Σταύρος Τσιώλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
+γουικισύνδεσμος
Γραμμή 13: Γραμμή 13:
*''Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε'' (1992)
*''Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε'' (1992)
*''Ο χαμένος θησαυρός του Χουρσίτ Πασά'' (1995)
*''Ο χαμένος θησαυρός του Χουρσίτ Πασά'' (1995)
*''Ας περιμένουν οι γυναίκες'' (1998)
*''[[Ας περιμένουν οι γυναίκες]]'' (1998)
*''Φτάσαμεε!'' (2004)
*''Φτάσαμεε!'' (2004)



Έκδοση από την 23:21, 8 Μαρτίου 2016


Ο Σταύρος Τσιώλης (γενν. στην Τρίπολη στις 6 Οκτωβρίου 1937) είναι σκηνοθέτης του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Σπούδασε κινηματογράφο στη Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου στην Αθήνα και από το 1958 δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της Φίνος Φιλμ. Η πρώτη δική του ταινία εμφανίστηκε το 1968, και το 1970 έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία Κατάχρησις Εξουσίας. Κατόπιν εγκατέλειψε τον κινηματογράφο για μια δεκαπενταετία και επανήλθε το 1985 με ταινίες που έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία.

Οι ταινίες του έχουν ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ καθώς βασίζονται στο λεπτό χιούμορ, τους αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους και τη χρήση, πολλές φορές, ερασιτεχνών ηθοποιών. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα σενάριά του αποτελεί η περιπλάνηση, αρκετές φορές στον τόπο καταγωγής του, την Αρκαδία. Σε πολλές ταινίες του χρησιμοποίησε σαν πρωταγωνιστή τον Αργύρη Μπακιρτζή.

Φιλμογραφία

  • Ο μικρός δραπέτης (1968)
  • Κατάχρηση εξουσίας (1970)
  • Μια τόσο μακρινή απουσία (1985)
  • Σχετικά με το Βασίλη (1986)
  • Ακατανίκητοι εραστές (1988)
  • Έρωτας στη Χουρμαδιά (1990)
  • Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε (1992)
  • Ο χαμένος θησαυρός του Χουρσίτ Πασά (1995)
  • Ας περιμένουν οι γυναίκες (1998)
  • Φτάσαμεε! (2004)

Θεατρικά

  • "Τα κοκκινομπλέ πατίνια" (2006)
  • "Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ, μια ιστορία του Σταθμού Λαρίσης" (2011)
  • "Η πόρτα" (2012)