό Ζαβαριάν και κατόπιν παρακολουθούσε μαθήματα σε τεχνική σχολή δουλεύοντας παράλληλα ως τορναδόρος.
Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην Αρμενική Ένωση και το 1959 μεταπήδησε στον Εθνικό. Αργότερα αγωνίστηκε με υποσχετική στην Α.Ε. Νίκαιας και από το 1960 στον Παναιγιάλειο. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα του Αιγίου είχαν ως αποτέλεσμα τη μεταγραφή του το 1964 στον Ολυμπιακό. Αν και στην αρχή δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί, η έλευση του Μάρτον Μπούκοβι τον ωφέλησε με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα χρόνια του στους ερυθρόλευκους,με εξαίρεση τις δύο τελευταίες σεζόν όπου είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής,να αποτελέσει βασικό στέλεχος της ομάδας. Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε μέχρι το 1971 λόγω μιας προσωπικής αντιπαράθεσης με τον τότε προπονητή, Λάκη Πετρόπουλο. Έπειτα,αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην Ελβετία με την ΦΚ Λα Σω-ντε-Φον όντας προσωπική επιλογή του προπονητή του συλλόγου Νταν Γεωργιάδη. Μάλιστα, μετά την απομάκρυνση του Έλληνα τεχνικού ανέλαβε προσωρινά χρέη προπονητή.Επιστρέφοντας στην Ελλάδα αγωνίστηκε στον αγαπημένο του Παναιγιάλειο ως παίκτης-προπονητής μέχρι και το 1978 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Οι φίλοι των Πειραιωτών είχαν συνθέσει το εξής δίστιχο για τις μονομαχίες του παίκτη με το Μίμη Δομάζο, ηγέτη του αιώνιου αντιπάλου Παναθηναϊκού:[1]
Ποιος είναι αυτός που έκανε το Στρατηγό, λοχία;
Είναι ο Γρηγόρης Αγανιάν από την Αρμενία.
Ο Αγανιάν διετέλεσε 1 φορά διεθνής με την Eθνική Ελλάδας. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 28 Οκτωβρίου του 1970 στην εκτός έδρας ήττα με 2-1 από την Ισπανία.
Τίτλοι
- Πρωταθλήματα Ελλάδας:1966,1967 και 1973
- Κύπελλα Ελλάδος :1965,1968,1971 και 1973
Παραπομπές
- ↑ Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός, Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τμ. Α, σελ. 268
Πηγές
- Συνέντευξη:Γρηγόρης Αγανιάν,Με την παλιά δόξα του Ελληνικού ποδοσφαίρου
- Διεθνείς με την Εθνική Ελλάδος:Συμμετοχές και Γκολ.
- Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός, Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996
- Θρύλος πορεία μέσα στο χρόνο, Έκδοση Ηλιότροπο, Αθήνα 1997 ISBN 569-584-365-2
- Χρυσός Θρύλος Έκδοση Art Press,Εκδοτική Α.Ε. , Αθήνα 1997
- Ολυμπιακός ένα αρχείο μια ιστορία Β. Καρδάσης ,Μίλητος 1997.
