Ανδρόνικος Δ´ Παλαιολόγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 69: Γραμμή 69:
|3= 3. [[Ελένη Καντακουζηνή]]
|3= 3. [[Ελένη Καντακουζηνή]]
|4= 4. [[Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος]]
|4= 4. [[Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος]]
|5= 5. [[Giovanna (Άννα) di Savoy]]
|5= 5. [[Τζιοβάνα (Άννα) Σαβοΐας]]
|6= 6. [[Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός]] αυτ.Ρωμαίων
|6= 6. [[Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός]] αυτ.Ρωμαίων
|7= 7. Irene Mitso "Asen"
|7= 7. Ειρήνη Μίτσο-Ασέν
|8= 8. [[Μιχαήλ Θ' Παλαιολόγος]]
|8= 8. [[Μιχαήλ Θ' Παλαιολόγος]]
|9= 9. Rita Hetoumid
|9= 9. Ρίτα Χετουμιδών
|10= 10. [[Amadeus V count Savoy]]
|10= 10. [[Αμαδαίος Ε' κόμης της Σαβοΐας]]
|11= 11. Maria Brabant
|11= 11. Μαρία Βραβάνδης
|12= 12. Μιχαήλ Καντακουζηνός
|12= 12. Μιχαήλ Καντακουζηνός
|13= 13. Θεοδώρα Παλαιολογίνα Αγγελίνα
|13= 13. Θεοδώρα Παλαιολογίνα Αγγελίνα
|14= 14. Αndronikos Mitso "Asen"
|14= 14. Ανδρόνικος Μίτσο-Ασέν
|15= 15. Tαρχανειώτη
|15= 15. Tαρχανειώτη
|16= 16. [[Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος]]
|16= 16. [[Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος]]
|17= 17. Anna Arpad
|17= 17. Άννα Άρπαντ
|18= 18. Λέων Β' Χετουμιδών<br>βασιλιάς της Μικράς Αρμενίας
|18= 18. Leon II Hetoumid king L.Armenia
|19= 19. kyra Anna (Keran) Hetoumid
|19= 19. κυρά Άννα (Keran) Χετουμιδών
|20= 20. [[Θωμάς Β' κόμης της Σαβοΐας]]
|20= 20. Thomas II count Savoy
|21= 21. Beatrice Firschi
|21= 21. Beatrice Firschi
|22= 22. Ιωάννης Α' δούκας της Βραβάνδης
|22= 22. John I duke Brabant
|23= 23. Margaret Hainaut Brabant
|23= 23. Margaret Hainaut Brabant
|24= 24. Mανουήλ Καντακουζηνός
|24= 24. Mανουήλ Καντακουζηνός
Γραμμή 92: Γραμμή 92:
|26= 26. Χανδρηνός (στρατηγός)
|26= 26. Χανδρηνός (στρατηγός)
|27= 27. Θεοδότη Γλαβά Ταρχανειώτη
|27= 27. Θεοδότη Γλαβά Ταρχανειώτη
|28= 28. Ιβάν Γ' Μίτσο-Ασέν<br>ηγεμώνας Βουλγάρων
|28= 28. Ivan III Mitso "Asen"<br>ηγεμών Βουλγαρίας
|29= 29. Ειρήνη Παλαιολογίνα<br>(κόρη Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου)
|29= 29. Ειρήνη Παλαιολογίνα<br>(κόρη Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου)
|30= 30. Mιχαήλ Γλαβάς Ταρχανειώτης
|30= 30. Mιχαήλ Γλαβάς Ταρχανειώτης

Έκδοση από την 23:19, 14 Φεβρουαρίου 2016

Ανδρόνικος Δ΄
Ο Ανδρόνικος Δ' σε μεταγενέστερη μικρογραφία
Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου
Περίοδος1376-1379
ΠροκάτοχοςΙωάννης Ε΄
ΔιάδοχοςΙωάννης Ε΄
Γέννηση2 Απριλίου 1348
Θάνατος28 Ιουνίου 1385
Τόπος ταφήςΜονή Παντοκράτορος
Σύζυγοςκυράτζα Μαρία των Σισμάν
ΕπίγονοιΙωάννης Ζ'
ΟίκοςΠαλαιολόγων
ΠατέραςΙωάννης Ε΄ Παλαιολόγος
ΜητέραΕλένη Καντακουζηνή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Ανδρόνικος Δ΄ Παλαιολόγος (2 Απριλίου 1348 - 28 Ιουνίου 1385) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας (1376-1379), πρωτότοκος υιός του Ιωάννη Ε' και της Ελένης Καντακουζηνής,[1] άνθρωπος με ακτινοβολούσα, λαοφιλή αλλά και κενόδοξη προσωπικότητα, που αδημονούσε για την αυτόνομη άσκηση της εξουσίας, μιας και ο πατέρας του ήταν μόλις 16 χρόνια μεγαλύτερός του. Είχε νυμφευθεί την κόρη του Βουλγάρου τσάρου Ιβάν Αλεξάνδρου των Σισμάν, κυρά Μαρία και διατηρούσε φιλικές σχέσεις με το διάσημο αστρολόγο Αβράμιο.

Πριν την ανταρσία

Ο Ανδρόνικος αρχικά επιχείρησε να εκμεταλλευτεί την απουσία του πατέρα του σε διπλωματική περιοδεία στο εξωτερικό έως το 1369. Οι αποτυχημένες διαπραγματεύσεις με τον Ούγγρο ηγεμόνα Λουδοβίκο A' ΚΑπέτων-Ανζού, η αισχρή για το λαό υποταγή του Ιωάννη Ε' στον πάπα Ουρβανό και η ένδεια του αυτοκράτορα κατά την επίσκεψή του στη Βενετία για διευθέτηση οφειλών, δημιουργούσαν στην πρωτεύουσα κλίμα απογοήτευσης και αγανάκτησης προς τον απροκάλυπτα δυτικόφιλο Ιωάννη Ε'. Ο Ανδρόνικος δε φανέρωσε έμπρακτα τις προθέσεις του. Όμως αδράνησε προκλητικά, όταν ουσιαστικά ο πατέρας του ήταν όμηρος των Βουλγάρων (Βίντιν, 1366) και χρειάστηκε η επέμβαση του Αμεδέου της Σαβοΐας (εξαδέλφου του Ιωάννη Ε') για να ελευθερωθεί, αλλά και όταν ο Ιωάννης Ε' ζήτησε οικονομική βοήθεια, ενώ βρισκόταν στη Βενετία, η συνδρομή του ευπειθούς Μανουήλ ήταν που τελικά έδωσε τη λύση. Επιπρόσθετα οι σχέσεις πατέρα και πρωτότοκου γιου ψυχράθηκαν περισσότερο, επειδή ο Ιωάννης Ε' συμφώνησε με τους Βενετούς την παραχώρηση της νήσου Τενέδου, μήλο της έριδας μεταξύ των μεγάλων ιταλικών ναυτικών δυνάμεων Βενετίας και Γένοβας, με την οποία Γένοβα συνεργαζόταν μυστικά ο Ανδρόνικος.

Η σύγκρουση με την πατρική εξουσία

Η πρώτη ένοπλή του προσπάθεια να καταλάβει την εξουσία το 1373 απέτυχε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φυλακιστεί μαζί με το γιο του Ιωάννη, αφού τιμωρήθηκαν με τύφλωση. Η εκτέλεση της εντολής δεν επέφερε βέβαια πλήρη τύφλωση,[2] μια και σε διάστημα σχεδόν δύο χρόνων η όραση των κρατουμένων επανήλθε σε τέτοια επίπεδα, ώστε να διεκδικήσουν την εξουσία. Με τη βοήθεια λοιπόν των Γενουατών απέδρασε ο Ανδρόνικος και οργάνωσε πραξικόπημα που επέτυχε (Μάιος του 1376). Συνέλαβε και φυλάκισε τον Ιωάννη Ε' και τον αδελφό του Μανουήλ. Κάθισε στο θρόνο από το 1376 μέχρι το 1379, παρεμβάλλοντας τη βασιλεία του σε αυτή του πατέρα του. Το 1379 Ιωάννης Ε' και Μανουήλ απελευθερώθηκαν, πιθανόν από τους Τούρκους και τους Βενετούς, σταθερά εχθρούς του Ανδρόνικου, λόγω της φιλικής προς τους Γενουάτες πολιτικής του. Μετά από συμβιβασμό, στον Ανδρόνικο αποδόθηκε ο τίτλος του συναυτοκράτορα και του παραχωρήθηκε μια περιοχή στη Σηλυμβρία, καθώς και δικαίωμα διαδοχής στο βυζαντινό θρόνο από το γιο του Ιωάννη. Πέθανε το 1385 στις 28 Ιουνίου.

Οικογένεια

Ο Ανδρόνικος Δ' νυμφεύτηκε την Κυράτσα Μαρία (μετέπειτα μοναχή Μακαρία) των Σρατσιμίρ, κόρη του Ιβάν-Αλεξάνδρου ηγεμόνα των Βουλγάρων και είχε τέκνα:

Νομίσματα

Ο Ανδρόνικος Δ' έκοψε αργυρά 1/2 υπερπύρου, βασιλικά και τορνέζια χαλκά. Το ότι δεν έκοψε χρυσά (ολόκληρα) υπέρπυρα φανερώνει τη δύσκολη οικονομική κατάσταση. Στο 1/2 υπερπύρου εικονίζεται σε προτομή με γύρω την επιγραφή ANΔΡΟΝΙΚΟC ΔΕCΠΟΤΗC Ο ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟC / ΘV ΧΑΡΙΤΙ ΒΑCΙΛΕVC ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ, ενώ στην άλλη όψη υπάρχει η προτομή του Χριστού.

Γενεαλογία

Γενεαλογία Ρωμαίων Αυτοκρατόρων 717 - 1453

Πρόγονοι

Παραπομπές

  1. κόρη του Ιωάννη Καντακουζηνού
  2. μαρτυρείται ότι χρησιμοποιήθηκε καυτό ξύδι

Βιβλιογραφία

  • Norwich, J.J. "Byzantium", Vol. III-The Decline and Fall
  • Vasiliev, A. "History of the Byzantine Empire, 324–1453"
  • Ostrogorsky, G. "History of the Byzantine State"
  • Π.Κατσώνη, "Μια επταετία κρίσιμων γεγονότων (1366-1373)"